ու սրանք դարձան ինչպես վայրի էշ՝ դաշտերում։ Վատնեցին իրենց գործերն ինձ համար. քաղցր եղավ նրանց հացը լկտիների հետ։
ՀՈԲ 39:6 - Նոր Էջմիածին Աստվածաշունչ Նրան իբրև կայան սահմանել եմ առապարները, իբրև բնակավայր՝ աղուտները։ Նոր վերանայված Արարատ Աստվածաշունչ Որի տունն անապատն արեցի և աղադաշտը՝ նրա բնակարանները. |
ու սրանք դարձան ինչպես վայրի էշ՝ դաշտերում։ Վատնեցին իրենց գործերն ինձ համար. քաղցր եղավ նրանց հացը լկտիների հետ։
Նա կլինի ինչպես վայրի մոշին անապատում և երբ բարիքը գա, չի տեսնի. կբնակվի անապատի աղուտներում, մի աղտաղտուկ, երբեք չբնակեցված երկրում։
Ամեն երեկո նրա լացի ձայնը տարածվեց իր ճանապարհներին. հաճախ նա այցելեց անապատի ջրերին. իր մարմնական ցանկության պատճառով այսահար դարձավ։ Անձնատուր եղավ իր կրքերին, և ո՞վ հետ պիտի դարձնի նրան։ Բոլոր նրանք, ովքեր կփնտրեն նրան, նեղություն չեն կրի. իր տառապանքների մեջ կգտնեն նրան։
Բայց նրա դուրս գալու, ծանծաղելու և հորդելու տեղերում ջրերն առողջարար չեն լինելու, այլ թողնվելու են աղ ունենալու համար։
Եվ բոլոր ազգերը կասեն. “Ինչո՞ւ Տերն այդպես արեց այդ երկրին, ո՞րն է նրա խոր զայրույթի և այդ բարկության պատճառը”։