Sokajy
117 Andininy Baiboly momba ny sampy sy ny fanompoan-tsampy
Ao amin'ny bokin'ny Eksodosy, Andriamanitra dia nanome ny didy folo ho an'ny olony, anisan'izany ny fandraràna ny fanompoan-tsampy. Izany dia fampahatsiahivana antsika fa Andriamanitra irery no mendrika ny fivavahantsika sy ny fanoloran-tenantsika.
Ary koa, ao amin'ny Testamenta Vao no ahitantsika fampianarana momba ny sampy izay azontsika ampiharina amin'ny fiainantsika ankehitriny. Nanoratra ho an'ny Korintiana i Paoly Apôstôly fa ny sampy dia tsy manan-kery ary tokony hifady ny karazana fanompoan-tsampy rehetra isika.
Mila mandinika ny fiainantsika isika ka mijery sao dia misy zavatra apetratsika ambonin'Andriamanitra. Moa ve ny asantsika, ny fifandraisantsika amin'olona, na ny faniriantsika manokana no lasa zava-dehibe indrindra amintsika? Moa ve isika namela ny zavatra ara-nofo na ny fahombiazana eto an-tany hanelingelina ny fifandraisantsika amin'Andriamanitra?
Tsy misy ratsy ny manana tanjona sy nofinofy, fa rehefa lasa sampy mampanalavitra antsika amin'ny fivavahana amin'Andriamanitra ireo dia mila misaintsaina lalina isika. Mila mitandrina ny fiainantsika ho tony tsara isika ary mahatsiaro fa Andriamanitra no tokony ho ivon'ny zavatra rehetra ataontsika.
Hoy ianao manaraka an'i Jehovah Andriamanitrao, ary matahotra Azy, ary mitandrina ny didiny, ary mihaino ny feony, ary manompo Azy, ary mifikira Aminy. —Deoteronomia 13:4
Aza manao andriamanitra volafotsy ho fanampiko, ary aza manao andriamanitra volamena ho anareo.
Aza manana andriamanitra hafa fa Izaho ihany. Aza manao sarin-javatra voasokitra, na izay mety ho endriky ny zavatra izay eny amin’ny lanitra ambony, na izay etỳ amin’ny tany ambany, na izay any amin’ny rano ambanin’ny tany. Aza miankohoka eo anatrehany ary aza manompo azy; fa Izaho, TOMPO Andriamanitrao, dia Andriamanitra saro-piaro ka mamaly ny heloky ny ray amin’ny zanaka hatramin’ny zafiafy sy ny zafindohalika, dia amin’izay mankahala Ahy,
dia aza mihaino ny tenin’izany mpaminany na mpanonofy izany; fa mizaha toetra anareo NY TOMPO Andriamanitrareo, hahalalany na miorina amin’ny fitiavana NY TOMPO Andriamanitrareo amin’ny fonareo manontolo sy ny fanahinareo manontolo ianareo na tsia.
Aza manana andriamanitra hafa fa Izaho ihany. Aza manao sarin-javatra voasokitra ho anao, na izay mety ho endriky ny zavatra any amin’ny lanitra ambony, na izay etỳ amin’ny tany ambany, na izay any amin’ny rano ambanin’ny tany. Aza miankohoka eo anatrehany ary aza manompo azy; fa Izaho, TOMPO Andriamanitrao, dia Andriamanitra saro-piaro ka mamaly ny heloky ny ray amin’ny zanaka hatramin’ny zafiafy sy ny zafindohalika, dia amin’izay mankahala Ahy,
Aza manaraka izay andriamanitra hafa amin’ireny andriamanitry ny firenena manodidina anareo ireny fa Andriamanitra saro-piaro aminao NY TOMPO Andriamanitrao, fandrao hirehitra aminao ny fahatezeran’NY TOMPO Andriamanitrao ka hofongorany tsy ho eo ambonin’ny tany ianao.
Koa aoka ho fantatrao anio, ary tsarovy ao am-ponao, fa NY TOMPO no Andriamanitra any amin’ny lanitra ambony sy etỳ amin’ny tany ambany, ary tsy misy afa-tsy Izy.
Volafotsy sy volamena ny sampin’ireny, asa nataon’ny tanan’olombelona. Manam-bava izy nefa tsy miteny; mana-maso izy nefa tsy mahita; manan-tsofina izy nefa tsy mandre; manana orona izy nefa tsy manimbolo; manan-tanana izy nefa tsy mandray; manan-tongotra izy nefa tsy mandeha ary tsy mahaloa-peo ny tendany. Ho tahaka azy izay manao azy sy izay rehetra matoky azy.
Koa vonoy izay momba ny tenanareo etỳ an-tany: Fijangajangana, fahalotoana, firehetam-po, fanirian-dratsy ary fitiavan-karena, izay fanompoan-tsampy.
Izaho no TOMPO Andriamanitrao hatrany amin’ny tany Ejipta. Tsy mahalala Andriamanitra afa-tsy Izaho ianao sady tsy misy mpamonjy afa-tsy Izaho.
Ny sampin’ny Jentilisa dia volafotsy sy volamena, izay asa nataon’ny tanan’olombelona. Manam-bava izy nefa tsy miteny; mana-maso izy nefa tsy mahita; manan-tsofina izy nefa tsy mandre ary tsy misy fofonaina ao am-bavany. Ho tahaka azy izay manao azy sy izay rehetra matoky azy.
Koa ampitovinareo amin’iza moa Andriamanitra? Endrik’inona no hampanahafinareo Azy? Ny mpahay taozavatra no mandrendrika sary vongana, ary ny mpanefy volamena no mametaka takelaka volamena aminy sy manao rojo volafotsy voarendrika. Mitenena amin’ny fon’i Jerosalema ka ambarao aminy fa tapitra ny adiny sady voaonitra ny helony, ary efa nandray indroa heny tamin’ny tanan’NY TOMPO izy ho valin’ny fahotany rehetra. Izay sahirana ka tsy manan-katerina dia mifidy hazo tsy mety ho lo ary mitady mpahay taozavatra mba hamorona sarin-javatra voasokitra izay tsy hihozongozona.
Nefa raha tsy sitrakareo ny hanompo NY TOMPO dia fidionareo anio ary izay hotompoinareo, na ny andriamanitra izay notompoin’ny razanareo tany andafin’ny ony Eofrata na ny andriamanitry ny Amorita izay mponina teto amin’ny tany onenanareo fa raha izaho sy ny ankohonako kosa dia hanompo NY TOMPO izahay.
Fa ny fanaon’ny firenen-kafa dia zava-poana; hazo nokapaina tany an’ala ireny, asan-tanan’ny mpahay taozavatra amin’ny famaky; volafotsy sy volamena no andravahany azy ary fantsika sy maritoa no entiny manamafy azy mba tsy hihetsiketsehany. Toy ny tsangankazo voaravaka izy fa tsy mahateny, entina foana izy fa tsy mba afa-mandeha; ary aza matahotra azy fa tsy mahatonga loza izy sady tsy mahay manisy soa.
Arionareo ary ankehitriny ny andriamanitra hafa izay eo aminareo ka ampanatony NY TOMPO, Andriamanitry ny Israely, ny fonareo.
Ry zanak’olona, ireto olona ireto dia efa nampiorina ny sampiny ao am-pony, ary ny fahatafintohinana mahameloka azy dia apetrany eo anoloany. Moa hanaiky hanontanian’ireto va Aho? Koa mitenena aminy hoe: Izao no lazain’NY TOMPO Andriamanitra: Ny amin’ny olona rehetra amin’ny taranak’Israely izay mampiorina ny sampiny ao am-pony ary mametraka ny fahatafintohinana mahameloka azy eo anoloany ary manatona ny mpaminany, Izaho TOMPO no hamaly azy araka ny habetsaky ny sampiny, mba hisamborako ny taranak’Israely amin’ny fony satria efa nihemotra niala Tamiko izy rehetra noho ny sampiny.
Ny sasany dia mitoky amin’ny kalesy fitondra miady, ary ny sasany dia amin’ny soavaly; fa raha izahay kosa dia ny anaran’NY TOMPO Andriamanitray no hantsoinay.
Fa ireny ihany no milaza ny aminay, dia izay nahazoanay miditra ho atỳ aminareo sy ny nialanareo tamin’ny sampy ka niverenanareo tamin’Andriamanitra mba hanompo an’Andriamanitra velona sy marina,
Taloha, fony mbola tsy nahalala an’Andriamanitra ianareo dia nanompo izay andriamanitra tsy izy. Ankehitriny kosa, mahalala an’Andriamanitra ianareo, kanefa tsy izany, fa Izy no mahalala anareo. Koa nahoana ianareo no miverina indray amin’ny fanompoana ny abidim-pianarana malemy sady tsy misy dikany?
Aza manao andriamanitra tsy izy. Aza manangana sarin-javatra voasokitra na manao tsangambaton-tsampy na manorina vato soratana hiankohofana eo amin’ny taninareo, fa Izaho no TOMPO Andriamanitrareo.
Raha reraka ny fanahiko tato anatiko dia nahatsiaro NY TOMPO aho. Tonga tao Aminao ny vavaka ataoko, dia tao amin’ny tempolinao masina.
Ho be ny fahorian’izay manova an’Andriamanitra hatakalony ny hafa, tsy mba handraraka ny ra aidiny ho fanatitra aho ary tsy mba hotononin’ny molotro ny anarany.
Rehefa hitan’ny olona fa naharitra ela i Mosesy ka tsy mbola nidina avy tao an-tendrombohitra ihany dia nitangorona nankeo amin’i Arona izy ireo ka niteny taminy hoe: Mitsangàna ka anaovy andriamanitra izahay hitarika antsika eo aloha; fa ilay Mosesy iny, izay lehilahy nitondra antsika niakatra avy tany amin’ny tany Ejipta, dia tsy fantatray izay nanjo azy. Koa ankehitriny, avelao hanaovako azy fa hirehitra aminy ny fahatezerako ka haringako izy, fa ianao kosa dia hataoko firenena lehibe. Nefa nifona tamin’NY TOMPO Andriamaniny i Mosesy ka niteny hoe: TOMPO ô, nahoana ny fahatezeranao no mirehitra amin’ny olonao izay noentinao nivoaka avy tany Ejipta tamin’ny hery lehibe sy ny tanana mahery? Nahoana ny Ejiptiana no avela hilaza hoe: Hahita loza no nitondrany azy ireny nivoaka, hamonoany azy eny an-tendrombohitra sy handringanany azy tsy ho ambonin’ny tany. Mialà amin’ny fahatezeranao mirehitra ka manenena ny amin’ny loza izay hanjo ny olonao. Tsarovy i Abrahama sy Isaka ary Israely mpanomponao, izay nianiananao tamin’ny tenanao sy nilazanao hoe: Hahamaro ny taranakareo Aho ka ho tahaka ny kintana eny amin’ny lanitra; ary ny tany rehetra nolazaiko dia homeko ny taranakareo ary izy no handova izany mandrakizay. Dia nanenina NY TOMPO ny amin’ny loza izay nokasainy hamelezana ny olony. Dia nihodina i Mosesy ka nidina avy tao an-tendrombohitra, nitondra ny vato fisaka roa nisy ny Vavolombelona teny an-tanany; ny vato fisaka dia nosoratana teo amin’ny lafiny roa; samy nisy soratra teo anoloany sy teo ambadika. Ary ny vato fisaka dia asan’Andriamanitra, ary ny soratra dia soratr’Andriamanitra, voasokitra teo amin’ny vato fisaka. Ary rehefa ren’i Josoa ny fitabataban’ny olona izay nihorakoraka dia hoy izy tamin’i Mosesy: Misy tabataban’ady atsy an-toby. Fa hoy kosa izy: Tsy feo fihobian’ny mahery na feo fitomanian’ny resy fa feon’ny mihira no reko. Ary raha nanakaiky ny toby izy dia nahita ny ombilahy kely sy ny dihy; dia nirehitra ny fahatezeran’i Mosesy ka natontany ny vato fisaka teny an-tanany ary nopotehiny teo am-pototry ny tendrombohitra. Dia hoy i Arona taminy: Esory ary ny kavim-bolamena izay eny amin’ny sofin’ny vadinareo sy ny