Նրա վերևում շողշողում են աղեղն ու սուրը, շարժվում վահանն ու նիզակը։
Նրա վրա կապարճն է ճարճատում, պսպղուն նիզակն ու գեղարդը։
Երբ նետերի է հանդիպում, արհամարհում է, թրի առաջ էլ չի նահանջում։
Իսկ ինքը բարկությամբ ապականում է երկիրը։ Չի հավատում, մինչև փողը չհնչի։
քանի որ Տերը շրջեց Հակոբի հպարտությունն Իսրայելի հպարտության նման, որովհետև ամբողջությամբ մերժեցին նրանց և ոչնչացրին նրա ճյուղերը,