Sokajy
68 Andinin-teny ao amin’ny Baiboly momba ny Isiraely
Efa namela ny helok’Israely Andriamanitra. Mamelà ny olonao izay efa navotanao, ry Jehovah ô! Aza avela hisy handoto ny olonao amin’ny ran’ny tsy manan-tsiny. Ary ho voavela ny helony.
Izy no nasandratr’Andriamanitra ho Mpitondra sy Mpamonjy, mba hanome fibebahana sy famelan-keloka ho an’Israely. Koa aza hadinoina ny mivavaka ho an’ny famonjena sy famelan-keloka ho an’Israely; izay mitahy ity firenena masina ity dia hotahina, ary hiharihary eo amin’ny fiainanao ny fahasoavan’Andriamanitra sy ny fankasitrahany. Satria faly amin’izay mahatsiaro ny olom-boafidiny ny Tompo, ary sarobidy eo imasony ny olony masina.
Noho izany, aza manozona an’Israely na oviana na oviana, fa mety hitarika ozona ho amin’ny fiainanao izany ary mety hisy zavatra tena mampalahelo hanjo anao. Tadidio fa Andriamanitra mahita ny zavatra rehetra ary tia ny rariny Izy.
Fa ianao kosa, ry Israely mpanompoko, ry Jakoba izay nofidiko, taranak’i Abrahama sakaizako! Ianao izay efa notantanako avy tany amin’ny faran’ny tany ary nantsoiko avy tany an-tsisiny ka nilazako hoe: Mpanompoko ianao, efa nofidiko ka tsy mba hariako!
Mihainoa ry Israely: NY TOMPO Andriamanitsika dia TOMPO iray ihany. Koa tiava NY TOMPO Andriamanitrao amin’ny fonao manontolo sy ny fanahinao manontolo ary ny herinao manontolo.
Arionareo ary ankehitriny ny andriamanitra hafa izay eo aminareo ka ampanatony NY TOMPO, Andriamanitry ny Israely, ny fonareo.
TOMPO ô, mamelà ny heloky ny Israely olonao izay navotanao ka aza atao ho heloky ny Israely olonao ny ran’ny tsy manan-tsiny! Dia ho afa-keloka amin’izany ra izany izy ireo.
Mandehana ka torio manatrika ny avaratra izao teny izao hoe: Miverena ianao, ry Israely mpikomy, hoy NY TOMPO; tsy hampanjombona ny tavako aminareo Aho, fa mamindra fo Aho, hoy NY TOMPO, ka tsy hitahiry fahatezerana mandrakizay.
Ianareo no vavolombeloko hoy NY TOMPO, sady mpanompoko izay nofidiko mba hahafantaranareo sy hinoanareo Ahy ka ho azonareo tsara fa Izaho no Izy; talohako dia tsy nisy andriamanitra voaforona, sady tsy hisy handimby Ahy.
Mihainoa ankehitriny, ry Jakoba mpanompoko sy ry Israely izay nofidiko. Iza no namorona andriamanitra, na nanao sarin-javatra voarendrika izay tsy mahasoa akory? Indro, ho menatra ny namany rehetra; fa ny mpahay taozavatra nanao ireny dia olona ihany; aoka hivory izy rehetra ka handroso; aoka ho raiki-tahotra sy ho menatra avokoa izy. Ny mpanefy vy dia mandoro ny fiasany tahaka ny famaky ao anaty vainafo ary manamboatra azy amin’ny maritoa; miasa azy amin’ny sandriny matanjaka izy; nefa noana izy ka ketraka ny heriny; tsy misotro rano izy ka reraka. Ny mpandrafitra dia manenjana ny kofehy sy manamarika azy amin’ny fanoratana; manamboatra azy amin’ny vankona izy, ary manamarika azy amin’ny fanoritam-paribolana; mahavita azy ho tahaka ny endrik’olona izy, tahaka ny hatsaran-tarehin’ny olona, mba hampitoerina ao an-trano. Mikapa hazo sedera izy ary maka hazo kipreso sy hazo oaka izay efa nitombo tany an’ala; mamboly hazo kesika izy ka ampanirin’ny ranonorana izany; Fanaovan’ny olona kitay izany ary analany hamindroany. Ampirehetiny izany mba hanendasany mofo sady anaovany andriamanitra ka ivavahany; eny, anaovany sarin-javatra voasokitra koa izany ka iankohofany. Ny antsasany amin’ilay hazo dia dorany amin’ny afo ka amin’io antsasany io no ahandroany ny hena hohaniny; manatsatsika hena izy ka voky; eny, mamindro izy ka miteny hoe: Aha! Mafana aho izany, nahita afo aho! Ny hazo sisa kosa dia amboariny ho andriamanitra, ho sarin-javatra voasokitra, dia miondrika sy miankohoka eo anatrehany izy ka mivavaka aminy hoe: Vonjeo aho, fa andriamanitro ianao! Tsy mahalala na mahafantatra ireny; fa voatampina ny masony ka tsy mahita, toy izany koa ny fony ka tsy mahalala. Tsy mieritreritra izy na mba manana fahalalana sy saina akory hitenenana hoe: Nodorako tamin’ny afo ny antsasany; eny, nanendy mofo tamin’ny vainafony aho: nanatsatsika hena aho dia nihinana; koa ny sisa dia hataoko fahavetavetana! Hiankohoka eo anatrehan’ny vatan-kazo aho! Izao no lazain’NY TOMPO izay namorona anao, sy namolavola anao hatrany am-bohoka sady mamonjy anao: Aza matahotra, ry Jakoba mpanompoko, ary ianao, ry Jesoròna izay nofidiko;
Noho ny amin’i Jakoba mpanompoko sy Israely voafidiko no niantsoako anao tamin’ny anaranao sy nanomezako anarana malaza ho anao, na dia tsy nahafantatra Ahy aza ianao.
Ankehitriny, raha hihaino ny feoko tokoa ianareo ka hitandrina ny fanekeko, dia ho fananako sarobidy indrindra mihoatra noho ny firenena rehetra ianareo; fa Ahy ny tany rehetra. Dia ho fanjaka-mpisorona sy ho firenena masina ho Ahy ianareo. Ireo teny ireo no holazainao amin’ny Zanak’Israely.
Ary ankehitriny, ry Israely ô, inona moa no andrasan’NY TOMPO Andriamanitrao aminao, afa-tsy ny hatahotra NY TOMPO Andriamanitrao sy ny handeha amin’ny lalany rehetra ary ny ho tia Azy sy hanompo NY TOMPO Andriamanitrao amin’ny fonao manontolo sy ny fanahinao manontolo, hitandrina ny didin’NY TOMPO sy ny lalànany izay omeko anao anio, mba hahita soa ianao?
Fa firenena masina ho an’NY TOMPO Andriamanitrao ianao; satria ianao dia firenena efa nofidin’NY TOMPO Andriamanitrao ho fananany sarobidy indrindra mihoatra noho ny firenena rehetra ambonin’ny tany.
Ianareo dia efa nahita izay nataoko tamin’ny Ejiptiana sy izay nitondrako anareo tamin’ny elatry ny voromahery ary ny nitondrako anareo ho atỳ Amiko. Ankehitriny, raha hihaino ny feoko tokoa ianareo ka hitandrina ny fanekeko, dia ho fananako sarobidy indrindra mihoatra noho ny firenena rehetra ianareo; fa Ahy ny tany rehetra. Dia ho fanjaka-mpisorona sy ho firenena masina ho Ahy ianareo. Ireo teny ireo no holazainao amin’ny Zanak’Israely.
Koa hatolony ireny ambara-pahatongan’ny fotoana hiterahan’ny iray izay hiteraka; ary izay sisa amin’ny rahalahiny dia hiverina ho eo amin’ny Zanak’Israely.
Manantenà NY TOMPO, ry Israely, fa ao amin’NY TOMPO no misy ny famindrampo sy ny fanavotana be.
Dia halaiko ho Ahy ianareo mba ho oloko ary Izaho ho Andriamanitrareo; dia ho fantatrareo fa Izaho no TOMPO Andriamanitrareo izay mitondra anareo mivoaka ho afaka amin’ny fanompoana mafy izay ampanaovin’ny Ejiptiana anareo.
Izy dia nasandratry ny tanana ankavanan’Andriamanitra ho Tompo sy Mpamonjy, mba hanome fibebahana sy famelan-keloka ho an’ny Israely.
Indro, avy ny andro, hoy NY TOMPO, izay hanaovako fanekena vaovao amin’ny taranak’Israely sy amin’ny taranak’i Joda, nefa tsy tahaka ny fanekena nataoko tamin’ny razany tamin’ny andro nitantanako azy nivoaka avy tany amin’ny tany Ejipta; fa izy ireny dia nivadika ny fanekeko, nefa Izaho no tompony hoy NY TOMPO. Fa izao no fanekena hataoko amin’ny taranak’Israely, rehefa afaka izany andro izany, hoy NY TOMPO: Hataoko ao an-tsainy ny lalànako sady hosoratako ao am-pony; Ary Izaho ho Andriamaniny ary ho oloko izy. Ary samy tsy hampianatra ny namany sy ny rahalahiny avy intsony izy hoe: Mahalalà NY TOMPO; fa samy hahalala Ahy avokoa izy rehetra, hatramin’ny kely indrindra ka hatramin’ny lehibe indrindra, hoy NY TOMPO. Fa havelako ny helony ary tsy hotsarovako intsony ny fahotany.
Ary hodioviko ho afaka amin’ny helony rehetra izay nanotany Tamiko izy; koa havelako ny helony rehetra izay nanotany sy nikomiany Tamiko.
Nefa Andriamanitra dia be famindrampo ka mamela heloka fa tsy mandringana; eny, nahatsindry fo tokoa Izy ka tsy nofohaziny avokoa ny fahavinirany.
Ianareo ihany no fantatro tamin’ny firenena rehetra ambonin’ny tany; araka izany dia hovaliako ianareo noho ny helokareo rehetra.
Ary samy tsy hampianatra ny namany sy ny rahalahiny avy intsony izy hoe: Mahalalà NY TOMPO; fa samy hahalala Ahy avokoa izy rehetra, hatramin’ny kely indrindra ka hatramin’ny lehibe indrindra, hoy NY TOMPO. Fa havelako ny helony ary tsy hotsarovako intsony ny fahotany.
Fa iza no firenena, na dia lehibe aza, no mba manana andriamanitra akaiky azy tahaka NY TOMPO Andriamanitra amin’izay rehetra iantsoantsika Azy?
Fa ankehitriny, izao no lazain’NY TOMPO, izay nahary anao, ry Jakoba ô, sady namolavola anao, ry Israely ô: Aza matahotra ianao, fa efa nanavotra anao Aho. Efa niantso anao tamin’ny anaranao Aho, Ahy ianao!
ka niteny taminy hoe: Mihazakazaha ka milazà amin’io zatovo io hoe: Hijanona ho tanàna tsy mimanda i Jerosalema noho ny hamaroan’ny olona sy ny biby fiompy ao aminy.
raha ny oloko izay nantsoina amin’ny anarako no ho avy hanetry tena ka hivavaka sy hitady ny tavako ary hiala amin’ny ratsy fanaony, dia hihaino any an-danitra Aho ka hamela ny helony ary hahasitrana ny taniny.
Mitsangàna, mihazavà, fa tonga ny fahazavanao, ary ny voninahitry NY TOMPO no efa miposaka aminao. Ny hafa firenena no hanangana ny mandanao, ary ny mpanjakany no hanompo anao; fa tamin’ny fahatezerako no namelezako anao, nefa amin’ny fitiavako kosa no amindrako fo aminao. Hidanadana mandrakariva ny vavahadinao, tsy hirindrina izy na andro na alina, mba hampidirana ho ao aminao ny harenan’ny firenena sy ny mpanjakany izay voababo. Fa ho levona izay firenena sy fanjakana tsy hanompo anao; eny, hofongorana ireny firenena ireny. Ho tonga aminao ny voninahitr’i Libanona, ny hazo kipreso sy ny hazo kesika ary ny kirihitra koa dia handravahana ny fitoerako masina, ary hasiako voninahitra ny fitoeran-tongotro. Ny zanak’izay nampahory anao dia handeha hiondrika eo anatrehanao ary hiankohoka amin’ny faladianao izay rehetra nanamavo anao. Ary hiantso anao izy hoe Tanànan’NY TOMPO, Zionan’ny Iray Masin’ny Israely. Ho solon’ny nahafoizana anao sy ny nankahalana anao ary ny tsy nandehanan’olona namakivaky anao, dia hasandratro ho rehareha mandrakizay ianao; eny, ho fifaliana hatramin’ny taranaka fara aman-dimby. Hinono amin’ny Jentilisa ianao sady hinono amin’ny mpanjaka; dia ho fantatrao fa Izaho TOMPO no Mpamonjy anao, ary Ilay Maherin’i Jakoba no Mpanavotra anao. Hahatonga volamena Aho ho solon’ny varahina, ary hahatonga volafotsy ho solon’ny vy; varahina ho solon’ny hazo, ary vy ho solon’ny vato; ny fiadanana no hataoko mpanapaka anao, ary ny fahamarinana no ho mpampiasa anao. Tsy ho re eo amin’ny taninao intsony ny fampahoriana, na ny fandravana sy ny fandringanana ao amin’ny faritry ny taninao; ny mandanao dia hataonao hoe Famonjena, ary ny vavahadinao dia hataonao hoe Fiderana. Tsy ny masoandro intsony no ho fanazavana anao amin’ny andro, ary tsy ny fangarangaran’ny volana no hanazava anao; fa NY TOMPO no ho fanazavana anao mandrakizay, ary Andriamanitrao no ho voninahitrao. Fa indro, manarona ny tany ny haizina, ary manarona ny firenena ny haizim-pito; fa aminao kosa no iposahan’NY TOMPO, ary aminao no isehoan’ny voninahiny. Tsy hilentika intsony ny masoandronao, ary tsy hisoka ny volanao; fa NY TOMPO no ho fanazavana anao mandrakizay. Ho tapitra ny andron’ny falahelovanao. Ho marina avokoa ny olonao rehetra, hanana ny tany ho mandrakizay izy; eny, ho voly maitso eo amin’ny sahako, asan’ny tanako ho fampisehoana ny voninahitro. Ny kely dia ho tonga arivo, ary ny malemy dia ho tonga firenena matanjaka; Izaho TOMPO no hanafaingana izany amin’ny fotoanany. Manatona ny fahazavanao ny firenena maro ary mankeo amin’ny famirapiratan’ny fiposahanao ny mpanjaka.
Fa indro, avy ny andro, hoy NY TOMPO, izay hampodiko ny oloko, dia ny Israely sy ny Joda, avy amin’ny fahababoany, hoy NY TOMPO; eny, hampody azy ho amin’ny tany izay nomeko ny razany Aho, dia ho azy izany.
Fa halaiko avy any amin’ny Jentilisa ianareo ary hangoniko avy any amin’ny tany rehetra ka hoentiko any amin’ny taninareo. Dia hofafazako rano madio ianareo ka hadio; ny mba ho afaka amin’ny fahalotoanareo rehetra sy ny sampinareo rehetra no hanadiovako anareo. Homeko fo vaovao ianareo ary fanahy vaovao no hataoko ao anatinareo sady hesoriko amin’ny nofonareo ny fo vato ka homeko fo nofo ianareo. Ny Fanahiko no hataoko ao anatinareo ka hahatonga anareo handeha araka ny lalànako sy hitandrina ny fitsipiko ka hanaraka azy. Ary honina any amin’ny tany izay nomeko ny razanareo ianareo; ho oloko ianareo ary Izaho ho Andriamanitrareo.
Mahereza sy matanjaha; aza matahotra azy na mangorohoro; fa NY TOMPO Andriamanitrao no miara-mandeha aminao; tsy handao anao na hahafoy anao Izy.
Eny, hoy Izy: Mbola zavatra kely foana raha tonga Mpanompoko hanandratra ny firenen’i Jakoba Ianao ary hampody ny Israely sisa voaaro; fa hataoko ho fanazavana ny Jentilisa koa Ianao mba hitondra ny famonjeko hatrany amin’ny faran’ny tany.
Dia hoy aho: Sao dia narian’Andriamanitra ary ny olony? Sanatria izany! Satria izaho koa mba Israelita taranak’i Abrahama ihany, avy amin’ny fokon’i Benjamina. Aoka ny masony ho maizina ka tsy hahita! Ary aoka ho vokoka mandrakariva ny lamosiny!» (Sal 69.22-23) Dia hoy aho: Sao dia tafintohina ary ny Israely ka ho lavo? Sanatria izany! Fa ny fahatafintohinany no nahatonga famonjena ho an’ny Jentilisa mba hampialona azy. Raha ny fahatafintohinany no tonga harenan’izao tontolo izao, ary ny fahareseny no tonga harenan’ny Jentilisa, tsy mainka va ny fahafenoany! Fa ianareo Jentilisa no itenenako. Koa satria apostolin’ny Jentilisa aho dia mankalaza ny fanompoako, mba hisy hahazoako hampialona ireo iray ra amiko, mba hamonjeko ny sasany aminy. Fa raha ny fampihatahana azy no fampihavanana izao tontolo izao, tsy ho fampodiana ny fiainana avy amin’ny fahafatesana va ny fandraisana azy? Ary koa, raha masina ny santatry ny mofo dia masina koa ny vongany manontolo; ary raha masina ny fotony dia masina koa ny sampany. Fa raha notapahina ny sampany sasany, ary ianao izay tahaka ny hazo oliva maniry ho azy kosa no natsofoka haniry teo aminy ka mba niombona tamin’ny fototra sy ny menaky ny hazo oliva, dia aza mirehareha amin’ny sampany; fa na dia mirehareha aza ianao, tsy ianao no mitondra ny fotony fa ny fotony no mitondra anao. Ary hiteny ianao hoe: Notapahina ny sampany sasany hanatsofohana ahy haniry. Tsy nanary ny olony izay efa fantany mialoha Andriamanitra; sa tsy fantatrareo izay lazain’ny Soratra Masina ao amin’ny tantaran’i Elia, dia ilay fitarainany tamin’Andriamanitra noentiny namely ny Israely hoe:
Ary hoy NY TOMPO tamin’i Abrama: Mandehana miala amin’ny taninao sy ny havanao ary ny tranon’ny rainao hankany amin’ny tany izay hasehoko anao. Ary nisy mosary teo amin’ny tany; dia nidina nankany Ejipta i Abrama mba hivahiny any fa mafy ny mosary teo amin’ny tany. Rehefa akaiky ho tonga tany Ejipta izy dia hoy izy tamin’i Saray vadiny: Indro, fantatro fa vehivavy tsara tarehy ianao, koa raha hitan’ny Ejiptiana dia hataony hoe vadiny io! Dia hovonoiny aho fa ianao kosa dia hovelominy. Miangavy anao aho, lazao fa anabaviko ianao mba hanisiany soa ahy noho ny aminao ka ho velona aho noho ny aminao. Rehefa tonga tany Ejipta i Abrama dia hitan’ny Ejiptiana fa tsara tarehy tokoa Ravehivavy. Nahita azy koa ireo tandapan’i Farao ka nidera azy tamin’i Farao; dia noentina tao an-tranon’i Farao izy. Ary nasian’i Farao soa i Abrama noho ny amin’i Saray; nahazo ondry, omby, borikilahy, mpanompolahy, mpanompovavy, borikivavy ary rameva izy. Nasian’NY TOMPO areti-mandoza anefa i Farao sy ny ankohonany noho ny amin’i Saray, vadin’i Abrama. Dia nampaka an’i Abrama i Farao ka niteny hoe: Inona izao nataonao tamiko izao? Nahoana no tsy nambaranao tamiko fa vadinao izy? Nahoana ianao no nilaza hoe: Anabaviko izy? Nefa noho izay no nakako azy ho vady. Koa ankehitriny, indro ny vadinao, ento any izy dia mandehana! Hahatonga anao ho firenena lehibe Aho sady hitahy anao sy hahalehibe ny anaranao; ho fitahiana tokoa ianao. Dia nanome baiko ireo mpanompony i Farao handefa an’i Abrama sy ny vadiny mbamin’ny fananany rehetra. Hitahy izay manisy soa anao Aho, fa hanozona izay manozona anao. Aminao no hitahiana ny firenena rehetra ambonin’ny tany.
Dia lazao aminy hoe: Izao no lazain’NY TOMPO Andriamanitra: Indro, Izaho no haka ny Zanak’Israely avy any amin’ny Jentilisa izay nalehany, eny, hangoniko avy any amin’ny manodidina any izy ka hoentiko any amin’ny taniny. Hataoko firenena tokana any amin’ny tany izy, dia any amin’ny tendrombohitry ny Israely, ary mpanjaka iray ihany no ho mpanjakan’izy rehetra, ka tsy ho firenena roa intsony izy ary tsy hisaraka ho fanjakana roa intsony.
Amin’izany andro izany, ny taranak’i Joda sy ny taranak’Israely, dia hiara-mandeha ka hiara-tonga avy any amin’ny tany avaratra izy, ho any amin’ny tany nomeko ny razanareo ho lovany.
Tsy hangina Aho noho ny amin’i Ziona ary tsy hitsaha-miteny Aho noho ny amin’i Jerosalema, mandra-piposaky ny fahamarinany tahaka ny famirapiratry ny mazava, ary ny famonjena azy tahaka ny fanilo mirehitra.
Fa tahaka ny lanitra vaovao sy ny tany vaovao, izay hataoko ka haharitra eo anatrehako, hoy NY TOMPO, dia toy izany no haharetan’ny taranakareo sy ny anaranareo.
Ampiononinareo, ampiononinareo ny oloko, hoy Andriamanitrareo. Indro NY TOMPO Andriamanitra ho avy amin’ny heriny ka ny sandriny ihany no hanapaka; indro, ny valim-pitia hatolony dia eny Aminy ary ny valin’asa homeny dia eo anoloany. Hitondra ny ondriny tahaka ny mpiandry ondry Izy, ny sandriny no hanangonany ny zanak’ondry ka hotrotroiny eo an-tratrany ireny, ary hotarihiny miadana ny ondrivavy mampinono. Iza no nahafatra ny rano teo am-pelatanany sy naharefy ny lanitra tamin’ny zehiny ary nahavory ny vovo-tany ao anatin’ny famarana? Iza no nahalanja ny tendrombohitra tamin’ny fandanjana sy ny havoana tamin’ny mizana? Iza no nanome hevitra ny Fanahin’NY TOMPO ary iza no mpanolotsaina nampianatra Azy? Tamin’iza no nifampidinihany ka nahazoany fahalalana? Iza no nanoro Azy ny lalan’ny fitsarana sy nampianatra fahalalana Azy ary nampahafantatra Azy ny lalan’ny fahendrena? Indro ny firenena dia tahaka ny rano indray mitete avy amin’ny siny ary toy ny vovoka madinika amin’ny mizana; indro ny nosy dia tahaka ny vovoka madinika entin’ny rivotra manidina. I Libanona aza, tsy ampy hataina, ary ny biby ao, tsy ampy hatao fanatitra dorana manontolo. Toy ny tsinontsinona eo anatrehany ny firenena rehetra ka ataony ho naman’ny tsinontsinona sy ny zava-poana. Koa ampitovinareo amin’iza moa Andriamanitra? Endrik’inona no hampanahafinareo Azy? Ny mpahay taozavatra no mandrendrika sary vongana, ary ny mpanefy volamena no mametaka takelaka volamena aminy sy manao rojo volafotsy voarendrika. Mitenena amin’ny fon’i Jerosalema ka ambarao aminy fa tapitra ny adiny sady voaonitra ny helony, ary efa nandray indroa heny tamin’ny tanan’NY TOMPO izy ho valin’ny fahotany rehetra.
Izay matoky NY TOMPO dia tahaka ny tendrombohitra Ziona izay tsy mihetsika fa mitoetra mandrakizay. Tahaka ny tendrombohitra manodidina an’i Jerosalema no anodidinan’NY TOMPO ny olony hatramin’izao ka ho mandrakizay.
dia indro, hotanterahiko tokoa ny fanasitranana azy, eny, hositraniko izy, ary hasehoko aminy ny harenan’ny fiadanana sy ny fahamarinana.
dia ho fantany fa Izaho, NY TOMPO Andriamaniny, no momba azy, ary izy, taranak’Israely, no oloko, hoy NY TOMPO Andriamanitra.
Eny, maro ny Jentilisa no hiainga ka hiteny hoe: Andeha isika hiakatra any amin’ny tendrombohitry NY TOMPO, ho any amin’ny tranon’Andriamanitr’i Jakoba mba hampianarany antsika ny amin’ny lalany ka handehanantsika amin’ny sakeli-dalany. Fa avy any Ziona no hivoahan’ny lalàna, ary avy any Jerosalema ny tenin’NY TOMPO.
Fa ny Mpanao anao no Vadinao, Andriamanitra, Tompon’izao rehetra izao, no anarany. Ny Iray Masin’ny Israely no Mpanavotra anao. Andriamanitry ny tany rehetra no anarany.
ary tany izay tandreman’NY TOMPO Andriamanitrao; fa ny mason’NY TOMPO Andriamanitrao dia mitsinjo azy mandrakariva hatramin’ny fiandohan’ny taona ka hatramin’ny fiafarany.
Manantenà NY TOMPO, ry Israely, fa ao amin’NY TOMPO no misy ny famindrampo sy ny fanavotana be. Izy no hanavotra ny Israely ho afaka amin’ny helony rehetra.
izay Israelita sady manana ny fananganana anaka, ny voninahitra, ireo fanekena, ny fanomezana ny lalàna, ny fombam-pivavahana ary ireo teny fikasana; azy koa ny razana izay niavian’i Kristy araka ny nofo, Kristy izay ambonin’izy rehetra, Andriamanitra isaorana mandrakizay! Amena!
Mihainoa ny tenin’NY TOMPO, ianareo Jentilisa, ary torio any amin’ny tany amoron-tsiraka any lavitra any izany ka lazao hoe: Izay nampiely ny Israely no hanangona azy indray sady hitandrina azy toy ny fitandrin’ny mpiandry ondry ny ondriny.
Koa lazao hoe: Izao no lazain’NY TOMPO Andriamanitra: Hovoriko avy any amin’ny firenena ianareo ary hangoniko avy any amin’ny tany izay nampielezana anareo ka homeko ny tanin’ny Israely.
Izao no lazain’Andriamanitra, Tompon’izao rehetra izao: Indro, mamonjy ny oloko avy any amin’ny tany atsinanana sy avy any amin’ny tany andrefana Aho; hitondra azy Aho ka honina ao afovoan’i Jerosalema izy; dia ho oloko izy, ary Izaho kosa ho Andriamaniny amin’ny fahamarinana sy ny fahitsiana.
Fa hahazo famonjena mandrakizay avy amin’NY TOMPO kosa ny Israely. Tsy hitsanga-menatra na hangaihay mandrakizay mandrakizay ianareo.
Nahatsiaro ny famindrampony sy ny fahamarinany tamin’ny taranak’Israely Izy; nahita ny famonjen’Andriamanitsika ny vazan-tany rehetra.
Ary aiza moa no misy firenena etỳ an-tany tahaka ny Israely olonao, izay nalehan’Andriamanitra mba havotana ho olony sy hanaovany anarana ho Azy, ary hanaovany zavatra lehibe ho azy sy zava-mahatahotra ho an’ny taninao teo anatrehan’ny olonao, izay navotanao ho Anao avy tamin’ny firenen’i Ejipta sy ny andriamaniny? Dia nampitoerinao ho olonao mandrakizay ny Israely olonao; ary Ianao, TOMPO ô, no efa tonga Andriamaniny.
Ary niakatra ho ao amin’Andriamanitra i Mosesy, dia niantso azy avy tao an-tendrombohitra NY TOMPO ka niteny hoe: Izao no holazainao amin’ny taranak’i Jakoba sy hambaranao amin’ny Zanak’Israely: Ianareo dia efa nahita izay nataoko tamin’ny Ejiptiana sy izay nitondrako anareo tamin’ny elatry ny voromahery ary ny nitondrako anareo ho atỳ Amiko. Ankehitriny, raha hihaino ny feoko tokoa ianareo ka hitandrina ny fanekeko, dia ho fananako sarobidy indrindra mihoatra noho ny firenena rehetra ianareo; fa Ahy ny tany rehetra. Dia ho fanjaka-mpisorona sy ho firenena masina ho Ahy ianareo. Ireo teny ireo no holazainao amin’ny Zanak’Israely.
Fa NY TOMPO hamindra fo amin’i Jakoba ary mbola hifidy ny Israely indray ka hamponina azy ao amin’ny taniny; hikambana aminy ny vahiny ary hiombona amin’ny taranak’i Jakoba izy.
Fa hotanterahiko ny fanasitranana anao, eny, hositraniko ny faharatranao, hoy NY TOMPO. Noho ny nitenenany anao hoe: Ilay noroahina, sy hoe: I Ziona tsy misy mpitady ity,
Avy any lavitra no nisehoan’NY TOMPO tamiko ka nitenenany hoe: Fitiavana mandrakizay no nitiavako anao, koa izany no nampaharetako famindrampo ho anao.