ទំនុកតម្កើង 102:5

ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធកែសម្រួល ២០១៦

ដោយព្រោះសម្រែកដែលទូល‌បង្គំថ្ងូរ ស្បែកទូល‌បង្គំនៅជាប់នឹងឆ្អឹងទៅហើយ។

សូមមើលជំពូក ចម្លង

គេចេញមកដូចជាផ្កា រួចត្រូវកាត់ដាច់ទៅ គេរួញថយបាត់ទៅ ដូចជាស្រមោល ឥតនៅស្ថិត‌ស្ថេរឡើយ។

ខ្ញុំនៅតែស្បែក និងឆ្អឹង ហើយបានរស់ ដោយសារតែស្បែក និងធ្មេញប៉ុណ្ណោះ។

ទូល‌បង្គំស្រែកថ្ងូរ ហើយអស់កម្លាំង រាល់យប់ទឹកភ្នែកទូល‌បង្គំហូរជោកគ្រែ ខ្នើយទូល‌បង្គំជោកជាំ ដោយសំណោករបស់ទូល‌បង្គំ។

អស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិតអើយ ចូរថយចេញពីខ្ញុំទៅ ដ្បិតព្រះ‌យេហូវ៉ាបានស្តាប់សំឡេងយំរបស់ខ្ញុំ។

នៅពេលព្រឹកវាដុះចេញមក ហើយលាស់ឡើង នៅពេលល្ងាច វាស្រពោន ហើយក្រៀមស្វិតទៅ។

ចិត្តដែលសប្បាយជាថ្នាំយ៉ាងវិសេស តែវិញ្ញាណបាក់បែករមែងឲ្យឆ្អឹងរីងស្ងួតទៅ។

ឥឡូវនេះ មុខរបស់គេខ្មៅជាងធ្យូង គ្មានអ្នកណាស្គាល់គេតាមផ្លូវទេ ស្បែកជាប់នឹងឆ្អឹង ស្វិតក្រៀមដូចជារំកាច់ឈើ។

ហើយដែលគាត់ឡើងទៅរាល់តែឆ្នាំដូច្នោះ នោះពេនី‌ណាក៏តែង‌តែរុក‌កួននាងកំពុងដែលធ្វើដំណើរ ឡើងទៅដំណាក់នៃព្រះ‌យេហូវ៉ា ធ្វើឲ្យហា‌ណាយំ ហើយមិនបរិ‌ភោគអ្វីសោះ។

តាមពួកយើង:

តំណភ្ជាប់ដែលបានឧបត្ថម្ភ

ការផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម