105 Andinin-teny ao amin’ny Baiboly momba ny fitsiriritana

Ny fialonana dia zavatra manakana antsika tsy hanana fiainana feno sy afaka. Mahatonga alahelo lalina ao amintsika izany, noho ny tsy fananana izay an'ny hafa fotsiny. Toy ny faniriana ratsy ihany koa izy io, ka isika ihany no voa mafy amin'izany.

Maro ny olona hitantsika eto amin'izao tontolo izao no iharan'izany tsy fahafaham-po izany. Tsy sambatra izy ireo ary feno tsy fankasitrahana ny Mpamorona ny fony, na dia efa misy aza ny zavatra omen'Andriamanitra azy. Mifantoka amin'ny an'ny hafa fotsiny izy ireo. Indraindray aza, mahatratra ny faniriana ny tsy fahombiazan'ny namany mihitsy ny fialonan'izy ireo.

Mety ho toa zavatra madinika ny fialonana ho an'ny olona sasany, tsy fantany anefa fa izay manomboka ho faniriana kely tsy misy fotony dia mety hivadika ho aretina, ka hitarika ny olona hanao ratsy eo imason'Andriamanitra. Raha toa ka voafehin'izany karazana gadra izany ianao, dia manasa anao aho hiantso an'i Jesosy mba ho voadio marina tokoa ianao ary hiaina ao anatin'ny fahafahana.

Enta-mavesatra ny fialonana, ary tsy tian'ny Ray handray izany ianao. Aza mitsiriritra izay an'ny namanao, aza malahelo rehefa mahita ny fitahian'ireo manodidina anao. Ny hany tokony hataonao dia ny mifandray amin'i Jesosy avy any Nazareta, izay loharanon'ny fitahiana.

Mazava tsara ny Baiboly momba ny fialonana, tsy ankasitrahan'Andriamanitra izany toe-tsaina izany. Hoy kosa izy: "Andeha isika hitondra tena tsara toy ny amin'ny andro; tsy amin'ny fihinanana tafahoatra sy ny fibobohan-toaka, tsy amin'ny fijangajangana sy ny fijejojejoana, tsy amin'ny fifandirana sy ny fialonana; fa mitafia an'i Jesosy Kristy Tompo, ary aza manao izay hahafa-po ny filan'ny nofo" (Romana 13:13-14). Asehon'ny Soratra Masina antsika fa asan'ny nofo ny fialonana, ary ny hany fomba handresena azy dia ny fananana fiainana ao amin'ny Fanahy.

Ny tsy mampandroso anao androany dia satria tsy avelanao hanapaka ny fiainanao ny Fanahy Masina. Mampirisika anao aho mba hamela Azy hamolavola anao, mba hiainanao fanasitranana tanteraka ary hankafizanao am-pilaminana ny segondra tsirairay amin'ny fiainanao.

Aoka isika tsy hieboebo foana ka hifampihantsy sy hifampialona.

feno ny tsy fahamarinana rehetra, ny faharatsiana, ny fitiavan-karena ary ny lolompo izy, feno fialonana, vonoan’olona, fifandirana, fitaka, otri-po; mpanendrikendrika,

Aoka tsy hirehitra noho ny amin’ny mpanao ratsy ny fahatezeranao ary aza mialona ny mpanao heloka,

Aoka tsy hialona ny mpanota ny fonao, fa matahora NY TOMPO mandritra ny andro;

Koa esory ny lolompo rehetra, ny fitaka rehetra, ny fihatsarambelatsihy, ny fialonana ary ny fanendrikendrehana rehetra,

Fa isika koa dia mba adala fahiny, tsy nanaiky, voafitaka; eny, andevon’ny filana sy ny fahafinaretana isan-karazany ary velona teo amin’ny lolompo sy ny fialonana sady nankahalaina no nifankahala.

satria nialona ny mpirehareha aho raha nahita ny fiadanan’ny ratsy fanahy.

Ny fitiavana dia mahari-po sady mora fanahy; ny fitiavana dia tsy mialona, tsy mirehareha, tsy mieboebo,

Aoka tsy hirehitra noho ny amin’ny mpanao ratsy ny fahatezeranao, ary aza mialona ny ratsy fanahy;

Fialonana sy fifandirana aza no itorian’ny sasany an’i Kristy ary fikasana tsara kosa ny an’ny sasany;

Aza mitsiriritra ny tranon’ny namanao; aza mitsiriritra ny vadin’ny namanao, na ny mpanompolahiny, na ny mpanompovaviny, na ny ombiny, na ny borikiny, na izay mety ho an’ny namanao.

Koa esory ny lolompo rehetra, ny fitaka rehetra, ny fihatsarambelatsihy, ny fialonana ary ny fanendrikendrehana rehetra, dia ianareo izay tsy firenena akory fahiny, fa ankehitriny efa olon’Andriamanitra; izay tsy namindrana fo, fa ankehitriny efa namindrana fo (Hos 2.25). Ry malala, mananatra anareo aho, satria vahiny sy mpivahiny ianareo, fadio ny filan’ny nofo, fa miady amin’ny fanahy ireny. Aoka ho tsara ny fitondrantenanareo eo amin’ny Jentilisa, mba ho eo amin’izay anendrikendrehany anareo indrindra ho mpanao ratsy no hahitany ny asa tsara ataonareo ka hankalazany an’Andriamanitra amin’ny andron’ny famangiany. Ary noho ny Tompo dia maneke izay rehetra voatendrin’ny olona, na ny mpanjaka satria ambony izy, na ny mpanapaka satria nirahiny hamaly izay manao ratsy izy, fa ho mpidera izay manao tsara. Fa toy izany no sitrapon’Andriamanitra ka hampanginanareo amin’ny fanaovan-tsoa ny tsy fahalalan’ny olona adala; fa olona afaka ianareo, nefa aza mitondra ny fahafahanareo ho fanaronana ny ratsy, fa ho toy ny mpanompon’Andriamanitra. Manajà ny olona rehetra, tiava ny rahalahy, matahora an’Andriamanitra, manajà ny mpanjaka. Ianareo mpanompo, maneke ny tomponareo amin’ny fahatahorana rehetra, tsy ny tsara sy ny malemy fanahy ihany, fa ny saro-po koa. Fa fahasoavana ny fitondrana alahelo sy fandeferana amin’ny tsy rariny noho ny fieritreretana ny amin’Andriamanitra. fa tahaka ny zaza vao teraka dia maniria ny ronono tsy mitampoka, dia ny Teny, mba hitomboanareo amin’izany ho amin’ny famonjena,

Maniry zavatra ianareo nefa tsy manana; mamono olona sy mialona ianareo nefa tsy mety mahazo ihany; mifandìtra sy miady ianareo nefa tsy manana satria tsy mangataka.

Fa ny fahasaro-piaro dia mampirehitra ny fahatezeran’ny lehilahy, koa tsy hamindra fo izy amin’ny andro hamaliany;

fanompoan-tsampy, fitahirizana ody ratsy, fandrafiana, fifandirana, adilahy, fialonana, lolompo, fifampiandaniana, fitsitokotokoana,

dia mieboebo foana izy ka tsy mahalala na inona na inona fa adala amin’ny fiadian-kevitra sy ny fampiadian-teny izay mahatonga fialonana, fifandirana, fanaratsiana, fiahiahian-dratsy,

Nony hitan’ny rahalahiny fa i Josefa no tian’ny rainy mihoatra noho izy mirahalahy avy dia nankahala azy izy ireo ka tsy afaka nilaza teny tsara taminy.

Ataovy mirona ho amin’ny teny vavolombelonao ny foko, fa tsy ho amin’ny fitiavan-karena.

Aza mialona ny olona ratsy fanahy, na maniry ho namany,

Hitsahatra ny fialonan’i Efraima ary hofongorana ny mpandrafy an’i Joda; tsy hialona an’i Joda intsony i Efraima ary tsy handrafy an’i Efraima intsony i Joda.

Miandrasa NY TOMPO amim-pahanginana ianao ka manantenà Azy; aza tezitra amin’izay ambinina amin’ny lalany, dia amin’izay olona manao sain-dratsy.

Maniry zavatra ianareo nefa tsy manana; mamono olona sy mialona ianareo nefa tsy mety mahazo ihany; mifandìtra sy miady ianareo nefa tsy manana satria tsy mangataka. Mangataka ianareo nefa tsy mahazo ihany satria diso fangataka fa mba holaninareo amin’ny filanareo fotsiny.

Fantany mantsy fa fialonana no nanoloran’ireo Azy.

Ny mpanapaka tsy ampy saina dia mahery mampahory, fa izay mankahala ny fitiavan-karena no ho ela velona.

Hahita azy ny ratsy fanahy ka ho sosotra; hihidy vazana izy ka ho levona; ho foana ny fanirian’ny ratsy fanahy.

Aoka isika hitondra tena tsara toy ny amin’ny antoandro; tsy amin’ny filalaovan-dratsy na amin’ny fahamamoana, tsy amin’ny fijangajangana na amin’ny fitondrantena tsy mendrika, tsy amin’ny fifandirana na amin’ny fialonana.

fa mbola araka ny nofo ihany ianareo. Fa raha misy fialonana sy fifandirana eo aminareo, tsy araka ny nofo va ianareo ka mandeha araka ny fanaon’ny olona?

Esory amiko ny fahafaham-baraka sy ny fanamavoana; fa mitandrina ny teny vavolombelonao aho.

Manao hevi-dratsy hamelezany ny marina ny ratsy fanahy ka mihidy vazana aminy. Mihomehy azy ny Tompo satria hitany fa ho tonga ny androny.

Fa ny adala dia vonoin’ny fahasosorana ary ny kely saina dia matin’ny fialonana.

Izay olona mandokadoka foana ny namany dia manao vela-pandrika ho an’ny tongony.

Mitondra fahoriana ny adala noho ny fahadisoany sy ny helony.

Fa tsy hiankohoka eo anatrehan’izay andriamanitra hafa ianao; fa NY TOMPO dia saro-piaro, izany rahateo no anarany, satria Andriamanitra saro-piaro Izy.

Ny fahendren’ny vehivavy dia manangana ny tranony, fa ny fahadalana kosa mandrava ny tranony amin’ny tanany.

Ny mpialona dia maimay ta hanankarena; tsy fantany fa ho tonga aminy ny tsy fisiana.

Na ny fitiavany, na ny fankahalany, na ny fialonany, dia samy efa levona ela sady tsy manana anjara intsony mandrakizay izy amin’izay atao etỳ ambanin’ny masoandro.

Nihodidina tamiko ny famatoran’ny ratsy fanahy; tsy mba nanadino ny lalànanao aho.

Ny fiadiana rehetra izay voaforona hamelezana anao dia tsy hisy hambinina; ary ny lela rehetra izay miady aminao dia horesenao lahatra. Izany no lovan’ny mpanompon’NY TOMPO sy fahamarinany avy Amiko, hoy NY TOMPO.

Dia nialona azy ny rahalahiny fa ny rainy kosa dia nitadidy izany zavatra izany.

Miaraha mifaly amin’izay mifaly ary miaraha mitomany amin’izay mitomany.

Lavitra ny ratsy fanahy ny famonjena, satria tsy tadiaviny ny didinao.

Fa raha ratsy ny masonao dia ho maizina avokoa ny tenanao manontolo; koa raha maizina ny fahazavana ao anatinao, toy inona ny halehiben’izany fahamaizinana izany!

Ny hadalan’ny olona no manimba ny alehany ka amin’NY TOMPO no sosotra ny fony.

Mirehareha ny ratsy fanahy fa nahazo izay niriny ary mahafoy sy mamingavinga NY TOMPO ny mpierina.

Raha lotika ny foko ka voatsindrona ny voako dia ketrina aho ka tsy nahalala; eny, toy ny biby teo anatrehanao aho.

Fa samy alaim-panahy ny olona raha tarihin’ny filany sy mety fitahiny. Ary ny filana, rehefa torontoronina, dia miteraka ota; ary ny ota, rehefa tanteraka, dia miteraka fahafatesana.

Hoy aho amin’NY TOMPO: Tompoko Ianao, tsy misy soa ananako azo oharina Aminao!

mpifosafosa, mpankahala an’Andriamanitra, mpampahory, mpiavonavona, mpidoka tena, mpamoron-tsain-dratsy, tsy manoa ray sy reny,

Fa raha mifandramatra sy mifampihinana ianareo, aoka tsy hifandringana!

Ny fitoeran’ny maty sy ny kibo momba, ny tany izay tsy vonton-drano, ary ny afo koa no tsy mba milaza hoe: Aoka izay!

Fa tsy fahavalo no nanaratsy ahy, fa raha izany dia ho niaritra ihany aho; tsy olona nankahala ahy no nanandra-tena namely ahy, fa raha izany dia ho niery azy aho. Fa ianao izay lehilahy mitovy saranga amiko, namako sy tena sakaizako, dia isika izay nifankamamy resaka ka niara-nandeha tamin’ny maro ho ao amin’ny tranon’Andriamanitra!

Aza mety hofitahina ianareo; ny fikambanana amin’ny ratsy dia manimba ny fitondrantena tsara.

Ny fankahalana dia manetsika adilahy, fa ny fitiavana no manarona ny ota rehetra.

Aoka tsy hirehitra noho ny amin’ny mpanao ratsy ny fahatezeranao ary aza mialona ny mpanao heloka, Rehefa afaka kelikely dia tsy hisy ratsy fanahy intsony! Handinika ny fonenany ianao fa tsy ho ao intsony izy! Ny mpandefitra kosa no handova ny tany ka hiravoravo amin’ny haben’ny fiadanana. Manao hevi-dratsy hamelezany ny marina ny ratsy fanahy ka mihidy vazana aminy. Mihomehy azy ny Tompo satria hitany fa ho tonga ny androny. Nanatsoaka ny sabany ny ratsy fanahy ka nanenjana ny tsipìkany mba hampikarapoka ny ory sy ny mahantra ary hamono ny mahitsy lalana. Hitsatoka amin’ny fony ihany ny sabany ary ho tapatapaka ny tsipìkany. Tsara lavitra ny kely ananan’ny olona marina iray noho ny be ananan’ny ratsy fanahy maro; ho tapatapaka ny sandrin’ny ratsy fanahy, fa NY TOMPO manohana ny marina. Fantatry NY TOMPO ny andron’ny olo-mahitsy ary ho mandrakizay ny lovany. Tsy mba hitsanga-menatra ireny amin’ny andro fahoriana ary amin’ny taona misy mosary dia ho voky izy. fa maina vetivety tahaka ny ahitra izy ka halazo tahaka ny ahi-maitso.

Mandevona ahy ny zotom-poko satria nanadino ny teninao ny mpandrafy ahy.

Ny fiavonavonana dia mialoha ny fahapotehana ary ny fanahy mirehareha dia mialoha ny fahalavoana.

Ary nahoana ianao no mitsara ny rahalahinao? Ary nahoana koa ianao no manao tsinontsinona ny rahalahinao? Fa samy hiseho eo anoloan’ny fitsaran’Andriamanitra isika rehetra.

Fa raha misy fialonana mirehitra sy fiheveran-tena ho zavatra ao am-ponareo dia aza mirehareha na mandainga manohitra ny marina. Izany fahendrena izany dia tsy ilay avy any ambony fa araka ny etỳ an-tany ihany, araka ny nofo, araka ny demonia.

Izay tsy mety afa-po dia manetsika ady, fa izay matoky NY TOMPO no hanana ny feno.

Dia nialona an’i Mosesy tany an-toby izy ireo sady nialona an’i Arona, olo-masin’NY TOMPO.

Tsara ny fialan-tsasatra eran’ny tanana an’ila noho ny fisasarana eran’ny tanana roa nefa sambo-drivotra foana.

Halako ny mpiroa saina fa ny lalànanao no tiako.

Sady tsara Ianao no mpanao ny tsara; ampianaro ahy ny didinao.

Aoka ho tsara ny fitondrantenanareo eo amin’ny Jentilisa, mba ho eo amin’izay anendrikendrehany anareo indrindra ho mpanao ratsy no hahitany ny asa tsara ataonareo ka hankalazany an’Andriamanitra amin’ny andron’ny famangiany.

Aoka hizaha toetra ny asany avy ny olona rehetra, mba ho amin’ny tenany ihany izy no afaka hirehareha, fa tsy amin’ny olon-kafa;

Fa ny mpanota kosa dia hiara-haringana; ho fongotra ny hoavin’ny ratsy fanahy.

Fifandirana ihany no vokatry ny fiavonavonana, fa ao amin’izay mino anatra no misy ny fahendrena.

Aoka tsy ho amin’ny fitiavam-bola ny toe-tsainareo, fa mianìna amin’izay anananareo; fa hoy Izy: «Izaho tsy handao anao mihitsy na hahafoy anao akory» (Jos 1.5).

Tsara ny mialoka amin’NY TOMPO noho ny mialoka amin’ny olona.

Fa raha ny masonao havanana no mahatafintohina anao dia esory hiala izy ka ario ho afaka aminao; fa mahasoa anao na very aza ny ampahany iray amin’ny tenanao ka tsy ny tenanao manontolo no hariana any amin’ny afobe. Sambatra ny mahantra am-panahy, fa azy ny fanjakan’ny lanitra. Ary raha ny tananao havanana no mahatafintohina anao dia tapaho izy ka ario ho afaka aminao; fa mahasoa anao na very aza ny ampahany iray amin’ny tenanao ka tsy ny tenanao manontolo no ho lasa ho any amin’ny afobe.

Ary raha mijaly ny iray amin’ny momba ny tena dia miara-mijaly avokoa izay rehetra momba ny tena; fa raha omem-boninahitra kosa ny iray amin’ny momba ny tena dia miara-mifaly avokoa izay rehetra momba ny tena.

Rehefa afaka elaela dia nitondran’i Kaina ho fanatitra ho an’NY TOMPO ny vokatry ny tany. Ny an’i Abela kosa dia avy amin’izay matavy tamin’ny voalohan-teraky ny ondriny no nitondrany. Ary NY TOMPO nankasitraka an’i Abela mbamin’ny fanatiny; fa i Kaina mbamin’ny fanatiny kosa dia tsy mba nankasitrahany. Dia tezitra indrindra i Kaina sady nanjombona ny tarehiny.

Izay fatra-pila harena tsy marina dia mampidi-doza amin’ny ankohonany, fa izay mankahala kolikoly no ho velona.

Ary araka ny niheverany ny fahalalana marina an’Andriamanitra ho tsy mendrika hotanany, dia araka izany kosa no nanoloran’Andriamanitra azy ho amin’ny fisainana tsy mahamendrika ka hanaovany izay zavatra tsy fanao;

Avy aiza ny ady ary avy aiza ny fifandirana eo aminareo? Moa tsy ny filanareo izay miady ao anatin’ny tenanareo va no iavian’izany?

Raha lotika ny foko ka voatsindrona ny voako

Ny manomboka ady dia toy ny manata-drano; koa ilaozy ny fifandirana dieny tsy mbola mifandramatra.

Tsara lavitra ny kely ananan’ny olona marina iray noho ny be ananan’ny ratsy fanahy maro; ho tapatapaka ny sandrin’ny ratsy fanahy, fa NY TOMPO manohana ny marina.

Ny fahazoana harena amin’ny lela mandainga dia fofonaina mihelina ho an’izay mitady fahafatesana.

Sambatra izay mitandrina ny teny vavolombelony ka mitady Azy amin’ny fo manontolo;

Aza tia izao tontolo izao, na izay zavatra eo amin’izao tontolo izao. Raha misy olona tia izao tontolo izao dia tsy ao anatiny ny fitiavana ny Ray; fa ny zavatra rehetra eo amin’izao tontolo izao, dia ny filan’ny nofo sy ny filan’ny maso ary ny rehaka momba izao fiainana izao, dia tsy avy amin’ny Ray fa avy amin’izao tontolo izao ihany.

Izay mijangajanga amin’ny vehivavy dia tsy ampy saina; izay ta hanimba tena no manao izany. Voadaroka sady afa-baraka izy ary tsy ho voafafa ny tondro molotra manjo azy. Fa ny fahasaro-piaro dia mampirehitra ny fahatezeran’ny lehilahy, koa tsy hamindra fo izy amin’ny andro hamaliany; tsy handray vola ho fanakona-maso akory izy; tsy hanaiky izy, na dia atao maro aza ny fanomezana.

Fa ny hoe: «Aza mijangajanga, aza mamono olona, aza mangalatra, aza mitsiriritra zavatr’olona» (Eks 20.13-17), mbamin’izay didy hafa rehetra dia samy efa ao anatin’izao teny izao hoe: «Tiava ny namanao tahaka ny tenanao» (Lev 19.18).

Mitsahara amin’ny fahatezerana ary mahafoiza ny fahavinirana; aoka tsy ho tezitra ianao fa ratsy no hiafaran’izany.

Aza mialona ny mpanao herisetra na mifidy izay lalany akory.

Saika nofongorany tamin’ny tany aho kanefa tsy mba mahafoy ny didinao aho.

Fa avy amin’ny fo no ivoahan’ny sain-dratsy, dia ny vonoan’olona, ny fakàna vadin’olona, ny fijangajangana, ny halatra, ny fiampangana lainga, ny fitenenan-dratsy;

Ny fahasosoran’ny adala dia fantatra miaraka amin’izay, fa izay mahatsindry fo amin’ny fanalam-baraka no hendry.

Aoka tsy hisy olona hitady ny hahasoa ny tenany fa ny hahasoa ny namany.

Iza no hitsangana hiaro ahy amin’ny mpanao ratsy? Iza no hijoro hiaro ahy amin’ny mpanao meloka?

Koa aoka isika hitady ny momba ny fiadanana sy ny momba ny fifampandrosoana.

tsy manao na inona na inona amin’ny fifampiandaniana na amin’ny fieboeboana foana; fa aoka kosa samy hihevitra ny namany ho mihoatra noho ny tenany amin’ny fanetren-tena.

Sambatra izay olona matahotra mandrakariva! Fa izay manamafy ny fony no hidiran-doza.

Zava-poana ho anareo ny mifoha maraina sy ny alim-pandry ka homana ny hanina azo amin’ny fahasahiranana; izany anefa dia omeny ihany ho an’ny malalany na dia matory aza izy.

Dia tahaka izany kosa no hifidianako ny fampahoriana azy sy handatsahako ny fahatahorany ho ao aminy, satria niantso Aho nefa tsy nisy namaly; niteny Aho nefa tsy nihaino izy fa nanao izay ratsy teo imasoko, ary izay tsy sitrako no nofidiny.

araka ny voasoratra hoe: «Tsy misy marina na dia iray akory aza; tsy misy izay mahafantatra, tsy misy izay mitady an’Andriamanitra. Samy nania avokoa izy rehetra, samy tsy mahasoa avokoa izy rehetra; tsy misy izay manao ny tsara na dia iray akory aza» (Sal 14.1-3).

Raha misy alaim-panahy, aoka izy tsy hiteny hoe: Andriamanitra no maka fanahy ahy. Fa tsy azon’ny ratsy alaim-panahy Andriamanitra, sady tsy mba maka fanahy olona. Fa samy alaim-panahy ny olona raha tarihin’ny filany sy mety fitahiny. Ary ny filana, rehefa torontoronina, dia miteraka ota; ary ny ota, rehefa tanteraka, dia miteraka fahafatesana.

Manohana ny mpandefitra NY TOMPO, fa mampietry ny ratsy fanahy hatrany amin’ny tany.

Ny fahaveloman’ny vatana dia ny fo nofo tony, fa ny fitezeram-poana dia maha lo ny taolana.

Fa izay misy fialonana sy fiheveran-tena ho zavatra dia misy fikorontanana mbamin’izay asa ratsy rehetra.

Fa raha misy fialonana mirehitra sy fiheveran-tena ho zavatra ao am-ponareo dia aza mirehareha na mandainga manohitra ny marina.

Fa miharihary ny asan’ny nofo, dia izao: Fijangajangana, fahalotoana, fijejojejoana, Indro, izaho Paoly milaza aminareo fa raha mety hoforana ianareo dia tsy hahasoa anareo na dia kely akory aza Kristy. fanompoan-tsampy, fitahirizana ody ratsy, fandrafiana, fifandirana, adilahy, fialonana, lolompo, fifampiandaniana, fitsitokotokoana, fitsiriritana, fahamamoana, filalaovan-dratsy sy ny toy izany, izay ampitandremako anareo rahateo, tahaka ny nampitandremako anareo fahiny koa, fa tsy handova ny fanjakan’Andriamanitra izay manao izany.

Masiaka ny fahavinirana ary misafoaka ny fahatezerana; fa iza no mahajanona eo anatrehan’ny fahasaro-piaro?

Ary hitako ny fisasarana rehetra sy ny fahombiazana rehetra fa avy amin’ny fifampialonan’ny olona ireny. Zava-poana sy sambo-drivotra koa izany.

Vavaka amin’Andriamanitra