အမျိုးအစား
101 ကျမ်းစာထဲက အသက်ကြီးခြင်းအကြောင်း စာပိုဒ်များ
ဘုရားသခင်က အသက်ကြီးတဲ့အချိန်ကို အလွန်တန်ဖိုးထားပါတယ်။ ယောရှိယ လို လူငယ်တွေကနေစပြီး မျှော်လင့်ချက်မရှိတဲ့ကြားက မျှော်လင့်ချက်နဲ့ သားရလိမ့်မယ်လို့ ယုံကြည်ခဲ့တဲ့ အဘိုးကြီးအထိ ဘုရားသခင်က အသက်အရွယ်မရွေး လူတွေနဲ့ လက်တွဲလုပ်ဆောင်ခဲ့တာပါ။ အသက်အရွယ်တိုင်းမှာ ဘုရားသခင်ရဲ့ ဆက်ဆံပုံခြင်း မတူညီဘူး။ ၁ ယောဟန် ၂:၁၄ မှာ လူငယ်တွေရဲ့ အစွမ်းသတ္တိနဲ့ အသက်ကြီးသူတွေရဲ့ ဘုရားသခင်အပေါ် သိကျွမ်းနားလည်မှုကို ထောက်ပြထားတယ်။ ဘုရားသခင်က အသက်ကြီးသူတွေကို လေးစားဂရုစိုက်ဖို့ ထိုက်တန်တယ်လို့ လေဝိတ် ၁၉:၃၂ မှာ ဖော်ပြထားတယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ စုဆောင်းရရှိလာတဲ့ အတွေ့အကြုံနဲ့ ဉာဏ်ပညာတွေဟာ ယောဘ ၁၂:၁၂ မှာ ဖော်ပြထားတဲ့အတိုင်း ဘုရားသခင်အတွက် အလွန်တန်ဖိုးရှိပါတယ်။
ဘုရားသခင်ရဲ့ ရှေ့မှောက်မှာ အမြဲတည်နေသူတွေကို သစ္စာတည်မယ်လို့ ဂတိပေးထားပြီး အသက်ကြီးတဲ့အခါမှာလည်း သူတို့ဟာ ကြီးပွားတိုးတက်လိမ့်မယ်လို့ ဆာလံ ၉၂:၁၃-၁၄ မှာ ဖော်ပြထားတယ်။ ဘုရားသခင်က သူ့ရဲ့ဂတိတော်တွေကို တည်ကြည်တယ်။ အသက်ကြီးတဲ့အချိန်အထိလည်း ငါတို့နဲ့အတူ ရှိနေမယ်လို့ ဟေရှာယ ၄၆ မှာ ဖော်ပြထားသလိုပါပဲ။ ဒံယေလရဲ့ ပရောဖက်ပြုချက်မှာ ဖော်ပြထားတဲ့အတိုင်း ဘုရားသခင်က အသက်ကြီးသူတွေကို ချစ်မြတ်နိုးပြီး သူတို့နဲ့ နှစ်သိမ့်မှုရှိပါတယ်။
နောင် လာ လူ မျိုး တစ် ဆက် အား၊ စွမ်း အား တော် နှင့် တန် ခိုး တော် ကို မ ဖော် ပြ ရ မီ၊ အို မင်း၍ ဆံ ဖြူ သည့် ကာ လ တိုင် တိုင် အ ကျွန်ုပ် ကို စွန့် တော် မ မူ ပါ နှင့်။
ထို သို့ အို မင်း သူ တို့ သည်၊ ဉာဏ် ပ ညာ ရှိ လျက်၊ အ သက် ရှည်၍ လည်း ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ရ၏။
ငါ သာ လျှင် ငါ ဖြစ် သည့် အ လျောက်၊ သင် တို့ အို မင်း၍ ဆံ ဖြူ သည့် တိုင် အောင်၊ ထမ်း ဆောင် မည်။ ငါ ဖန် ဆင်း ခဲ့ သည့် အ လျောက် ချီ ဆောင် ဦး မည်။ ငါ သည် ထမ်း ဆောင်၍ လွှတ် မြောက် စေ လိမ့် မည်။
မော ရှေ သည် မျက် စိ မ မှုန်၊ အင် အား မ လျော့ ဘဲ အ သက် တစ် ရာ့ နှစ် ဆယ် တွင် ကွယ် လွန် လေ ၏။
ဖြူ သော ဆံ ပင် သည်၊ ဘုန်း သ ရ ဖူ ဖြစ် သည့် ပြင်၊ ဖြောင့် မတ် ခြင်း တ ရား လမ်း တွင် လည်း၊ တည် လျက် တွေ့ လိမ့် မည်။
ဆံ ဖြူ သူ့ ရှေ့ ရပ် ခြင်း၊ အ သက် ကြီး သူ၏ မျက် နှာ ကို ရို သေ ခြင်း၊ သင့် ဘု ရား သ ခင် ကို ကြောက် ရွံ့ ခြင်း ပြု လော့။
သူ တော် ကောင်း တို့ သည်၊ စွန် ပ လွံ ပင် ကဲ့ သို့ ပွင့် လန်း လျက်၊ လေ ဗ နုန် သစ် က တိုး ပင် ကဲ့ သို့ ကြီး ပွား လျက်၊ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗိ မာန် တော် တွင် ကောက် စိုက် ရာ၊ ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင့် တံ တိုင်း တော် များ အ တွင်း ပွင့် လန်း၍၊ အ သက် ကြီး သော ကာ လ ၌၊စည် ပင် စိမ်း လန်း လျက် အ သီး သီး သ ဖြင့်၊ငါ့ ကျောက် တောင် ဖြစ် သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြောင့် မတ်၍၊ အ ဓ မ္မ နှင့် ကင်း တော် မူ ကြောင်း၊ ဖော် ပြ ခွင့် ရ ကြ လိမ့် သ တည်း။
အ သက် ကြီး သော မိန်း မ တို့ လည်း လေး မြတ် ဖွယ် နေ ထိုင် သူ၊ ကုန်း မ ချော သူ၊ မ သောက် ကြူး သူ၊ အ ကောင်း သင် ကြား သူ များ ဖြစ် သ ဖြင့်၊
အ သက် ကြီး သော ယောက်ျား တို့ သည် သ တိ ရှိ သူ၊ ရို သေ ဖွယ် သူ၊ ဣ န္ဒြေ စောင့် သူ၊ ယုံ ကြည် ခြင်း၊ ချစ် ခြင်း၊ တည် ကြည် ခြင်း များ နှင့် စပ်၍ ကျန်း ခံ့ သူ များ ဖြစ် ရ မည့် အ ကြောင်း၊
ကိုယ့် နေ့ ရက် များ ကို ရေ တွက်၍၊ ဉာဏ် နှင့် ယှဉ် သော စိတ် နှ လုံး ကို ရ ရှိ စေ ခြင်း ငှာ၊ သွန် သင် တော် မူ ပါ။
