17 Տաքանալիս դադար են առնում, շոգ ժամանակ իրենց տեղերից ցամաքում են։
17 որ իսկույն հալվում է ջերմության գալուց, չի ճանաչվում, թե ի՛նչ էր առաջ,
Եվ Գաղաադի բնակիչներից թեզբացի Եղիան ասաց Աքաաբին. «Կենդանի է Իսրայելի Տեր Աստվածը, որին ծառայում եմ. այս տարիներին ցող և անձրև չպիտի լինի. բայց միայն իմ խոսքով»։
Երաշտն ու տապը ձյան ջրերն են հափշտակում, գերեզմանն էլ՝ մեղք գործողներին։
Որոնք սառնությունից պղտորված են. նրանց մեջ ձյուն կա ծածկված։
Քարավանները փոխում են իրենց ճամփան, բայց հասնում են անապատին ու կորչում։