147 ကျမ်းစာထဲက ဉာဏ်ပညာဆိုင်ရာ ဆုံးမစကားများ

ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ခန့် ညား သော သ ဘော သည်၊ အ သိ ပ ညာ၏ စ တည် ရာ ဖြစ်၏။ သူ မိုက် တို့ မူ ကား၊ ဉာဏ် ပ ညာ နှင့် ဆုံး မ သွန် သင် ခြင်း ကို မ ထီ လေး စား ပြု တတ် ကြ၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့ ကိုး စား လျက်၊ ကိုယ့် ဉာဏ် ကို တံ ကဲ မ ပြု နှင့်။ကျင့် ကြံ သ မျှ ၌ ကိုယ် တော် ကို အာ ရုံ ပြု လျှင်၊ သင် သွား ရာ လမ်း ကို ညီ ညွတ် စေ တော် မူ မည်။

ဉာဏ် ပ ညာ သည် အ ထွဋ် အ မြတ် ဖြစ် သ ဖြင့်၊ ဆည်း ပူး လော့။ ဆည်း ပူ အပ် သ မျှ တွင်၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ကို အ ထူး ဆည်း ပူး လော့။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ခန့် ညား သော သ ဘော သည်၊ ဉာဏ် ပ ညာ၏ အ စ မူ လ ဖြစ်၏။ သန့် ရှင်း တော် မူ သော အ ရှင် ကို သိ ကျွမ်း ခြင်း သည်၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ဖြစ်၏။

သင် တို့ အ နက် တစ် ယောက် ယောက် ၌ ဉာဏ် ပ ညာ ယုတ် လျော့ လျှင် အ ပြစ် မ တင် ဘဲ သူ ခပ် သိမ်း တို့ အား ကြွယ် ဝ စွာ သ နား တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင့် ထံ တောင်း လျှောက် စေ။ သ နား တော် မူ လိမ့် မည်။

အ သို့ ဆို သော်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဉာဏ် ပ ညာ ကို သ နား တော် မူ၏။ အ သိ ပ ညာ နှင့် ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် သည် နှုတ် တော် မှ ထွက် ၏။

စိတ် နေ မြင့် သော အ ခါ၊ အ ရှက် ကွဲ ရ ၏။ စိတ် နှိမ့် ချ သူ ၌ ကား၊ ဉာဏ် ပ ညာ ရှိ ၏။

ဉာဏ် ပ ညာ ကို ရ ခြင်း သည် ရွှေ ထက် လည်း‌ ကောင်း၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ကို ရွေး ရ ခြင်း သည် ငွေ ထက် လည်း‌ ကောင်း၊ သာ ၍ မြတ် ၏။

အ ဆုံး၌ ပ ညာ ရ စေ ခြင်း ငှာ၊ အ ကြံ ပေး ရာ ကို ဆင် ခြင်၍၊ ဆုံး မ သွန် သင် ခြင်း ကို လည်း၊ နာ ယူ လော့။

လူ မိုက် သည် ကိုယ့် အ လေ့ လာ မှန် သည် ဟု ထင် မြင် တတ်၏။ ပ ညာ ရှိ မူ ကား၊ အ ကြံ ပေး ရာ ကို ဆင် ခြင် လိမ့် မည်။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ခန့် ညား ခြင်း သည်၊ ဉာဏ် ပ ညာ ဆိုင် ရာ ဆုံး မ ခြင်း ဖြစ်၏။ ဂုဏ် အ သ ရေ ၏ အ ရင် လည်း၊ နှိမ့် ချ ခြင်း တည် ရာ ၏။

ထောင် လွှား သော စိတ် အား ဖြင့်၊ ရန် ပွား ခြင်း သက် သက် ဖြစ်၏။ အ ကြံ ပေး ရာ လိုက် နာ သူ တို့၌ မူ ကား၊ ဉာဏ် ပ ညာ ရှိ၏။

စိတ် ရှည် သော သူ သည်၊ ထူး ကဲ သော ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ရှိ၏။ စိတ် တို သော သူ မူ ကား၊ အ မိုက် တ ရား ကို ချီး မြှင့် တတ်၏။

ဉာဏ် ပ ညာ ကို ရ သော သူ သည်၊ ကိုယ့် အ သက် ကို ချစ် ရာ ရောက်၏။ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ကို စောင့် ရှောက် သူ လည်း၊ ကောင်း စား လိမ့် မည်။

ချို သာ စွာ တုံ့ ပြန် ချက် သည်၊ ဒေါ သ ကို လွှဲ ရှောင် တတ်၏။ ကြမ်း တမ်း သော စ ကား မူ ကား၊ အ မျက် ကို နှိုး ဆော် တတ် ၏။

စ ကား ဝိုင်း ဖွဲ့ ရာ တွင် ကျူး လွန် ခြင်း အ ပြစ် သည်၊ မ ပြတ် မ စဲ ရာ။ နှုတ် ကို ချုပ် တည်း တတ် သူ မူ ကား၊ သ တိ ပ ညာ ရှိ၏။

စ ကား ကို ချုပ် တည်း သော သူ သည်၊ အ သိ ပ ညာ ရှိသူ၊ ဣ န္ဒြေ ကို စောင့် စည်း သော သူ လည်း၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ရှိ သော သူ ဖြစ်၏။

မိုက် မဲ သော သူ သည်၊ အ မျက် ရှိ သ မျှ ကို ဖော် ပြ တတ်၏။ ပ ညာ ရှိ မူ ကား၊ ချုပ် တည်း ၍ ငြိမ်း စေ တတ်၏။

လိ မ္မာ သော သူ သည်၊ ဘေး ကို မျှော် မြင်၍ ပုန်း ရှောင် တတ်၏။ မ လိ မ္မာ သော သူ တို့ မူ ကား၊ သွား မြဲ သွား၍ ဒဏ် ခံ ရ၏။

ဉာဏ် ပ ညာ ကို ရှာ တွေ့၍၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ကို ရ သူ၌ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ဉာဏ် ပ ညာ ကို ကုန် သွယ် ခြင်း သည်၊ ငွေ ကုန် သွယ် ခြင်း ထက် လည်း‌ ကောင်း၊ အ မြတ် လည်း၊ ရွှေ ထက် လည်း‌ ကောင်း၊ သာ ၍ ကောင်း ၏။

ဉာဏ် ပ ညာ သည် ပ တ္တ မြား ထက် မွန် မြတ် သ ဖြင့်၊ နှစ် သက် သ မျှ အ ခြား အ ရာ များ လည်း မ ပြိုင် မ နှိုင်း ရာ၊

နှီး နှော တိုင် ပင် ခြင်း မ ရှိ လျှင်၊ အ ကြံ ပျက် တတ်၏။ အ ကြံ ပေး နိုင် သူ များ လျှင်၊ အ ထ မြောက် တတ်၏။

ဆုံး မ ခြင်း ကို နှစ် သက် သော သူ သည်၊ အ သိ ပ ညာ ကို နှစ် သက် ၏။ ပဲ့ ပြင် ခြင်း ကို မုန်း ထား သူ မူ ကား၊ ဉာဏ် တုံး ၏။

ဉာဏ် ပ ညာ အား ဖြင့် အိမ် ကို ဆောက် ရ လျက်၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် အား ဖြင့် တည် မြဲ စေ ရ၏။ပျင်း ရိ သော သူ၏ လယ် ယာ၊ ဉာဏ် မဲ့ သော သူ၏ စ ပျစ် ခြံ အ နီး၊ ငါ သီ သွား ရာ၊ တစ် ပြင် လုံး ဆူး ပင် နှင့် ပြည့် လျက်၊ဖုန်း ဆိုး ဖြစ် သည့် ပြင်၊ ကျောက် တံ တိုင်း လည်း ပြို လည်း ပြီ တ ကား။ငါ သည် မျက် မှောက် ပြု လျက်၊ နှ လုံး သွင်း၍ ရှု ကြည့် စဉ် တွင်၊ သွန် သင် ခံ ရ သည် မှာ၊ခ ဏ အိပ် လျက်၊ ခ ဏ ပျော် လျက်၊အိပ် ပျော် ခွင့် ရှိ စေ ရန် ခ ဏ လက် ပိုက် လျက် နေ ခိုက်၊ သင်၌ ဆင်း ရဲ ခြင်း သည် ဓား ပြ ကဲ့ သို့လည်း‌ ကောင်း၊ နွမ်း ပါး ခြင်း သည် သူ ရဲ ကဲ့ သို့ လည်း‌ ကောင်း၊ သင့် ရောက် လိမ့် မည် ဟူ၍ တည်း။အ သိ ပ ညာ အား ဖြင့် အ ခန်း များ လည်း၊ ကောင်း မြတ် နှစ် သက် ဖွယ် ရာ ဘ ဏ္ဍာ အ မျိုး မျိုး နှင့် ပြည့် စုံ ရ လိမ့် မည်။

အ ဘယ့် ကြောင့် ဆို သော်၊ ငွေ ရ တ နာ သည် အ ရိပ် အ ကာ သ ဖွယ် ဖြစ် သည့် နည်း တူ၊ ပ ညာ လည်း အ ရိပ် အ ကာ သ ဖွယ် ဖြစ်၏။ အ သိ ပ ညာ အ ကျိုး ဟူ မူ ကား၊ ပ ညာ ရှင့် အ သက် ကို ရှည် စေ တတ် သ တည်း။

မိုက် မဲ သော သူ သည်၊ ယုတ် မာ သိမ် ဖျင်း ခြင်း‌ ၌‌ လည်း‌ ကောင်း၊ ဉာဏ် ရှိ သော သူ သည်၊ ပ ညာ‌ ၌‌ လည်း‌ ကောင်း၊ မွေ့ လျော် တတ် ၏။

ဉာဏ် ကောင်း သော သူ၏ စိတ် သည်၊ အ သိ ပ ညာ ကို ရ၏။ ပ ညာ ရှိ သူ၏ နား သည်၊ အ သိ ပ ညာ ကို လိုက် နာ တတ် ၏။

သ တိ ပ ညာ ရှိ သူ သည်၊ အ မျက် ထွက် ရန် နှောင့် နှေး တတ်၏။ လွန် ကျူး မှု ကို ဖြေ လွှတ် ခွင့် လည်း၊ သူ၏ ဂုဏ် ဖြစ်၏။

သင့် အ သက် တည် ရာ ချုပ် ရာ ဖြစ် သော နှ လုံး ကို၊ အ ထူး သ ဖြင့် စောင့် ရှောက် လော့။

နှ လုံး ရည် ကောင်း သော သူ သည်၊ ပ ညတ် များ ကို ခံ ယူ တတ်၏။ မိုက် မဲ သော စ ကား အိုး မူ ကား၊ ဆုံး ရှုံး တတ် ၏။

ပ ညာ ရှိ သည်၊ အ ဆိုး ကို ကြောက် ရွံ့၍ ကြည် ရှောင် တတ်၏။ မိုက် မဲ သော သူ မူ ကား၊ မောက် မာ၍ စိတ် ချ စွာ နေ တတ် ၏။

အိမ် မှ စ သော စီး ပွား ချမ်း သာ သည်၊ အ ဘ ထံ ရ သော အ မွေ အ နှစ် ဖြစ်၏။ သ တိ ပ ညာ ရှိ သော မ ယား မူ ကား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေး သ နား တော် မူ ရာ ဖြစ်၏။

ရွှေ နှင့် ပ တ္တ မြား အ များ ရှိ သည် မှန် သော် လည်း၊ အ သိ ပ ညာ နှင့် ပြည့် စုံ သော နှုတ် ကား၊ ထူး မြတ် သော ရ တ နာ ဖြစ်၏။

ဝိ ရိ ယ စိုက် သူ၏ အ ကြံ အ စည် များ သည်၊ ပို မို သည့် အ ဖြစ် သို့လည်း‌ ကောင်း၊ လျင် လွန်း သူ ရှိ သ မျှ တို့၏ အ ကြံ အ စည် များ လည်း၊ လို လေ သေး သည့် အ ဖြစ် သို့လည်း‌ ကောင်း၊ ရောက် စေ တတ်၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ဆန့် ကျင် ဘက် ပြု သော ဉာဏ် ပ ညာ၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန်၊ အ ကြံ အ စည် များ သည်၊ မ တည် နိုင် ချေ။

ပ ညာ ရှိ တို့၏ စ ကား ကို၊ နား ထောင် နာ ခံ လော့။ ငါ၏ အ သိ ပ ညာ ကို လည်း၊ စိတ် စွဲ လမ်း လော့။

ပ ညာ ရှင် သည်၊ တန် ခိုး နှင့် တည်၍၊ အ သိ ပ ညာ ရှိ သော သူ လည်း၊ စွမ်း ရည် တိုး တက် စေ တတ် ၏။

ဉာဏ် ကောင်း သည် ဟု အ ထင် အ မြင် မ ရှိ စေ နှင့်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ခန့် ညား၍ ဒု စ ရိုက် ကို ကြဉ် ရှောင် လော့။

ငါ့ သား၊ ငါ ပြ သော တ ရား ကို မ မေ့ မ လျော့ ဘဲ၊ ပ ညတ် များ ကို လည်း စိတ် နှ လုံး ၌ စောင့် ရှောက် လော့။သို့ ပြု လျှင် သင်၏ ကျီ ကျ များ သည် ကုန် လုံ ကြွယ် ဝ၍၊ ဖိ နင်း ရာ ကျင်း များ လည်း စ ပျစ် ရည် ဖြင့် ပြည့် လျှံ လိမ့် မည်။ငါ့ သား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဆုံး မ ခြင်း ကို ပေါ့ ပေါ့ ဆ ဆ မ ပြု ဘဲ၊ ပဲ့ ပြင် ခြင်း ကို လည်း၊ ရွံ့ ရှာ ဖွယ် မ မှတ် နှင့်။အ ဘ သည် နှစ် သက် သော သား ကို ဆုံး မ သည့် နည်း တူ ပင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား လည်း၊ ချစ် တော် မူ သော သူ့ ကို ဆုံး မ တော် မူ၏။ဉာဏ် ပ ညာ ကို ရှာ တွေ့၍၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ကို ရ သူ၌ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ဉာဏ် ပ ညာ ကို ကုန် သွယ် ခြင်း သည်၊ ငွေ ကုန် သွယ် ခြင်း ထက် လည်း‌ ကောင်း၊ အ မြတ် လည်း၊ ရွှေ ထက် လည်း‌ ကောင်း၊ သာ ၍ ကောင်း ၏။ဉာဏ် ပ ညာ သည် ပ တ္တ မြား ထက် သာ၍ မြင့် မြတ် သ ဖြင့်၊ သင် နှစ် သက် သ မျှ အ ခြား အ ရာ များ လည်း၊ မ ပြိုင် မ နှိုင်း ရာ၊ဉာဏ် ပ ညာ၏ ယာ လက် တွင် အ သက် ရှည် ခြင်း၊ ဝဲ လက် တွင် ဂုဏ် သ ရေ နှင့် ကြွယ် ဝ ခြင်း တည် ၏။ဆိုင် ရာ လမ်း များ သည်၊ တင့် တယ် လျက်၊ ခ ရီး ရှိ သ မျှ လည်း၊ ငြိမ် သက် ရာ ဖြစ်၏။ကိုင် စွဲ သူ တို့ အ ဖို့ ဉာဏ် ပ ညာ သည် အ သက် ပင် သ ဖွယ် ဖြစ်၍၊ စွဲ မြဲ သူ တို့၌ လည်း မင်္ဂ လာ ရှိ၏။ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဉာဏ် ပ ညာ တော် အား ဖြင့် မြေ ပ ထ ဝီ ကို တည် စေ၍၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် တော် အား ဖြင့်၊ မိုး ကောင်း ကင် ကို မြဲ စေ တော် မူ ပြီ။သို့ ပြု လျှင်၊ ပ ညတ် တ ရား သည် အ သက် ရှည် သော နှစ် ပေါင်း ကို လည်း‌ ကောင်း၊ ငြိမ် သက် ခြင်း ကို လည်း‌ ကောင်း၊ သင် ၌ ထပ် ဆင့် တိုး ပွား စေ မည်။

ပ ညာ ရှိ ကို ဆုံး မ လျှင်၊ သူ၌ ပ ညာ တိုး ပွား လိမ့် မည်။ ဖြောင့် မတ် သော သူ့ ကို သွန် သင် လျှင်၊ သူ၌ အ သိ အ မြင် များ ပြား လိမ့် မည်။

ရှော လ မုန် မင်း၏ န ယ ပုံ ပြင် ချက် များ၊ ပ ညာ ရှိ သော သား သည်၊ အ ဘ ရွှင် လန်း ရာ အ ကြောင်း၊ မိုက် မဲ သော သား မူ ကား၊ အ မိ ညှိုး နွမ်း ရာ အ ကြောင်း ဖြစ် ၏။

သူ တော် ကောင်း ၏ အ ကျိုး သည်၊ အ သက် ပင် သ ဖွယ် ဖြစ်၏။ ပ ညာ ရှိ လည်း၊ သူ တစ် ထူး တို့ အ သက် ကို ကယ် ၏။

ပ ညာ ရှိ တို့ နှင့် ပေါင်း ဖော် သော သူ သည်၊ ပ ညာ ရှိ လိမ့် မည်။ မိုက် သော သူ တို့ နှင့် ပေါင်း သင်း သော သူ မူ ကား၊ ပျက် စီး လိမ့် မည်။

ပ ညာ ရှိ သော မိန်း မ သည်၊ အိမ် ကို ဆောက် တည် တတ် ၏။ မိုက် မဲ သော မိန်း မ မူ ကား၊ ကိုယ့် အိမ် ကို ကိုယ့် လက် ဖြင့် ဖြို ဖျက် တတ် ၏။

လိ မ္မာ သော သူ၏ ပ ညာ သည်၊ ကိုယ့် အ လေ့ အ လာ ကို ဆင် ခြင် ပိုင်း ခြား ခြင်း ဖြစ်၏။ လူ ဗာ လ တို့၏ မိုက် မဲ ခြင်း မူ ကား၊ ပ ရိ ယာယ် တည်း။

လမ်း တစ် လမ်း သည်၊ လူ့ မျက် မှောက်၌ ဖြောင့် မှန် ဟန် ရှိ သော် လည်း၊ အ ဆုံး၌၊ သေ ရ ခြင်း လမ်း ဖြစ် ၏။

ဉာဏ် ကောင်း သော သူ ၏ စိတ် နှ လုံး သည်၊ အ သိ ပ ညာ ကို လိုက် ရှာ တတ်၏။ လူ ဗာ လ တို့၏ နှုတ် မူ ကား၊ မိုက် မဲ ခြင်း ကို ကျက် စား တတ် ၏။

အ သက် ဆိုင် ရာ ပဲ့ ပြင် ခြင်း ကို နာ ခံ သော သူ သည်၊ ပ ညာ ရှိ တို့ ဘောင် တွင်၊ တည်း ခို ခွင့် ရှိ လိမ့် မည်။

နှုတ် က ပတ် တော် ကို စဉ်း စား နား လည် သော သူ သည်၊ ကောင်း စား ရ လိမ့် မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၌ ကိုး စား သော သူ လည်း၊ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။

ဉာဏ် ကောင်း သော သူ သည်၊ ပ ညာ ကို မျက် မှောက် ပြု တတ်၏။ မိုက် မဲ သူ၏ မျက် စိ မူ ကား၊ မြေ ကြီး စွန်း ကို သာ လှမ်း ကြည့် တတ် ၏။

လူ့ နှုတ် မြွက် ချက် သည်၊ နက် နဲ သော ရေ၊ စီး မြဲ သော မြစ်၊ ပ ညာ စမ်း ရေ ကဲ့ သို့ ဖြစ်၏။

မိုက် မဲ သူ၏ နှုတ် ခမ်း သည်၊ ခိုက် ရန် ဖြစ် ပွား စေ တတ်၏။ နှုတ် လည်း၊ ဒဏ် ချက် များ ကို တောင်း ဆို တတ်၏။မိုက် မဲ သူ၏ နှုတ် သည် ကိုယ့် ပျက် စီး ရာ၊ နှုတ် ခမ်း လည်း ကိုယ့် အ သက် ကို ကျော့ မိ ရာ အ ကြောင်း ဖြစ် ၏။

စိတ် ဝိ ညာဉ်၌ အ သိ ပ ညာ မ ရှိ ဘဲ မ နေ ကောင်း၊ လျင် လွန်း သော ခြေ ရှိ သူ သည်၊ လမ်း မှား တတ်၏။

စ ပျစ် ရည် သည် မ ထီ လေး စား ပြု ရာ၊ အ ရက် လည်း ဆူ ညံ ရာ အ ကြောင်း ဖြစ် သော ကြောင့်၊ ယစ် မူး သ မျှ သော သူ တို့ သည် ပ ညာ မဲ့ ကြ ၏။

များ စွာ သော စီး ပွား ချမ်း သာ ထက်၊ အ သ ရေ ကို ရွေး သင့်၏။ ကျေး ဇူး ဘ ဏ္ဍာ လည်း၊ ရွှေ ငွေ ထက် မြတ်၏။

သ စ္စာ တ ရား မှ စ သော၊ ဉာဏ် ပ ညာ၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန်၊ ဩ ဝါ ဒ များ ကို ဝယ်၍၊ မ ရောင်း မ ချ ဘဲ ထား လော့။

အ ကြံ ပေး ရာ ဆင် ခြင် ပြီး မှ သာ၊ စစ် မှု ကို စီ ရင်၍၊ အ ကြံ ပေး နိုင် သူ များ လျှင်၊ အောင် မြင် လိမ့် မည်။

ပ ညာ ရှိ၏ ဆုံး မ စ ကား သည်၊ နာ ခံ တတ် သူ၌၊ ရွှေ နား ကွင်း၊ ရွှေ လည် ဆွဲ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၏။

ကိုယ်၌ ဉာဏ် ရှိ သည် ဟု ထင် သော သူ့ ကို တွေ့ ရှိ သ လော။ ထို သူ ထက်၊ မိုက် မဲ သော သူ အ ဖို့ မျှော် လင့် ရာ အ ကြောင်း ရှိ သေး၏။

ကိုယ် စိတ် နှ လုံး၌ အား ကိုး သော သူ သည်၊ လူ မိုက် ဖြစ်၏။ ဉာဏ် ပ ညာ၌လျှောက် လိုက် သော သူ မူ ကား၊ ဘေး လွတ် တတ်၏။

သော က ကို ဖြစ် စေ သော ဘ ဏ္ဍာ များ စွာ ထက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ခန့် ညား လျက် ရ သော အ နည်း ငယ် သည်၊ သာ ၍ မြတ် ၏။

ဉာဏ် ပ ညာ ကိုလည်း‌ ကောင်း၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ကိုလည်း‌ ကောင်း၊ သ တိ မ လစ် ဘဲ ဆည်း ပူး လော့။ ငါ နှုတ် မြွက် သော စ ကား ကို မ လွှဲ မ ပယ် နှင့်။ဉာဏ် ပ ညာ ကို မ စွန့် နှင့်။ သင့် အား စောင့် ရှောက် လိမ့် မည်။ ချစ် လော့။ စောင့် ထိန်း လိမ့် မည်။

ငါ့ သား၊ အ မျှော် အ မြင် ပ ညာ နှင့် ကြံ စည် သော ဉာဏ် ကို စောင့် ထိန်း၍၊ သင့် မျက် မှောက် နှင့် မ ကွာ စေ လင့်။သို့ ပြု လျှင်၊ သင့် ဝိ ညာဉ်၌ အ သက်၊ လည်၌ အ ဆင် တန် ဆာ ဖြစ် လိမ့် မည်။

သင့် အ မူ အ ရာ ကို၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား လွှဲ အပ် လော့။ အ ကြံ အ စည် များ သည်၊ အ ထ မြောက် လိမ့် မည်။

နိဿ ရည်း မ ရှိ သော ပြည် သူ ပြည် သား တို့ သည်၊ ပြို လဲ တတ်၏။ အ ကြံ ပေး နိုင် သူ များ လျှင် မူ ကား၊ ဘေး လွတ် တတ် ၏။

မိုက် မဲ သူ့ အ ပေါ် တွင်၊ ဒဏ် ချက် တစ် ရာ လေး သည် ထက်၊ ဉာဏ် ကောင်း သူ့ အ ပေါ် တွင်၊ ဆုံး မ စ ကား တစ် ခွန်း သည် သာ၍ လေး၏။

စိတ် ရှည် သော သူ သည်၊ ခွန် အား ကြီး သူ ထက် လည်း‌ ကောင်း၊ စိတ် ကို ချုပ် တည်း သော သူ သည်၊ မြို့ ကို သိမ်း ယူ သူ ထက် လည်း‌ ကောင်း၊ သာ၍ မြတ် ၏။

လူ ဆိုး တို့ သည်၊ လိုက် လံ သူ မ ရှိ ဘဲ ပြေး တတ် ကြ၏။ ဖြောင့် မတ် သူ တို့ မူ ကား၊ ခြင်္သေ့ ကဲ့ သို့ ရဲ ရင့် တတ် ကြ၏။

နှီး နှော တိုင် ပင် ခြင်း အား ဖြင့်၊ အ ကြံ ထ မြောက် တတ်၏။ အ ကြံ ပေး ရာ ကို ဆင် ခြင် ပြီး မှ သာ လျှင်၊ စစ် မှု ကို စီ ရင် လော့။

သင် သည် လုံ့ လ မ ထုတ် လျှင်၊ ဒု က္ခ ရောက် သည့် နေ့ ရက်၌၊ အား လျော့ လိမ့် မည်။

နှ လုံး ရည် ကောင်း သော မိန်း မ သည်၊ လင်၌ ဦး ရစ် သ ဖွယ်၊ အ ရှက် ခွဲ သော မိန်း မ ကား၊ လင်၌ အ ရိုး များ ဆွေး မြေ့ ဖွယ် ဖြစ် ၏။

စောင့် မျှော်၍ ကြန့် ကြာ ခဲ့ လျှင်၊ နှ လုံး မ သာ ယာ တတ်၏။ အ လို ဆ န္ဒ ပြည့် စုံ လျှင် မူ ကား၊ အ သက် ပင် သ ဖွယ် ဖြစ် ၏။

လွန် ကျူး မှု ကို ဝှက် ထား သော သူ သည်၊ မေ တ္တာ ကို ရှာ မှီး ရာ၊ အ ထပ် ထပ် မြွက် သူ ကား၊ မိတ် ဖျက် ရာ ရောက် ၏။

မိုက် မဲ သော သူ သည်၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန်၌ မ ဟုတ်။ ကိုယ့် သ ဘော ကို ဖွင့် ပြ ရာ၌ သာ မွေ့ လျော် တတ်၏။

လျှာ သည်၊ အ သက် ရှင် စေ ရန်၊ သေ စေ ရန် တန် ခိုး ရှိ၏။ လျှာ ကို နှစ် သက် သော သူ လည်း၊ ၎င်း၏ အ သီး ကို စား ရ လိမ့် မည်။

များ စွာ သော လူ တို့ သည်၊ ကျေး ဇူး ပြု တတ် သူ နှင့် တွေ့ ကြုံ ရ သော် လည်း၊ သ စ္စာ ရှိ သူ့ ကို ကား၊ မည် သူ တွေ့ နိုင် အံ့ နည်း။

စိတ် ကို ချုပ် တည်း ခြင်း ကင်း သော သူ သည်၊ ရင် တား မဲ့ လျက်၊ ပေါက် ပျက် သော မြို့ ကဲ့ သို့ ဖြစ်၏။

ထင်း မ ရှိ လျှင်၊ မီး သေ သ ကဲ့ သို့၊ ကုန်း ချော သော သူ မ ရှိ လျှင်၊ ရန် ငြိမ်း တတ်၏။

စ ကား လျင် လွန်း သူ့ ကို တွေ့ ရှိ သ လော။ ထို သူ ထက် မိုက် မဲ သော သူ့ အ ဖို့ မျှော် လင့် ရာ အ ကြောင်း ရှိ သေး၏။

စိတ် တော် နှင့် တွေ့ သော သူ အား၊ ဉာဏ် ပ ညာ၊ အ သိ ပ ညာ မှ စ၍ ရွှင် လန်း ခွင့် ကို၊ ဘု ရား သ ခင် ပေး သ နား တော် မူ၍၊ မှား ယွင်း တတ် သူ့ အား မူ ကား၊ စိတ် တော် နှင့် တွေ့ သူ ၏ လက် သို့ လွှဲ အပ် စေ ရန် သာ၊ ဆည်း ပူး ခြင်း စု ဆောင်း ခြင်း တာ ဝန် ကို တင် တော် မူ၏။ ထို အ ခြင်း အ ရာ လည်း အ န တ္တ အ မှု၊ လေ ကို ကျက် စား သော အ မှု ဖြစ် သ တည်း။

ပ ညာ ရှိ တို့ အ ဆုံး အ မ ကို နာ ခံ ရ ခြင်း သည်၊ လူ မိုက် တို့ သီ ဆို သံ ကို ကြား ရ သည် ထက် သာ၍ ကောင်း၏။

လူ သည်၊ ကိုယ့် အ လေ့ အ လာ များ ကို ကြံ စည် ရ သော် လည်း၊ ခြေ လှမ်း များ ကို၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား စီ စဉ် တော် မူ၏။

ဆုံး မ သွန် သင် ခြင်း ကို စွဲ ကိုင် လော့။ သင့် အ သက် ရှင် ရာ ရှင် ကြောင်း ဖြစ် သော ကြောင့်၊ မ စွန့် ဘဲ စောင့် ထိန်း လော့။

တစ် နေ့ တည်း တွင် မည် သို့ ဖြစ် ပျက် မည် ကို မ သိ ဘဲ လျက်၊ နက် ဖြန် အ ဖို့ မ ဝါ ကြွား နှင့်။

လူ မိုက်၏ အ မျက် ဒေါ သ သည်၊ ရုတ် တ ရက် ထင် ရှား၏။ လိ မ္မာ သော သူ မူ ကား၊ အ ရှက် ကို ဖုံး တတ် ၏။

စိုး ရိမ် သော စိတ် သည်၊ ကိုယ် ကို ညှိုး ငယ် စေ တတ်၏။ ကျေး ဇူး စ ကား မူ ကား၊ ရွှင် လန်း စေ တတ် ၏။

ချို သာ သော လျှာ သည်၊ အ သက် ပင် သ ဖွယ် ဖြစ်၏။ စဉ်း လဲ သော လျှာ မူ ကား၊ စိတ် ကို ကြေ ကွဲ စေ တတ်၏။

မိတ် ဆွေ ဖြစ် သူ သည်။ အ ခါ ခပ် သိမ်း ချစ် တတ်၏။ ညီ အစ် ကို လည်း၊ ဒု က္ခ ကို ကွယ် ကာ ရန် မွေး ဖွား ပြီး ဖြစ်၏။

သူ ငယ် ကို၊ သွား အပ် သော လမ်း၌ စ ထွင် လေ့ ကျက် စေ လျှင်၊ အို သော အ ခါ၌ ပင်၊ မ လွှဲ ဘဲလျှောက် လိုက် လိမ့် မည်။

မုန်း ထား ခြင်း သည်၊ ရန် ဖြစ် စေ ရန် မွှေ နှောက် တတ်၏။ ချစ် ခြင်း မေ တ္တာ မူ ကား၊ လွန် ကျူး မှု ရှိ သ မျှ ကို ဖုံး အုပ် တတ်၏။

ကုန်း ချော၍ သွား လာ သော သူ သည်၊ လျှို့ ဝှက် အပ် သော အ ရာ ကို ဖော် ပြ တတ်၏။ သ စ္စာ စောင့် သော သူ မူ ကား၊ ဖုံး ကွယ် တတ် ၏။

အ ဆိုး ကို ကြံ စည် သူ တို့၏ စိတ် ထဲ၌၊ လှည့် စား ခြင်း ရှိ၏။ ရန် ငြိမ်း ရန် အ ကြံ ပေး သူ တို့ ၌ မူ ကား၊ ရွှင် လန်း ရာ အ ကြောင်း ရှိ၏။

အ ပေါင်း အ ဖော် ကို မ ထီ မဲ့ မြင် ပြု သော သူ သည်၊ ပြစ် မှား ရာ ရောက်၏။ သူ ဆင်း ရဲ တို့ ကို သ နား သော သူ၌ မူ ကား၊ မင်္ဂ လာ ရှိ၏။

ချို သော စ ကား များ သည်၊ ပျား လ ပို့ ကဲ့ သို့ ဖြစ် သ ဖြင့် အ သက်၌ အေး မြ၍၊ အ ရိုး သန် မာ ခြင်း အ ကြောင်း လည်း ဖြစ် ၏။

အ ပေါင်း အ ဖော် များ သော သူ သည်၊ ကိုယ် ကျိုး မ ရှိ သော် လည်း၊ ညီ အစ် ကို ရင်း ချာ ထက်၊ ခင် တွယ် တတ် သော မိတ် ဆွေ ရှိ သေး ၏။

ဒေါ သ ကြီး သူ နှင့် မိတ် မ ဖွဲ့ လင့်။ အ မျက် ထွက် တတ် သူ နှင့် လည်း မ ပေါင်း ဖော် လင့်။ပေါင်း ဖော် လျှင်၊ ထို သူ၏ အ လေ့ အ လာ ကို လေ့ ကျက် ရ၍၊ ကိုယ့် အ သက် ကို ကျော့ မိ လိမ့် မည်။

ငါ့ သား၊ သင့် စိတ်၌ ပ ညာ ရှိ လျှင်၊ ငါ လည်း စိတ် ရွှင် လန်း လိမ့် မည်။မှန် သော စ ကား ကို၊ သင် နှုတ် မြွက် ရာ တွင်၊ ငါ့ အ သည်း အေး မြ လိမ့် မည်။

သင့် လျော် စွာ ပြော ဆို သော စ ကား သည်၊ ငွေ ပန်း ထည်၌ ချယ် သော ရွှေ သီး ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၏။

တွင်း တူး ဖော် သော သူ သည်၊ ၎င်း တွင်း သို့ ကျ လိမ့် မည်။ ကျောက် ကို လှိမ့် သော သူ့ အ ပေါ်၌ လည်း၊ ထို ကျောက် ကို ပြန်၍ လိမ့် ဖိ လိမ့် မည်။

သံ ကို သံ ချင်း ထက် စေ သ ကဲ့ သို့၊ လူ ကို လူ ချင်း ကြည် လင် စေ၏။

ပု ဆိန် တုံး၍ မ သွေး ဘဲ နေ လျှင်၊ ပြင်း စွာ အား စိုက် ရ၏။ သို့ ရာ တွင်၊ ဉာဏ် ပ ညာ၌၊ အ ကြံ ထ မြောက် စေ သော တန် ခိုး ရှိ၏။

ကိုယ့် လွန် ကျူး မှု ကို ကွယ် ဝှက် တတ် သူ သည်၊ မ ချမ်း မ သာ။ ဝန် ချ၍ စွန့် ပယ် သော သူ မူ ကား၊ က ရု ဏာ တော် ကို ခံ ရ လိမ့် မည်။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ခန့် ညား သော သ ဘော ရှိ သူ သည်၊ အ သက် ချမ်း သာ ရ သ ဖြင့်၊ ရောင့် ရဲ စွာ နေ လျက် ဘေး ဥ ပဒ် မ သင့် ရ။

ဆုံး မ ခြင်း ကို လိုက် နာ သော သူ သည်၊ အ သက် လမ်း ၌ တည် ၏။ ပဲ့ ပြင် ခြင်း ကို ငြင်း ပယ် သော သူ ကား၊ လမ်း လွဲ တတ် ၏။

လမ်း တစ် လမ်း သည်၊ လူ့ မျက် မှောက်၌ ဖြောင့် မှန် ဟန် ရှိ သော် လည်း၊ အ ဆုံး၌ မူ ကား၊ သေ ရ ခြင်း လမ်း ဖြစ်၏။

နှုတ် လျှာ ကို စောင့် စည်း သော သူ သည်၊ ကိုယ့် အ သက် ကို ဒု က္ခ မှ ကွယ် ကာ စောင့် ရှောက် ရာ ရောက်၏။

လိ မ္မာ သော သူ သည်၊ ဘေး ကို မျှော် မြင်၍ ပုန်း ရှောင် တတ်၏။ မ လိ မ္မာ သော သူ တို့ မူ ကား၊ သွား မြဲ သွား၍ ဒဏ် ခံ ရ၏။

ရွှင် လန်း သော စိတ် နှ လုံး သည်၊ မျက် နှာ ကို ကြည် လင် စေ တတ်၏။ ညှိုး ငယ် ခြင်း အား ဖြင့် လည်း၊ စိတ် ကြေ ကွဲ ရ ၏။

ပ ညာ ရှိ တို့ သည် ဘုန်း အ သ ရေ ကို အ ပိုင် ရ၍၊ လူ မိုက် တို့၌ ချီး မြှောက် ခြင်း ကား၊ ရှုတ် ချ ခြင်း သာ ဖြစ် ရ လိမ့် မည်။

စဉ်း လဲ သော ချိန် ခွင် ကို၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ တော် မူ ၏။ မှန် သော အ လေး ကို ကား၊ နှစ် သက် တော် မူ၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား မုန်း ထား ရာ ခြောက် ပါး၊ မု ချ ဆို သော်၊ စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ တော် မူ သော အ ရာ ခု နစ် ပါး ဟူ မူ ကား၊မောက် မော် သော မျက် နှာ၊ မု သာ သုံး သော လျှာ၊ အ ပြစ် ကင်း သူ ၏ အ သွေး ကို သွန်း သော လက်၊ဒု စ ရိုက် ကို ကြံ စည် သော စိတ် နှ လုံး။အ ဆိုး ပြု ရန် လျင် မြန် သော ခြေ၊ မု သာ သုံး၍ မ မှန် သော သက် သေ၊ ညီ အစ် ကို ချင်း ရန် ဖြစ် ပွား စေ သူ တို့ တည်း။

လူ၏ စိတ် ဝိ ညာဉ် သည် ကိုယ့် အ တွင်း သ ဘော ကို စစ် ဆေး ရန်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ မီး ခွက် သ ဖွယ် ဖြစ်၏။

လူ ကို ကြောက် ရွံ့ ခြင်း သ ဘော သည်၊ ကျော့ မိ ရာ အ ကြောင်း ဖြစ်၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ကိုး စား သော သူ မူ ကား၊ စိတ် ချ စွာ နေ ရ လိမ့် မည်။

ကိုယ့် နှုတ် ကို စောင့် ထိန်း သော သူ သည်၊ အ သက် ကို စောင့် ရှောက် ရာ ရောက် ၏။ နှုတ် ကျယ် သော သူ မူ ကား၊ ပျက် စီး လိမ့် မည်။

ကြိမ် လုံး ကို မ သုံး သူ သည်၊ သား ကို မုန်း ရာ ရောက်၏။ ချစ် သော သူ မူ ကား၊ အ ရံ သင့် ဆုံး မ တတ် ၏။

ဆုံး မ ခြင်း ကို စိတ် နှ လုံး ၌ လည်း‌ ကောင်း၊ အ သိ ပ ညာ စ ကား ကို နား ၌ လည်း‌ ကောင်း၊ သွင်း ထား လော့။

မည် သည့် အ လုပ် အား ဖြင့် မ ဆို၊ ပို မို သည့် အ ဖြစ် သို့ လည်း‌ ကောင်း၊ နှုတ် စ ကား အား ဖြင့် လို လေ သေး သည့် အ ဖြစ် သို့ လည်း‌ ကောင်း၊ အ မှန် ရောက် ရ ကြ မည်။

မာန် မာ န၏ အ ကျိုး ဆက် သည်၊ ကျိုး ပျက် ခြင်း၊ စိတ် နေ မြင့် ခြင်း၏ အ ကျိုး ဆက် လည်း၊ ပြို လဲ ခြင်း တည်း။

ကြွယ် ဝ သော သူ သည်၊ နွမ်း ပါး သော သူ တို့ ကို အုပ် ချုပ် ရ၏။ မြီ စား လည်း မြီ ရှင့် ထံ ကျွန် ခံ ရ၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နာ မ တော် သည်၊ ခိုင် ခံ့ သော ရဲ တိုက် သ ဖွယ် ဖြစ်၍၊ ဖြောင့် မတ် သော သူ ပြေး ဝင် လျက် လုံ ခြုံ စွာ နေ ရ ၏။

သ စ္စာ စောင့် သော သူ သည်၊ ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ နှင့် ကြွယ် ဝ လိမ့် မည်။ ငွေ ပေါ များ စေ ခြင်း ငှာ၊ အ လျင် လွန် သော သူ မူ ကား၊ အ ပြစ် ဒဏ် နှင့် မ ကင်း မ လွတ် ရ။

နှိမ့် ချ သော စိတ်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ခန့် ညား သော သ ဘော၏ အ ကျိုး ကား၊ ရ တတ် ခြင်း၊ ဂုဏ် ရောက် ခြင်း၊ အ သက် ရှင် ခြင်း များ တည်း။

လယ် ယာ လုပ် သော သူ သည်၊ အ စာ နှင့် ရောင့် ရဲ ရ၏။ အ လ ဟဿ နောက် သို့ လိုက် သွား သော သူ မူ ကား ဉာဏ် နှင့် ကင်း၏။

ပျင်း ရိ သော သူ သည်၊ တပ် မက် သော် လည်း မည် သည် ကို မျှ မ ရ တတ်။ ဝိ ရိ ယ စိုက် သော သူ တို့ မူ ကား၊ ကြွယ် ဝ လိမ့် မည်။

မ လိ မ္မာ သော သူ သည်၊ ကြား သ မျှ စ ကား ကို ယုံ လွယ် တတ်၏။ သ တိ ပ ညာ ရှိ သော သူ မူ ကား၊ ကိုယ့် အ လေ့ အ လာ ကို ဆင် ခြင် ပိုင်း ခြား တတ် ၏။

အ ကြင် သူ သည်၊ အ မှု အ ရေး၌ လျင် မြန် စွာ စီ ရင် နိုင် သည် ကို တွေ့ ရှိ အံ့။ ထို သူ သည်၊ သာ မ ည လူ တို့ ရှေ့ မှာ မ ဟုတ်၊ ဘု ရင် မင်း ရှေ့ တော် တွင် ခ စား ခွင့် ရ လိမ့် မည်။

ကိုယ် အ လေ့ အ လာ ရှိ သ မျှ ဖြောင့် မှန် သည် ဟု၊ လူ သူ ထင် မြင် သော် လည်း၊ စိတ် နှ လုံး ကို ကား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ချိန် တော် မူ၏။

သ ဖန်း ပင် ကို စောင့် ထိန်း သော သူ သည်၊ သ ဖန်း သီး ကို စား ရ လိမ့် မည်။ သ ခင် ကို စောင့် သော သူ လည်း၊ အ သ ရေ ကို ခံ ရ လိမ့် မည်။

ပေး ကမ်း တတ် သော သူ သည်၊ ကြွယ် ဝ လိမ့် မည်။ ရေ တိုက် သော သူ သည်၊ ရေ သောက် ခွင့် ရှိ ရ လိမ့် မည်။

နွမ်း ပါး သူ့ ကို သ နား မ စ သူ သည်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ချေး ငှား ရာ ရောက် သ ဖြင့်၊ ပြု ခဲ့ ဖူး သော ကျေး ဇူး ကို၊ ဆပ် ပေး တော် မူ လိမ့် မည်။

ဆိုး သွမ်း တတ် သော သူ တို့ သည်၊ တ ရား သ ဖြင့် ပြု မူ ခြင်း ကို နား မ လည် တတ် ကြ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှာ ဖွေ သော သူ တို့ မူ ကား၊ အ ကုန် အ စင် နား လည် တတ် ကြ၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ တော် သည် ကြွယ် ဝ စေ၍၊ မည် သည့် ဝမ်း နည်း ခြင်း ကို မျှ ထပ် သွင်း တော် မ မူ။

