រីឯប្រជាជនវិញ លោកបានយកគេធ្វើជាបាវបម្រើ ចាប់តាំងពីចុងម្ខាងនៃស្រុកអេស៊ីព្ទរហូតដល់ចុងម្ខាងទៀត
ហើយលោកក៏ប្រមូលស្បៀងអាហារនៅស្រុកអេស៊ីព្ទទាំងអស់ ក្នុងរវាងប្រាំពីរឆ្នាំនោះ ហើយបានរក្សាទុកស្បៀងទាំងនោះនៅតាមទីក្រុងទាំងប៉ុន្មាន គឺលោកប្រមូលស្បៀងពីស្រែចម្ការដែលនៅជុំវិញ មករក្សាទុកនៅគ្រប់ទីក្រុងទាំងនោះ។
ដូច្នេះ លោកយ៉ូសែបបានទិញដីទាំងអស់នៅស្រុកអេស៊ីព្ទថ្វាយផារ៉ោន ដ្បិតសាសន៍អេស៊ីព្ទសុទ្ធតែបានលក់ស្រែចម្ការរបស់គេរៀងៗខ្លួន ព្រោះគេជួបនឹងអំណត់នោះខ្លាំងណាស់ ហើយស្រុកនោះក៏បានទៅជារបស់ផារ៉ោន។
នៅសល់តែដីរបស់ពួកសង្ឃប៉ុណ្ណោះ ដែលលោកមិនបានទិញ ដ្បិតពួកសង្ឃមានចំណែកមកពីផារ៉ោន ហើយពួកគេទទួលទានចំណែកដែលផារ៉ោនប្រទានឲ្យ ដូច្នេះហើយបានជាពួកគេមិនលក់ដីរបស់ខ្លួន។