17 Տաքանալիս դադար են առնում, շոգ ժամանակ իրենց տեղերից ցամաքում են։
17 որ իսկույն հալվում է ջերմության գալուց, չի ճանաչվում, թե ի՛նչ էր առաջ,
Երաշտն ու տապը ձյան ջրերն են հափշտակում, գերեզմանն էլ՝ մեղք գործողներին։
Եվ Գաղաադի բնակիչներից թեզբացի Եղիան ասաց Աքաաբին. «Կենդանի է Իսրայելի Տեր Աստվածը, որին ծառայում եմ. այս տարիներին ցող և անձրև չպիտի լինի. բայց միայն իմ խոսքով»։
Որոնք սառնությունից պղտորված են. նրանց մեջ ձյուն կա ծածկված։
Քարավանները փոխում են իրենց ճամփան, բայց հասնում են անապատին ու կորչում։