«Իմ խո՛սքը լսեցեք, ո՛վ իմաստուններ, և ո՛վ գիտուններ, ակա՛նջ դրեք ինձ։
«Ո՛վ իմաստուններ, լսե՛ք ինձ, և դուք՝ հանճարեղնե՛ր, ակա՛նջ դրեք.
Եղիուսը պատասխանեց.
Որովհետև խոսքերն ականջը կքննի, ինչպես կերակրի համը քիմքը կառնի։
Իմաստունը թող լսի և ավելացնի հմտությունը, իսկ ողջամիտը առաջնորդություն ստանա,
Ձեզ հետ որպես ողջամիտների հետ եմ խոսում. դուք ինքնե՛րդ դատեք, ինչ ասում եմ։
Եղբայրնե՛ր, երեխա մի՛ եղեք դատողություն անելիս, այլ չարություն անելի՛ս երեխա եղեք, իսկ մտքով կատարյա՛լ եղեք։