Mpitoriteny 8 - Baiboly Katolika

¹ Iza moa no tahaka ny hendry, ary zovy no mahalala ny anton-javatra, toa azy? Ampamirapiratin’ny fahendren’ny olona ny tarehiny, ary ny tarehiny marokoroko dia voaova.

² Hoy aho: Tandremo ny didin’ny mpanjaka, noho ny efa nianianana tamin’Andriamanitra:

³ aza maika hiala eo anatrehany. Aza mikiribiby amin’ny zavatra tsy mety, fa izay sitrany rehetra azony atao avokoa.

⁴ Manan-kery tsy toha ny tenin’ny mpanjaka, ka iza no hanao aminy hoe: Inona ity ataonao?

⁵ Izay mitandrina ny didy, tsy iharan-doza na inona na inona; ary ny fon’ny hendry hahalala ny fotoana sy ny fitsarana.

⁶ Fa samy misy fotoana amam-pitsarana ho azy avy ny zavatra rehetra, fa lehibe ny loza hanjò ny olombelona.

⁷ Tsy mahalala izay ho avy izy; ary iza no hilaza aminy, na hanao ahoana na hanao ahoana no hiavian’izany?

⁸ Tsy tompon’ny fofon’ainy ny olombelona, ka hahatana ny fofon’ainy; ary tsy manam-pahefana amin’ny andro ahafatesany izy; tsy misy avaka ny amin’izany ady izany, ary ny heloka tsy hahavonjy ny olo-meloka.

⁹ Nahita izany rehetra izany aho; fa nentiko mandinika ny zavatra rehetra atao atỳ ambany masoandro, ny saiko, amin’ny andro anapahan’olona iray, ny olon-kafa, ka ampidirany loza aminy.

¹⁰ Hitako fahizany, fa ny ratsy fanahy mahazo levenana, sy tafiditra ny fitsaharany, fa ny olona manao ny marina kosa, miala lavitra ny fitoerana masina, ary hadinoina ao an-tanàna. Zava-poana koa izany.

¹¹ Saingy tsy tanterahina vetivety, ny teny fitsarana navoaka hamaliana ny ratsy atao, ka noho izany ny fon’ny zanak’olombelona dia mihasahy ao anatiny amin’ny fanaovan-dratsy;

¹² fa na hanao ratsy injato aza ny mpanota, ka ho lava andro iainana koa, fantatro fa ny fahasambarana kosa, dia an’izany matahotra an’Andriamanitra, dia izay tsindrian’ny fahatahorana eo anatrehany.

¹³ Fa tsy mba an’ny ratsy fanahy, ny hasambarana; ary ho toy ny aloka izy fa tsy lava andro iainana, noho izy tsy matahotra an’Andriamanitra.

¹⁴ Izao koa no zava-poana miseho atỳ ambonin’ny tany: Misy olo-marina iharan’ izay mendrika ny asan’ny ratsy fanahy; ary misy olon-dratsy iharan’izay mendrika ny asan’ny tsara fanahy. Ka hoy aho: zava-poana koa izany.

¹⁵ Koa midera ny fifaliana aho, satria tsy misy hasambarana ho an’ny olona atỳ ambany masoandro, afa-tsy ny mihinana sy misotro ary mifaly; ary izany no tokony homba azy amin’ny asany, mandritra ny andro omen’Andriamanitra hiainany, atỳ ambany masoandro.

2. Ny fitiavana

¹⁶ Raha nentiko hamantatra ny fahendrena ny saiko, sy handinika ny anjara asa, atao atỳ ambonin’ny tany, - fa na andro na alina tsy mahita tory ny mason’ny olona - dia hitako ny asan’Andriamanitra manontolo;

¹⁷ hitako fa hain’olombelona fantarina ny asa atao atỳ ambany masoandro; misasatra mitady ny olombelona fa tsy mahita, na maniry te-hahalala aza ny hendry dia tsy mahatakatra koa.