Ohabolana 16 - Baiboly Katolika

Anatra samihafa

¹ Ny mamorona fikasana ao am-po no an’ny olona; fa ny famalian’ny lela dia avy amin’i Iaveh.

² Madio eo imason’ny olona ny lalany rehetra; fa i Iaveh ihany no mandanja ny fanahy.

³ Mangataha fanampiana amin’i Iaveh amin’ny asanao; dia ho vanona ny fikasanao.

⁴ Nataon’i Iaveh ho amin’ny antony kendreny avokoa ny zavatra rehetra; ary na ny ratsy fanahy aza ho amin’ny andro mahory koa.

⁵ Fahavetavetana amin’i Iaveh ny miavona am-po rehetra; azo itompoana tokoa fa tsy ho afa-maina izy.

⁶ Ny hatsaram-po amam-pahamarinana no anonerana ny heloka; ary ny fahatahorana an’i Iaveh no analavirana ny ratsy.

⁷ Raha sitrak’i Iaveh ny lalan’ny olona, na ny fahavalony aza hampihavaniny aminy.

⁸ Aleo kely ombam-pahamarinana toy izay harem-be omban’ny tsy fahamarinana.

⁹ Ny fon’ny olona no misaina izay halehany, fa i Iaveh ihany no mitondra ny diany.

¹⁰ Teny tò no eo amin’ny molotry ny mpanjaka; aoka tsy hanota ny vavany raha mitsara izy.

¹¹ Avy amin’i Iaveh ny mizàna aman-delany mahiratra, asany avokoa ny vato-mizàna amin’ny kitapo.

¹² Fahavetavetana amin’ny mpanjaka ny manao ratsy; fa ny rariny no iorenan’ny seza fiandrianana mafy.

¹³ Mahita sitraka amin’ny mpanjaka, ny molotra marina; ary tiany izay miteny amim-pahatsoram-po.

¹⁴ Iraky ny fahafatesana ny fahatezeran’ny mpanjaka; ny olon-kendry anefa dia mahatony izany.

¹⁵ Mampiaina ny fahamiramirànan-tarehin’ny mpanjaka; ary toy ny oran-dohataona ny fanambinany.

¹⁶ Tsara noho ny volamena ny mahazo ny fahendrena; mihoatra noho ny volafotsy ny mahazo ny fahalalana.

¹⁷ Ny manalavitra ny ratsy no lalam-ben’ny marina; ny mitandrina ny alehany no miaro ny ainy.

¹⁸ Ny fireharehana dia mialoha ny faharavana, ary ny fiavonavonana dia mialoha ny fahalavoana.

¹⁹ Aleo miara-mietry tena amin’ny madinika, toy izay mira-mizara babo amin’ny mpiavonavona.

²⁰ Mahita fahasambarana izay mihaino tsara ny teny; ary sambatra izay mitoky amin’i Iaveh.

²¹ Izay hendry am-po dia antsoina hoe manan-tsaina; ary ny hamamian’ny molotra mampitombo ny fahalalana.

²² Loharanon’aina ho an’izay manana azy ny fahalalana; ary ny sazy ho an’ny adala dia ny fahadalany.

²³ Manolo-pahendrena ny vavany, ny fon’ny hendry, sady mampitombo ny fahalalana eo amin’ny molony.

²⁴ Ny teny soa dia toho-tantely: mamin’ny fanahy sy mahasalama ny vatana.

²⁵ Misy lalana miseho ho mahitsy amin’ny olona; kanjo lalana mankamin’ny fahafatesana no iafarany.

²⁶ Miasa no an’ny tenany ny mpiasa, fa asesiky ny vavany hanao izy.

²⁷ Loza no vononin’ny ratsy fanahy; ary toa afo miredareda no eo amin’ny molony!

²⁸ Ny olon-dratsy mamelona adiady, ary ny mpitati-bolana mampisaraka ny mpisakaiza.

²⁹ Ny olona mpanao an-keriny manodòka ny namany, ka mitarika azy amin’ny lalana tsy tsara.

³⁰ Izay mikimpy maso hieritreri-pitaka, sy izay efa manaikitraiki-molotra, dia manao ratsy.

³¹ Satroboninahitra ny volo fotsy; ary eo amin’ny lalan’ny fahamarinana no ahitana azy.

³² Tsara noho ny mahery ny mahatsindry fo; ary noho ny mahafa-bohitra ny mahazaka ny fanahiny.

³³ Ny olona manipy ny filokana amin’ny soron’akanjo, fa avy amin’i Iaveh ihany izay fanapahana rehetra.