Sokajy
ANDININY MOMBA NY ANDRO MANOKANA
Mahagaga Andriamanitra! Omenany antsika fotoana hifaliana sy hankalazàna miaraka amin'ny fianakaviantsika sy ny namantsika. Ireo fotoana manokana ireo no andrandraintsika, toy ny fitsingerenan'ny andro nahaterahana, tsingerin-taona, fampakaram-bady, sy ny hafa koa. Kanefa, isan'andro Andriamanitra dia manome antsika ny famindram-pony vaovao ka mahatonga ny andro tsirairay ho manokana, andro hifaliantsika amin'i Jesosy Kristy Tompontsika sy hianoka ny fahagagany.
Amin'ireo fankalazana miaraka amin'ireo olona akaiky antsika ireo, aoka isika hiezaka hatrany hizara ny tenin'Andriamanitra ary hisaintsaina ny hatsarany. (Lioka 2:14)
I Iaveh, Andriamanitrao no eo aminao, mpamonjy mahery! Ary Izy haneho ny hafaliany lehibe noho ny aminao; hangina Izy amin’ny fitiavany; noho ny aminao dia hisebiseby amin’ny hobin-kafaliana.
‹Hitahy anao sy hiaro anao anie i Iaveh. Hampamirapiratra ny tavany aminao sy hamindra fo aminao anie i Iaveh. Hanandratra ny tavany aminao sy hanome fiadanana anao anie i Iaveh.›
Enga anie, ka hampitomboin’i Iaveh Andriamanitry ny razanareo ho inarivo tahaka izao ianareo sy hotsofiny rano, araka ny efa nampanantenainy anareo.
Mifalia mandrakariva ao amin’ny Tompo; eny averiko indray: mifalia e! Aoka ho fantatry ny olona rehetra ny hamoram-panahinareo: efa akaiky anie ny Tompo e! Aza manahy na inona na inona; fa ambarao an’Andriamanitra, amin’ny fivavahana amam-pifonana ary fisaorana, izay rehetra ilainareo na amin’inona na amin’inona. Hiaro ny fonareo sy ny sainareo ao amin’i Kristy Jesoa anie ny fiadanan’Andriamanitra, izay mihoatra ny fahalalana rehetra.
Trano sy herana no lova amin’ny ray; fa ny vady manan-tsaina, famonjena avy amin’i Iaveh.
«Manajà ny ray aman-dreninao mba ho lava andro ianao any amin’ny tany omen’i Iaveh Andriamanitrao anao.»
Ampianaro ny zaza ny lalana tokony halehany, dia tsy hiala amin’izany izy, na rehefa antitra aza.
Ny fitiavana dia sady mahari-po no malemy fanahy; ny fitiavana dia tsy mialona, tsy manaonao foana, tsy mieboebo; tsy manao ny tsy mendrika, tsy mitady ny ho azy, tsy mora tezitra, tsy manao an-dolompo; tsy mifaly noho ny tsy marina ataon’ny olona, fa mifaly noho ny fahamarinany; manala tsiny ny zavatra rehetra, mino ny zavatra rehetra, manantena ny zavatra rehetra, mandefitra ny zavatra rehetra.
Hihaino anao amin’ny andron’ny fahoriana anie i Iaveh; hiaro anao anie ny Anaran’ny Andriamanitr’i Jakôba. Hahatonga famonjena ho anao avy amin’ny fitoerany masina anie Izy; hanohana anao avy any Siôna anie Izy! Hahatsiaro ny fanatitrao rehetra anie Izy, ary hankasitraka ny sorona dorana! - Selà
Ny vehivavy hendry, manorina ny tranony; ny vehivavy adala kosa, mandrava azy amin’ny tanany.
Ny vehivavy mahafinaritra, mahazo voninahitra; ny lehilahy mahery fo, mahazo harena.
Ny hery sy ny hasoavana no firavaka eny aminy, ary ny andro ho avy ihomehezany. Amim-pahendrena no isokafan’ny vavany, ary teny soa no eo amin’ny lelany. Mitandrina ny alehan’ny ankohonany izy; ary tsy mba mihinana mofom-pahakamoana. Ny zanany lahy mitsangana ka milaza azy hoe sambatra; ny vadiny koa mitsangana manome fankalazana azy.
Manajà ny ray aman-dreninao, io no voalohan-didy misy teny fampanantenana, dia ny hoe: (izay anaovako ny raharahan’ny ambasadaoro eto am-pigadrana), dia hitory azy tsy aman-tahotra araka izay mety hataoko aho. Ary ny amin’ny hahalalanareo izay toetra sy ataoko atỳ, dia iny i Tisìko, havana malala, sady mpandraharaha mahatoky ao amin’ny Tompo, hampandre anareo ny zavatra rehetra; fa izany indrindra no nandefasako azy ho atỳ aminareo, ka dia sady handre ny toetranay ianareo, no halàny alahelo koa ny fonareo. Fiadanana anie ho an’ny havana iray finoana, ary fitiavana amam-pinoana avy amin’Andriamanitra Ray sy i Jesoa Kristy Tompo! Fahasoavana anie ho an’izay rehetra tia an’i Jesoa Kristy Tompontsika amin’ny fitiavana tsy lefy! mba hahita soa sy ho ela velona etỳ ambonin’ny tany ianao.
Anaka, henoy ny fampianaran-drainao, ary aza arianao ny fanoroan-dreninao, fa fehiloha tsara tarehy amin’ny lohanao izany, ary ravaka ho an’ny vozonao.
Iza no mba mety mahita vehivavy mahery fo? mihoatra lavitra noho ny an’ny voahangy, ny tombany. Matoky azy, ny fon’ny lahy, ary tsy mba handao azy ny tombony miditra Soa ny ataony aminy, fa tsy mba ratsy; amin’ny andro rehetra iainany. Mamory ny volon’ondry aman-drongony izy, dia miasa an-kafaliana amin’ny tanany. Manahaka ny sambon’ny mpandranto izy, mitondra ny haniny, avy lavitra. Mifoha mbola alina izy, dia manome hanina ny ankohonany, sy lahasa ho an’ny ankizy vaviny. Mandinika saha izy, dia mividy azy, ary mamboly tanimboaloboka amin’izay efa azon’ny tanany. Sikinany hery ny valahany, ary hatanjahany ny sandriny. Tsaroany mamy ny tombony efa azony, tsy maty jiro izy mandritra ny alina. Mandray ny fihazonam-bohavoha ny tanany; ary mihazona ny ampela ny rantsan-tanany. Inona no ho lazaiko aminao, anaka? Inona no holazaiko, ry zanako nateraky ny kiboko? Inona no holazaiko aminao, anaka, ianao izay nalehan’ny faniriako! Manatsò-tanana amin’ny ory izy; ary mamela-tanana amin’ny mahantra. Tsy atahorany fanala ny ankohonany, fa voatafy lamba mena antitra avokoa izy ao an-tranony. Manao firakotra ho azy izy, manam-pitafiana rongony fotsy madinika sy jaky izy. Fantatra tsara ny lahy eo am-bavahady, raha mipetraka hitsara miaraka amin’ny loholona. Manao akanjo lobaka izy, hamidiny; ary mivarotra fehikibo amin’ny mpandranto. Ny hery sy ny hasoavana no firavaka eny aminy, ary ny andro ho avy ihomehezany. Amim-pahendrena no isokafan’ny vavany, ary teny soa no eo amin’ny lelany. Mitandrina ny alehan’ny ankohonany izy; ary tsy mba mihinana mofom-pahakamoana. Ny zanany lahy mitsangana ka milaza azy hoe sambatra; ny vadiny koa mitsangana manome fankalazana azy. Maro ny zaza vavy miseho ho tsara fanahy, fa ianao kosa anefa dia tafahoatra azy rehetra. Aza atolotra ny vehivavy ny herinao; na ny lalanao an’ireo vehivavy mamery mpanjaka. Fitaka ny bika soa, zava-poana ny hatsaran-tarehy; fa ny vehivavy matahotra an’i Iaveh ihany no hoderaina. Aoka ny vokatra avy amin’ny tanany homena azy; ary aoka hitory fiderana eo am-bavahady ny asany.
Ianao no namorona ny voako, sy nanenona ahy tao an-kibon’ineny. Midera Anao aho, amin’ny nanaovanao ahy ho zava-boaary mahagaga loatra: mahagaga ny asanao, ary mamin’ny fanahiko ny miaiky izany.
Tsaroako koa ny finoana tsy misy famahony ao anatinao, izay nitoetra tao amin’i Loisa renibenao taloha, dia tao amin’i Eônisa reninao indray, ary matoky marina aho fa ao aminao koa izao.
ary na dia azonay natao aza ny manampatra fahefana, noho ny maha Apôstôlin’i Kristy anay, dia naleonay nanetry tena teo aminareo, mova tsy ny reny mitaiza ny zanany. Fa noho ny fitiavanay anareo, dia tsy ny Evanjelin’Andriamanitra ihany no nirinay homena anareo, fa ny ainay koa aza, satria efa tonga maminay loatra ianareo.
Aleloia! Sambatra ny olona matahotra an’i Iaveh, izay mametraka ny hafaliany rehetra, amin’ny fitandremana ny didiny. Mahita izany ny ratsy fanahy ka lotika, mihidy vazana ary hanin’ny fialonana: ho foana ny fanirian’ny ratsy fanahy. Hahery ambonin’ny tany ny taranany; hambinina ny taranaky ny marina.
Ianareo zanaka, maneke ao amin’ny Tompo ny ray aman-dreninareo, fa izany no rariny. Farany, ry kristianina havana, mahereza ao amin’ny Tompo sy amin’ny heriny mahefa ny zavatra rehetra. Tafio avokoa ny fiadian’Andriamanitra, dia tsy hiraika amin’izay fanangolen’ny devoly akory ianareo. Fa tsy amin’ny nofo aman-dra no iadiantsika, fa amin’ny fanapahana, amin’ny fahefana, amin’ny andrian’izao tontolo maizina izao, amin’ny fanahy ratsy eny ambony eny. Koa raiso avokoa àry ny fiadian’Andriamanitra, mba hahazoanareo manohitra amin’ny andro ratsy, dia hijoro tsara ianareo rehefa niala nenina. Aza miraika, fa misikìna fahamarinana, tafio ny rariny ho fiarovan-tratra, kiraroy fahavononan-kitory ny Evanjelim-pihavanana ny tongotrareo; fanampin’ireo rehetra ireo, dia ny finoana no raiso ho ampinga hamonoanareo ny tsipìk’afo rehetra alefan’ilay ratsy. Raiso koa ny fanantenam-pamonjena ho fiarovan-doha, ary ny tenin’Andriamanitra ho sabatry ny fanahy. Ataovy lalandava ao amin’ny Fanahy ny fangatahana amam-pifonana rehetra, amin’izany dia miambena amin’ny faharetana rehetra, sy amin’ny fivavahana ho an’ny olona masina rehetra; dia ho ahy koa, mba homena ahy ny hiloa-bava an-kasahiana, hampahafantatra ny hevi-miafina ambaran’ny Evanjely, Manajà ny ray aman-dreninao, io no voalohan-didy misy teny fampanantenana, dia ny hoe: (izay anaovako ny raharahan’ny ambasadaoro eto am-pigadrana), dia hitory azy tsy aman-tahotra araka izay mety hataoko aho. Ary ny amin’ny hahalalanareo izay toetra sy ataoko atỳ, dia iny i Tisìko, havana malala, sady mpandraharaha mahatoky ao amin’ny Tompo, hampandre anareo ny zavatra rehetra; fa izany indrindra no nandefasako azy ho atỳ aminareo, ka dia sady handre ny toetranay ianareo, no halàny alahelo koa ny fonareo. Fiadanana anie ho an’ny havana iray finoana, ary fitiavana amam-pinoana avy amin’Andriamanitra Ray sy i Jesoa Kristy Tompo! Fahasoavana anie ho an’izay rehetra tia an’i Jesoa Kristy Tompontsika amin’ny fitiavana tsy lefy! mba hahita soa sy ho ela velona etỳ ambonin’ny tany ianao.
Ary Eva no nataon’i Adama anaran’ny vadiny, satria izy no renin’ny olombelona rehetra.
mba ho afa-manoro ny vehivavy tanora fanahy ho tia ny vadiny aman-janany, hahonon-tena, ho madio fitondran-tena, hikarakara ny tokantranony, halemy fanahy, hanaiky ny vadiny, mba tsy hitenenan-dratsy ny tenin’Andriamanitra.
fa ny olona ao anaty tsy miseho no ravaho halemem-panahy tsy miovaova sy fiadanana: izany no tena zavatra eo imason’Andriamanitra.
Ataovy vita tombokase eo ambonin’ny fonao aho, sy vita tombon-kase eo an-tsandrinao; fa mahery toy ny fahafatesana ny fitiavana, tsy azo ifonana toy ny Seoly ny fahasaro-piaro, mirehitra toy ny afo ny firehetany, dia lelafon’i Iaveh.
Ianareo zanaka, maneke ny ray aman-dreninareo amin’ny zavatra rehetra, fa ankasitrahin’ny Tompo izany.
Olom-boafidin’Andriamanitra àry ianareo, sady masina sy malala, ka mitafia famindram-po amam-piantrana, halemem-panahy amam-panetren-tena, fahamaotonana amam-pandeferana. Aoka hifandefitra sy hifamela heloka, raha misy manana alahelo amin’ny namany. Aoka ho tahaka ny namelan’ny Tompo heloka anareo no hamelanareo heloka koa. Fa ambonin’izany rehetra izany, dia mitafia ny fitiavana, izay fehin’ny hatsaram-panahy rehetra.
Ny liona tanora mety noana aman-tsy ampy hanina ihany, fa izay mitady an’i Iaveh tsy orin-java-tsoa akory.
Aoka ny firavakareo tsy ho zava-tsoa ivelany fotsiny, toy ny randram-bolo kanto, na ny firava-bolamena amana didy akanjo ara-pomba, fa ny olona ao anaty tsy miseho no ravaho halemem-panahy tsy miovaova sy fiadanana: izany no tena zavatra eo imason’Andriamanitra.
Fa aleo andro iray ao an-kianjanao, toy izay arivo; aleoko mitoetra eo an-tokonam-baravaran’ny tranon’ny Andriamanitro, toy izay monina ao an-dain’ny ratsy fanahy.
Misy ony ka ny fandehany mampifaly ny tanànan’Andriamanitra; ny fonenany masina onenan’ny Avo indrindra.
Ny taona rehetra samy hilaza amin’izay mandimby azy ny fiderana ny asanao; hitory ny fahagagana nataonao ny olona.
Ry Andriamanitra ô, mahafinaritra loatra lahy ny hevitrao! Endrey, izany hamaroany! Raha manisa azy aho, mihoatra noho ny hamaroan’ny fasika ny isany; nony mifoha aho dia mbola eo aminao ihany!
Fa tsara i Iaveh, mandrakizay ny famindram-pony, ary maharitra amin’ny taona mifandimby ny fahamarinany.
Fa hoy Andriamanitra: Manajà ny rainao aman-dreninao; ary koa Izay hanozona ny rainy na ny reniny dia hovonoina ho faty.
Hidera Anao amin’ny foko rehetra aho, ry Tompo Andriamanitra ô, ary hanome voninahitra ny Anaranao mandrakizay.
Hanadino ny taizany va ny vehivavy, ka tsy hamindra fo amin’ny naloaky ny kibony? Na hanadino aza ny reny, Izaho tsy mba hanadino anao! Jereo, efa vitako tombo-kavatsa eo amin’ny felatanako ianao; eo anatrehako mandrakariva ny mandanao.
Koa ataovy amin’izy rehetra àry izay tokony handoavan-ketra, fadin-tseranana, tahotra ho an’izay tokony hatahorana, ary haja ho an’izay tokony hohajaina.
Tsy izany fa mitana ny fanahiko amin’ny fiononana sy fanginana aho, toy ny zaza vao notazana eo ampofoan-dreniny, toy ny zaza vao notazana ny fanahiko ato anatiko.
amin’ny fanetren-tena sy halemem-panahy rehetra, amin’ny fahari-po, amin’ny fifandeferana, amim-pitiavana; Fa ianareo kosa, dia tsy mba ny ho toy izany no nianaranareo hahalala an’i Kristy, raha Izy tokoa no renareo ka tao aminy no nampianarana anareo, araka ny fahamarinana ao amin’i Jesoa, hiala amin’ny fitondran-tenanareo taloha, ka hamela ny olon-tranainareo efa simban’ny fitaky ny filàn-dratsy, mba hohavaozina ao amin’ny saina amam-panahinareo ianareo, ka hitafy ny olom-baovao izay noarîna araka an’Andriamanitra amin’ny fahamarinana amam-pahamasinana tena izy tokoa. Ario àry ny lainga, ka samia milaza ny marina amin’ny namany avy, fa mifampirantsam-batana avokoa isika rehetra. Tezera, fa aza manota, ary aoka tsy ho tratry ny masoandro milentika ny fahatezeranareo. Aza omena fidirana ny demony. Izay nangalatra, aoka tsy hangalatra intsony, fa aleo miasa tanana, manao zavatra tsara, dia hanan-komena ny tsy manana aza. Aoka tsy haloaky ny vavanareo ny teny ratsy, fa ny teny soa mampandroso amin’ny tsara, araka izay ilaina, mba hahazoan’izay mihaino fahasoavana. mikeleza aina hitana ny firaisam-po amam-panahy akamban’ny fihavanana;
Ny zanany lahy mitsangana ka milaza azy hoe sambatra; ny vadiny koa mitsangana manome fankalazana azy.
Iza no mba mety mahita vehivavy mahery fo? mihoatra lavitra noho ny an’ny voahangy, ny tombany.
Maro ny zaza vavy miseho ho tsara fanahy, fa ianao kosa anefa dia tafahoatra azy rehetra.
Fitaka ny bika soa, zava-poana ny hatsaran-tarehy; fa ny vehivavy matahotra an’i Iaveh ihany no hoderaina.
Izay mahita vehivavy mahita ny fahasambarana, tombon-tsoa azony tamin’i Iaveh izany.
Anaka, tandremo ny didin-drainao, ary aza ariana ny fampianaran-dreninao. Fehezo eo ambonin’ny fonao mandrakariva ireo, ary afatory eo amin’ny vozonao.
Nony hitan’i Jesoa ny ireniny sy ilay mpianany malalany nitsangana teo akaikiny, dia hoy Izy tamin-dreniny: «Ravehivavy, indro ny zanakao.»
Manome fonenana ny momba ao an-trano Izy, manao azy ho reny mifaly eo afovoan’ny zanany. Aleloia!
Hoatra ny olona alan-dreniny alahelo, no hanalako alahelo anareo, ka dia ho afaka alahelo ao Jerosalema ianareo.