និក្ខមនំ 34:25

ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធកែសម្រួល ២០១៦

មិនត្រូវយកឈាមនៃយញ្ញ‌បូជាមកថ្វាយយើងជា‌មួយនំបុ័ងមានដំបែឡើយ ឯយញ្ញ‌បូជានៃបុណ្យរំលងក៏មិនត្រូវទុករហូតដល់ព្រឹកដែរ។

សូមមើលជំពូក ចម្លង

ការបកប្រែផ្សេងទៀត។

12 ការដាក់ឲ្យឆ្លើយតបគ្នា

និក្ខមនំ 12:10

កុំឲ្យមានសល់ដល់ព្រឹកស្អែក បើមានសល់អ្វីដល់ព្រឹកនោះ ត្រូវដុតចោល។

សូមមើលជំពូក

និក្ខមនំ 12:20

មិនត្រូវបរិ‌ភោគអ្វីដែលមានដំបែ នៅក្នុងទីលំនៅទាំងប៉ុន្មានរបស់អ្នករាល់គ្នាឡើយ ត្រូវបរិ‌ភោគតែនំបុ័ងឥតដំបែម៉្យាងប៉ុណ្ណោះ»។

សូមមើលជំពូក

និក្ខមនំ 12:8

គេត្រូវអាំងសាច់បរិ‌ភោគជា‌មួយនំបុ័ងឥតដំបែ និងបន្លែល្វីងនៅយប់នោះ។

សូមមើលជំពូក

និក្ខមនំ 23:18

មិនត្រូវយកឈាមយញ្ញ‌បូជារបស់យើងថ្វាយជា‌មួយនំបុ័ងមានដំបែឡើយ ក៏មិនត្រូវទុកខ្លាញ់នៃតង្វាយនោះ តាំងពីល្ងាចដល់ព្រឹកដែរ។

សូមមើលជំពូក

និក្ខមនំ 29:34

ប្រសិន‌បើមានសាច់សល់ពីពិធីនោះ ឬនំបុ័ងបាននៅសល់រហូតដល់ព្រឹក នោះត្រូវយកសំណល់នោះទៅដុតក្នុងភ្លើង មិនត្រូវបរិ‌ភោគឡើយ ដ្បិតជាអាហារបរិសុទ្ធ។

សូមមើលជំពូក

លេវី‌វិន័យ 2:11

រីឯតង្វាយម្សៅណាដែលអ្នករាល់គ្នានឹងថ្វាយដល់ព្រះ‌យេហូវ៉ា មិនត្រូវលាយដោយដំបែឡើយ ដ្បិតមិនត្រូវដុតដំបែ ឬទឹកឃ្មុំ ទុកជាតង្វាយថ្វាយដល់ព្រះ‌យេហូវ៉ាឡើយ។

សូមមើលជំពូក

លេវី‌វិន័យ 7:15

ឯសាច់នៃយញ្ញ‌បូជារបស់តង្វាយមេត្រី ដែលសម្រាប់ជាសេចក្ដីអរព្រះ‌គុណ នោះត្រូវបរិ‌ភោគក្នុងថ្ងៃដែលបានថ្វាយនោះឯង មិនត្រូវទុកឲ្យដល់ភ្លឺឡើយ។

សូមមើលជំពូក

ជន‌គណនា 9:12

គេមិនត្រូវទុកអ្វីឲ្យសល់រហូតដល់ព្រឹកឡើយ ក៏មិនត្រូវបំបាក់ឆ្អឹងណាមួយឡើយ គឺគេត្រូវធ្វើតាមច្បាប់ទាំងអស់សម្រាប់ពិធីបុណ្យរំលង។

សូមមើលជំពូក

ម៉ាថាយ 13:33

ព្រះ‌អង្គមានព្រះ‌បន្ទូលជារឿងប្រៀបធៀបមួយទៀតទៅគេថា៖ «ព្រះរាជ្យនៃស្ថាន‌សួគ៌ប្រៀបដូចជាដំបែ ដែលស្ត្រីម្នាក់យកទៅលាយនឹងម្សៅបីរង្វាល់ រហូតដល់ម្សៅទាំងអស់ដោរឡើង»។

សូមមើលជំពូក

មិនត្រូវបរិ‌ភោគនំបុ័ងមានដំបែឡើយ គឺត្រូវបរិ‌ភោគនំបុ័ងឥតដំបែចំនួនប្រាំពីរថ្ងៃ ជានំបុ័ងនៃទុក្ខលំបាក ព្រោះអ្នកបានចេញពីស្រុកអេស៊ីព្ទទាំងប្រញាប់‌ប្រញាល់ ដើម្បីឲ្យបាននឹកចាំអស់មួយជីវិត ពីថ្ងៃដែលអ្នកបានចេញពីស្រុកអេស៊ីព្ទ។

សូមមើលជំពូក

ចោទិយ‌កថា 16:4

ក្នុងរយៈពេលប្រាំពីរថ្ងៃ មិនត្រូវឲ្យឃើញមានដំបែនៅក្នុងទឹកដីទាំងមូលរបស់អ្នកឡើយ ក៏មិនត្រូវឲ្យមានសាច់ដែលអ្នកថ្វាយយញ្ញ‌បូជានៅល្ងាចថ្ងៃទីមួយ នៅសល់រហូតដល់ព្រឹកដែរ។

តាមពួកយើង:

តំណភ្ជាប់ដែលបានឧបត្ថម្ភ

ការផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម