Գադը եկավ Դավթի մոտ, պատմեց ու ասաց. «Ընտրի՛ր, որն ուզում ես. կա՛մ քո երկրում երեք տարի սով պիտի լինի, կա՛մ երեք ամիս դու պիտի փախչես քո թշնամիների առաջից, ու քեզ պիտի հալածեն, կա՛մ էլ երեք օր մահ պիտի լինի քո երկրում։ Արդ, մտածի՛ր ու ասա՛, թե ի՛նչ պատասխան տանեմ ինձ ուղարկողին»։
Լսե՛ք ձեր առաջնորդներին և հնազանդվե՛ք նրանց, որովհետև նրանք հսկում են ձեր հոգիների վրա, քանի որ հաշիվ են տալու ձեր փոխարեն։ Նրանք ուրախությամբ թող անեն այդ բանը և ոչ հառաչելով, քանի որ այն ձեր օգտի համար չէ։
Դավիթն իր մարդկանց ասաց. «Ամեն մեկն իր սուրը թող կապի մեջքին»։ Բոլորն իրենց սրերը կապեցին իրենց մեջքին։ Դավիթը նույնպես իր սուրը կապեց մեջքին. Դավթի հետևից չորս հարյուր մարդ ելավ, երկու հարյուր մարդ էլ մնաց կահ-կարասու մոտ։