Sant Marc 13 - Bibl Koad 21: Ar Bibl e Brezhoneg evit ar Vretoned

Pennad 13 Neuze e vo gwelet Mab an den o tont...

¹ Evel ma’z ae Jezuz kuit eus an templ, unan eus e ziskibien a lavaras dezhañ: Mestr, sell pebezh mein ha pebezh tiez!

² Jezuz a respontas dezhañ: Ha gwelout a rez an holl diez bras-se? Ne chomo ket anezho maen war vaen na vo diskaret.

³ Evel ma oa azezet war Venez an Olived dirak an templ, Pêr, Jakez, Yann hag Andrev a c’houlennas a-du digantañ:

⁴ Lavar deomp pegoulz e c’hoarvezo an holl draoù-se, ha dre beseurt sin e vo anavezet e vint prest d’en em gavout?

⁵ Jezuz, o respont, en em lakaas da lavarout dezho: Diwallit na dromplfe den ac’hanoc’h.

⁶ Rak meur a hini a zeuio em anv, o lavarout: Me eo. Hag e tromplint kalz a dud.

⁷ Pa glevot komz eus brezelioù ha brud eus brezelioù, na spontit ket rak ret eo e teufe an traoù-se. Met kement-se ne vo ket c’hoazh ar fin.

⁸ Rak ur vroad a savo a-enep ur vroad all hag ur rouantelezh a-enep ur rouantelezh all, hag e vo krenoù-douar e meur a lec’h, naonegezhioù ha trubuilhoù. An traoù-mañ a vo ar penn-kentañ eus ar gloazioù.

⁹ Met diwallit ouzhoc’h hoc’h-unan, rak ho kas a raint dirak al lezioù-barn hag ho skourjezañ a raint er sinagogennoù, mont a reot dirak ar c’houarnourien ha dirak ar rouaned abalamour din, evit reiñ testeni dirazo.

¹⁰ Ret eo e vefe da gentañ prezeget an Aviel d’an holl vroadoù.

¹¹ Pa gasint ac’hanoc’h evit ho lakaat etre o daouarn, na vezit ket en poan a-raok eus ar pezh ho po da lavarout ha na rakprederit ket anezhañ, met lavarit ar pezh a vo roet deoc’h war an eur-se, rak ne vo ket c’hwi a gomzo met ar Spered-Santel.

¹² Ar breur a roio e vreur d’ar marv, hag an tad e vugel. Ar vugale en em savo a-enep o zud hag o lakaint d’ar marv.

¹³ Kasaet e viot gant an holl abalamour da’m anv, met an hini a gendalc’ho betek ar fin a vo salvet.

¹⁴ Pa welot an euzhusted eus ar glac’har, m’en deus komzet ar profed Daniel anezhi, deuet el lec’h ne dle ket bezañ, ra gompreno an neb a lenn, neuze ar re a vo e Judea, ra dec’hint war ar menezioù,

¹⁵ an hini a vo war an doenn, ra ne ziskenno ket en ti ha n’aio ket ennañ da gemer un dra bennak eus e di,

¹⁶ an hini a vo er parkeier, ra ne zistroio ket a-dreñv da gemer e zilhad.

¹⁷ Gwalleur d’ar gwragez brazez ha d’ar magerezed en deizioù-se!

¹⁸ Pedit evit na erruo ket ho tec’h er goañv,

¹⁹ rak bez’ e vo en deizioù-se an hevelep glac’har ken adalek penn-kentañ ar bed en deus Doue krouet betek vremañ n’eus ket bet, ha ne vo biken.

²⁰ Ha ma n’en dije ket an Aotrou berraet an deizioù-se, den ebet ne vije salvet. Met abalamour d’ar re zibabet dilennet gantañ, en deus o berraet.

²¹ Neuze, mar lavar unan bennak deoc’h: Setu, ar C’hrist a zo amañ, pe: Aze, na gredit ket.

²² Rak fals-kristed ha fals-profeded a savo, hag e raint sinoù ha burzhudoù da dromplañ, ma vije gallet, zoken ar re zibabet.

²³ Bezit war evezh eta, setu, lavaret em eus holl deoc’h a-raok.

²⁴ En deizioù-se, goude ar glac’har-mañ, an heol a vo teñvalaet, al loar ne roio ket he sklêrijenn,

²⁵ ar stered a gouezho eus an oabl, hag ar galloudoù a zo en neñv a vo brañsellet.

²⁶ Neuze e vo gwelet Mab an den o tont war ar c’hoabr gant ur galloud hag ur gloar bras.

²⁷ Neuze e kaso e aeled da zastum e re zibabet eus ar pevar avel, adalek pennoù pellañ an douar betek pennoù pellañ an neñv.

²⁸ Deskit dre ur barabolenn tennet eus ar wezenn-fiez. Pa zeu he brankoù da vezañ tener hag he delioù da vountañ, c’hwi a oar ez eo tost an hañv.

²⁹ Evel-se ivez pa welot kement-se oc’h erruout, gouezit emañ tost Mab an den, e-tal an nor.

³⁰ Me a lavar deoc’h e gwirionez, penaos ar rummad-mañ ne dremeno ket ken na vo c’hoarvezet an holl draoù-se.

³¹ An neñv hag an douar a dremeno, met va gerioù ne dremenint ket.

³² Evit ar pezh a sell ouzh an deiz pe an eur, den n’o anavez, nag an aeled a zo en neñv, nag ar Mab, met an Tad hepken.

³³ Bezit war evezh, beilhit ha pedit, rak n’ouzoc’h ket pegoulz e teuio an amzer-se.

³⁴ Heñvel eo ouzh un den a ya en ur vro all, a lez e di, a ro ar renerezh anezhañ d’e vevelien o reiñ da bep hini e labour, hag a c’hourc’hemenn d’ar porzhier bezañ dihun.

³⁵ Beilhit eta, rak n’ouzoc’h ket pegoulz e teuio mestr an ti, d’an abardaez, da hanternoz, da gan ar c’hilhog pe diouzh ar beure,

³⁶ gant aon na zeufe en un taol ha n’ho kavfe kousket.

³⁷ Hag ar pezh a lavaran deoc’h, a lavaran d’an holl: Beilhit.