Անտունն ամոթով թող չվերադառնա, Այլ անտունն ու աղքատը թող օրհնեն քո սուրբ անունը։
Երբ իմ սիրտը դառը ցավեց, և իմ հոգուց խոցվեցի,
տեգեր են պատել։ Երիկամներս են խոցել անխնա, և իմ մաղձը գետնին է թափվում.
Սաղմոս Դավթի՝ շաբաթօրյա զոհաբերության
Տառապեցի և հույժ խոնարհ դարձա, Ամբողջ օրը տրտում շրջեցի,
Ձեռքդ ընդմիշտ բարձրացրո՛ւ նրանց ամբարտավանության վրա. Թշնամին անիրավություն գործեց քո սրբավայրում,
երիկամներս մեջտեղից կիսեց, նետահարեց ինձ,