အို မင်း ကြီး ရင့်၍ သေ လွန် သ ဖြင့် ဘိုး ဘေး တို့ ထံ သွား ရ သော် မံ ရေ မြို့ ရှေ့၊ ဟိ တ္တိ လူ မျိုး ဇော့ ဟာ့ သား၊
ရာ သီ အ လျောက် ကောက် လှိုင်း ပုံ တ လင်း သို့ ရောက် သည့် နည်း တူ၊ သင် လည်း ကြီး ရင့် သန် မာ လျက် ပင်၊ သင်္ချိုင်း သို့ ရောက် ရ လိမ့် မည်။
တောင် များ မ ပေါ်၊ မြေ ပ ထ ဝီ နှင့် လော က ကို ဖြစ် ပွား စေ တော် မ မူ မီ၊ ရှေး ကာ လ က နောင် ကာ လ တိုင် အောင်၊ ဘု ရား သ ခင် ပေတည်း။
ထို နည်း တူ လူ ငယ် တို့၊ လူ ကြီး ဖြစ် သူ တို့ အ နော် အ တာ ကို ခံ လျက် နေ ကြ လော့။ ဘု ရား သ ခင် သည် မာ န ကြီး သူ တို့ ကို ခု ခံ၍ စိတ် နှိမ့် ချ သူ တို့ အား ကျေး ဇူး သ နား တော် မူ သော ကြောင့် စိတ် နှိမ့် ချ ခြင်း တန် ဆာ ကို အ ချင်း ချင်း တို့ ရှေ့ ရှိ သ မျှ တို့ ဆင် ကြ လော့။
ဖြောင့် မတ် သူ သည် ကိုး ရာ မဲ့ လျက်၊ သူ့ သား မြေး တို့ လည်း တောင်း စား လျက် နေ ရ ကြ သည် ကို၊ ငယ် ရွယ် စဉ် မှ စ၍၊ ယ ခု အို မင်း သည့် ကာ လ တိုင် အောင်၊ ငါ မ မြင် ရ စ ဖူး။
ဉာဏ် ပ ညာ သည် အ ထွဋ် အ မြတ် ဖြစ် သ ဖြင့်၊ ဆည်း ပူး လော့။ ဆည်း ပူ အပ် သ မျှ တွင်၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ကို အ ထူး ဆည်း ပူး လော့။
ဥ ပ ဒေ သ တော် များ ကို စောင့် ထိန်း ခဲ့ သော ကြောင့်၊ အ သက် ကြီး သူ တို့ ထက် နား လည် ရ ပါ ၏။
သင် က၊ အား မ ရ ဟု ဆို လျက်။ နှစ် ပေါင်း များ စွာ နီး ကပ် သော ဒု က္ခ သင့် ရာ နေ့ ရက် များ မ ရောက် မှီ အ တွင်း။ နေ လ ကြယ် များ အ လင်း ကွယ်၍၊ မိုဃ်း ရွာ ပြီး နောက် မ အုံ့ ပြန် မှီ အ တွင်း။ သင့် ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ ရှင် အား သ တိ ရ လော့။
ငါ့ သား။ အ ဘ၏ ဆုံး မ ခြင်း ကို နာ ခံ လော့။ အ မိ ပြ သော တ ရား ကို လည်း မ စွန့် နှင့်။ထို တ ရား များ သည် သင်၌ တင့် တယ် သော ဦး ရစ်၊ လည် ဆွဲ တန် ဆာ များ ဖြစ် လိမ့် မည်။
လူ၏ ရက် တာ သည်၊ မြက် ပင် ကဲ့ သို့ ဖြစ် လျက်၊ လယ် ပြင် ပန်း ကဲ့ သို့ သူ သည် ပွင့် လန်း လျက်၊လေ တိုက် သွား သော် ပ ပျောက်၍၊ နေ ရာ ရင်း၌ တွေ့ တော့ မည် မ ဟုတ်။
နေ့ ရက် တာ ရှည် သူ ပြော ဆို သင့်၏။ နှစ် ပေါင်း များ စွာ ရှိ သူ သည်၊ ပ ညာ စ ကား ကို သိ စေ အပ် သည် ဟု၊ အ ကျွန်ုပ် အောက် မေ့ သော် လည်း၊
အ သက် ဆိုင် ရာ ပဲ့ ပြင် ခြင်း ကို နာ ခံ သော သူ သည်၊ ပ ညာ ရှိ တို့ ဘောင် တွင်၊ တည်း ခို ခွင့် ရှိ လိမ့် မည်။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စောင့် စား သူ တို့ ကား၊ အား တိုး သ ဖြင့် ရွှေ လင်း တ ကဲ့ သို့ ပျံ တက် ခွင့်၊ မ ပင် မ ပန်း လျင် မြန် ခွင့်၊ မ မော မ ဟိုက် သွား လာ ခွင့် ရ ကြ လိမ့် သ တည်း။
သို့ နှင့် အ ညီ ငါ တို့ သည် တွန့် ဆုတ် ခြင်း ကင်း လျက် ဗ ဟိ ဒ္ဓ လူ ပျက် ယွင်း သော် လည်း အ ဇ္စု တ္တ လူ ကား တစ် နေ့ ထက် တစ် နေ့ ပြု ပြင် ခံ လျက် ရှိ ၏။
ညဉ့် ဦး ယံ၊ နံ နက် ယံ၊ မွန်း တည့် ယံ များ၌၊ ငါ ပြု မည့် ညည်း တွား မြည် တမ်း သံ ကို ကြား တော် မူ လိမ့် မည်။
ညီ အစ် ကို ချင်း အ ဖြစ် သင်္ဂ ဟ ဝတ် အ တိုင်း တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် ချစ်၍ ကိုယ့် ထက် ဂုဏ် တင် လျက်၊
ရှေး ကာ လ နေ့ ရက် သည်၊ ယ ခု ကာ လ ထက်၊ မည် သည့် အ ကြောင်း ကြောင့် ကောင်း သ နည်း ဟု မ မေး နှင့်။ ထို သို့ မေး လျှင် ပ ညာ မဲ့ ဖြစ်၏။
သက် သေ ခံ တော် မူ ချက် များ ကို အ မြဲ တည် စေ တော် မူ ကြောင်း၊ ရှေး က ပင် အ ကျွန်ုပ် သိ ခဲ့ ပါ၏။