zanakareo lahy ary ny zanakareo vavy ka ento etỳ amiko. Dia nalainy ilay ombilahy kely izay nataon’ny olona ka nodorany tamin’ny afo ary notorotoroiny ho vovoka, dia nafafiny teo ambonin’ny rano ka nampisotroiny ny Zanak’Israely. Dia hoy i Mosesy tamin’i Arona: Inona no nataon’ity firenena ity taminao no nampidiranao heloka lehibe teo aminy? Dia hoy i Arona: Aoka tsy hirehitra ny fahatezeran’ny tompoko, fa ianao mahalala ny toetry ny olona fa mpanao ratsy izy; satria hoy ireo tamiko: Manaova andriamanitra ho antsika, hitarika antsika eo alohantsika; fa ilay Mosesy iny, izay lehilahy nitondra antsika niakatra avy tany amin’ny tany Ejipta, dia tsy fantatray izay nanjo azy. Ary hoy aho taminy: Izay rehetra manana volamena dia aoka hanala izany; dia nomeny ahy ireo; ary natsipiko tao anaty afo ireo ka io ombilahy kely io no nivoaka tao. Rehefa hitan’i Mosesy fa navela hanaram-po amin’izay tsy mety ny olona, satria navelan’i Arona ho fanakoran’ny fahavalony izy, dia nijanona teo amin’ny vavahadin’ny toby i Mosesy ka niteny hoe: Izay rehetra an’NY TOMPO, mankanesa etỳ amiko. Ary ny taranak’i Levy rehetra dia niangona teo aminy. Dia hoy izy tamin’ireo: Izao no lazain’NY TOMPO, Andriamanitr’Israely: Samia manao ny sabany eo an-tehezany avy ianareo dia mandrosoa ary miverimberena hatreny amin’ny vavahadin’ny toby iray ka hatramin’ny iray hafa, ary samia mamono ny rahalahiny avy sy ny sakaizany avy ary ny namany avy ianareo. Dia nanatanteraka ny tenin’i Mosesy ny taranak’i Levy; nahafatesana tokony ho telo arivo lahy ny olona tamin’izany andro izany. Dia hoy Mosesy: Efa nanokana ny tenanareo ho an’NY TOMPO ianareo androany, satria samy namono hatramin’ny zanany sy ny rahalahiny avy, mba hahazoanareo fitahiana anio. Dia nanala ny kavim-bolamena izay teny amin’ny sofiny ny olona rehetra ka nitondra azy ho eo amin’i Arona. Nony maraina dia hoy i Mosesy tamin’ny olona: Efa nahavita fahotana lehibe ianareo; ary ankehitriny dia hiakatra ho any amin’NY TOMPO aho fa angamba havelany hanao fanavotana ny amin’ny fahotanareo aho. Dia niverina ho any amin’NY TOMPO i Mosesy ka niteny hoe: Indrisy! Efa nahavita fahotana lehibe ity firenena ity fa nanamboatra andriamanitra volamena ho azy. Ankehitriny, enga anie ka hamela ny fahotany Ianao! Fa raha tsy izany, mifona aminao aho, vonoy tsy ho eo amin’ny bokinao izay nosoratanao ny anarako. Nefa hoy NY TOMPO tamin’i Mosesy: Na iza na iza nanota tamiko dia hovonoiko tsy ho eo amin’ny bokiko ny anarany. Mandehana ankehitriny ka ento ny olona ho any amin’izay efa nolazaiko taminao. Indro ny Anjeliko hitarika anao eo aloha; ary amin’izay andro hamaliako dia hamaly azy noho ny fahotany Aho. Ary NY TOMPO namely ny olona satria nanao ombilahy kely izy, dia ilay namboarin’i Arona. Ary nandray izany tamin’ny tanan’ny olona izy ka nanamboatra izany tamin’ny fandraka sady nandrendrika azy ho ombilahy kely; dia niteny ny olona hoe: Io no andriamanitrao, ry Israely; io no nitondra anao niakatra avy tany amin’ny tany Ejipta.
Aza mivily hanaraka ireo andriamanitra tsy izy ary aza manao andriamanitra amin’ny vy voarendrika ho anareo: Izaho no TOMPO Andriamanitrareo.
Dia handeha ny tanànan’ny Joda sy ny mponina any Jerosalema ka hitaraina amin’ireny andriamaniny izay efa nandoroany ditin-kazo manitra ireny; nefa tsy hahavonjy azy akory ireny amin’ny andro fahoriany.
Tsy misy olona mahay manompo tompo roa; fa ho halany ny iray ary ho tiany ny iray; na hombany ny iray ary hohamavoiny ny iray. Tsy mahay manompo an’Andriamanitra sy i Mamôna ianareo.
Ny sampin’ny Jentilisa dia volafotsy sy volamena, izay asa nataon’ny tanan’olombelona.
Tsy misy mpanompo mahay manompo tompo roa; fa ny iray dia ho halany ary ny iray dia ho tiany; na ny iray dia hombany ary ny iray dia hohamavoiny. Tsy mahay manompo an’Andriamanitra sy mamôna ianareo.
Mivoria ka avia ary miaraha manatona, ianareo Jentilisa sisa afaka! Tsy manam-pahalalana ireo izay mitondra ny hazo natao sarin-javatra voasokitra ka mivavaka amin’izay andriamanitra tsy mahavonjy.
Fa na dia nahalala an’Andriamanitra aza izy dia tsy mba nankalaza Azy, araka izay mendrika ho an’Andriamanitra, sady tsy mba nisaotra Azy; fa tonga zava-poana izy tamin’ny fisainany ary nihamaizina ny fony donto. Nandoka tena ho hendry izy ka tonga adala, ary ny voninahitr’Andriamanitra tsy mety lo dia nosoloany sary maneho ny olombelona mety lo sy ny vorona mbamin’ny biby manan-tongotra efatra ary ny zavamananaina mandady sy mikisaka.
