Mezmur 12 - Kutsal Kitap Yeni Çeviri 2001 2008

12. Mezmur

Davut'un mezmuru

¹ Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı, Güvenilir insanlar yok oldu.

² Herkes birbirine yalan söylüyor, Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.

³ Sustursun RAB dalkavukların ağzını, Büyüklenen dilleri.

⁴ Onlar ki, “Dilimizle kazanırız, Dudaklarımız emrimizde, Kim bize efendilik edebilir?” derler.

⁵ “Şimdi kalkacağım” diyor RAB, “Çünkü mazlumlar eziliyor, Yoksullar inliyor, Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara.”

⁶ RAB'bin sözleri pak sözlerdir; Toprak ocakta eritilmiş, Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.

⁷ Sen onları koru, ya RAB, Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!

⁸ İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce, Kötüler her yanda dolaşır oldu.