ဗာလမ်ကလည်း ဗာလက်မင်းကြီးအား “သင်စေလွှတ်လိုက်သော စေတမန်တို့အား
ဗာလမ်က``သင်၏နန်းတော်တွင် ရှိသမျှသောရွှေ၊ ငွေကိုပေးသော်လည်းထာဝရဘုရား၏အမိန့် တော်ကိုဆန့်ကျင်၍ ငါ့အလိုအလျောက်မည်သို့ မျှမပြုနိုင်ဟုသင်စေလွှတ်သောသံတမန်တို့ အား ငါပြောခဲ့ပြီမဟုတ်လော။ ငါသည်ထာဝရ ဘုရားမိန့်မှာတော်မူသမျှကိုသာပြောရမည်'' ဟုဖြေကြားလေ၏။
ဗာ လမ် က၊ ဗာ လက် မင်း သည် ရွှေ ငွေ များ ကို နန်း တော် နှင့် အ ပြည့် ပေး သော် လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် တော် ကို လွန် ကျူး ၍ ကိုယ့် သ ဘော အ တိုင်း မည် သည့် အ ကောင်း အ ဆိုး ကို မျှ မ ပြု ဝံ့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေး တော် မူ မည့် ဗျာ ဒိတ် ချက် ကို သာ ဆင့် ဆို မည် ဟူ၍ ဘု ရင် မင်း စေ လွှတ် သော ရာ ဇ သံ တို့ အား ကြား ပြော ခဲ့ သည် မ ဟုတ် ပါ လော။
ဗာလမ်ကလည်း၊ ဗာလက်မင်းသည် ရွှေငွေနှင့်ပြည့်သော မိမိနန်းတော်ကိုပင် ပေးသော်လည်း၊
သို့သော် ဗာလမ်က ဗာလက်မင်းကြီး၏အစေအပါးတို့အား “ဗာလက်မင်းကြီးသည် ရွှေငွေနှင့်ပြည့်သော သူ၏နန်းတော်ကို ငါ့အားပေးလျှင်လည်း ငါသည် ငါ၏ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရား၏အမိန့်တော်ကိုလွန်ဆန်၍ ငယ်သောအမှုကိုဖြစ်စေ၊ ကြီးသောအမှုကိုဖြစ်စေ ငါမပြုဝံ့။
ဗာလမ်ကလည်း ဗာလက်မင်းကြီးအား “ယခု သင့်ထံသို့ငါရောက်လာပြီ။ သို့သော် ငါသည် တစ်စုံတစ်ရာ ပြောခွင့်ရှိသလော။ ငါ့နှုတ်၌ ဘုရားသခင်သွင်းပေးသည့်စကားကိုသာ ငါပြောရမည်”ဟု ပြန်ပြောလေ၏။
ယခု သင့်နေရပ်သို့ ပြန်ပြေးလော့။ သင့်ကို ဂုဏ်ပြုချီးမြှောက်မည်ဟု ဆိုခဲ့သော်လည်း ထိုဘုန်းအသရေကို သင်မရရှိစေရန် ထာဝရဘုရား တားဆီးလေပြီ”ဟု ဆို၏။