နွမ်း ပါး သော သူ၏ အော် ဟစ် သံ ကို၊ မ ကြား လို၍ နား ကို ပိတ် ထား သူ အော် ဟစ် ရ သော်၊ ထူး မည့် သူ မ ရှိ။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ခန့် ညား ခြင်း သည်၊ သေ မင်း၏ ညွှတ် ကွင်း မှ လွှဲ ရှောင် ရန် အ သက် စမ်း ရေ ဖြစ်၏။

သ ဒ္ဓါ မျက် စိ ရှိ သူ သည်၊ နွမ်း ပါး သူ့ အား အ စာ ကို ပေး ကမ်း တတ် သော ကြောင့်၊ မင်္ဂ လာ ရှိ လိမ့် မည်။

ကျေး ဇူး ခံ သင့် သူ တို့ အား ကျေး ဇူး ပြု ခွင့် ရှိ လျှင်၊ မ တွန့် တို နှင့်။လက် ဝယ် ပေး ရန် ရှိ လျက်၊ သွား တော့ နက် ဖြန် ပြန် လာ မှ ပေး မည် ဟု၊ အ ပေါင်း အ ဖော် အား မ ပြော နှင့်။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ လူ ဆိုး တို့ နှင့် ဝေး ကွာ တော် မူ၏။ သူ တော် ကောင်း တို့၏ ဆု တောင်း ပ ဌ နာ ကို ကား၊ နား ညောင်း တော် မူ၏။

ဖြောင့် မတ် သူ တို့၏ လမ်း သည်၊ နေ့ ခင်း တိုင် အောင် တိုး တက် ၍၊ ထွန်း တောက် သော အ လင်း သ ဖွယ် ဖြစ် ၏။လူ ဆိုး တို့၏ လမ်း မူ ကား၊ မှောင် မိုက် သ ဖွယ် ဖြစ်၍၊ ကိုယ် ကို လဲ စေ သော အ ရာ ကို မျှ မ သိ မ မြင် ကြ။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ စ က္ခု တော် သည် ထက် ဝန်း ကျင် အ ရပ် များ၌၊ လူ ဆိုး လူ ကောင်း တို့ ကို ရှု ကြည့် တော် မူ၏။

ပျော် ရွှင် ခြင်း ကို ခုံ မင် သော သူ သည်၊ ဆင်း ရဲ သော အ ဖြစ် သို့ ရောက် လိမ့် မည်။ စ ပျစ် ရည် နှင့် နံ့ သာ ဆီ ကို ခုံ မင် သော သူ လည်း၊ မ ကြွယ် ဝ နိုင်။

အ ပြစ် သား တို့ ကို ငြူ စူ သော စိတ် မ ရှိ ဘဲ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ခန့် ညား ခြင်း ၌ နေ့ ရှိ သ မျှ တည် နေ လော့။မု ချ အား ဖြင့် အ ကျိုး ခံ စား ရ လျက်၊ စောင့် မျှော် ရာ လည်း မ ပျက် ဘဲ တည် လိမ့် မည်။

သင်၏ သိုး ဆိတ် အုပ် များ အ ဖြစ် အ နေ ကို သိ ရန် ဂ ရု ပြု လော့။

မှန် ကန် သော ချိန် ခွင် နှင့် ရာ ဇူ ကို၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား စီ ရင်၍၊ အိတ်၌ ပါ သ မျှ သော အ လေး များ ကို လည်း၊ ပြု ပြင် တော် မူ၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဉာဏ် ပ ညာ တော် အား ဖြင့် မြေ ပ ထ ဝီ ကို တည် စေ၍၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် တော် အား ဖြင့်၊ မိုး ကောင်း ကင် ကို မြဲ စေ တော် မူ ပြီ။သို့ ပြု လျှင်၊ ပ ညတ် တ ရား သည် အ သက် ရှည် သော နှစ် ပေါင်း ကို လည်း‌ ကောင်း၊ ငြိမ် သက် ခြင်း ကို လည်း‌ ကောင်း၊ သင် ၌ ထပ် ဆင့် တိုး ပွား စေ မည်။အ သိ ပ ညာ တော် အား ဖြင့်၊ ရေ ထု များ ကို ပေါက် ထွက် စေ လျက်၊ မိုး ကောင်း ကင် မှ လည်း၊ နှင်း ကို ကျ စေ တော် မူ၏။

မ မှန် သော သက် သေ သည်၊ အ ပြစ် ဒဏ် နှင့် မ ကင်း ရ။ မု သာ သုံး သော သူ လည်း၊ လွတ် ခွင့် မ ရ ချေ။

မေ တ္တာ ကျေးဇူး နှင့် သ စ္စာ တ ရား ကို မ စွန့် မ ကွာ စေ ဘဲ၊ လည် ၌ ဆွဲ ချည် ၍၊ နှ လုံး တည်း ဟူ သော ပု ရ ပိုက် ပေါ် တွင် ရေး သား လော့။သင်၌ အ ဆိုး မ ပြု သူ့ ကို၊ အ ကြောင်း မဲ့ ခိုက် ရန် မ ပြု လင့်။ကြမ်း ကြုတ် သူ ကို မ ငြူ စူ ဘဲ၊ သူ့ အ ကျင့် တစ် စုံ တစ် ရာ ကို လည်း မ ရွေး မလိုက် နှင့်။လိမ် လည် သော သူ တို့ သည်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ မျက် မှောက် တော် တွင် စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် ဖြစ် လျက်၊ ဖြောင့် မှန် သော သူ တို့ ကား၊ ကိုယ် တော် နှင့် အ ကျွမ်း ဝင် ကြ ၏။ဆိုး သွမ်း သူ တို့ ၏ အိမ် ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မှ အ မင်္ဂ လာ တည်၏။ ဖြောင့် မတ် သူ တို့၏ နေ ထိုင် ရာ ကို ကား၊ မင်္ဂ လာ ပေး တော် မူ ၏။မ ထီ လေး စား ပြု သူ တို့ အား၊ လေး စား တော် မ မူ။ စိတ် နှိမ့် ချ သူ တို့ ကို ကား၊ ကျေး ဇူး သ နား တော် မူ ၏။ပ ညာ ရှိ တို့ သည် ဘုန်း အ သ ရေ ကို အ ပိုင် ရ၍၊ လူ မိုက် တို့၌ ချီး မြှောက် ခြင်း ကား၊ ရှုတ် ချ ခြင်း သာ ဖြစ် ရ လိမ့် မည်။သို့ မှ ဘု ရား သ ခင် ရှေ့၊ လူ့ ရှေ့ မှာ၊ မျက် နှာ သာ ရ ၍၊ ဂုဏ် အ သ ရေ ရှိ လိမ့် မည်။