លោកុ‌ប្បត្តិ 40:6

ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធកែសម្រួល ២០១៦

លុះព្រឹកឡើង លោកយ៉ូសែបចូលទៅឯអ្នកទាំងពីរ ឃើញគេមានទឹកមុខព្រួយ។

សូមមើលជំពូក ចម្លង

ការបកប្រែផ្សេងទៀត។

9 ការដាក់ឲ្យឆ្លើយតបគ្នា

លោកុ‌ប្បត្តិ 40:5

មានយប់មួយ មេថ្វាយពែង និងមេដុតនំរបស់ស្តេចស្រុកអេស៊ីព្ទដែលនៅជាប់គុក បានយល់សប្តិទាំងពីរនាក់ ដែលសប្តិនោះមានអត្ថ‌ន័យផ្សេងពីគ្នារៀងខ្លួន។

សូមមើលជំពូក

លោកុ‌ប្បត្តិ 40:7

លោកក៏សួរមហា‌តលិកទាំងពីររបស់ផារ៉ោន ដែលជាប់ឃុំឃាំងជា‌មួយគ្នានៅក្នុងគុកចៅ‌ហ្វាយរបស់លោកថា៖ «ថ្ងៃនេះ ហេតុអ្វីបានជាលោកមានទឹកមុខព្រួយដូច្នេះ?»

សូមមើលជំពូក

លោកុ‌ប្បត្តិ 40:8

គេឆ្លើយថា៖ «យើងបានយល់សប្តិ តែគ្មានអ្នកណាអាចកាត់ស្រាយសប្ដិនេះបានទេ»។ លោកយ៉ូសែបពោលទៅគេថា៖ «តើការកាត់ស្រាយមិនមែនជាកិច្ច‌ការរបស់ព្រះទេឬ? សូមលោកប្រាប់សប្តិនោះមកខ្ញុំមើល»។

សូមមើលជំពូក

លុះព្រឹកឡើង ផារ៉ោនមានព្រះ‌ហឫ‌ទ័យខ្វល់ខ្វាយណាស់ ស្ដេចចាត់គេឲ្យទៅហៅពួកគ្រូទាយ និងពួកអ្នកប្រាជ្ញទាំងប៉ុន្មាននៅស្រុកអេស៊ីព្ទមក រួចផារ៉ោនតំណាលសប្ដិនោះប្រាប់ពួក‌គេ តែគ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចកាត់ស្រាយថ្វាយស្ដេចបានឡើយ។

សូមមើលជំពូក

ដានី‌យ៉ែល 4:5

យើងបានសុបិនឃើញ ដែលធ្វើឲ្យយើងតក់ស្លុត ហើយគំនិតដែលយើងនឹកគិតនៅក្នុងដំណេក និងនិមិត្តក្នុងគំនិតរបស់យើង ក៏ធ្វើឲ្យយើងភ័យខ្លាច។

សូមមើលជំពូក

ដានី‌យ៉ែល 5:6

ពេលនោះ ព្រះ‌ភក្ត្របំព្រងរបស់ស្តេចក៏ផ្លាស់ប្រែ ហើយគំនិតស្ដេចក៏នាំឲ្យព្រួយបារម្ភ ព្រះកាយពលទន់ខ្សោយ ហើយជង្គង់ស្ដេចប្រដំគ្នា។

សូមមើលជំពូក

ដានី‌យ៉ែល 7:28

សេចក្ដីនេះចប់តែប៉ុណ្ណេះ។ ចំណែកឯខ្ញុំ ដានី‌យ៉ែល គំនិតរបស់ខ្ញុំបានធ្វើឲ្យខ្ញុំតក់ស្លុតជាខ្លាំង ហើយមុខខ្ញុំក៏ស្លេកស្លាំង តែខ្ញុំរក្សារឿងនោះទុកនៅក្នុងចិត្ត។

សូមមើលជំពូក

ដានី‌យ៉ែល 8:27

ដូច្នេះ ខ្ញុំដានី‌យ៉ែល ក៏ខ្សោះល្វើយ ហើយឈឺអស់បួនដប់ថ្ងៃ រួចខ្ញុំក្រោកឡើងទៅបំពេញកិច្ចការរបស់ស្តេចវិញ តែខ្ញុំតក់ស្លុតជាខ្លាំងដោយសារនិមិត្តនោះ ហើយគ្មានអ្នកណាអាចយល់បាន។

តាមពួកយើង:

តំណភ្ជាប់ដែលបានឧបត្ថម្ភ

ការផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម