Joba 6 - Baiboly Katolika

Tsy misy mahalala ny fahorian’ny trotraka afa-tsy ny tenany

¹ Tamin’izay, dia niteny i Jôba ka nanao hoe:

² «Eh, raha mba azo lanjaina mantsy ny fahoriako, ka azo atambatra atao eo ambony mizàna avokoa ny loza manjò ahy,

³ dia havesatra noho ny fasiky ny ranomasina izy: ka noho izany, dia tafahoatra ho rediredy ny teniko.

⁴ Fa ny zana-tsipìkan’ny Tsitoha no manindrona ahy, ary ny poizina amin’ireo, fohin’ny fanahiko; ny fampitahoran’Andriamanitra tafalahatra hiady amiko.

⁵ Minananàna eo akaikin’ny vilo-maitso va ny ampondra dia? Mimamà eo anoloan’ny haniny va ny ombalahy?

⁶ Hatao ahoana no fihinan-kanina matsatso sy tsy misy sira? Hatao ahoana no fankafỳ ron’anana tsy nisy tsirony?

⁷ Izay lavin’ny nofo tsy hokasihina akory, no indro tonga haniko, sady feno loto maharikoriko.

⁸ Aiza no hahitako izay hahatò ny fahoriako, sy izay hahatanterahan’Andriamanitra ny antenaiko!

⁹ Ho sitrak’Andriamanitra anie ny hanorotoro ahy, handefa ny tanany sy hanapitra ny androko!

¹⁰ Aoka tsy ho afaka amiko izao fiononam-po izao, ka hiravoravoako ao anatin’ny loza anindriany ahy; dia ny tsy nandikako na oviana na oviana ny didin’ny Masina.

¹¹ Inona moa ny heriko, mba hanantenako? Ohatrinona no halavan’ny androko, mba haharetako?

¹² Herim-bato va ny heriko? Ary varahina va ny nofoko?

¹³ Tsy efa foana amiko va ny vonjy rehetra? Tsy efa alàna amiko va ny toky rehetra hahitana famonjena?

¹⁴ Mendrika hiantran’ny sakaizany izay tra-pahoriana, na dia nandao ny fahatahorana ny Tsitoha aza izy.

¹⁵ Ireo rahalahiko kosa, namadika toy ny ranotrambo, toy ny rano an-dohasahan-driaka, izay mikoriana;

¹⁶ Sakantsakanan’ny vongan-dranomandry ny fandehany, levona anatin’ny onjany, ny oram-panala.

¹⁷ Rehefa maina ny andro dia levona izy; raha vao mafana ny andro, ritra an-toerana izy.

¹⁸ Eny amin’izao sakeli-dalana rehetra izao ny ranony dia lany; eny amin’ny habakabaka izy, manjary etona, dia tankina.

¹⁹ Nanandrandra azy ny andia-mpivahiny avy any Temà; nanantena azy ny mpandeha avy any Sabà.

²⁰ Kanjo foana ny fanantenan’ireny, fa nony tonga teo imorony indreo nangaihay.

²¹ Toy izany koa ianareo manary ahy amin’izao; fa vao nahita fahoriana ianareo, dia nihodina raiki-tahotra.

²² Kanefa moa ve aho nanao hoe: ‹Mba omeo zavatra kely aho? mba omeo anjara amin’izay anananareo aho?

²³ Vonjeo amin’ny tanan’ny fahavaloko aho, afaho amin’ny tanan’ny mpitoha aho?›

²⁴ Ampianaro aho, fa hangina hihaino anareo, ampahafantaro ahy izay nahadiso ahy,

²⁵ Endrey izany herin’ny teny marina! Fa mba inona kosa no iharan’ny faninianareo?

²⁶ Sao dia ny hisambo-teny no tadiavinareo? Raha izay tenin’ny mamoy fo anefa, dia entin-drivotra foana.

²⁷ Indrisy, latsahanareo harato ity kamboty, ary ihadianareo lavaka ny sakaizanareo hamandrihana azy!

²⁸ Fa ankehitriny mba mitodiha kely atỳ amiko, dia ho hitanareo, raha hilazako lainga manatrika ianareo.

²⁹ Miverena, ka aza mety ho tsy marina, miverena, dia hiharihary ny tsy fananako tsiny.

³⁰ Misy faharatsiana va eo am-bavako? Sa tsy mahay manavaka ny ratsy va ny vavako?