12 «Երբ քահանայապետների իշխանությամբ ու հրամանով Դամասկոս էի գնում,
12 Երբ քահանայապետների իշխանությամբ ու հանձնարարությամբ Դամասկոս էի գնում,
Վա՜յ նրանց, ովքեր անարդար օրենքներ են հաստատում, չար գործեր են արձանագրում, և նրանց, ովքեր ճնշող որոշումներ են ընդունում,
Իսկ երբ Երեմիան դադարեց խոսելուց՝ ամբողջ ժողովրդին ամեն բան ասելով այնպես, ինչպես նրան հրամայել էր Տերը, նրան բռնեցին քահանաները, սուտ մարգարեներն ու ողջ ժողովուրդը և ասացին. «Դու անպայման պիտի մեռնես,
Քահանայապետներն ու փարիսեցիները հրահանգել էին, որ եթե մեկն իմանա նրա տեղը, հայտնի, որպեսզի նրան ձերբակալեն։
որ արեցի Երուսաղեմում իսկ. քահանայապետներից իշխանություն ստանալով՝ սրբերից շատերին ես բանտարկում էի և նրանց սպանությանը համաձայն էի։
կեսօրին ճանապարհին, ո՛վ արքա, տեսա, որ երկնքից արեգակի լուսավորությունից առավել ուժեղ մի լույս փայլատակեց իմ և ինձ հետ գնացողների շուրջը։
Բոլորից հետո երևաց նաև ինձ՝ իբրև մի անարգի։