Nefa ny olona sisa izay tsy matin’ireo loza ireo, dia tsy nibebaka niala tamin’ny asan’ny tanany; tsy nitsahatra nivavaka tamin’ny demonia sy ny sampy volamena sy volafotsy sy varahina sy vato ary hazo, izay tsy mahita, na mahare, na afa-mamindra, izy;
Raha niandry azy tany Atena i Paoly dia nangitakitaka ny fanahiny nahita ny tanàna feno sampy. Dia niady hevitra tamin’ny Jiosy sy ny prozelita tao amin’ny sinagoga sy tamin’izay tafavory tany an-tsena isanandro izy. Ary ny olon-kendry sasany tamin’ny Epikoreana sy ny Stoika dia nanohitra azy koa ka hoy ny sasany: Inona no tian’io mpibedibedy io holazaina? Hoy indray ny sasany: Toa mitory andriamanitra vaovao izy satria Jesosy sy ny fitsanganan’ny maty no notorin’i Paoly. Ary naka azy izy ireo dia nitondra azy ho any amin’ny Areopago ka niteny hoe: Moa mba mahazo mahafantatra izany fampianarana vaovao lazainao izany va izahay? Dia niditra tao tahaka ny fanaony i Paoly; nandritra ny Sabata telo no niadiany hevitra tamin’ny olona tao, avy amin’ny Soratra Masina. Mampandre ny sofinay zavatra hafahafa izay tsy fantatray ianao; koa tianay ho fantatra izay hevitr’izany zavatra izany. Fa ny Ateniana rehetra sy ny vahiny izay nonina teo dia tsy nandany ny androny tamin’ny zavatra hafa, afa-tsy ny hilaza na hihaino zava-baovao. Dia nitsangana teo afovoan’ny Areopago i Paoly ka nanambara hoe: Ry lehilahy Ateniana, hitako amin’ny zavatra rehetra fa fatra-pivavaka tokoa ianareo. Fa raha nandeha aho ka nandinika izay zavatra ivavahanareo dia nahita alitara iray misy izao soratra izao: Ho an’izay Andriamanitra tsy fantatra. Koa izay ivavahanareo kanefa tsy fantatrareo, dia izany no toriko aminareo, dia Andriamanitra izay nanao izao tontolo izao sy izay eo aminy rehetra; Izy no Tompon’ny lanitra sy ny tany ka tsy mba mitoetra ao anaty tempoly nataon-tanana sady tsy mba tompoin’ny tanan’olona toy ny hoe mila zavatra Izy, fa Izy ihany no manome izao rehetra izao aina sy fofonaina ary ny zavatra rehetra; ary ny firenena rehetra avy amin’ny iray ihany dia namponeniny ambonin’ny tany rehetra ary efa notendreny ny fotoanandro sy ny faritry ny fonenany mba hitady an’Andriamanitra izy, raha toa ka mba hahatsapa sy hahita Azy, kanefa tsy mba lavitra antsika rehetra Izy; fa Izy no ivelomantsika sy ihetsehantsika ary iainantsika; araka ny nataon’ny mpanao tononkira sasany teo aminareo hoe: Fa terany koa isika. Koa satria terak’Andriamanitra isika dia tsy mety raha ny fomban’Andriamanitra no ataontsika ho tahaka ny volamena, na volafotsy, na vato voasoratry ny fahaizana aman-tsain’olombelona. Nanambara izy ka naneho marina fa tsy maintsy nijaly sy nitsangana tamin’ny maty i Kristy; ary Jesosy izay toriko aminareo, hoy izy, no Kristy. Andriamanitra ninia tsy nijery ny andron’ny tsy fahalalana, fa ankehitriny Izy mandidy ny olona rehetra amin’izao tontolo izao hibebaka, satria Izy efa nanendry andro iray izay hitsarany izao tontolo izao amin’ny fahamarinana amin’ny alalan’ny Lehilahy iray voatendriny; koa nanome antoka hampino ny olona rehetra Izy tamin’ny nananganany an’i Jesosy tamin’ny maty.
ka niteny tamin’i Efrona teo anatrehan’ireo tompon-tany hoe: Raha mba hihaino ahy ihany anefa ianao dia homeko ny vidin’ny saha; raiso avy amiko izany dia haleviko ao ny fatin’ny vadiko.
Nony nisy niantso azy dia vao mainka izy nandositra ireny; ho an’ireo Baala no namonoany zavatra hatao fanatitra ary ho an’ny sarin-javatra voasokitra no nandoroany ditin-kazo manitra.
Feno andriamanitra tsy izy ny taniny; eo anatrehan’ny asan’ny tanany no iankohofany, dia eo anoloan’izay nataon’ny rantsantanany;
ary ny voninahitr’Andriamanitra tsy mety lo dia nosoloany sary maneho ny olombelona mety lo sy ny vorona mbamin’ny biby manan-tongotra efatra ary ny zavamananaina mandady sy mikisaka.
Hongotako tsy ho eo aminao ny tsangankazon-tsampin’ny Aserahanao ary horavako koa ny tanànanao.
Nanompo ny sampiny izy ka tonga fandrika ho azy izany. Namono ny zanany lahy sy ny zanany vavy ho fanatitra ho an’ny demonia ireo; eny, nandatsaka ny ran’ny tsy manan-tsiny izy, dia ny ran’ny zanany lahy sy ny zanany vavy izay novonoiny ho fanatitra ho an’ny sampin’i Kanana; koa nandoto ny tany tamin’ny ra izy. Naloto tamin’ny asany izy ary nahatonga azy ho nijangajanga ny nataony.
Inona moa no ilàna ny sarin-javatra voasokitra, no misokitra azy ny mpanao azy? Na ny sarin-javatra voarendrika sy ny mpampianatra lainga, no matoky azy izay namorona azy ka manao sampy moana aminy?
Ary nanatona ny vahoaka rehetra i Elia ka niteny hoe: Mandra-pahoviana no hiroa saina ianareo? Raha NY TOMPO no Andriamanitra, manaraha Azy! Fa raha ny Baala kosa dia manaraha azy! Nefa tsy namaly azy ny olona na dia indraimbava aza.
Raha niandry azy tany Atena i Paoly dia nangitakitaka ny fanahiny nahita ny tanàna feno sampy.
Nolaviny ny didiny sy ny fanekeny izay nataony tamin’ny razany mbamin’ny teny vavolombelony izay nananarany azy. Nandeha nanaraka ny zava-poana izy ka tonga zava-poana koa ary nanaraka ny Jentilisa manodidina azy, izay efa nandraran’NY TOMPO mba tsy halainy tahaka. Nahafoy ny didin’NY TOMPO Andriamaniny rehetra izy ka nanao sarin-javatra voarendrika, dia ombilahy kely roa, ary nanao tsangankazon-tsampy ho an’ny Aseraha koa izy sady niankohoka teo anatrehan’izay rehetra eny amin’ny lanitra ary nanompo ny Baala. Nampandeha ny zanany lahy sy ny zanany vavy hamakivaky ny afo izy sady nanao ody sy sikidy ary nivaro-tena hanao izay ratsy teo imason’NY TOMPO ka nahatezitra Azy.
Raha mitaraina ianao dia aoka ireo sampinao no hamonjy anao, nefa hopaohin’ny rivotra avokoa ireo ary ho lasan’ny tsio-drivotra malemilemy aza. Fa izay mialoka Amiko kosa no hanana ny tany sy handova ny tendrombohitro masina.
Dia hoy Izy tamiko: Ry zanak’olona, atopazo kely mianavaratra ny masonao! Dia natopiko mianavaratra ny masoko ka indro, eny avaratry ny vavahadin’ny alitara, teo amin’ny fidirana, no nisy ilay sarin-javatra mampahasaro-piaro. Hoy koa Izy tamiko: Ry zanak’olona, hitanao va izay ataon’ireo, dia ireo fahavetavetana lehibe izay ataon’ny taranak’Israely eto ka mampanalavitra Ahy amin’ny fitoerako masina? Mbola hahita fahavetavetana lehibe koa ianao.
Efa kentrina avokoa ny olona rehetra ka tsy manam-pahalalana; menatra ny mpanefy volamena rehetra noho ny amin’ny sarin-javatra voasokitra; fa fitaka ny sarin-javatra voarendrika satria tsy misy fofonaina ao aminy. Zava-poana ireny, dia asa mahatsikaiky foana; amin’ny andro hamaliana azy dia ho levona izy.
Ry mpijangajanga! Tsy fantatrareo va fa fandrafiana an’Andriamanitra ny fisakaizana amin’izao tontolo izao? Koa na iza na iza te ho sakaizan’izao tontolo izao dia fahavalon’Andriamanitra izy.
Ny sarin-javatra voasokitra, izay andriamaniny, dia hodoranareo amin’ny afo; aza mitsiriritra ny volafotsy na ny volamena izay eo aminy, na maka izany ho anao, fandrao ho voafandriny ianao, fa fahavetavetana eo imason’NY TOMPO Andriamanitrao izany. Ary aza mitondra fahavetavetana ho ao an-tranonao, fandrao ho tonga zavatra voaozona tahaka izany koa ianao; ho halanao sy ho fahavetavetana eo imasonao indrindra izany satria zavatra voaozona.
Indro, zava-poana avokoa izy rehetra; tsinontsinona ny asany; rivotra sy zava-poana ny sampiny voarendrika.
Izao no lazain’NY TOMPO, Mpanjakan’ny Israely, Mpanavotra azy, dia Andriamanitra, Tompon’izao rehetra izao: Izaho no voalohany ary Izaho no farany, koa tsy misy Andriamanitra afa-tsy Izaho. Ary iza moa no tahaka Ahy? Aoka izy hiteny mafy! Aoka izy hanambara sy handahatra Amiko izay niseho hatrizay nampitoerako ny firenena fony fahagola! Ary aoka hambarany koa izay zavatra ho avy sy mbola ho tonga.
Efa kentrina avokoa ny olona rehetra ka tsy manam-pahalalana; mitafy henatra noho ny sarin-javatra voasokitra ny mpanefy volamena rehetra; fa fitaka ny sarin-javatra voarendrika sady tsy misy fofonaina akory ao aminy.
Ary ny amin’ny mihinana ny hena naterina tamin’ny sampy dia fantatsika fa tsinontsinona ny sampy amin’izao tontolo izao, ary tsy misy Andriamanitra afa-tsy iray ihany. Fa na dia misy aza lazaina hoe andriamanitra, na any an-danitra, na etỳ an-tany, toy ny hoe misy andriamanitra maro sy tompo maro, amintsika kosa dia iray ihany Andriamanitra, dia ny Ray izay niavian’ny zavatra rehetra, ary ho Azy isika; ary iray ihany ny Tompo, dia Jesosy Kristy izay nahariana ny zavatra rehetra sady nahariana antsika koa.
Mangozohozo i Bela, miraika i Nebo; ny sampiny dia nampitondraina ny biby folahina sy ny biby fiompy; ianareo no tokony hitondra izany nefa novesaranareo azy ka tonga enta-mavesatra entin’ny biby reraka! izay manambara hatramin’ny voalohany ny zavatra ho avy any aoriana, ary nanambara hatramin’ny ela izay tsy mbola natao akory. Ilay miteny hoe: Ho to ny fikasako, ary hefaiko ny sitrapoko rehetra. Miantso vorona mpihaza avy any atsinanana Aho, dia lehilahy avy any an-tany lavitra hahefa ny fikasako. Sady niteny izany Aho no mahatanteraka azy koa, sady nikasa Aho no mahefa azy. Mihainoa Ahy, ianareo tsy laitra anarina, izay lavitra ny fahamarinana! Hampanatoniko ny fahamarinako ka tsy ho lavitra intsony; ary tsy hitaredretra ny famonjeko. Fa hametraka famonjena ao Ziona Aho ary ny voninahitro ho an’ny Israely. Miraika sy mangozohozo avokoa izy ireo ka tsy mahavonjy ny entana akory; fa na dia ny tenany aza dia lasan-ko babo koa.
Mangataha Amiko dia homeko ho lovanao ny Jentilisa ary ho fanananao ny tany rehetra; hotorotoroinao amin’ny tehim-by izy. Toy ny famaky vilany tany no hanamontsamontsananao azy.
nosoloiny lainga ny fahamarinan’Andriamanitra ka nanaja sy nanompo ny zavatra natao izy fa tsy ny Mpanao izay isaorana mandrakizay! Amena!
Dia nanao ombilahy kely izy tamin’izany andro izany ary nanolotra fanatitra tamin’ny sampy ka niravoravo tamin’ny asan’ny tanany. Fa Andriamanitra nihodina taminy dia namela azy hanompo ny kintan’ny lanitra, araka ny voasoratra ao amin’ny bokin’ny mpaminany hoe: «Moa nanolotra zavatra voavono sy fanatitra ho Ahy nandritra ny efapolo taona tany an-tany efitra va ianareo, ry taranak’Israely? Tsia, fa nobatainareo ny tranolain’i Moloka sy ny kintan’i Refana andriamanitrareo, dia ny endri-javatra izay nataonareo mba hivavahana, koa hamindra anareo ho any ankoatra an’i Babilona Aho» (Amo 5.25-27).
Ary izay sarin-javatra voasokitra momba ny sampy nataony dia napetrany tao amin’ny tranon’Andriamanitra, izay nolazain’Andriamanitra tamin’i Davida sy i Solomona zanany hoe: Ato amin’ity trano ity sy eto Jerosalema, izay nofidiko tamin’ny fokon’Israely rehetra, no hasiako ny anarako mandrakizay; ary tsy hampandeha ny tongotry ny Israely hiala amin’ny tany izay efa notendreko ho an’ny razanareo intsony Aho, raha mba mitandrina koa izy ka hanatanteraka izay rehetra nandidiako azy, dia araka ny lalàna rehetra sy ny didy ary ny fitsipika izay nampilazaina an’i Mosesy. Kanjo nampivily ny Joda sy ny mponina tany Jerosalema i Manase mba hanao izay ratsy mihoatra noho ny firenena izay naringan’NY TOMPO tsy ho eo anoloan’ny Zanak’Israely.
Aoka ho menatra izay rehetra manompo sarin-javatra voasokitra sy mirehareha ny amin’ny andriamanitra tsy izy. Miankohofa eo anoloan’NY TOMPO ianareo andriamanitra rehetra.
Noraisiko ny fahotanareo, dia ilay ombilahy kely izay nataonareo ka nodorako tamin’ny afo, dia notorotoroiko sy nomontsamontsaniko ho madinika tahaka ny vovoka; ary nariako teo amin’ny renirano izay midina avy amin’ny tendrombohitra ny vovony.
Ary holotoinao ny takelaka volafotsy voapetaka amin’ny sarivongana sampinao sy ny takelaka volamena voapetaka amin’ny sampinao voarendrika; harianao tahaka ny maloto izany. Mialà amiko! Izany no holazainao aminy.
Koa amin’izany, mangataka aminareo aho, ry rahalahy, noho ny famindrampon’Andriamanitra, mba hatolotrareo ny tenanareo ho fanatitra velona, masina, ankasitrahan’Andriamanitra; fanompoam-pivavahana tsara hataonareo izany. Mifankatiava toy ny fifankatiavan’ny mpirahalahy; mitariha lalana amin’ny fifanomezam-boninahitra. Mazotoa fa aza malaina, ary aoka hafana fo amin’ny fanompoana ny Tompo. Mifalia amin’ny fanantenana. Miareta amin’ny fahoriana. Mahareta amin’ny fivavahana. Manampia ny olona masina araka izay ilainy. Mazotoa mampiantrano vahiny. Misaora izay manenjika anareo; misaora fa aza manozona. Miaraha mifaly amin’izay mifaly ary miaraha mitomany amin’izay mitomany. Miraisa saina. Aza mihevitra izay hiavonavonana fa aoka mba ho zatra ny fanetren-tena ianareo. Aza mihevitra ny tenanareo ho hendry. Aza mamaly ratsy na amin’iza na amin’iza. Miezaha hanao izay mahamendrika eo imason’ny olona rehetra. Raha azo atao ka miankina aminareo dia ataovy izay hihavananareo amin’ny olona rehetra. Ry malala, aza mamaly ratsy fa omeo lalana ny fahatezerana; fa voasoratra hoe: «Ahy ny famaliana; Izaho no hamaly, hoy NY TOMPO» (Deo 32.35). Aza manaraka ny fanaon’izao tontolo izao; fa miovà amin’ny fanavaozana ny saina, mba hamantaranareo ny sitrapon’Andriamanitra, dia izay tsara sady ankasitrahana no tanteraka.
Fa na iza na iza amin’ny taranak’Israely, na amin’ny vahiny izay mivahiny eo amin’ny Israely, no misaraka Amiko ka mampiorina ny sampiny ao am-pony ary mametraka ny fahatafintohinana mahameloka azy eo anoloany sady manatona ny mpaminany hanontany Amiko, dia ny tenako, Izaho TOMPO ihany no hamaly azy.
Aza miankohoka eo anatrehan’ny andriamanitr’ireny ianao, na manompo azy, na manao toy ny fanaony; fa aringano tokoa izy ary poteho tanteraka ireo tsangambaton-tsampiny.
dia mitandrema, fandrao voafandrika hanaraka ny fanaony ianao, rehefa voaringana eo anoloanao izy; ary andrao mamotopototra ny amin’ny andriamaniny ianao ka miteny hoe: Nanao ahoana no nanompoan’ireny firenena ireny ny andriamaniny? Fa izaho koa dia mba hanao toy izany. Aza manao toy izany amin’NY TOMPO Andriamanitrao; fa ny fahavetavetana rehetra, izay halan’NY TOMPO, no nataony tamin’ny andriamaniny; ny zanany lahy sy ny zanany vavy aza dia nodorany tamin’ny afo ho an’ny andriamaniny.
eny, nandatsaka ny ran’ny tsy manan-tsiny izy, dia ny ran’ny zanany lahy sy ny zanany vavy izay novonoiny ho fanatitra ho an’ny sampin’i Kanana; koa nandoto ny tany tamin’ny ra izy.
Fa hoy Jesosy taminy: Mandehana ianao, ry Satana: Fa voasoratra hoe: «NY TOMPO Andriamanitrao no hiankohofanao ary Izy irery ihany no hotompoinao.» (Deo 6.13)
Tsy mieritreritra izy na mba manana fahalalana sy saina akory hitenenana hoe: Nodorako tamin’ny afo ny antsasany; eny, nanendy mofo tamin’ny vainafony aho: nanatsatsika hena aho dia nihinana; koa ny sisa dia hataoko fahavetavetana! Hiankohoka eo anatrehan’ny vatan-kazo aho!
Tompokolahy, ahoana no anaovanareo izao? Olona tahaka anareo ihany izahay ary mitory ny Filazantsara aminareo mba hialanareo amin’izao zava-poana izao ka hanatonanareo an’Andriamanitra velona izay nanao ny lanitra sy ny tany ary ny ranomasina mbamin’izay rehetra ao anatiny.
Fa miharihary ny asan’ny nofo, dia izao: Fijangajangana, fahalotoana, fijejojejoana, Indro, izaho Paoly milaza aminareo fa raha mety hoforana ianareo dia tsy hahasoa anareo na dia kely akory aza Kristy. fanompoan-tsampy, fitahirizana ody ratsy, fandrafiana, fifandirana, adilahy, fialonana, lolompo, fifampiandaniana, fitsitokotokoana, fitsiriritana, fahamamoana, filalaovan-dratsy sy ny toy izany, izay ampitandremako anareo rahateo, tahaka ny nampitandremako anareo fahiny koa, fa tsy handova ny fanjakan’Andriamanitra izay manao izany.
Nanaisotra ny fahavetavetana rehetra tamin’ny tany rehetra izay an’ny Zanak’Israely i Josia sady nanome didy izay rehetra teo amin’ny Israely hanompo NY TOMPO Andriamaniny. Tamin’ny andro rehetra niainan’i Josia dia tsy mba niala tamin’ny fanarahana NY TOMPO, Andriamanitry ny razany, ny olona.
Izaho no nilaza sy namonjy ary nanambara, ary tsy nisy olon-kafa tao aminareo; koa ianareo no vavolombeloko, hoy NY TOMPO, ary Izaho no Andriamanitra.
Ary hifandahatra aminy Aho noho ny haratsiany rehetra, dia ny nahafoizany Ahy sy ny nandoroany ditin-kazo manitra ho an’ny andriamanitra hafa ary ny niankohofany teo anatrehan’ny asan’ny tanany.
Izaho no TOMPO, izany no anarako, koa ny voninahitro dia tsy homeko ny hafa, na ny fiderana Ahy ho an’ny sarin-javatra voasokitra.
Fa nisy mpaminany sandoka teo amin’ny olona, ary hisy koa mpampianatra sandoka tahaka izany eo aminareo, izay hampiditra fampianaran-diso an-tsokosoko mahavery ary mitondra azy handa ny Tompo izay nanavotra azy aza. Hahatonga fahaverezana tampoka ho amin’ny tenany izany.
Tsia, fa izay zavatra atolotry ny Jentilisa ho fanatitra dia atolony ho an’ny demonia fa tsy ho an’Andriamanitra (Deo 32.17); koa tsy tiako ho mpiombona amin’ny demonia ianareo. Tsy afaka sady hisotro amin’ny kapoaky ny Tompo ianareo no hisotro amin’ny kapoaky ny demonia; tsy afaka sady hihinana amin’ny latabatry ny Tompo ianareo no sady hihinana amin’ny latabatry ny demonia. Mampahasaro-piaro ny Tompo va isika? Mahery noho Izy va isika?
Tsarovy ny zavatra taloha izay efa lasa ela; fa Izaho no Andriamanitra ka tsy misy hafa; Izaho no Andriamanitra ka tsy misy tahaka Ahy,
Tsy fantatrareo va fa raha manolo-tena ho andevo ianareo mba hanoa, na iza na iza, dia andevon’izay ankatoavinareo ianareo, na ny ota ho amin’ny fahafatesana, na ny fankatoavana ho amin’ny fahamarinana?
Tandremo izay rehetra nolazaiko taminareo ka aza manonona izay anaran’andriamanitra hafa akory ianareo; aza avela ho re avy amin’ny vavanao izany.
Aza miankina amin’ny fanaovana an-keriny ary aza manantena ny zavatra azo tamin’ny halatra; raha mitombo ny harena dia aza anorenana ny fonareo.
Aza matahotra na mangovitra ianareo; tsy efa nampandre anareo hatramin’ny fahiny va Aho ka nanambara taminareo? Eny, ianareo no vavolombeloko. Moa misy Andriamanitra afa-tsy Izaho va? Tsia, tsy misy Vatolampy, tsy mahafantatra Aho.
Nefa any an-danitra Andriamanitsika; efa nanao izay sitrapony rehetra Izy. Volafotsy sy volamena ny sampin’ireny, asa nataon’ny tanan’olombelona.
Taloha, fony mbola tsy nahalala an’Andriamanitra ianareo dia nanompo izay andriamanitra tsy izy.
An’NY TOMPO ny tany sy izay rehetra eo aminy, izao tontolo izao sy ny mponina eo aminy. Iza ary izao Mpanjakan’ny voninahitra izao? Andriamanitra, Tompon’izao rehetra izao, Izy no Mpanjakan’ny voninahitra! Fiatoana Fa Izy no manorina azy eo ambonin’ny ranomasina, eo ambonin’ny renirano no ampitoerany azy.
Ary raha hoy ianareo: Nahoana NY TOMPO Andriamanitsika no dia nanao izany rehetra izany tamintsika? Dia hovalianao hoe: Toy ny nahafoizanareo Ahy sy ny nanompoanareo andriamanitra hafa teo amin’ny taninareo no hanompoanareo ny firenen-kafa any amin’ny tany izay tsy anareo.
Voateninao mafy ny mpirehareha, dia ny olom-boaozona izay mania miala amin’ny didinao.
Fa noheveriny ho tsy dia naninona ny miroso amin’ny fahotan’i Jeroboama, zanak’i Nebata, ka nampakatra an’i Jezebela, zanakavavin’i Etibaala, mpanjakan’ny Sidoniana, ho vadiny izy, ary nandeha nanompo ny Baala ka niankohoka teo anatrehany. Nanangana alitara ho an’ny Baala tao amin’ny trano naoriny manokana ho an’izany tao Samaria izy. Nanao ny tsangankazon-tsampy ho an’ny Aseraha koa i Ahaba ka nahatezitra NY TOMPO, Andriamanitry ny Israely, mihoatra noho ny mpanjakan’ny Israely rehetra izay talohany.
Fa hotanterahinay tokoa ny teny rehetra izay naloaky ny vavanay, dia ny handoro ditin-kazo manitra ho an’ny mpanjakavavin’ny lanitra sy ny hanidina fanatitra aidina ho azy, toy ny efa nataonay sy ny razanay sy ny mpanjakanay ary ny mpanapaka anay tany amin’ny tanànan’ny Joda sy teny amin’ny lalamben’i Jerosalema; fa fahizany dia voky hanina izahay sady nambinina ary tsy nahita loza. Fa hatramin’izay nitsaharanay tsy nandoro ditin-kazo manitra ho an’ny mpanjakavavin’ny lanitra sy tsy nanidinana fanatitra aidina ho azy izay dia saika tsy nanana na inona na inona akory izahay sady ringan’ny sabatra sy ny mosary. Ary raha nandoro ditin-kazo manitra ho an’ny mpanjakavavin’ny lanitra izahay sy nanidina fanatitra aidina ho azy dia moa tsy fantatry ny vadinay va ny nanaovanay mofo hasiana ny sariny sy ny nanidinanay fanatitra aidina ho azy?
Hampitovianareo amin’iza moa Aho, ary amin’iza no hanoharanareo Ahy? Iza no hataonareo ho tahaka Ahy mba hitahany Amiko?
Roapolo taona i Ahaza raha nanomboka nanjaka ary enina amby folo taona no nanjakany tany Jerosalema; tsy nanao izay mahitsy teo imason’NY TOMPO tahaka an’i Davida rainy izy Ary ankehitriny, ny taranak’i Joda sy Jerosalema dia kasainareo handevozina ho andevolahinareo sy ho andevovavinareo; koa tsy mba manan-keloka amin’NY TOMPO Andriamanitrareo koa va ianareo? Ankehitriny, mihainoa ahy ka avereno ny babo izay efa noentinareo avy tamin’ny rahalahinareo; fa mirehitra aminareo ny fahatezeran’NY TOMPO. Dia nitsangana ny loholona sasany avy amin’ny taranak’i Efraima, dia i Azaria, zanak’i Johanana, i Berekia, zanak’i Mesilemota, i Jehizkia, zanak’i Saloma ary i Amasa, zanak’i Hadlay, ka niteny nanohitra azy ireo izay vao tany an-tafika hoe: Tsy mahazo mampiditra ny babo eto ianareo; fa mikasa hanampy ny fahotantsika sy ny fahadisoantsika ianareo mba hahameloka antsika amin’NY TOMPO; efa be ny fahadisoantsika ka iharan’ny fahatezerana mirehitra ny Israely. Dia navelan’ny miaramila ho eo anatrehan’ny mpanapaka sy ny fiangonana rehetra izay sambo-belona sy babo azony, koa ireo olona voalaza anarana ireo dia nitsangana ka naka ny sambo-belona, ary izay rehetra tsy nitafy dia nampiakanjoiny tamin’ny zavatra azo babo; eny, nampiakanjoiny sy nokiraroiny izy ary nampihinaniny sy nampisotroiny ary nohosorany diloilo sady nampitaingeniny boriky izay rehetra osaosa ka noentiny tany Jeriko, tanàna be hazo palma, ho any amin’ny rahalahiny; dia niverina tany Samaria izy. Tamin’izany andro izany i Ahaza mpanjaka dia nandefa iraka tany amin’ny mpanjakan’i Arama nangataka azy hanampy azy. Fa ny Edomita dia tonga indray ka namely ny Joda ary namabo azy. Ary ny Filistina koa dia nanafika ny tanàna tany Sefela sy tany Negeva izay momba an’i Joda, dia nahafaka an’i Bety-Semesy, i Aialona, i Gederota, i Soko sy ny vohitra miankina aminy, i Timna sy ny vohitra miankina aminy ary i Gimzo koa sy ny vohitra miankina aminy; ary nonina tao izy. Fa NY TOMPO nampietry ny Joda noho i Ahaza, mpanjakan’ny Israely, satria efa nanaram-po nanao izay ratsy teo amin’i Joda i Ahaza ka nivadika tamin’NY TOMPO. fa nandeha tamin’ny lalan’ireo mpanjakan’ny Israely sady nanao sarin-javatra voarendrika ho an’ireo Baala koa. Ary tonga tao aminy i Tiglato-Pilesera, mpanjakan’i Arama, nefa nampahory azy fa tsy nampahery azy. Fa efa nalain’i Ahaza ny zavatra tao amin’ny tranon’NY TOMPO sy ny tao an-tranon’ny mpanjaka sy ny an’ny mpanapaka, ary efa nomeny ny mpanjakan’i Arama, nefa tsy nahasoa azy akory izany. Tamin’ny andro nampahoriana azy dia mbola nanao izay nahadiso tamin’NY TOMPO ihany io Ahaza mpanjaka io. Ary namono zavatra hatao fanatitra ho an’ireo andriamanitr’i Damaskosy izay namely azy izy ka nilaza hoe: Ireo andriamanitry ny mpanjakan’i Arama, izay nanampy azy, no hamonoako zavatra hatao fanatitra mba hanampiany ahy. Kanjo tonga fandravana azy sy ny Israely rehetra ireo. Ary nanangona ny fanaky ny tranon’Andriamanitra i Ahaza ka nanapotipotika azy ary nandrindrina ny varavaran’ny tranon’NY TOMPO sady nanorina alitara teny amin’ny zoron-dalana rehetra tany Jerosalema. Ary teny amin’ny tanànan’i Joda rehetra dia nanaovany toerana fanaovana sorona handoroana ditin-kazo manitra ho an’ny andriamanitra hafa ka nahatezitra NY TOMPO, Andriamanitry ny razany, izy. Ary ny tantarany sisa sy izay nataony rehetra, hatramin’ny voalohany ka hatramin’ny farany, indreo, voasoratra ao amin’ny bokin’ny mpanjakan’ny Joda sy ny Israely izany. Ary nodimandry any amin’ny razany i Ahaza, dia nalevina tao an-tanànan’i Jerosalema izy, fa tsy mba natao tao amin’ny fasan’ny mpanjakan’ny Israely. Ary i Hezekia zanany no nanjaka nandimby azy. Nandoro ditin-kazo manitra tao amin’ny lohasahan’ny taranak’i Hinoma koa izy ary ny zanany dia nodorany tamin’ny afo, araka ny fahavetavetan’ny Jentilisa izay noroahin’NY TOMPO tsy ho eo anoloan’ny Zanak’Israely.
Ary araka ny niheverany ny fahalalana marina an’Andriamanitra ho tsy mendrika hotanany, dia araka izany kosa no nanoloran’Andriamanitra azy ho amin’ny fisainana tsy mahamendrika ka hanaovany izay zavatra tsy fanao; feno ny tsy fahamarinana rehetra, ny faharatsiana, ny fitiavan-karena ary ny lolompo izy, feno fialonana, vonoan’olona, fifandirana, fitaka, otri-po; mpanendrikendrika, izany dia ny amin’ny Zanany izay nateraka avy tamin’ny taranak’i Davida araka ny nofo, mpifosafosa, mpankahala an’Andriamanitra, mpampahory, mpiavonavona, mpidoka tena, mpamoron-tsain-dratsy, tsy manoa ray sy reny, tsy manam-pahalalana, mpivadi-panekena, tsy manam-pitiavana, tsy miantra; olona mahalala tsara ny fitsipika nomen’Andriamanitra hoe: Izay manao izany zavatra izany dia mendrika ho faty; nefa tsy manao izany ihany izy, fa mankasitraka ny manao izany kosa.
Aza manafina ny tavanao amiko, aza mandroaka ny mpanomponao an-katezerana! Ianao no famonjena ahy, aza manary na mahafoy ahy, ry Andriamanitry ny famonjena ahy!
Fa tsy hiankohoka eo anatrehan’izay andriamanitra hafa ianao; fa NY TOMPO dia saro-piaro, izany rahateo no anarany, satria Andriamanitra saro-piaro Izy.
Tandremo ka henoy izao teny rehetra izao izay omeko anao, mba hahita soa ianao sy ny taranakao mandimby anao mandrakizay, raha manatanteraka izay tsara sy mahitsy eo imason’NY TOMPO Andriamanitrao ianao.
Jamba avokoa ny mpitiliny, samy tsy mahalala izy rehetra, amboa moana avokoa izy rehetra ka tsy mahavovò; manonofy izy, eny, mandry ka tia torimaso. Lian-kanina ireny amboa ireny ka tsy mahalala voky. Ireny dia mpiandry tsy mahafantatra na inona na inona. Samy efa nivily ho amin’ny lalany avy izy rehetra, samy mankany amin’ny tombontsoany avokoa izy rehetra.
Kanjo natoky ny hatsaran-tarehinao ianao ka nijangajanga noho ny lazanao ary nanaram-po nijangajanga tamin’ny mpandalo rehetra sady nafoy ho azy izany. Dia nanalanao ny fitafianao ka nanaovanao toerana fanaovana sorona ho anao ary noravahanao lamba misoratsoratra izany sady nijangajanga teo aminy ianao: Ny zavatra toy izany dia tsy tokony hiseho na hisy akory! Nalainao koa ny firavakao tamin’ny volamenako sy ny volafotsiko izay nomeko anao dia nataonao sarin-dehilahy ho anao ka nijangajanganao. Nalainao koa ny fitafianao misoratsoratra ka natafinao ireo; ary ny menako sy ny ditin-kazo manitro dia napetrakao teo anoloany. Ny haniko izay nomeko anao koa, dia ny koba tsara toto sy ny diloilo ary ny tantely, izay nafahako anao, dia napetrakao teo anoloan’ireo ho hanitra ankasitrahana. Izany tokoa no nitranga, hoy NY TOMPO Andriamanitra.
NY TOMPO dia eo akaikin’izay rehetra miantso Azy, dia izay rehetra miantso Azy marina tokoa.
Tahaka ny zanaka manoa, dia aza mitondra tena araka ny filanareo fahiny tamin’ny tsy fahalalanareo;
Fa tsy hitodika any amin’ny alitara, asan’ny tanany intsony izy. Tsy hahoany ny nataon’ny rantsantanany, na ny tsangankazon-tsampy ho an’ny Aseraha na ny tsangambato ho an’ny masoandro.
Aza mety hofitahina ianareo; Andriamanitra tsy azo vazivazina, fa izay afafin’ny olona no hojinjainy.