Թե լինի մեկը, որ ասի, թե ստեր եմ խոսում, թող բանի տեղ չդնի իմ ասածները»։
Եթե այսպես չէ, ո՞վ է ինձ սուտ հանում և ցույց տալիս, որ իմ ասածները ոչինչ են»։
«Հոգով հանճարեղն իմաստությամբ պատասխան չի՞ տա արդյոք. մի՞թե կանցկացնի իր որովայնի ցավը,
Բաղդատ Սովքեցին նորից խոսեց ու ասաց.
իմ շրթունքները անօրենություն չեն արտասանի, և ոչ էլ հոգիս անիրավության մասին կխորհի։
էլի ես նայելով ձեր դեմքին՝ երբեք չպիտի ստեմ։
քանի որ մատնվում են ամբարիշտի ձեռքը։ Նա փակել է դատավորների աչքերը. եթե նա չէ այդ անողը, ապա ո՞վ է։