និក្ខមនំ 37:16

ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធកែសម្រួល ២០១៦

លោកធ្វើប្រដាប់ដែលត្រូវដាក់លើតុពីមាសសុទ្ធទាំងអស់ គឺមានថាស ផ្តិល ប៉ាន់ និងពែង ដែលសម្រាប់ប្រើក្នុងពិធីថ្វាយតង្វាយច្រូច។

សូមមើលជំពូក ចម្លង

ការបកប្រែផ្សេងទៀត។

8 ការដាក់ឲ្យឆ្លើយតបគ្នា

១ ពង្សាវ‌តារ‌ក្សត្រ 7:50

ហើយទាំងឆ្នាំង ដង្កៀង ចានគោម កូនចាន និងពានធ្វើពីមាសសុទ្ធទាំងអស់ ក៏ធ្វើត្រចៀកទ្វារមាសសម្រាប់ទ្វារនៃព្រះ‌វិហារខាងក្នុង គឺជាទ្វារនៃទីបរិសុទ្ធបំផុត ហើយសម្រាប់ទ្វារព្រះ‌វិហារខាងក្រៅដែរ។

សូមមើលជំពូក

២ ពង្សាវ‌តារ‌ក្សត្រ 12:13

ប៉ុន្តែ មិនបានយកប្រាក់ដែលគេយកមកថ្វាយក្នុងព្រះ‌វិហាររបស់ព្រះ‌យេហូវ៉ា ទៅធ្វើជាគ្រឿងមាស គ្រឿងប្រាក់ ដូចជាពែង គ្របប្រឆេះ ចាន‌ក្លាំ ឬត្រែឡើយ

សូមមើលជំពូក

និក្ខមនំ 25:29

ត្រូវធ្វើថាស ផ្ទិល ប៉ាន់ និងពែងសម្រាប់តុនោះ ដើម្បីប្រើសម្រាប់តង្វាយច្រូច ហើយត្រូវធ្វើពីមាសសុទ្ធទាំងអស់។

សូមមើលជំពូក

និក្ខមនំ 37:15

លោកក៏ធ្វើឈើស្នែងពីឈើនាង‌នួន ស្រោបដោយមាស ដើម្បីសែងតុ។

សូមមើលជំពូក

និក្ខមនំ 37:17

លោកយកមាសសុទ្ធឆ្លាក់ធ្វើជើងចង្កៀង គឺធ្វើគល់ ដើម នប់ កន្សោមគ្រាប់ និងផ្កា ទាំងអស់ជាប់ជា‌មួយគ្នា។

សូមមើលជំពូក

ជន‌គណនា 7:13

តង្វាយរបស់គាត់មានថាសប្រាក់មួយ ទម្ងន់មួយរយសាម‌សិបសេកែល ចាន‌គោមប្រាក់មួយ ទម្ងន់ចិតសិបសេកែល តាមទម្ងន់ដែលប្រើក្នុងទីបរិសុទ្ធ ទាំងពីរដាក់ពេញដោយម្សៅយ៉ាងម៉ដ្ត លាយជា‌មួយប្រេងសម្រាប់ជាតង្វាយម្សៅ។

សូមមើលជំពូក

២ ធីម៉ូថេ 2:20

នៅក្នុងផ្ទះមួយដ៏ធំ មិនមែនមានសុទ្ធតែគ្រឿងប្រដាប់ធ្វើពីមាស និងពីប្រាក់ប៉ុណ្ណោះទេ គឺមានគ្រឿងប្រដាប់ធ្វើពីឈើ ហើយពីដីដែរ ខ្លះសម្រាប់ប្រើប្រាស់ក្នុងឱកាសពិសេសៗ ខ្លះសម្រាប់ប្រើប្រាស់ធម្មតា។

តាមពួកយើង:

តំណភ្ជាប់ដែលបានឧបត្ថម្ភ

ការផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម