Այն անցորդը, որը ներքաշվում է իրենը չեղող վեճի մեջ, նման է այն մարդուն, որ շունը բռնում է ականջներից։
Ուրիշի դատին խառնվողը նման է շան պոչին ձեռքը գցողին։
Չար մարդը միայն ըմբոստություն է փնտրում, բայց նրան մի դաժան պատգամավոր կուղարկվի։
Անմիտի շրթունքները կռվի մեջ կմտնեն, և նրա բերանը ծե՜ծ է կանչում։
Վեճից խուսափելը պատիվ է մարդու համար, բայց ամեն հիմար բորբոքվող է։
Ինչպես խենթը, որ կրակի կայծեր, նետեր և մահ է արձակում,
Մարդու հետ զուր տեղը մի՛ վիճիր, եթե նա քեզ չարություն չի արել։
Նա էլ ասաց նրան. «Մա՛րդ, ո՞վ ինձ ձեզ վրա դատավոր կամ բաժանարար կարգեց»։