«Սակայն լսի՛ր իմ խոսքը, ո՛վ Հոբ, և իմ բոլոր ասածներին ակա՛նջ դիր։
«Բայց դու, Հո՛բ, լսի՛ր, թե ի՛նչ եմ ասում, ակա՛նջ դիր իմ խոսքերին։
Իմ խոսքը լա՛վ լսեցեք, և իմ ասածը ձեր ականջներին թող հասնի։
Լսեցե՛ք, խնդրեմ, իմ պատճառաբանությունը և իմ շրթունքների փաստերին ակա՛նջ դրեք։
Որովհետև ես շողոքորթել չգիտեմ. իմ Արարիչն ինձ շուտով կվերացներ»։
Ահա հիմա բերանս բաց եմ արել. թող լեզուս իմ բերանում խոսի։
«Իմ խո՛սքը լսեցեք, ո՛վ իմաստուններ, և ո՛վ գիտուններ, ակա՛նջ դրեք ինձ։
Եվ ասում էր. «Ով լսելու ականջ ունի, թող լսի»։