សុភា‌សិត 20:30

ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធកែសម្រួល ២០១៦

ការវាយដោយរំពាត់ឲ្យត្រូវរបួស នោះនឹងសម្អាតអំពើអាក្រក់ចេញ ហើយការវាយដោយដំបង ក៏នឹងចូលទៅដល់ខាងក្នុងខ្លួនដែរ។

សូមមើលជំពូក ចម្លង

ការបកប្រែផ្សេងទៀត។

8 ការដាក់ឲ្យឆ្លើយតបគ្នា

ទំនុកតម្កើង 89:32

នោះយើងនឹងដាក់ទោសអំពើរំលងរបស់គេ ដោយដំបង ហើយអំពើទុច្ចរិតរបស់គេដោយស្នាមរំពាត់

សូមមើលជំពូក

សុភា‌សិត 19:25

ចូរវាយមនុស្សចំអកមើលងាយ នោះមនុស្សខ្លៅល្ងង់ចេះប្រយ័ត្នឡើង ចូរបន្ទោសដល់អ្នកណាដែលមានយោបល់ អ្នកនោះនឹងស្តាប់បានតាមលំអាន។

សូមមើលជំពូក

សុភា‌សិត 22:15

សេចក្ដីចម្កួតរមែងនៅជាប់ក្នុងចិត្តរបស់កូនក្មេង ប៉ុន្តែ រំពាត់វាយ‌ផ្ចាលនឹងបណ្តេញសេចក្ដីនោះ ឲ្យបាត់ចេញបាន។

សូមមើលជំពូក

សុភា‌សិត 27:6

របួសដែលមិត្តសម្លាញ់ធ្វើដល់យើង នោះតែងធ្វើដោយស្មោះត្រង់ទេ តែឯការថើបរបស់ខ្មាំងសត្រូវ នោះជាសេចក្ដីបញ្ឆោតវិញ។

សូមមើលជំពូក

ដូច្នេះ អំពើទុច្ចរិតរបស់ពួកយ៉ាកុប នឹងត្រូវបានលើកលែងដោយការនេះឯង ហើយនេះជាផលដែលកើតពី ការដកយកអំពើបាបរបស់គេចេញ គឺព្រះ‌អង្គនឹងធ្វើឲ្យថ្មទាំងប៉ុន្មាននៃអាស‌នា បានដូចជាថ្មកំបោរដែលគេកិនកម្ទេច ដើម្បីកុំឲ្យនៅមានបង្គោលសក្ការៈ និងរូបព្រះអាទិត្យទៀតឡើយ។

សូមមើលជំពូក

អេសាយ 53:5

ប៉ុន្តែ ព្រះ‌អង្គត្រូវរបួស ដោយព្រោះអំពើរំលងរបស់យើង ក៏ត្រូវវាយជាំ ដោយព្រោះអំពើទុច្ចរិតរបស់យើងទេ ឯការវាយផ្ចាលដែលនាំឲ្យយើងបានជាមេត្រី នោះបានធ្លាក់ទៅលើព្រះ‌អង្គ ហើយយើងរាល់គ្នាបានប្រោសឲ្យជា ដោយ‌សារស្នាមរំពាត់នៅអង្គទ្រង់។

សូមមើលជំពូក

ហេព្រើរ 12:10

ដ្បិតឪពុកយើងតែងវាយប្រដៅយើងតែមួយរយៈពេលខ្លី តាមតែគាត់យល់ឃើញ ប៉ុន្តែ ព្រះ‌អង្គវាយប្រដៅយើង សម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដល់យើង ដើម្បីឲ្យយើងបានបរិសុទ្ធរួមជាមួយព្រះ‌អង្គ។

សូមមើលជំពូក

១ ពេត្រុស 2:24

ព្រះ‌អង្គបានផ្ទុកអំពើបាបរបស់យើង ក្នុងព្រះកាយព្រះ‌អង្គ ដែលជាប់លើឈើឆ្កាង ដើម្បីឲ្យយើងបានស្លាប់ខាងឯអំពើបាប ហើយរស់ខាងឯសេចក្តីសុចរិត។ អ្នករាល់គ្នាបានជាសះស្បើយ ដោយសារស្នាមរបួសរបស់ព្រះ‌អង្គ។

តាមពួកយើង:

តំណភ្ជាប់ដែលបានឧបត្ថម្ភ

ការផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម