107 ကျမ်းစာထဲက ငွေကြေးအကြောင်း စာပိုဒ်များ

တစ်ခါတစ်ရံမှာ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာအခက်အခဲတွေ၊ အထူးသဖြင့် ငွေကြေးနဲ့ပတ်သက်တဲ့ကိစ္စတွေကြောင့် စိတ်ဓာတ်ကျတတ်ကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့လို နေ့စဉ်လိုအပ်ချက်တွေအတွက် ငွေကြေးအရေးကြီးတဲ့ နိုင်ငံမှာ နေထိုင်ကြတော့ ပိုပြီး ခံစားရတာပေါ့။

ဒါပေမယ့် ဘုရားသခင်ရဲ့သားသမီးတွေအနေနဲ့ ငွေရေးကြေးရေးအပါအဝင် ကိုယ့်ရဲ့အခက်အခဲတွေကို သမ္မာကျမ်းစာထဲမှာ ရှာဖွေအပ်နှင်းသင့်တယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ သခင်ဘုရားက ကျွန်တော်တို့လိုအပ်တဲ့အဖြေကို အဲဒီမှာပဲ အမြဲပေးတယ်လေ။ ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပတ်တော်က ကိုယ့်ရဲ့လမ်းကို လင်းစေပြီး ခြေလှမ်းတွေအတွက် မီးရှူးတိုင်ဖြစ်စေဖို့ ဆုတောင်းကြရအောင်။

“ဘုရားသခင်သည် ငါတို့၏ခိုလှုံရာ၊ အစွမ်းသတ္တိ၊ ဘေးရောက်သောအခါ အရေးတကြီးမှီခိုအားထားရာဖြစ်တော်မူ၏။ ထို့ကြောင့် မြေကြီးပြောင်းလဲသော်လည်း၊ တောင်များသည် ပင်လယ်အလယ်သို့ ရွေ့သော်လည်း၊ ငါတို့မကြောက်။” (ဆာလံ ၄၆:၁-၂)

ငါ သည် မည် သူ့ ရွှေ ငွေ အ ဝတ် အ စား ကို မျှ တပ် မက် ခြင်း ကင်း လျက်၊

ဉာဏ် ပ ညာ၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ကြောင့် ကြွယ် ဝ လျက်၊ ဘ ဏ္ဍာ တိုက် တွင် ရွှေ ငွေ ပြည့် ခြင်း၊

ငါ ပေး သော အ ကျိုး သည်၊ ရွှေ ထက် လည်း‌ ကောင်း၊ ရွှေ စင် ထက် လည်း‌ ကောင်း၊ မွန် မြတ်၏။ ငါ့ ကြောင့် ရ သော ဘ ဏ္ဍာ လည်း၊ ချွတ် ပြီး သော ငွေ ထက် မွန် မြတ် ၏။

ခါး ပန်း များ တွင် ရွှေ ငွေ ကြေး မ ဆောင် ကြ နှင့်။

အာ ဗြံ ကား သိုး နွား စ သည် တို့ နှင့် လည်း ကောင်း၊ ရွှေ ငွေ နှင့် လည်း ကောင်း အ လွန် ကြွယ်၀ ၏။

လက် မြောက် သူ တို့ လုပ် ပြီး သော ထို ရုပ် တု များ ကို၊ တာ ရှု မြို့ မှ ဆောင် လာ သော ငွေ၊ ဩ ဖိ ရ ပြည် မှ ဆောင် လာ သော ရွှေ များ ဖြင့်၊ ပန်း တည်း နှင့် ပန်း တိမ် များ တို့ ထု လုပ် မွမ်း မံ ကြ ပြီး လျှင်၊ အ ပြာ ထည်၊ အ မောင်း ထည် များ နှင့် ခြုံ လေ့ ရှိ၏။

စာ ရာ အား လည်း ပါ ရှိ သူ အ ပေါင်း တို့ တွင် မျက် နှာ ဖုံး အ ဖြစ် သင့် မောင် အား သင့် အ ဖို့ ငွေ တစ် ထောင် ကို ငါ ပေး ပြီ။ ထို သို့ လူ အ ပေါင်း တို့ ရှေ့ သင် ကို အ သ ရေ ရှိ စေ ပြီ ဟု မိန့် ဆို လေ ၏။

သင့် လျော် စွာ ပြော ဆို သော စ ကား သည်၊ ငွေ ပန်း ထည်၌ ချယ် သော ရွှေ သီး ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၏။

ဉာဏ် ပ ညာ ကို ရ ခြင်း သည် ရွှေ ထက် လည်း‌ ကောင်း၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ကို ရွေး ရ ခြင်း သည် ငွေ ထက် လည်း‌ ကောင်း၊ သာ ၍ မြတ် ၏။

ဒု စ ရိုက် ဆိုင် ရာ ခ လုတ် ဖြစ် သော ရွှေ ငွေ သည်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ မျက် တော် နေ့ ရက် ၌ ကယ် လွှတ် ခြင်း၊ အာ ရုံ ဖြေ ခြင်း၊ ဝမ်း ဖြည့် ခြင်း များ ကို၊ မ ပြု နိုင် သည့် အ တွက်၊ ငွေ ကို လမ်း ၌ ပစ် ချ လျက်၊ ရွှေ ကို အ ညစ် အ ကြေး ကဲ့ သို့ မှတ် ယူ ကြ လိမ့် မည်။

ငါ သည် ထို တစ် စု ကို မီး တွင် ချ ၍၊ ငွေ ကို ချွတ် သ ကဲ့ သို့ ချွတ် လျက်၊ ရွှေ ကို လှော် သ ကဲ့ သို့ လှော် သ ဖြင့်၊ နာ မ တော် အား ပ ဌ နာ ပြု သော ထို သူ တို့ ကို နား ညောင်း၍၊ ငါ့ လူ မျိုး တော် ဟု ခေါ် တွင် မည့် အ လျောက်၊ သူ တို့ က လည်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ ဘု ရား သခင် ပေ တည်း ဟု ဝန် ခံ ကြ ရ လ တ္တံ့ ဟူ ၍ လည်း ကောင်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

အာ ဗြ ဟံ သည် ဧ ဖ ရုန် စ ကား ကို ကြား နာ သ ဖြင့် ဟေ သ အ မျိုး သား တို့ ရှေ့ ဧ ဖ ရုန့် စ ကား အ တိုင်း ကုန် သည် သုံး ငွေ လေး ပိဿာ ကို ချိန်၍ သူ့ အား ပေး လေ ၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ကျွန် တော့် သ ခင် အား အ ထူး ကောင်း ကြီး ပေး တော် မူ၍ သူ သည် ကြီး မြတ် ခြင်း သို့ ရောက် ရ ပြီ။ သိုး၊ ဆိတ်၊ နွား၊ ရွှေ၊ ငွေ၊ ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ၊ ကု လား အုပ်၊ မြည်း များ ကို လည်း ပေး တော် မူ ပြီ။

ထို အ ခါ မိ ဒျန် ကုန် သည် တို့ ကူး သန်း ကြ ရာ အစ် ကို တို့ သည် ယော သပ် ကို တွင်း ထဲ မှ ဆွဲ တင် ကြ ပြီး လျှင် အ ဖိုး ငွေ အ ကျပ် နှစ် ဆယ် နှင့် ဣ ရှ မေ လ လူ တို့ အား ရောင်း ချ ၍ ယော သပ် ကို အိ ဂျစ် ပြည် သို့ ထို သူ တို့ ဆောင် သွား ကြ ၏။

သူ တို့ အိတ် များ ကို စ ပါး ပြည့် စေ ရန် လည်း ကောင်း၊ အ သီး အ သီး တို့ အိတ် များ တွင် ဆိုင် ရာ အ ဖိုး ငွေ ကို ပြန် ထည့် စေ ရန် လည်း ကောင်း၊ လမ်း ရိ က္ခာ ကို ပေး စေ ရန် လည်း ကောင်း၊ ယော သပ် အ မိန့် ရှိ သည့် အ တိုင်း ပြု ကြ၏။

ယ ခင် အိတ် ဝ တွင် တွေ့ ရှိ သော ငွေ ကို ခါ နာန် ပြည် မှ အ ရှင့် ထံ တစ် ဖန် ဆောင် ခဲ့ ပါ လျက် နှင့် ကိုယ် တော် သ ခင့် အိမ်၌ ရွှေ ငွေ ကို မည် သို့ ခိုး ယူ ပါ အံ့ နည်း။

မိန်း မ တို့ က၊ ကိုယ့် အိမ် နီး ချင်း၊ အိမ် တွင် တည်း ခို သူ တို့ ထံ ရွှေ ထည်၊ ငွေ ထည်၊ အ ဝတ် ထည် များ ကို တောင်း ၍ သင် တို့ သား သ မီး များ ကို ဝတ် ဆင် စေ လျက် အိ ဂျစ် လူ တို့ ဥ စ္စာ ကို သိမ်း သွား ရ ကြ လ တ္တံ့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

ယောက်ျား သည် ယောက်ျား ချင်း မှ လည်း ကောင်း၊ မိန်း မ သည် မိန်း မ ချင်း မှ လည်း ကောင်း၊ ရွှေ ထည် ငွေ ထည် များ ကို တောင်း စေ ခြင်း ငှါ လူ မျိုး အား ကြား ပြော လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

မော ရှေ စီ မံ သည် နှင့် အ ညီ ရွှေ ထည်၊ ငွေ ထည်၊ အ ဝတ် ထည် များ ကို အိ ဂျစ် လူ တို့ ထံ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ တောင်း တိုင်း ရ စေ ရန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ထို လူ မျိုး ရှေ့ မျက် နှာ သာ ရ စေ တော် မူ သ ဖြင့် အိ ဂျစ် လူ တို့ ဥ စ္စာ များ ကို သိမ်း သွား ကြ ကုန် ၏။

ငါ မှ တစ် ပါး၊ ကိုး ကွယ် ရန် ငွေ ဘု ရား၊ ရွှေ ဘု ရား များ ကို မ လုပ် ကြ နှင့်။

ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ ကို ဝှေ့ လျှင် မူ ကား ၄င်း ကျွန့် သ ခင် သို့ ငွေ အ ကျပ် သုံး ဆယ် လျော် ပေး စေ။ နွား ကို လည်း ခဲ နှင့် ပစ် သတ် ရ မည်။

ထို မိန်း မ ကို အ ဘ မ ထိမ်း မြား သော် လည်း တင် သွင်း ကန် တော့ လေ့ ရှိ သည့် အ တိုင်း ငွေ ကို လျော် ပေး ရ မည်။

ခံ ယူ ရ မည့် အ လှူ မျိုး ဟူ မူ ကား၊

ထို ဘောင် ခွေ နှစ် ဆယ် အ ဖို့ ပြော့ နှစ် ချောင်း ရှိ တစ် ခွေ လျှင် အောက် ခံ ခုံ နှစ် ခု၊ ငွေ အောက် ခံ ခုံ လေး ဆယ် ကို လုပ် လော့။

ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ အ သက် ကို ရွေး နုတ် ရန် ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ သူ တို့ အ ထိမ်း အ မှတ် ဖြစ် စေ ခြင်း ငှါ၊ ရွေး နုတ် ရန် အ ဖိုး ငွေ ကို သူ တို့ ထံ ခံ ယူ၍ တွေ့ ဆုံ ရာ တဲ တော် မှု ရေး အ ဖို့ သို ထား လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

သင် တို့၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ မြှောက် ဆက် ရာ အ လှူ ဝ တ္ထု ကို ဆောင် ခဲ့ ကြ စေ လော့။ စိတ် စေ တ နာ ရှိ သူ တိုင်း

ထို ဘောင် ခွေ နှစ် ဆယ် အ ဖို့ ပြော့ နှစ် ချောင်း ရှိ တစ် ခွေ လျှင် အောက် ခံ ခုံ နှစ် ခု၊ ငွေ အောက် ခံ ခုံ လေး ဆယ် ကို လုပ် ၏။

လူ တစ် ဦး သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပိုင် ရာ တော် နှင့် စပ် လျဉ်း၍ မ တော် တ ဆ လွန် ကျူး ပြစ် မှား မိ လျှင် ကျပ် ချိန် တော် အ လိုက် သင် ပြတ် သော တန် ဖိုး အ တိုင်း ကြန် အင် စုံ သော သိုး ထီး ကို ပြစ် ဒဏ် ပြေ ရာ သ က္ကာ အ ဖြစ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အုပ် မှ ဆောင် သွင်း သည့် ပြင်၊

ပ ရော ဟိတ်၏ ငွေ ဝယ် လူ နှင့် အိမ် ပေါက် သား တို့ မူ ကား ပ ရော ဟိတ် ဆွမ်း ကို စား ခွင့် ရှိ၏။

အ သက် နှစ် ဆယ် က ခြောက် ဆယ် ထိ ယောက်ျား ကို ကျပ် ချိန် တော် အ လိုက် ငွေ ငါး ဆယ် ပြတ် လော့။

လူ တစ် ဦး တစ် ယောက် သည် ကိုယ် ပိုင် ဖြစ် သော လယ် ယာ အ ချို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ သီး သန့် ထား လျှင် မျိုး ဝင် သည့် အ လိုက် ပြတ် လော့။ မု ယော မျိုး ဆယ် တင်း၀င် မြေ ကွက် ကို ငွေ ငါး ဆယ် ပြတ် လော့။

အ ခါ ခပ် သိမ်း ပဲ နှစ် ဆယ် ကျ ကျပ် ချိန် တော် အ လိုက် ပြတ် လော့။

ဘော ဇဉ် သ က္ကာ အ ဖြစ် ဆီ ရော ပြီး မုန့် ညက် အ ပြည့် ရှိ သော ကျပ် ချိန် တော် အ လိုက် တစ် ပိဿာ သုံး ဆယ် စီး ငွေ လင် ပန်း တစ် ချပ်၊ ကျပ် ခု နစ် ဆယ် စီး ငွေ အင် တုံ တစ် လုံး။

ရွေး နုတ် ရန် အ ဖိုး မှာ အ သက် တစ် လ ပြည့် သော် သင် ဖြတ် ဆို ချက် အ ရ ပဲ နှစ် ဆယ် ကျ ကျပ် ချိန် တော် အ လိုက် ငွေ ငါး ကျပ် နှင့် ရွေး နုတ် ရ မည်။

ရွှေ၊ ငွေ၊ ကြေး၊ သံ၊ ဘင်၊ ခဲ အ စ ရှ သော မီး ချ ခံ သော အ ရာ ရာ ကို၊

ချင်း တို့ ရုပ် တု ဘု ရား များ ကို မီး တိုက် လျက်၊ ကျော့ မိ ရာ မ ရောက် ခြင်း ငှာ၊ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ ရွံ ရှာ ဖွယ် ဖြစ် သော မွမ်း မံ သည့် ရွှေ ငွေ ကို တပ် မက် ၍ မ သိမ်း မ ယူ ကြ နှင့်။

နွား၊ သိုး၊ ဆိတ် များ နှင့် တ ကွ၊ ကိုယ် ပိုင် ရွှေ ငွေ စ သည့် အ ရာ ရာ တိုး ပွား သည့် ကာ လ၊

ဘိုး ဘေး တို့ အား သ စ္စာ ဆို တော် မူ ခဲ့ သော ပ ဋိ ညာဉ် ကို ယ ခု ဖြစ် သည့် အ တိုင်း၊ အ တည် ပြု အံ့ သော ငှါ စည်း စိမ် ချမ်း သာ ရ အောင် စွမ်း ရည် တန် ခိုး သ နား တော် မူ သော သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သ တိ ရ ကြ လော့။

စိတ် တော် ငဲ့ ပါ မည် ကို စိုး ၍၊ မြောက် မြား သော မိ ဖု ရား ကို သိမ်း ခြင်း၊ မြောက် မြား သော ရွှေ ငွေ ကို ဆည်း ပူး ခြင်း မ ပြု ရ။

ငွေ၊ ရိ က္ခာ မှ စ၍၊ ငှါး တတ် သော အ ရာ ရာ အ တွက်၊ ဆွေ မျိုး သား ချင်း တို့ ထံ အ တိုး မ စား ရ။အ ဗြ ဟ္မ ပြု ၍ ရ သော သား သည် အ နွယ် ဒ သ မ အ ဆက် တိုင် အောင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ပ ရိ သတ် တော်၌ မ ပါ မ ဝင် ရ။တစ် ပါး အ မျိုး သား တို့ ထံ အ တိုး စား သော် လည်း၊ သင် တို့ ဝင် ရောက် ပိုင် ရ သော ပြည် တွင် ပြု လေ ရာ ရာ၌ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ပေး တော် မူ စေ ခြင်း ငှါ၊ ဆွေ မျိုး သား ချင်း တို့ ထံ အ တိုး မ စား ဘဲ နေ ကြ လော့။

သင် တို့ အိတ်၌ အ လေး ကြီး ငယ် ကို မ ထား ရ။အိမ်၌ လည်း တင်း ကြီး ငယ် ကို မ ထား ရ။ထို သို့ ထား လျက် စဉ်း လဲ သူ အ ပေါင်း တို့ သည် သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ ရွံ ရှာ ဖွယ် ဖြစ် သော ကြောင့်၊ ပေး သ နား တော် မူ သော ပြည် တွင် တာ ရှည် ခွင့် ရ ကြ အံ့ သော ငှါ၊ မှန် ကန် သော အ လေး ကောင်း၊ တင်း ကောင်း ကို သာ ထား ကြ ရ မည်။

ရွှေ ငွေ မှ စ၍ ကြေး သံ အ သုံး အ ဆောင် ရှိ သ မျှ မှာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ သီး သန့် ပြီး ဖြစ် သည် နှင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဘ ဏ္ဍာ တော် သို့ သွင်း ကြ ရ မည် ဟု တပ် သား တို့ အား မိန့် ဆို ပြီး လျှင်၊

ဗာ ဗု လုန် အ ဖြစ် အ ဖိုး ထိုက် ဝတ် လုံ၊ ငွေ ချိန် နှစ် ပိဿာ၊ ရွှေ တုံး ချိန် ကျပ် ငါး ဆယ် များ ကို တွေ့ မြင် လျှင်၊ လော ဘ အ လျောက် ကျွန် တော် ယူ မိ ပါ ပြီ။ ကျွန် တော့် တဲ အ လယ် ငွေ ကို အောက် ဆုံး မြှုပ် ထား ပါ သည် ဟု လျှောက် ဆို ပြီး နောက်၊

အ မိ အား ပျောက် ဆုံး သည့် အ တွက် ကျွန် တော့် ရှေ့ တွင် အ မင်္ဂ လာ ဖြစ် စေ ရန် မိ ခင် ကျိန် ဆို သော ငွေ ဆယ့် တစ် ပိဿာ သည် ကျွန် တော့် လက် တွင် ရှိ ပါ၏။ ကျွန် တော် ယူ မိ ပါ ပြီ ဟု ဆို သော် အ မိ က၊ ငါ့ သား သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ထံ တော် မှ မင်္ဂ လာ ခံ ရ ပါ စေ သော ဟု ပြန် ဆို၏။ထို ငွေ ဆယ့် တစ် ပိဿာ ကို ပြန် ပေး လျှင် အ မိ က၊ ထို ငွေ ဖြင့် ရုပ် ပွား ဆင်း တု ကို သွန်း ထု ရန် ငါ့ သား အ လို့ ငှာ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ သီး သန့် ထား ပြီး ဖြစ်၍ သင့် အား ပြန် ပေး ရာ ရောက် သည် ဟု ဆို သည့် အ တိုင်းထို ငွေ ကို သား ထံ က ပြန် ရ သော အ ခါ ငွေ နှစ် ရာ ယူ၍ ပန်း ထိမ့် ထံ အပ် ပြီး လျှင်၊ ရုပ် ပွား ဆင်း တု ကို သွန်း ထု ပြီး မှ မိ က္ခာ့ အိမ် တွင် တည် ထား လေ၏။

ထို အ ခါ သင့် အ မျိုး သား တို့ အ နက် ကြွင်း ကျန် သူ တိုင်း ထို သူ့ ထံ လာ၍ ကျွန် တော် တစ် လုပ် စား ရ စေ ရန် ပ ရော ဟိတ် ဆိုင် သော နေ ရာ တစ် ခု ခု တွင် ကျွန် တော် ကို ခိုင်း ပါ ဟု အ ခ ငွေ နှင့် မုန့် တစ် လုံး အ တွက် ဝပ် လျှိုး တောင်း ပန် လိမ့် မည် ဟူ၍ အ မိန့် တော် ကို ဆင့် ဆို လေ ၏။

ငယ် သား က၊ ကျွန် တော့် လက် တွင် ငွေ တစ် မတ် ရှိ သေး၏။ ကျွန် တော် တို့ ခ ရီး ကို ဖော် ပြ ရန်၊ ဘု ရား သ ခင် လူ ယုံ တော် အား ပေး လှူ ပါ မည် ဟု ရှော လု အား ပြန် လျှောက်၏။

ကိုယ့် ရန် ဘက် ဟာ ဒ ဒေ ဇာ မင်း ကို ဒါ ဝိဒ် မင်း တိုက် ခိုက် လုပ် ကြံ သော ကြောင့် အောင် ဆု သြ ဘာ ဆက် ရန် သား တော် ယော ရံ ကို ဒါ ဝိဒ် မင်း ထံ စေ လွှတ် ရာ လက် ဆောင် တော် ရွှေ ဖ လား၊ ငွေ ဖ လား၊ ကြေး ဖ လား များ ပါ လာ သည် နှင့် အ ညီ ဒါ ဝိဒ် မင်း သည်ထို ဖ လား များ ကို အ နိုင် ရ သော ရှု ရိ၊ မော ဘ၊ အ မ္မုန်၊ ဖိ လိ တ္တိ၊ အာ မ လက်၊ လူ အ မျိုး မျိုး တို့ မှ သိမ်း ယူ ခဲ့ သော ရွှေ ငွေ များ နှင့် တ ကွ ဇော ဘ ဘု ရင်၊ ရ ဟော ဘ မင်း သား တော်၊ ဟာ ဒ ဒေ ဇာ မင်း ထံ မှ လက် ရ ဥစ္စာ များ ပါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ သီး သန့် ထား လေ ၏။

ဗိ မာန် တော် အ မှု ကို အ ပြီး သတ် ပြီး လျှင် ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း သီး သန့် ထား ခဲ့ သော ရွှေ၊ ငွေ၊ အ သုံး အ ဆောင် များ ကို လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗိ မာန် တော် ဘ ဏ္ဍာ တိုက် တွင် ဆောင် သွင်း သ တည်း။

ရှော လ မုန် မင်း သောက် တော် ဖ လား များ သည် ရွှေ ဖြင့် ပြီး ၏။ လေ ဗ နုန် တော ခေါ် နန်း တော် ရှိ အ သုံး အ ဆောင် ဟူ သ မျှ လည်း ရွှေ စင် ဖြင့် ပြီး ၏။ ရှော လ မုန် မင်း လက် ထက် ငွေ ကို အ ရေး မ ယူ သည့် အ တိုင်း၊ ငွေ အ သုံး အ ဆောင် တစ် ခု မျှ မ ထား။

အာ သ မင်း သည် ဗိ မာန် တော်၊ နန်း တော်၌၊ ကြွင်း သ မျှ ဘ ဏ္ဍာ၊ ရွှေ ငွေ များ ကို ထုတ် ယူ၍ အပ် လိုက် သူ ရာ ဇ သံ တို့ လက် ဖြင့် ဒ မာ သက် မြို့ စံ၊ ရှု ရိ ဘု ရင်၊ ဟေ ဇ ယုန် မင်း မြေး တော်၊ တာ ဗ ရိ မ္မုန် မင်း သား တော်၊ ဗ င်္ဟာ ဒဒ် မင်း ထံ ပေး ပို့ လျက်

ရှု ရိ ဘု ရင် က သွား လော့။ ဣ သ ရေ လ ဘု ရင့် ထံ အ မှာ တော် စာ ပေး လိုက် မည် ဟု အ မိန့် ရှိ သည့် အ တိုင်း နေ မန် သည် ငွေ ချိန် ခွက် သုံး ရာ၊ ရွှေ ဒ င်္ဂါး ခြောက် ထောင်၊ အ ဝတ် ဆယ် စုံ များ ကို ယူ ဆောင် ထွက် သွား၏။

ထို သို့ ဗိ မာန် တော် ကို ထေး ဖာ လုပ် ကိုင် သူ တို့ အား ပေး ရ သည် ဖြစ်၍ ငွေ ဖ လား၊ မီး ညှပ်၊ အင် တုံ၊ တံ ပိုး၊ ရွှေ ငွေ အ သုံး အ ဆောင် တော် များ ကို သွင်း လှူ သော ထို ငွေ နှင့် မ လုပ် နိုင်။အ လုပ် လုပ် သူ တို့ အား ထုတ် ပေး ရန် ငွေ ထိန်း သူ တို့ သ စ္စာ စောင့် ကြ သော ကြောင့် စာ ရင်း မ ယူ ချေ။

ပြည် တော် ကို အာ ရှု ရိ ဘု ရင် ပု လ မင်း တိုက် လာ သော်၊ မေ န ဟင် မင်း က ပုလ မင်း၏ လက် ရုံး ရည် ဖြင့် ကိုယ့် အာ ဏာ ခိုင် ခံ့ စေ ခြင်း ငှာ၊ ငွေ ချိန် ခွက် သုံး သောင်း ကို ဆက် သွင်း သ ဖြင့်၊အိမ် နိမ့် ဆယ့် ခြောက် နှစ် ရှိ သော်၊ နန်း တက်၍ ယေ ရု ရှ လင် မြို့၌ ငါး ဆယ့် နှစ် နှစ် စိုး စံ လေ၏။ မယ် တော့် အ မည် ကား ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သူ ယေ ခေါ လိ တည်း။အာ ရှု ရိ ဘု ရင် သည် မ ရပ် တန့် ဘဲ ကိုယ့် ပြည် သို့ ဆုတ် ပြန် လေ၏။ အာ ရှု ရိ မင်း ထံ ဆက် သွင်း သော ပ ဏ္ဏာ ငွေ မှာ ဣ သ ရေ လ သူ ဌေး သူ ကြွယ် အ သီး အ သီး တို့ မှ ငွေ အ ကျပ် ငါး ဆယ် စီ၊ မေ န ဟင် မင်း ကောက် ခံ သ တည်း။

ပ ရော ဟိတ် မင်း ဟိ လ ခိ ထံ သွား၍ လူ ပ ရိ သတ် တို့ လက် မှ အ ထွက် အ ဝင် စောင့် ကြည့် ရ သူ တို့ ခံ ယူ လျက် ဗိ မာန် တော် တွင် သွင်း ထား သော အ လှူ ငွေ ကို ပေါင်း ရုံး ပြီး လျှင်

ကိုယ့် ရန် ဘက် ဟာ ဒ ဒေ ဇာ မင်း ကို ဒါ ဝိဒ် မင်း တိုက် ခိုက် လုပ် ကြံ သော ကြောင့် အောင် ဆု သြ ဘာ ဆက် ရန် သား တော် ဟ ဒေါ ရံ ကို ဒါ ဝိဒ် မင်း ထံ စေ လွှတ် ရာ လက် ဆောင် တော် ရွှေ၊ ငွေ၊ ကြေး၊ ဖ လား အ မျိုး မျိုး ပါ လာ သည် နှင့် အ ညီ၊ဒါ ဝိဒ် မင်း သည် ထို ဖ လား များ ကို ဧ ဒုံ၊ မော ဘ၊ အ မ္မုန်၊ ဖိ လိ တ္တိ၊ အာ မ လက်၊ လူ အ မျိုး မျိုး တို့ မှ သိမ်း ယူ ခဲ့ သော ရွှေ ငွေ များ နှင့် တ ကွ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ သီး သန့် ထား လေ ၏။

ငါ သည် ငါ့ ဘု ရား သ ခင့် ဗိ မာန် တော် တည် ဆောက် ရန် ရွှေ ထည် အ ဖို့ ရွှေ၊ ငွေ ထည် အ ဖို့ ငွေ၊ ကြေး ထည် အ ဖို့ ကြေး၊ သံ ထည် အ ဖို့ သံ၊ သစ် သား ထည် အ ဖို့ သစ် သား များ မှ စ၍ ခြယ် စီ ရန် မ ဟူ ရာ ကျောက်၊ ခ နောက် စိမ်း ကျောက်၊ ရောင် စုံ ကျောက်၊ ကျောက် မျက် အ မျိုး မျိုး နှင့် ကျောက် ဖြူ ပြား များ စွာ ပြင် ဆင် ခဲ့ ပြီ။လူ ပ ရိ သတ် လုံး အား၊ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သြ ဘာ ဆက် ကြ လော့ ဟု မိန့် ဆို သည့် အ တိုင်း ဘိုး ဘေး တို့၏ ဘုရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို တစ် ပ ရိ သတ် လုံး သြ ဘာ ဆက်၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို လည်း ကောင်း၊ ဘု ရင် မင်း ကို လည်း ကောင်း ရှိ ခိုး လျက် ဦး ညွတ် ကြ ကုန် ၏။နောက် နေ့ ၌ နွား တစ် ထောင်၊ သိုး ထီး တစ် ထောင်၊ သိုး သား ငယ် တစ် ထောင် ကို ဆိုင် ရာ သွန်း လောင်း ရာ သ က္ကာ များ ပါ မီး ရှို့ ရာ သ က္ကာ အ ဖြစ် ပူ ဇော် သည့် ပြင် ဣ သ ရေ လ တစ် မျိုး လုံး အ ဖို့ မိတ် သ ဟာ ယ သ က္ကာ အ မြောက် အ မြား ဆက် ကပ် လျက်၊ရှေ့ တော် တွင် အား ရ ဝမ်း မြောက် စွာ စား သောက် ပွဲ ပြု ကြ ကုန် ၏။ ဒါ ဝိဒ် မင်း သား တော် ရှော လ မုန် ကို လည်း ဒု တိ ယ အ ကြိမ် မင်း မြှောက်၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မင်း အ ဖြစ်၊ ဇာ ဒုတ် ကို ပ ရော ဟိတ် အ ဖြစ် ဘိ သိက် ပေး ကြ သည် နှင့်၊ရှော လ မုန် သည် ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း အ ရိုက် အ ရာ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ရာ ဇ ပ လ္လင် ထက် စံ လျက် အာ ဏာ ကြီး မြင့်၍ တစ် မျိုး လုံး နာ ခံ ကြ လေ ၏။မှူး တော် မတ် တော်၊ စွမ်း ရည် ကောင်း သော သူ တို့ နှင့် ဒါ ဝိဒ် မင်း သား တော် အ ပေါင်း တို့ သည် ရှော လ မုန် မင်း အုပ် စိုး ခြင်း ကို ဝန် ခံ ကြ ၏။ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဣ သ ရေ လ တစ် မျိုး လုံး ရှေ့၊ ရှော လ မုန် မင်း ကို အ ထူး ချီး မြှောက် တော် မူ၍ ဣ သ ရေ လ ဘု ရင် တစ် ပါး မျှ မ ရ သော အာ ဏာ တန် ခိုး ကို ပေး သ နား တော် မူ ၏။ယေ ရှဲ သား ဒါ ဝိဒ် မင်း သည် ဣ သ ရေ လ နိုင် ငံ လုံး ကို အုပ် စိုး ခွင့် ရ လျက်၊ဟေ ဗြုန် မြို့ တွင် နန်း စံ ခု နစ် နှစ်၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ တွင် သုံး ဆယ့် သုံး နှစ်၊ နှစ် ရပ် ပေါင်း လေး ဆယ်၊ ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး ကို အုပ် စိုး သ တည်း။စည်း စိမ် ချမ်း သာ၊ ဂုဏ် အ သ ရေ ကြွယ် ဝ လျက် အ သက် ကြီး ရင့် မှ ကွယ် လွန် ရာ သား တော် ရှော လ မုန် သည် အ ရိုက် အ ရာ၌ နန်း စံ လေ ၏။ဒါ ဝိဒ် မင်း အ စ အ ဆုံး ပြု မူ သ မျှ နှင့် စိုး ပိုင် ခြင်း၊ အာ ဏာ ကြီး ခြင်း၊ လက် ထက် တော် တွင် ဣ သ ရေ လ နိုင် ငံ မှ စ၍ တိုင်း နိုင်ငံ အ လုံး စုံ၌ ဖြစ် ပျက် ခြင်း များ ပါ ပ ရော ဖက် နာ သန်၊ အ မျှော် အ မြင် ဆ ရာ ရှ မွေ လ နှင့် ဂဒ် တို့ အ တ္ထု ပ္ပ တ္တိ တွင် ရေး ထား လျက် ရှိ၏။ထို မှ တစ် ပါး ငါ ဘု ရား သ ခင် ဗိ မာန် တော် ကို မြတ် နိုး သည် ဖြစ်၍ ထို သန့် ရှင်း သော ဗိ မာန် တော် အ ဖို့ ပြင် ဆင် ခဲ့ သော အ ရာ များ ပြင် ကိုယ် ပိုင် ရွှေ ငွေ များ အ နက် ရွှေ ထည် အ ဖို့ ရွှေ၊ ငွေ ထည် အ ဖို့ ငွေ၊ ပန်း ထိမ်၊ ပန်း တဉ်း လက် မှု အ မျိုး မျိုး မှ စ၍ ဗိ မာန် တော် နံ ရံ မွမ်း မံ စေ ရန် သြ ဖိ ရ ရွှေ ချိန် ခွက် ကိုး သောင်း၊ ချွတ် ပြီး ငွေ ချိန် ခွက် နှစ် သိန်း တစ် သောင်း ကို ငါ လှူ ဒါန်း ၏။ သို့ နှင့် အ ညီ စေ တ နာ ထက် သန် စွာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ယ နေ့ မည် သူ လှူ ဦး မည် နည်း ဟု မေး မြန်း လျှင်၊ဣ သ ရေ လ အ မျိုး အ နွယ်၊ ဦး စီး ဦး ကိုင် အိမ် ထောင် အ ကြီး အ ကဲ များ မှ စ၍ ထောင် တပ် မှူး၊ ရာ တပ် မှူး များ နှင့် အ ရာ ထမ်း အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည်၊ဘု ရား သ ခင့် ဗိ မာန် တော် လုပ် ကိုင် မှု အ ဖို့ ရွှေ ချိန် ခွက် တစ် သိန်း ငါး သောင်း၊ ရွှေ ဒင်္ဂါး တစ် သောင်း၊ ငွေ ချိန် ခွက် သုံး သိန်း၊ ကြေး ချိန် ခွက် ငါး သိန်း လေး သောင်း၊ သံ ချိန် ခွက် သုံး သန်း များ ကို စေ တ နာ ထက် သန် စွာ လှူ ဒါန်း ကြ ၏။

ဘု ရင် မင်း သည် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ တွင် ရွှေ၊ ငွေ ကို ကျောက် ခဲ များ နှင့် အ မျှ လည်း ကောင်း၊ သစ် က တိုး ပင် များ ကို ရှ ဖေ လာ ခ ရိုင် တွင် အ လေ့ ပေါက် ပိုး စာ ပင် များ နှင့် အ မျှ လည်း ကောင်း၊ ပွား များ စေ ၏။

ထို အ ခါ၊ ကျန် ငွေ ကို ဘု ရင် မင်း နှင့် ယော ယ ဒ တို့ ထံ ဆက် သွင်း ရာ၊ ဗိ မာန် တော် ဝတ် ကို ဆောင် ရွက် ပူ ဇော် ရန် ကိ ရိ ယာ တန် ဆာ၊ ခွက်၊ ရွှေ ငွေ အ သုံး အ ဆောင် တော် များ ကို လုပ် စေ ပြီး လျှင်၊ ယော ယ ဒ အ သက် ကာ လ ပတ် လုံး၊ ဗိ မာန် တော် တွင် မီး ရှို့ ရာ သ က္ကာ များ ကို နေ့ စဉ် ပူ ဇော် လေ့ ရှိ ၏။

ထို လူ မျိုး အ ကြွင်း အ ကျန် တို့ တည်း ခို ရာ၌ နေ သော တိုင်း ရင်း သား တို့ သည်၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ဘု ရား သ ခင့် ဗိ မာန် တော် အ ဖို့ အ လှူ ဒါ န များ ပြင်၊ ရွှေ၊ ငွေ၊ ဥ စ္စာ၊ တိ ရ စ္ဆာန် များ ဖြင့် ထောက် မ လိုက် ကြ စေ ဟု ထုတ် ဆင့် ၏။

ယေ ရု ရှ လင် မြို့ တွင် စံ တော် မူ သော၊ ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား၊ ဘု ရင် မင်း နှင့် မင်း တိုင် ပင် တို့ လှူ ဒါန်း ကြ သည့် ရွှေ ငွေ၊ဗာ ဗု လုန် တစ် နယ် လုံး မှ ရ သ မျှ ရွှေ ငွေ၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ရှိ ကိုယ့် ဘု ရား သ ခင့် ဗိ မာန် တော် အ ဖို့ ဣ သ ရေ လ အ သည် သား နှင့် ပ ရော ဟိတ် တို့ လှူ ဒါန်း ကြ သော အ လှူ ငွေ များ ကို ဆောင် သွား စေ ရန် လည်း ကောင်း၊ ဘု ရင် မင်း နှင့် မင်း တိုင် ပင် ခု နစ် ပါး တို့ စေ လွှတ် သည့် အ တိုင်း၊

ယ နေ့ တွင် ပင်၊ သူ တို့ လယ် ယာ၊ စ ပျစ်၊ သံ လွင် ခြံ၊ အိမ် များ ကိုလည်း ကောင်း၊ တစ် ရာ လျှင် တစ် ခိုင် ကျ ခွဲ ယူ သော၊ ငွေ၊ ဆန် စ ပါး၊ စပျစ် ရည်၊ ဆီ များ ကိုလည်း ကောင်း၊ ပြန် ပေး ကြ ကုန် အံ့ ဟု ငါ ဆို သော်၊ သူ တို့ က အ မိန့် အ တိုင်း ပြန် ပေး ပါ မည်။

အ မှု တော် ဆောင် ရွက် ရန် အိမ် ထောင် အအုပ် အချုပ် အ ချို့ တို့ လှူ ဒါန်း ကြ သည် မှာ၊ ဘု ရင် ခံ မင်း က၊ ရွှေ ဒင်္ဂါး တစ် ထောင်၊ အင် တုံ တော် ငါး ဆယ်၊ သင်္ကန်း စုံ ငါး ရာ့ သုံး ဆယ်။အိမ် ထောင် အ အုပ် အ ချုပ် တို့ က၊ ရွှေ ဒင်္ဂါး နှစ် သောင်း၊ ငွေ ချိန် ခွက် တစ် ထောင့် တစ် ရာ များ ကို ဘ ဏ္ဍာ တိုက် သို့ သွင်း လှူ ကြ၏။

သို့ ဖြစ်၍၊ ဘု ရင် မင်း သ ဘော တော် ရှိ ပါ လျှင်၊ ကွပ် မျက် ရ အံ့ သော ငှာ အ မိန့် တော် စာ အပ် တော် မူ ပါ။ ဘ ဏ္ဍာ တော် ထဲ သို့ ထည့် သွင်း ရန်၊ တိုင်း ကျိုး ပြည် ကျိုး ဆောင် ရွက် သူ တို့ လက် တွင်း သို့၊ ငွေ ချိန် ခွက် သုံး သိန်း ကို ကျွန် တော် ချိန် သွင်း ပါ မည် ဟု တင် လျှောက် သော်၊

သင့် ရ တ နာ မြတ်၊ ဘော် စင် အ ရာ၌ ဖြစ် တော် မူ ပါ လိမ့် မည်။

မြေ မုန့် နှင့် အ မျှ ငွေ ကို ဆည်း ပူး၍၊ ရွှံ့ နှင့် အ မျှ အ ဝတ် တန် ဆာ ကို စု ဆောင်း ထား သော် လည်း၊ထား သော အ ဝတ် ကို ဖြောင့် မတ် သူ ဝတ် ဆင်၍၊ ငွေ ကို လည်း အ ပြစ် ကင်း သူ တို့ ဝေ ငှ ခွင့် ရ ကြ လိမ့် မည်။

ငွေ သ တ္တု အ ရပ်၊ ချွတ် လှော် ရ သော ရွှေ နေ ရာ ရင်း မု ချ ရှိ၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ချက် များ သည် စင် ကြယ် လျက်၊ မီး ဖို၌ မြေ အ ထိ ခု နစ် ကြိမ် ချွတ် ပြီး သော ငွေ စင် နှင့် တူ ၏။

အို ဘု ရား သ ခင်၊ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို စစ် ဆေး၍၊ ငွေ ကို ချွတ် သ ကဲ့ သို့ ချွတ် ခြင်း၊ နှောင် အိမ် တွင်း သို့ ကျ စေ ၍၊

နှုတ် မြွက် တော် မူ သော တ ရား သည်၊ ရွှေ၊ ငွေ အ ထောင် အ သောင်း ထက်၊ အ ကျွန်ုပ် အ ဖို့ ကောင်း ပါ၏။

သိုက် ကို စူး စမ်း ၍ ငွေ ကို ရှာ ဖွေ သ ကဲ့ သို့၊ ပ ညာ ကို ရှာ ဖွေ လျှင် လည်း‌ ကောင်း၊

ဉာဏ် ပ ညာ ကို ကုန် သွယ် ခြင်း သည်၊ ငွေ ကုန် သွယ် ခြင်း ထက် လည်း‌ ကောင်း၊ အ မြတ် လည်း၊ ရွှေ ထက် လည်း‌ ကောင်း၊ သာ ၍ ကောင်း ၏။

ငွေ့ အ ရင်၊ ငါ၏ ဆုံး မ သွန် သင် ခြင်း ကို လည်း‌ ကောင်း၊ ချွတ် ပြီး သော ရွှေ့ အ ရင်၊ အ သိ ပ ညာ ကို လည်း‌ ကောင်း၊ ခံ ယူ ကြ လော့။ဉာဏ် ပ ညာ သည် ပ တ္တ မြား ထက် မွန် မြတ် သ ဖြင့်၊ နှစ် သက် သ မျှ အ ခြား အ ရာ များ လည်း မ ပြိုင် မ နှိုင်း ရာ၊

သူ တော် ကောင်း၏ လျှာ သည်၊ ချွတ် ပြီး သော ငွေ သ ဖွယ် ဖြစ်၏။ လူ ဆိုး တို့၏ စိတ် နှ လုံး မူ ကား၊ အ လ ဟဿ ဖြစ်၏။

မိုက် သည် ငွေ ကို လည်း‌ ကောင်း၊ ဖို သည် ရွှေ ကိုလည်း‌ ကောင်း၊ စစ် ရန် ဖြစ်၏။ စိတ် နှ လုံး မူ ကား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား စစ် ဆေး တော် မူ ၏။

များ စွာ သော စီး ပွား ချမ်း သာ ထက်၊ အ သ ရေ ကို ရွေး သင့်၏။ ကျေး ဇူး ဘ ဏ္ဍာ လည်း၊ ရွှေ ငွေ ထက် မြတ်၏။

ငွေ ထဲ မှ ချော် ကို ထုတ် လျှင်၊ ပန်း ထိမ် သည့် အ ဖို့ ငွေ ထည် ဖြစ်၏။

မိုက် သည် ငွေ ကို လည်း ကောင်း၊ ဖို သည် ရွှေ ကိုလည်း‌ ကောင်း၊ စစ် ရန် ဖြစ်၏။ လူ ကို မူ ကား၊ ချီး မွမ်း ခြင်း စစ် ဆေး တတ်၏။

ရွှေ ငွေ မှ စ သော၊ မင်း မြောက် တန် ဆာ နှင့် ပြည် နိုင် ငံ အ ခွန် အ တုတ် အ များ ကို စု သိမ်း၍၊ အ ငြိမ့် တော် ယောက်ျား မိန်း မ တို့ ကို လည်း‌ ကောင်း၊ လူ့ သား တို့ ပျော် မွေ့ ရာ အ သိမ်း အ ပြောင် တို့ ကို လည်း‌ ကောင်း၊ ငါ ပိုင် ဖြစ် သ ဖြင့်၊

ငွေ ကို ခုံ မင် သော သူ သည်၊ ငွေ နှင့် လည်း ကောင်း၊ ကြွယ် ဝ ခြင်း ကို ခုံ မင် သော သူ လည်း၊ စည်း စိမ် ဥ စ္စာ နှင့် လည်း‌ ကောင်း၊ တင်း မ တိမ်၊ ဤ အ ချင်း အ ရာ ကား၊ အ န တ္တ ဖြစ်၏။

သင်၏ ငွေ သည် ချော် ဖြစ်၍၊ အ ရက် လည်း ရေ ရော လျက် ရှိ ပြီ။

သူ တို့ ပြည် သည် ရွှေ ငွေ နှင့် ပြည့်၍၊ ဘ ဏ္ဍာ လည်း မ ကုန် ခန်း နိုင်။ မြင်း နှင့် ပြည့်၍၊ ရ ထား လည်း မ ကုန် ခန်း နိုင်။

ကြည့် လော့၊ ငွေ ကို မ ထောက်၊ ရွှေ ကို လည်း မ နှစ် မြို့ သော မေ ဒိ လူ မျိုး တို့ အား၊ ၎င်း တို့ တစ် ဘက်၌ ငါ ဆော် ဩ သ ဖြင့်၊

ငါ သည် သင့် ကို စစ် ဆေး ခဲ့ ပြီ။ ငွေ နည်း တူ မ ဟုတ်။ ဒု က္ခ တည်း ဟူ သော မိုက် တွင် ချ စမ်း ခဲ့ ပြီ။

အ စာ မ ဟုတ် သော အ ရာ အ ဖို့ ငွေ ကိုလည်း‌ ကောင်း၊ အ ဆာ မ ပြေ သော အ ရာ အ ဖို့ သင် တို့ ချွေး နဲ စာ ကိုလည်း‌ ကောင်း၊ အ ဘယ့် ကြောင့် ချိန် စက် ကြ သ နည်း။ ငါ စ ကား ကို နာ ခံ နား ထောင် လျက် အ ကောင်း ကို စား ရ သ ဖြင့်၊ မြိန် ရှက် ဖွယ် ရာ နှင့် အာ ရုံ ပြေ ကြ လော့။

ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား စွန့် ပယ် သည့် အ လျောက် ပယ် ပြီး ငွေ ဟု ထို လူ ဆိုး တို့ ကို ခေါ် ဝေါ် ကြ လ တ္တံ့။

ရွှေ သည် အ ရည် မှိန် ခြင်း၊ သိင်္ဂ နိက် သည် အ ရည် ယုတ် ခြင်း၊ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န၏ ကျောက် မျက် များ သည်၊ လမ်း ဆုံ တိုင်း ၌ ကြဲ ပစ် ခြင်း၊

ငါ ပေး ခဲ့ သော ရွှေ ငွေ ရ တ နာ များ ဖြင့်၊ ယောက်ျား ရုပ် ပုံ များ ကို သွန်း ထု လျက် ပြည် တန် ဆာ လုပ် ရာ၊

ငါ သည် ထို သို့ စု သွင်း လျက်၊ ဒေါ သ မီး ဖြင့် ထိုး၍၊ သင် တို့ အ ရည် ပျော် ကြ လိမ့် မည်။မိုက် လုံ တွင် ငွေ အ ရည် ပျော် သည့် နည်း တူ၊ သင် တို့ လည်း ထို မြို့ တွင် အ ရည် ပျော် လျက်၊ အ မျက် တော် ကို ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သွန်း လောင်း ခဲ့ ကြောင်း၊ သိ ရ ကြ လ တ္တံ့ ဟူ၍ တည်း။

သင် ၌ ဥ စ္စာ ဘ ဏ္ဍာ အ မျိုး မျိုး များ ပြား သည့် အ တွက်၊ တာ ရှု မြို့ သည်၊ ငွေ၊ သံ၊ ဘင်၊ ခဲ ကုန် များ ကို ထပ် လဲ ကုန် သွယ် သူ ဖြစ် ၏။

ထို အ ရုပ် သည် ဦး ခေါင်း ကား ရွှေ စင်၊ ရင် နှင့် လက် ကား ငွေ၊ ဝမ်း နှင့် ပေါင် ကား ကြေး၊

၎င်း တို့ အ ရာ၌ လည်း ခံ တပ် ဘု ရား ကို ရို သေ လေး မြတ်၍ ဘိုး ဘေး တို့ မ သိ သော ဘု ရား အား ရွှေ၊ ငွေ၊ ကျောက် မျက်၊ ထိုက် ထန် သော ပ စ္စည်း များ ကို ပူ ဇော် လိမ့် မည်။

ဆန်၊ စ ပါး၊ စ ပျစ် ရည်၊ ဆီ နှင့် တ ကွ၊ ဗာ လ ရုပ် ပွား များ သွန်း လုပ် သော ရွှေ၊ ငွေ အ မြောက် အ မြား ကို ပင်၊ ငါ ပေး သ နား ကြောင်း၊ မ သိ ခဲ့ လေ စွ။

ငါ သည်၊ ငွေ တစ် ဆယ့် ငါး ကျပ်၊ မု ယော ဆန် ဆယ့် ငါး တင်း နှင့် ရွေး ပြီး လျှင်၊

ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ပြန် သည် မှာ၊ ဖြောင့် မတ် သူ့ ကို ငွေ နှင့် လည်း ကောင်း၊ နွမ်း ပါး သူ ကို ဖိ နပ် တစ် ရံ နှင့် လည်း ကောင်း၊ ရောင်း စား ခြင်း၊ ဆင်း ရဲ သား၏ ဦး ခေါင်း တွင် ကပ် ပါ သော မြေ မုန့် ကို ပင် တပ် မက် ခြင်း၊ စိတ် နှိမ့် ချ သူ့ ကို လမ်း လွဲ စေ ခြင်း၊ မိန်း မ ကို အ ဖ နှင့် သား ပါ ဆက် ဆံ၍၊ သန့် ရှင်း သော ငါ့ နာ မ ကို ရှုတ် ချ ခြင်း၊ အ ပေါင် ခံ အ ဝတ် ကို ခင်း လျက်၊ ယဇ် ပ လ္လင် တိုင်း အ နီး ၌ အိပ် ခြင်း၊ လျော် ကြေး နှင့် ဝယ် သော စ ပျစ် ရည် ကို၊ ကိုယ့် ဘု ရား သ ခင့် ဗိ မာန် တော်၌ သောက် ခြင်း ပြု သော၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး၏ လွန် ကျူး မှု သုံး မျိုး မ က၊ လေး မျိုး အ လျောက် ခံ သင့် ဒဏ် ကို၊ ငါ ပ လပ် စေ မည် မ ဟုတ်။

စဉ်း လဲ သော ချိန် ခွင်၊ မ မှန် သော အ လေး အိတ် ရှိ စေ လျှင်၊ ငါ သည် သန့် ရှင်း လျက် နေ မည် လော။

ငွေ သည် ငါ ပိုင်၊ ရွှေ လည်း ငါ ပိုင် ဖြစ် သည် ဟူ ၍ လည်း ကောင်း၊

ငါ က၊ သ ဘော တူ လျှင် အ ခ ကို ပေး လော့။ မ တူ လျှင် မ ပေး လင့် ဟု တောင်း ဆို ရာ၊ ငွေ အကျပ် သုံး ဆယ် ကို အ ခ အ ဖြစ် ချိန် ပေး ကြ သော်၊ဘ ဏ္ဍာ တိုက် တွင်း သို့ ပစ် ချ လော့ ဟု၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊ သူ တို့ ဖြတ် ဆို သည့် အ ခ မြတ် တည်း ဟူ သော၊ ထို ငွေ သုံး ဆယ် ကို ငါ လက် ခံ လျက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗိ မာန် တော် ဘ ဏ္ဍာ တိုက် တွင်း သို့ ပစ် ချ လိုက်၏။

မည် မျှ ပေး မည် နည်း ဟု မေး သော် ငွေ အ ကျပ် သုံး ဆယ် ချိန် ပေး ကြ၏။

ထို နောက် ကိုယ် တော် အ ပြစ် စီ ရင် ခံ ရ ကြောင်း ကို ပို့ အပ် သူ ယု ဒ သိ မြင် သည့် ကာ လ သံ ဝေ ဂ ရ ၍ အ ထက် ငွေ ကျပ် သုံး ဆယ် ကို ပ ရော ဟိတ် ကြီး တို့ နှင့် လူ ကြီး တို့ ထံ ပြန် ပေး လျက်ကိုယ် တော် ကို တံ တွေး ထွေး ခြင်း၊ ကျူ လုံး ယူ၍ ဦး ခေါင်း တော် ကို ရိုက် ခြင်း များ ကို ပြု ကြ၏။ထို သို့ ပြောင် လှောင် ပြီး နောက် က မ္ပ လာ နီ ကို လဲ လျက် အ ဝတ် တော် ကို ဆင် ယင် ပြီး လျှင် ကား တင် ရန် ထုတ် သွား ကြ၏။ထို သို့ ထုတ် သွား ကြ စဉ်၊ ရှိ မုန် အ မည် ရှိ သော ကု ရေ နေ ပြည် သား တစ် ယောက် ကို တွေ့၍ အ နိုင့် ထက် ကား တိုင် ထမ်း ခိုင်း လျက်ဦး ခေါင်း ခွံ ဟူ၍ ဆို လို သော ဂေါ လ ဂေါ သ ခေါ် အ ရပ် သို့ ရောက် ကြ သော်ဆေး ခါး စပ် ထား သော စ ပျစ် ရည် ကို တိုက် ကြ ရာ မြည်း စမ်း ပြီး လျှင် မ သောက် ဘဲ နေ တော် မူ၏။ကား တင် ပြီး ကြ လျှင် အ ဝတ် တော် များ ကို မဲ ချ ခွဲ ဝေ ကောက် ယူ ကြ လျက်စောင့် ကြပ် နေ ထိုင် ကြ၏။ဦး ခေါင်း တော် အ ထက် ၌ လည်း ဤ သူ ကား ယု ဒ လူ မျိုး တို့၏ ဘု ရင် မင်း ယေ ရှု တည်း ဟူ၍ စွဲ ဆို ချက် ဆွဲ ထား ကြ ၏။ထို အ ခါ ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ ဝဲ ယာ တော်၌ တစ် ယောက် စီ ဓား ပြ နှစ် ယောက် ကို လည်း ကား တင် ကြ ၏။သီ သွား သူ တို့ သည် ဦး ခေါင်း လှုပ် ခါ လျက် ဗိ မာန် တော် ကို ဖြို ဖျက်၍အ ပြစ် ကင်း သူ့ ကို အပ် သည့် အ တွက် ကျွန် တော် ပြစ် မှား မိ ပါ ပြီ ဟု ဆို ရာ ငါ တို့ နှင့် မည် သို့ ဆိုင် သ နည်း။ ကိုယ် တိုင် ထောက် ရှု လော့ ဟု ပြန် ဆို ကြ သော်သုံး ရက် နှင့် တည် ဆောက် သော အ ချင်း လူ၊ ကိုယ် ကို ကယ် လော့။ ဘု ရား သ ခင့် သား တော် မှန် က ကား တိုင် မှ ဆင်း လာ လော့ ဟူ၍ ကဲ့ ရဲ့ ကြ၏။ထို နည်း တူ ကျမ်း တတ် ဆ ရာ မှ စ၍ လူ ကြီး တို့ နှင့် ပ ရော ဟိတ် ကြီး တို့ ကသူ တစ် ထူး ကို သူ ကယ် သည်။ ကိုယ် ကို မ ကယ် နိုင် ပါ တ ကား။ ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး တို့ ဘု ရင် ဖြစ် သည့် အ လျောက် ကား တိုင် မှ ယ ခု ဆင်း လာ ပါ စေ ငါ တို့ ယုံ ကြ ပါ မည်။ဘု ရား သ ခင် ကို သူ အား ကိုး သည်။ နှစ် သက် တော် မူ လျှင် ယ ခု ကယ် နုတ် ပါ စေ၊ ငါ သည် ဘု ရား သ ခင့် သား တော် တည်း ဟု ကြွား ဝါ သည် ဟူ၍ သ ရော် ကြ၏။ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ ကား တင် ခံ ရ သော ဓား ပြ တို့ က လည်း ထို သို့ ပင် ကဲ့ ရဲ့ ကြ၏။မွန်း တည့် အ ချိန် က စ၍ မွန်း လွဲ သုံး နာ ရီ အ ချိန် တိုင် တစ် ပြည် လုံး မှောင် ကျ လျက် နေ ၏။မွန်း လွဲ သုံး နာ ရီ ခန့် တွင် ယေ ရှု က အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် ကို အ ဘယ် ကြောင့် စွန့် ထား တော် မူ သ နည်း ဟု ဆို လို သော ဧ လိ၊ ဧ လိ၊ လာ မာ ရှ ဗတ် ခ သာ နိ ဟူ၍ ကျယ် သော အ သံ နှင့် ဟစ် တော် မူ ရာ။အ နီး တွင် ရပ် နေ သူ အ ချို့ တို့ ကြား သော် ဧ လိ ယ ကို ခေါ် သည် ဟု ဆို ကြ သည် နှင့်တစ် ယောက် သော် သူ သည် ရုတ် ခြင်း ပြေး၍ ရေ မှို တစ် ပွင့် ကို ပုန်း ရည် နှင့် ပြည့် စေ ပြီး လျှင် ကျူ လုံး တွင် တပ် လျက် တိုက် ရာအ ခြား သော သူ တို့ က ရှိ ပါ လေ စေ။ ကယ် အံ့ သော ငှာ ဧ လိ ယ လာ မည် မ လာ မည် ကို ကြည့် ကြ ကုန် အံ့ ဟု ဆို ကြ၏။ယု ဒ သည် ထို ငွေ ကို သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န အ တွင်း ပစ် ချ လျက် အ ခြား သို့ ထွက် သွား ပြီး လျှင် ကြိုး ဆွဲ ချ ၍ သေ လေ ၏။

ပေ တ ရု က ငါ၌ ရွှေ ငွေ မ ရှိ၊ ရှိ ရာ ကို ငါ ပေး မည်။ နာ ဇ ရက် မြို့ သား ယေ ရှု ခ ရစ်၏ နာ မ တော် ကြောင့် လှမ်း သွား လော့ ဟု မြွက် ဆို ပြီး လျှင်၊

ဘုရားသခင်ထံဆုတောင်းပါ။