Երեք բանի տակ դողում է երկիրը, և չորս բան կա, որոնք նա հանդուրժել չի կարողանում.
Երեք բանից է դողում երկիրը և չորրորդից չի հանդարտվում.
Անմիտին վայել չէ փափկությունը, էլ ո՞ւր մնաց ծառային՝ իշխանների վրա իշխելը։
Տզրուկը երկու աղջիկ ունի. «Տո՛ւր, տո՛ւր» են ասում։ Նույնպես և երեք բան անկուշտ է, և չորսը, որ չեն ասում՝ «Հերիք է».
Այդպիսին է շնացող կնոջ ճանապարհը. ուտում է, բերանը սրբում է և ասում է. «Չար բան չեմ արել»։
Ստրուկը, երբ որ թագավորի, տխմարը, երբ որ հացով կշտանա,
Վեց բան կա, որ Տերն ատում է, և յոթը զզվելի են նրա հոգու առաջ.