ինքը մեկ օրվա ճանապարհ գնաց դեպի անապատ և նստեց բևեկնի մի ծառի տակ։ Նա իր մահը ցանկացավ՝ ասելով. «Բավական է, Տե՛ր, ա՛ռ իմ հոգին ինձնից, քանզի ես իմ հայրերից ավելի լավ չեմ»։
ՀՈԲ 30:4 - Նոր Էջմիածին Աստվածաշունչ Նաև նրանք, որ խշխշան բանջարով էին փաթաթվում, որոնց կերակուրն հենց այդ բանջարն էր։ Անարգներ ու արհամարհվածներ, կարոտ մնացած ամեն բարիքի, որոնք սովից ծառի արմատներ էին ծամծմում։ Նոր վերանայված Արարատ Աստվածաշունչ Մացառի վրայի մոլոշն էին քաղում և գիհիի արմատը՝ իբրև իրենց հաց։ |
ինքը մեկ օրվա ճանապարհ գնաց դեպի անապատ և նստեց բևեկնի մի ծառի տակ։ Նա իր մահը ցանկացավ՝ ասելով. «Բավական է, Տե՛ր, ա՛ռ իմ հոգին ինձնից, քանզի ես իմ հայրերից ավելի լավ չեմ»։
ընկան կարիքի ու սովամահության մեջ, անծնունդ։ Նրանք, որ երեկ անձկությունից ու թշվառությունից փախչում էին անջրդի վայրեր։
Պատասխան տվեց Ամովսը և ասաց Ամասիային. «Ես ո՛չ մարգարե էի, ո՛չ էլ մարգարեի որդի, այլ հովիվ էի և թութ էի քաղում.
Նա ցանկանում էր իր որովայնը լցնել եղջերենու պտղով, որ խոզերն էին ուտում, բայց ոչ ոք չէր տալիս նրան։