Երբ Սավուղի որդի Հեբուսթեն լսեց, որ Աբենները մահացել է Քեբրոնում, նրա ձեռքերը թուլացան, և Իսրայելի բոլոր այրերը վհատվեցին։
ԵԶՐԱՍ 4:4 - Նոր Էջմիածին Աստվածաշունչ Այն ժամանակ երկրի ժողովուրդներն սկսեցին խանգարել հրեա ժողովրդին ու խոչընդոտել նրանց՝ շինելու տաճարը։ Նոր վերանայված Արարատ Աստվածաշունչ Եվ այն երկրի ժողովուրդը թուլացնում էր Հուդայի ժողովրդի ձեռքերը և նրանց խանգարում կառուցելու։ |
Երբ Սավուղի որդի Հեբուսթեն լսեց, որ Աբենները մահացել է Քեբրոնում, նրա ձեռքերը թուլացան, և Իսրայելի բոլոր այրերը վհատվեցին։
Նրանք զոհասեղանը պատրաստեցին իր նախկին տեղում, թեև անհանգստանում էին երկրի ազգերից։ Դրա վրա ողջակեզներ մատուցեցին Տիրոջը՝ իրենց Աստծուն, մեկը՝ առավոտյան, իսկ մյուսը՝ երեկոյան։
Վարձկաններ բռնելով՝ փորձում էին խափանել նրանց գործը։ Այդպես էին վարվում պարսից Կյուրոսի թագավորության օրերից մինչև պարսից Դարեհ արքայի օրերը։
որ շինում էր պարիսպը։ Հաճախ էլ օգնում էր եղբորը՝ մի ձեռքում կրելով զենքը, իսկ մյուս ձեռքով եղբորը խիճ կամ շաղախ տալով։
Այսպես բոլորը մեզ վախեցնում էին՝ մտածելով, թե մեր ձեռքերը կթուլանան, և մեր գործը չի ավարտվի։ Բայց, արդ, ես զորացրի իմ ձեռքերը, մինչև որ գործը գլուխ գա։
Իշխաններն ասացին թագավորին. «Թող սպանվի այս մարդը, որովհետև այդպես նա թուլացնում է բազուկները կռվող մարդկանց, որոնք մնացել են այս քաղաքում, և բազուկները ամբողջ ժողովրդի՝ այդպիսի խոսքեր ասելով նրան. այս մարդը ոչ թե օգուտի և խաղաղության խոսքեր է ասում ժողովրդին, այլ չարության»։