Արեգակից հեռու տեղում է խոնավությունը, և նրա նեխվածքից է դուրս գալու իր շիվը։
Նա արևի տակ ծաղկում է, նրա ճյուղերը տարածվում են պարտեզում.
Անշուշտ տեսել եմ անզգամների՝ արմատ գցած, բայց հանկարծակի խորտակվել են տները նրանց։
Քարակարկառի վրա է ննջելու ու մանրախիճ քարերի վրա ապրելու.
Ես եմ Տերը՝ քո Աստվածը, որ քեզ հանեցի եգիպտացիների երկրից, Բերանդ բա՛ց, և ես կլցնեմ այն։
Տերը քո անունը գեղատես ու վարսավոր ձիթենի դրեց։ Նրանց թլփատության ձայնից դու մեծ նեղության մեջ ես. անպետքացան քո ոստերը։