အ သက် ကြီး သော ယောက်ျား ကို မ ဆုံး မ ဘဲ အ ဘ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ ပျို ရွယ် သော ယောက်ျား တို့ ကို ညီ အစ် ကို ကဲ့ သို့လည်း ကောင်း၊ အ သက် ကြီး သော မိန်း မ တို့ ကို အ မိ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ ပျို ရွယ် သော မိန်း မ တို့ ကို ခပ် သိမ်း သော စင် ကြယ် ခြင်း နှင့် တ ကွ နှ မ ကဲ့ သို့လည်း ကောင်း နှိုး ဆော် လော့။ပျို ရွယ် သော မု ဆိုး မ တို့ ကို ကား ငြင်း ပယ် လော့။ သူ တို့ သည် ခ ရစ် တော့် တ ဘက်၌ လျှပ် ပေါ်၍ အိမ် ထောင် ပြု လို သ ဖြင့်၊ဦး စွာ သော သ စ္စာ ကို ဖျက် သည့် အ တွက် ပြစ် ဒဏ် ခံ ထိုက် ကြ ၏။၎င်း ပြင်၊ သူ တို့ သည် အိမ် ခြေ စဥ် လှည့် လည် လျက် ပျင်း ရိ စွာ နေ တတ် သည် သာ မ က၊ မ ပြော သင့် ရာ ပြော တတ် သော စ ကား အိုး များ၊ မ ဆိုင် ရာ တွင် စွာ သူ များ ဖြစ် ကြ၏။ထို ကြောင့် စာ တန် နောက် သို့ အ ချို့ တို့ လွှဲ သွား ကြ သည် ကို ထောက်၍ ထို ပျို ရွယ် သော မု ဆိုး မ တို့ သည် ရန် သူ ကဲ့ ရဲ့ ခွင့် ကို အား မ ပေး ဘဲ အိမ် ထောင် ပြု လျက်၊ သား ဖွား လျက်၊ အိမ် မှု ကို စီ မံ လျက် နေ ကြ စေ ရန် ငါ အ လို ရှိ၏။တ ပည့် တော် မ တို့၌ တော် စပ် သော မု ဆိုး မ များ ရှိ လျှင် အ သင်း တော် သည် ခို ရာ မဲ့ မု ဆိုး မ တို့ ကို မ စ ခွင့် ရ စေ ရန် အ သင်း တော့် အ ပေါ် တွင် ဝန် မ တင် ဘဲ ကိုယ် တိုင် မ စ ကြ စေ။စ ပါး နင်း နယ် သော နွား ကို ပါး ချုပ် မ တပ် ရ ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ လုပ် သား သည် အ ခ ရ ထိုက် သည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း ကျမ်း ဆို ရှိ သည့် အ တိုင်း ကောင်း မွန် စွာ ဦး ဆောင် သော ဥ က္က ဋ္ဌ၊ အ ထူး သ ဖြင့် ဆို သော် ဟော ပြော မှု၊ သင် ကြား မှု၌ ကြိုး စား အား ထုတ် သော ဥ က္က ဋ္ဌ တို့ ကို နှစ် ဆ ထောက် မ ထိုက် သည် ဟု မှတ် ယူ စေ။နှစ် ဦး သုံး ဦး တို့ သက် သေ မ ခံ လျှင် ဥ က္က ဋ္ဌ အ ပေါ် တွင် စွဲ ဆို ချက် ကို လက် မ ခံ နှင့်။ ပြစ် မှား သူ တို့ ကို ကား ကြွင်း သူ တို့ ပါ ကြောက် ရွံ့ စေ ခြင်း ငှါ ရှိ သ မျှ တို့ မျက် မှောက် တွင် ဆုံး မ လော့။
ဘု ရား သ ခင် အား သီ ဆို ခြင်း၊ နာ မ တော် အား ကျူး ဧ ခြင်း၊ သဲ က န္တာ ရ တစ် လျှောက် စီး ကြွ တော် မူ သော အ ရှင့် ရှေ့ လမ်း ပို့ ခြင်း ပြု လျက်၊ မျက် မှောက် တော် ၌ ဂုဏ် ရောက် ကြ လော့။ ထို အ ရှင့် နာ မ တော် ကား၊ ယာ ဟ ပေ တည်း။
သင့် အား ဖြစ် ပွား စေ သော အ ဘ၏ စ ကား ကို နာ ခံ၍၊ အ သက် ကြီး ရင့် သော အ မိ ကို လည်း၊ မ ထီ လေး စား မ ပြု နှင့်။
ယုံ ကြည် ခြင်း အား ဖြင့် ယာ ကုပ် သည် သေ အံ့ ဆဲ ကာ လ၌ တောင် ဝှေး ထိပ် ပေါ် မှာ ဦး ညွတ် လျက် ယော သပ် သား အ သီး အ သီး ကို ကောင်း ချီး ပေး လေ၏။
ရှေး ကာ လ ကို သ တိ ရ လျက်၊ အ စဉ် အ ဆက် နှစ် ပေါင်း များ ကို အောက် မေ့ ကြ လော့။ အ ဘ ထံ မေး မြန်း လျှင်၊ ဖော် ပြ မည်။ လူ ကြီး တို့ ထံ မေး မြန်း လျှင် ကြား ပြော ကြ မည်။
လူ ပျို နှင့် အ ပျို တို့၊ သူ အို နှင့်၊ သူ ငယ် ရှိ သ မျှ တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း ကြ လော့။
၎င်း ပြင်။ အ မြင့် ကို ကြောက် လျက်။ လမ်း၌ ဘေး ဒု က္ခ များ မည် ထင် မြင်၍။ ဗာ တံ ကို ရွံ့ ရှာ လျက်။ ကျိုင်း ကောင် သ ဘွယ် ကိုယ် လက် လေး သည့် ပြင်။ ဖ ရဲ သီး လည်း အ ချည်း အ နှီး ဖြစ် လိမ့် မည်။ အ သို့ ဆို သော်။ ထာ ဝ ရ ဘုံ သို့၊ လူ သွား ဆဲ ဖြစ် လျက်။ မြို့ လမ်း တွင် ငို ချင်း သည် တို့ ရှောက် သွား လျက် ရှိ ကြ လေ ပြီ။
သား မြေး တို့ မှ မ ထိမ် မ ချန် ဘဲ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ချီး မွမ်း ဖွယ် သော တန် ခိုး တော် များ၊ ပြု တော် မူ သော အံ့ ဖွယ် ရာ များ ကို၊ နောက် လူ မျိုး တစ် ဆက် အား ပြန် ကြား ကြ မည်။
ဗျာ ဒိတ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ခံ တွင်း ၌ အ လွန် ချို ဧ၍၊ ပျား ရည် ထက် နှုတ် ထဲ မှာ ချို ဧ ပါ ၏။
အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ရှေး မ ဆွ က တည် မြဲ သော က ရု ဏာ တော် နှင့် မေ တ္တာ ကျေး ဇူး တော် များ ကို သ တိ ရ တော် မူ ပါ။အ ကျွန်ုပ်၏ ငယ် ပြစ် များ ကိုလည်း ကောင်း၊ ကျူး လွန် ခြင်း များ ကို လည်း ကောင်း၊ သ တိ ရ တော် မ မူ ဘဲ၊ ကောင်း မြတ် တော် မူ ခြင်း ကို ထောက် ၍၊ မေ တ္တာ ကျေး ဇူး တော် အ လျောက် အ ကျွန်ုပ် ကို သ တိ ရ တော် မူ ပါ၊ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား။
သူ ငယ် ကို၊ သွား အပ် သော လမ်း၌ စ ထွင် လေ့ ကျက် စေ လျှင်၊ အို သော အ ခါ၌ ပင်၊ မ လွှဲ ဘဲလျှောက် လိုက် လိမ့် မည်။
ဗျာ ဒိတ် တော် လမ်း၌၊ အ ကျွန်ုပ် ခြေ ရာ များ ကို စီ စဉ် တော် မူ၍၊ ဒု စ ရိုက် အုပ် စိုး ခြင်း ကို အ လျှင်း မ ခံ ရ ပါ စေ နှင့်။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ခန့် ညား ခြင်း သည်၊ ဉာဏ် ပ ညာ၏ စ တည် ရာ ဖြစ်၏။ လိုက် နာ သ မျှ သော သူ တို့ သည်၊ ဉာဏ် ကောင်း သူ တို့ တည်း။ ဂုဏ် တော် ကို ချီး မွမ်း ခြင်း လည်း၊ ကာ လ အ စဉ် တည် ၏။
ခို ရာ မဲ့ တစ် ကောင် ကြွက် မု ဆိုး မ သည် ဘု ရား သ ခင် ကို အား ကိုး မျှော် လင့်၍ နေ့ ညဉ့် မ ပြတ် မေ တ္တာ ပို့ လျက်၊ တောင်း လျှောက် လျက် နေ တတ်၏။အ ပျော် အ ပါး မက် သော မု ဆိုး မ မူ ကား အ သက် ရှင် လျက် ပင် အ သေ ဖြစ်၏။
အ ကျွန်ုပ်၏ နေ့ ရက် တာ ကို၊ တစ် မိုက် ခန့် မျှ သာ ကမ်း သတ် တော် မူ သည့် အ လျောက်၊ ရှေ့ တော် တွင် အ သက် တာ သည်၊ အ ရေး ယူ ဖွယ် မ ဟုတ် ပါ။ လူ ဟူ သ မျှ တို့ မှာ၊ တည် တံ့ လျက် ပင်၊ အ ခိုး အ ငွေ့ သက် သက် မု ချ ဖြစ် ပါ၏။
စိုး ရိမ် သော စိတ် သည်၊ ကိုယ် ကို ညှိုး ငယ် စေ တတ်၏။ ကျေး ဇူး စ ကား မူ ကား၊ ရွှင် လန်း စေ တတ် ၏။
မျက် နှာ တော် လွှဲ တော် မူ သော်၊ ဒု က္ခ ရောက် လျက်၊ အ သက် ကို ရုပ် သိမ်း တော် မူ သော်၊ သေ၍ မြေ မုန့် ဖြစ် ပြန် ရ ကြ ပါ ၏။အ ထက် ကြက် သ ရေ ခန်း ယက် မ များ ကို ရေ ပြင် ပေါ် တွင် တည်၍၊ တိမ် တိုက် ရ ထား ကို စီး လျက်၊ လေ ပြင်း အ တောင် များ ပေါ် တွင်၊ စ ကြာ ဖြန့် တော် မူ ပါ ၏။ဝိ ညာဉ် တော် ကို လွှတ် သော်၊ ဖန် ဆင်း ခြင်း ခံ ရ ၍၊ မြေ မျက် နှာ ပြင် သည်၊ အ သစ် ဖြစ် ရ ပြန် ပါ ၏။
အ ထူး ဆို သော် မေ တ္တာ သည် များ ပြား သော အ ပြစ် ကို ဖုံး အုပ် သည် ဖြစ်၍ အ ချင်း ချင်း မေ တ္တာ သ ဘော ကို တောင့် တ ကြ လော့။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ခန့် ညား သော သ ဘော သည်၊ ဉာဏ် ပ ညာ၏ အ စ မူ လ ဖြစ်၏။ သန့် ရှင်း တော် မူ သော အ ရှင် ကို သိ ကျွမ်း ခြင်း သည်၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ဖြစ်၏။
ဆီ ဥ ခြင် ဆီ သ ဖွယ် ကိုယ် တော် နှင့် သာ ရောင့် ရဲ၍၊ ရွှင် လန်း သော နှုတ် ခမ်း ဖြင့် ချီး မွမ်း ပါ မည်။
အ ဆိုး ပြု ကျင့် သူ တို့ သည်၊ ပယ် ရှား ရာ ခံ ကြ ရ လိမ့် မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စောင့် မျှော် သူ တို့ မူ ကား၊ နေ ပြည် ကို အ ပိုင် ရ ကြ လ တ္တံ့။
မိုး ကောင်း ကင် အောက် တွင် ခပ် သိမ်း သော အ ခြင်း အ ရာ အ မှု အ ရေး အ ဖို့၊ ရွယ် ထား သော အ ချိန် ရှိ ၏။လူ့ သား တို့ ပြု ကျင့် ရန်၊ ဘု ရား သ ခင် ထား တော် မူ သော တာ ဝန် ကို ငါ သိ မြင် သည် မှာ၊အ မှု အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို အ ခါ သ မ ယ အ လိုက်၊ တင့် တယ် စွာ ဖန် ဆင်း တော် မူ သည့် ပြင်၊ လူ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ပြု ပြင် တော် မူ ရာ ကို၊ အ စ က အ ဆုံး တိုင် အောင် ရှာ၍ မ တွေ့ လျက် ပင်၊ နိ စ္စ အ ရာ ကို စိတ်၌ စွဲ လမ်း စေ တော် မူ ၏။အ သက် ရှင် စဉ် တွင်၊ ကောင်း စား ခြင်း နှင့် ရွှင် လန်း ခြင်း ထက်၊ လူ တို့၌ ကောင်း သော အ ရာ မ ရှိ ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း၊လူ တိုင်း စား သောက် ခြင်း၊ လုပ် ကိုင် သ မျှ၌ စိတ် ရွှင် လန်း ခြင်း များ သည်၊ ဘု ရား သ ခင့် ဆု ကျေး ဇူး ဖြစ် ကြောင်း ကိုလည်း ကောင်း၊ ငါ သိ ၏။ဘု ရား သ ခင် ပြု တော် မူ သ မျှ သော အ မှု သည် အ စဉ် တည် ၍၊ ထပ် ဆင့် ခြင်း၊ နုတ် ယူ ခြင်း ငှာ မ စွမ်း နိုင် ကြောင်း၊ ရှေ့ တော် တွင် လူ တို့ ခန့် ညား ရ ကြ စေ ရန်၊ ထို သို့ စီ ရင် တော် မူ ကြောင်း များ ကို ငါ သိ ၏။ပ စ္စု ပ္ပန် အ ဖြစ် နှင့် အ နာ ဂတ် အ ဖြစ် များ ရှိ နှင့် ခဲ့ ပြီ။ အ တိတ် အ ရာ ကို လည်း ဘု ရား သ ခင် ရှာ ဖွေ တော် မူ၏။၎င်း ပြင်၊ နေ အောက် တွင် တ ရား ဆုံး ဖြတ် ရာ ဒေ သ နှင့် ဖြောင့် မတ် ရာ ဒေ သ များ၌၊ ဆိုး သွမ်း ခြင်း တည် သည် ကို သိ မြင် ၍၊ငါ က၊ အ ခြင်း အ ရာ အ ပြု အ မူ ရှိ သ မျှ အ ဖို့၊ ရှေ့ တော် တွင် အ ချိန် ရှိ သ ဖြင့်၊ လူ ကောင်း နှင့် လူ ဆိုး တို့ ကို၊ ဘု ရား သ ခင် စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် တော် မူ မည် ဟု အောက် မေ့ ၏။လူ သား တို့ နှင့် စပ် လျဉ်း၍ ငါ အောက် မေ့ သည် ကား။ ဘု ရား သ ခင် စံ ချ၍ ပြ တော် မူ သ ဖြင့်။ တိ ရ စ္ဆာန် ဖြစ် သည် ကို၊ ကိုယ် တိုင် သိ ကြ စေ ခြင်း ငှာ တည်း။အ ဘယ့် ကြောင့် ဆို သော်၊ လူ သား တို့ နှင့် တိ ရ စ္ဆာန် တို့ အ ဖြစ် အ ပျက် ချင်း တူ လျက်၊ နှစ် မျိုး လုံး၌ တစ် ရပ် တည်း ဖြစ် ပျက် သည် နှင့် အ ညီ၊ တစ် မျိုး သေ က တစ် မျိုး သေ တတ်၏။ အား လုံး ပင် သက် ဇီ ဝ တစ် မျို တည်း ရှိ ကြ၍၊ လူ သည် တိ ရ စ္ဆာန် ထက် မ မြတ် ချေ။ အ ရာ ခပ် သိမ်း သည် အ န တ္တ ဖြစ်၏။ဖွား မြင် ရန် အ ချိန် နှင့် သေ လွန် ရန် အ ချိန်၊ စိုက် ပျိုး ရန် အ ချိန် နှင့် စိုက် ပျိုး ရာ ကို နုတ် ပစ် ရာ အ ချိန်၊ ကွပ် မျက် ရန် အ ချိန် နှင့် ကု သ ရန် အ ချိန်။
ပ ညာ ရှိ တို့ နှင့် ပေါင်း ဖော် သော သူ သည်၊ ပ ညာ ရှိ လိမ့် မည်။ မိုက် သော သူ တို့ နှင့် ပေါင်း သင်း သော သူ မူ ကား၊ ပျက် စီး လိမ့် မည်။
အို အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည်၊ အ ကျွန်ုပ် မျှော် လင့် ရာ၊ ငယ် ရွယ် က စ၍၊ အ ကျွန်ုပ် ကိုး စား ရာ ဖြစ် တော် မူ ပါ ၏။
ပျင်း ရိ ခြင်း မ ရှိ ဘဲ ယုံ ကြည် ခြင်း၊ စိတ် ရှည် ခြင်း ကြောင့် က တိ တော် အ တိုင်း အ မွေ ခံ ရ သူ တို့ ပုံ စံ ကို လိုက် သူ များ ဖြစ် စေ လို၏။
ဥ ပ ဒေ သ တော် များ ဖြင့် အ ကျွန်ုပ် ကို အ သက် ရှင် စေ ပြီး ဖြစ်၍၊ မေ့ လျော့ တော့ မည် မ ဟုတ် ပါ။
ပ ညာ ရှိ သော သူ တို့ မှ၊ အ သက် ကြီး သူ များ မ ဟုတ်။ တ ရား ဆုံး ဖြတ် ခြင်း ကို နား လည် သော သူ တို့ ကား၊ လူ ကြီး များ မ ဟုတ် ချေ။
သူ တို့ အ ဆုံး ကို ဆင် ခြင် မိ ရာ၊ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို ချော် လဲ သော အ ရပ် များ ၌ ထား၍၊ ပျက် စီး ရာ သို့ စင် စစ် ချ တော် မူ သ ဖြင့်၊
၎င်း ပြင် အ ကြံ တော် နှင့် အ ညီ ခေါ် ထား တော် မူ သူ၊ ဘု ရား သ ခင် ကို ချစ် ကြည် မြတ် နိုး သူ တို့ ကောင်း ကျိုး အ လို့ ငှါ အ ရာ ခပ် သိမ်း ဝိုင်း ညီ ပြု စု လျက် ရှိ ကြောင်း၊
သို့ ဖြစ်၍၊ ငါ့ စိတ် နှ လုံး ဝမ်း မြောက် လျက်၊ ငါ့ ဝိ ညာဉ် သည် ရွှင် လန်း ပါ ၏။ ငါ့ ကိုယ် ခ န္ဓာ လည်း လုံ ခြုံ စွာ တည်း ခို ပါ လိမ့် မည်။
ငါ့ သား၊ ငါ့ စ ကား ကို နာ ခံ နာ ယူ လော့။ နှစ် ပေါင်း များ စွာ အ သက် ရှင် လိမ့် မည်။
သ မ္မာ တ ရား တော် ကို မှန် ကန် စွာ ပိုင် ခြား လျက် ရှက် ကြောက် ရန် အ ကြောင်း မ ရှိ သော အ မှု တော် ဆောင်၊ စံ တော် မီ သူ အ ဖြစ်၊ ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ တော် တွင် ကိုယ် ကို ဆက် သ ရန် လုံ့ လ ထုတ် လော့။
ဘု ရား သ ခင် က မိ ဘ ကို ရို သေ သ မှု ပြု လော့။ မိ ဘ ကို ဆဲ ဆို သူ သည် သေ ဒဏ် ခံ စေ ဟု ပ ညတ် တော် မူ သော် လည်း
ဖြောင့် မတ် သော သူ၏ နှုတ် သည်၊ ဉာဏ် ပ ညာ ကို သီး တတ်၏။ ကောက် ကျစ် သော လျှာ မူ ကား၊ ဖြတ် ပစ် ခြင်း ကို ခံ ရ လိမ့် မည်။
ရေး နှင့် သ မျှ ကျမ်း ချက် သည် ငါ တို့ တည် ကြည် ခြင်း အား ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ ကျမ်း ဂန် တော် ကြောင့် ရ သော နှစ် သိမ့် ခြင်း အား ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ မျှော် လင့် ခွင့် ရှိ ကြ စေ ရန် သွန် သင် ခြင်း အ ဖို့ ရေး ထား လျက် ရှိ ၏။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား၌ ကိုး စား လျက်၊ ကောင်း မှု ပြု လော့။ နေ ပြည်၌ နေ လျက်၊ သ စ္စာ တ ရား၌ ကျက် စား လော့။
ငို ကြွေး ရန် အ ချိန် နှင့် ရယ် မော ရန် အ ချိန်၊ ညည်း တွား ရန် အ ချိန် နှင့် က ခုန် ရန် အ ချိန်။
တစ် သက် ပတ် လုံး ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ချမ်း သာ ခြင်း ကို ရှု ခွင့်၊ သား မြေး တို့ အား မြင် ခွင့် ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ကို၊ ဇိ အုန် မြို့ မှ ထာဝ ရ ဘု ရား ပေး တော် မူ ပါ စေ သော။ ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး ၌ ရန် ငြိမ်း ခြင်း တည် ရှိ ပါ စေ သော။
ငါ့ သား၊ ငါ မြွက် ဆို သော စ ကား ကို နား ထောင် နာ ယူ လော့။ထို စ ကား သည် တွေ့ ခွင့် ရ ရှိ သူ တို့ အ သက် ရှင် ခြင်း၊ ကိုယ် ခ န္ဓာ သန် မာ ခြင်း ဖြစ်၍၊သင့် မျက် မှောက် နှင့် မ ကွာ စေ ဘဲ၊ စိတ် နှ လုံး အ တွင်း သွင်း စောင့် လော။
ကိုယ့် ဝန် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား လွှဲ အပ် လော့။ ထောက် မ တော် မူ လိမ့် မည်။ သူ တော် ကောင်း ကို မည် သည့် ကာ လ မျှ၊ ရွှေ့ သွား စေ ခွင့် ပြု တော် မူ မည် မ ဟုတ်။
အ ကျွန်ုပ်၏ သ န္ဓေ ကို မြင် တော် မူ လျက်၊ အင်္ဂါ များ ကို နေ့ စဉ် ပြု ပြင်၍ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ပြီး သေး မီ ကာ လ တွင်၊ စာ ရင်း တော် ၌ အ ကုန် အ စင် မှတ် သား လျက် ရှိ ခဲ့ ပါ ၏။
ပ ညာ ရှိ နှင့် မည် သူ တူ ပါ သ နည်း။ အ နက် ဖော် ပြ နိုင် သူ ကား၊ မည် သူ နည်း။ ဉာဏ် ပ ညာ သည်၊ လူ၏ မျက် နှာ ကို ကြည် လင် စေ သည့် ပြင်၊ ကြမ်း ကြုတ် သော မျက် နှာ ကို ပြောင်း လဲ စေ တတ်၏။
ယ ခု ခေတ် ကာ လ နှင့် အ သွင် တူ ခြင်း မ ရှိ ဘဲ မည် သည့် အ ရာ မှာ ဘု ရား သ ခင့် အ လို တော် အ တိုင်း ကောင်း မွန် စုံ လင်၍ နှစ် သက် တော် မူ ရာ ဖြစ် ကြောင်း ပိုင်း ခြား သိ မြင် ရ အံ့ သော ငှါ စိတ် သ ဘော အ သစ် ရ လျက် ပုံ သ ဏ္ဌာန် ပြောင်း ခြင်း ရှိ ကြ လော့။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ အ ကျွန်ုပ် ဝေ ပုံ ဖြစ် တော် မူ သည့် အ လျောက်၊ နှုတ် က ပတ် တော် ကို စောင့် ရှောက် မည် ဟု က တိ ထား ပါ ပြီ။
သို့ ရာ တွင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ကို သ နား ခွင့် ရ စေ ရန် ဆိုင်း လင့် တော် မူ လိမ့် မည်။ က ရု ဏာ သက် ခွင့် ရ စေ ရန် မြင့် မြတ် ရာ တွင် စံ တော် မူ ဦး မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် တ ရား ရှင် ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ သည့် အ လျောက်၊ ကိုယ် တော် ကို စောင့် စား သူ အ ပေါင်း တို့၌ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။
လူ ဆိုး တို့ နှောင် ကြိုး များ ပတ် ရစ် သော် လည်း၊ တ ရား တော် ကို အ ကျွန်ုပ် မေ့ လျော့၍ မ နေ ခဲ့ ပါ။
ဘု ရား သ ခင် နှင့် အ ကျွမ်း ဝင် ခွင့် သည်၊ ငါ့ တဲ ပေါ် တွင် ကိန်း ဝပ် လျက်၊ ငါ အ ရွယ် ကောင်း သည့် ကာ လ၊ သား သ မီး တို့ ခြံ ရံ လျက်၊ ငါ နှင့် အ တူ အ န န္တ တန် ခိုး ရှင် ရှိ တော် မူ သေး သော ကာ လ၊ ကျောက် တောင် မှ၊ ငါ ရှိ ရာ သို့ ဆီ အ ဖြာ ဖြာ စီး ထွက် လျက်၊ ငါ့ ခြေ မြုပ် အောင် နို့ ဓမ်း ကို နင်း ရ သော ကာ လ၌ ဖြစ် ဖူး သ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ပြန် ပါ စေ သော၊
၎င်း ပြင်၊ ငါ့ သား၊ သ တိ ထား လော့။ စာ အ က္ခ ရာ များ ကို ပြင် ဆင်၍ မ ကုန်။ အ သင် အ ကြား အား ကြီး သ ဖြင့် ကိုယ် ခ န္ဓာ နွမ်း ရိ လေ၏။
သင် မ သိ သ လော။ ကြား လည်း မ ကြား သ လော။ ယေ ဟော ဝါ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် ဖြစ် သည့် အ လျောက်၊ မြေ ကြီး စွန်း တိုင် အောင် ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ ရှင် ပေ တည်း။ ကိုယ် တော် သည် ပင် ပန်း မော ဟိုက် ရာ ရောက် တော် မူ သည် မ ဟုတ်။ ဉာဏ် တော် ကို လည်း စူး စမ်း၍ မ သိ နိုင် ကြ။
ယော ရှိ သည်၊ အိမ် နိမ့် ရှစ် နှစ် ရှိ သော်၊ နန်း တက်၍၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့၌၊ သုံး ဆယ့် တစ် နှစ် စိုး စံ ရ ရာ၊ကြီး ကြပ် သူ ဗိ မာန် တော် မှူး တို့ လက် သို့ အပ် နှံ ၍၊ ဗိ မာန် တော် ကို ထေး ဖာ ပြင် ဆင် စေ ရန်၊ ဆောင် ရွက် သူ တို့ အား ဆင့် ကဲ အပ် ပြန် သည် နှင့် အ ညီ၊ယု ဒ ဘု ရင် တို့ ဖျက် ဆီး ခဲ့ သော အ ဆောင် တော် ထုပ် လျောက် ပြင် ဆင် ရန် လည်း ကောင်း၊ ဆစ် ပြီး ကျောက် နှင့် ဒိုင်း ကျား များ ကို ဝယ် ရန် လည်း ကောင်း၊ ပန်း တဉ်း၊ ပန်း ပု တို့ အား အပ် ပေး ရာ၊ သ စ္စာ စောင့် လျက် လုပ် ကြ ၏။လေ ဝိ ဂိုဏ်း သား မေ ရာ ရိ အ နွယ် ယာ ဟတ် နှင့် ဩ ဗ ဒိ၊ ကော ဟတ် အ နွယ် ဇာ ခ ရိ နှင့် မေ ရု လံ မှ စ သော၊ တု ရိ ယာ မျိုး ကို ကျွမ်း ကျင် သူ တို့ သည်၊ ကြီး ကြပ် ကြည့် ရှု ရ သည့် ပြင်၊အ လုပ် ခေါင်း၊ စာ ရေး၊ တံ ခါး မှူး အ ဖြစ် ဖြင့်၊ ကံ ကျွေး လုပ် ဆောင် သူ ခပ် သိမ်း ကို ကြည့် ရှု ရ သော လေ ဝိ ဂိုဏ်း သား ရှိ ကြ သေး ၏။ဗိ မာန် တော် တွင် သွင်း ထား သော အ လှူ ငွေ ကို ထုတ် ယူ သည့် ကာ လ၊ ပ ရော ဟိတ် ဟိ လ ခိ သည်၊ မော ရှေ အား ဖြင့် ထား ခဲ့ သော၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ပ ည တ္တိ ကျမ်း ကို တွေ့ သ ဖြင့်၊ပ ည တ္တိ ကျမ်း ကို ဗိ မာန် တော် တွင် ငါ တွေ့ ပြီ ဟု ပြော ဆို လျက်၊ သံ တော် ဆင့် ရှာ ဖန် အား အပ် ရာ၊ရှာ ဖန် သည် ဘု ရင် မင်း ထံ ပြန် ဝင် ၍၊ အပ် နှင်း တော် မူ သ မျှ ကို ကျွန် တော် မျိုး တို့ ပြီး စီး ခဲ့ ပါ ပြီ။ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗိ မာန် တော်၌ တွေ့ သော အ လှူ ငွေ ကို ထုတ် လျက်၊ ကြီး ကြပ် သူ ဗိ မာန် တော် မှူး တို့ လက် သို့ အပ် ခဲ့ ကြ ပါ ပြီ။ပ ရော ဟိတ် မင်း ဟိ လ ခိ လည်း၊ ကျမ်း တစ် စောင် ကို ကျွန် တော် မျိုး သို့ အပ် လိုက် ပါ သည် ဟု ပြန် ကြား တင် လျှောက် ပြီး လျှင်၊ ရှေ့ တော် တွင် ဖတ် ရွတ် လေ ၏။ပ ညတ် တ ရား ချက် ကို ဘု ရင် မင်း ကြား ရ သော်၊ ဝတ် လဲ တော် ကို ဆုတ် လျက်၊ထာ ဝ ရ ဘု ရား မျက် မှောက် တော် တွင် ဖြောင့် မှန် စွာ ကျင့် ကြံ လျက်၊ ဝဲ ယာ သို့ မ ယိမ်း မ ယိုင်၊ ဘေး တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း နည်း လမ်း အ တိုင်း လိုက် လျှောက် လေ ၏။
စိတ် နှိမ့် ချ သူ တို့ မူ ကား၊ နေ ပြည် ကို အ ပိုင် ရ လျက်၊ မ ဟာ စည်း စိမ် ချမ်း သာ ကို ဝင် စား ရ ကြ လ တ္တံ့။
ကောင်း မှု ကို လက် မ လွတ် ဘဲ ပြု ကြ ကုန် အံ့။ အား လျော့ ခြင်း ကင်း လျှင် အ ချိန် စေ့ သော် ငါ တို့ ရိတ် သိမ်း ကြ ရ လိမ့် မည်။
ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး တို့ ထော မ နာ ထက် စံ တော် မူ သော အို အ ရှင်၊ ကိုယ် တော် သန့် ရှင်း တော် မူ ပါ ၏။
မျှော် လင့် ခြင်း အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော်၏ တန် ခိုး အား ဖြင့် မျှော် လင့် ခြင်း ကြွယ် ဝ စေ ရန် ယုံ ကြည် ခြင်း တ ရား၌ ရွှင် လန်း ခွင့်၊ ငြိမ် သက် ခွင့် အ မျိုး မျိုး နှင့် သင် တို့ ကို ဖြည့် တော် မူ ပါ စေ သော။
ငါ့ သား၊ ငါ ပြ သော တ ရား ကို မ မေ့ မ လျော့ ဘဲ၊ ပ ညတ် များ ကို လည်း စိတ် နှ လုံး ၌ စောင့် ရှောက် လော့။သို့ ပြု လျှင် သင်၏ ကျီ ကျ များ သည် ကုန် လုံ ကြွယ် ဝ၍၊ ဖိ နင်း ရာ ကျင်း များ လည်း စ ပျစ် ရည် ဖြင့် ပြည့် လျှံ လိမ့် မည်။ငါ့ သား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဆုံး မ ခြင်း ကို ပေါ့ ပေါ့ ဆ ဆ မ ပြု ဘဲ၊ ပဲ့ ပြင် ခြင်း ကို လည်း၊ ရွံ့ ရှာ ဖွယ် မ မှတ် နှင့်။အ ဘ သည် နှစ် သက် သော သား ကို ဆုံး မ သည့် နည်း တူ ပင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား လည်း၊ ချစ် တော် မူ သော သူ့ ကို ဆုံး မ တော် မူ၏။ဉာဏ် ပ ညာ ကို ရှာ တွေ့၍၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ကို ရ သူ၌ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ဉာဏ် ပ ညာ ကို ကုန် သွယ် ခြင်း သည်၊ ငွေ ကုန် သွယ် ခြင်း ထက် လည်း ကောင်း၊ အ မြတ် လည်း၊ ရွှေ ထက် လည်း ကောင်း၊ သာ ၍ ကောင်း ၏။ဉာဏ် ပ ညာ သည် ပ တ္တ မြား ထက် သာ၍ မြင့် မြတ် သ ဖြင့်၊ သင် နှစ် သက် သ မျှ အ ခြား အ ရာ များ လည်း၊ မ ပြိုင် မ နှိုင်း ရာ၊ဉာဏ် ပ ညာ၏ ယာ လက် တွင် အ သက် ရှည် ခြင်း၊ ဝဲ လက် တွင် ဂုဏ် သ ရေ နှင့် ကြွယ် ဝ ခြင်း တည် ၏။ဆိုင် ရာ လမ်း များ သည်၊ တင့် တယ် လျက်၊ ခ ရီး ရှိ သ မျှ လည်း၊ ငြိမ် သက် ရာ ဖြစ်၏။ကိုင် စွဲ သူ တို့ အ ဖို့ ဉာဏ် ပ ညာ သည် အ သက် ပင် သ ဖွယ် ဖြစ်၍၊ စွဲ မြဲ သူ တို့၌ လည်း မင်္ဂ လာ ရှိ၏။ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဉာဏ် ပ ညာ တော် အား ဖြင့် မြေ ပ ထ ဝီ ကို တည် စေ၍၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် တော် အား ဖြင့်၊ မိုး ကောင်း ကင် ကို မြဲ စေ တော် မူ ပြီ။သို့ ပြု လျှင်၊ ပ ညတ် တ ရား သည် အ သက် ရှည် သော နှစ် ပေါင်း ကို လည်း ကောင်း၊ ငြိမ် သက် ခြင်း ကို လည်း ကောင်း၊ သင် ၌ ထပ် ဆင့် တိုး ပွား စေ မည်။
မေ တ္တာ နှင့် ကောင်း မှု ကို လုံ့ လ ထုတ် အံ့ သော ငှာ တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် ထောက် ထား ခြင်း၊အ ချို့ တို့ ဓ လေ့ အ တိုင်း စည်း ဝေး ဝတ် ကို မ လှပ် ထား ဘဲ နေ့ တော် နီး ကြောင်း သင် တို့ မျှော် မြင် သည့် အ လျောက် အ ချင်း ချင်း အား အ ထူး နှိုး ဆော် ခြင်း များ ကို ပြု ကြ ကုန် အံ့။
တံ တိုင်း တော် အ တွင်း၌ တစ် ရက် တာ သည်၊ ရက် ပေါင်း တစ် ထောင် ထက် မြတ် သည့် အ လျောက်၊ လူ ဆိုး တို့ တဲ များ တွင် တစ် ဘ ဝ လွန် သည် ထက်၊ အ ကျွန်ုပ်၏ ဘု ရား သ ခင့် ဗိ မာန် တော့် အ နီး ပျပ် ဝပ် ခွင့် ကို သ ဘော ကျ ပါ၏။
ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင့် ကို အ စဉ် လမ်း ပြ ခြင်း၊ ရေ ခေါင် သော ကာ လ၊ အာ ရုံ ပြေ ခြင်း၊ အ ရိုး သန် မာ စေ ခြင်း များ ကို ပြု သ ဖြင့်၊ ရေ သွင်း သော ဥ ယျာဉ် ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ မ ကုန် မ ခန်း နိုင် သော စမ်း ရေ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း သင် ဖြစ် လိမ့် မည်။
ငါ တို့ သည် ထို အ တိုင်း ခံ ရ လျက် ပင် ငါ တို့ ကို ချစ် တော် မူ သော အ ရှင် ကြောင့် အ ထူး အောင် မြင် ရ ကြ၏။