Քարավանները փոխում են իրենց ճամփան, բայց հասնում են անապատին ու կորչում։
Այդպես լքվեցի նաև ես բոլորից, կորստյան մատնվեցի ու դարձա տնանկ։
Տաքանալիս դադար են առնում, շոգ ժամանակ իրենց տեղերից ցամաքում են։
Թեմայի քարավանները նայեցին, Սաբայի ճանապարհորդները նրանց հուսացին.
Խրատի՛ր ինձ չափավորությամբ, ո՛վ Տեր, ոչ թե քո բարկությամբ, որ չլինի թե ոչնչացնես ինձ։