Biblia Todo Logo
Bíobla ar líne
- Fógraí -




Matha 24:31 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

31 Agus cuirfidh se a aingil amach le glaodh mór stuic, agus baileochaidh siad a fhiréin ó na ceithre gaothaibh, ó imeall go h‐imeall neimhe.

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

31 agus cuirfidh sé amach uaidh a aingil le hardseinm stoic, agus cruinneoidh siad an dream atá tofa aige ó cheithre aird na gaoithe, ó cheann ceann na spéire.

Féach an chaibidil Cóip

Na Ceithre Soiscéil agus Gníomhartha na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara

31 Agus cuirfidh sé uaidh a aingle le trompa, agus de ghuth árd, agus cruinneochaidh siad a fhíréin le chéile as na ceithre h-áirde, ó fhíor-uachtar na bhflaitheas go dtí a bhfír-íochtar.

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

31 Agus cuirfidh sé a aingil le trompa agus lé guth mór, agus cruinneochuid síad a dháoine toghthasan ó na ceithre gáothaibh, ó leithimeal neimhe go soithe an leithimeal eile dhe.

Féach an chaibidil Cóip

Na Cheithre Soisgéil agus Gníoṁartha na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

31 Agus cuirfidh sé a aingil amach, le trúmpa agus le guth árd: agus cruinneóchaid siad a fhíoraoin ós na cheithre gaoithibh, ó uachtar na bhflathas go dtí a n-íochtar.

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

31 Agus cuirfidh sé a chuid aingeal amach le trumpa mórghlórach ag bailiú a chuid tofach as na ceithre hairde, ó cheann ceann na bhflaitheas.”

Féach an chaibidil Cóip




Matha 24:31
44 Tagairtí Cros  

Cuirfidh Mac an Duine a aingil amach, agus baileochaidh siad as a ríoghacht gach adhbhar scannail, agus lucht déanta an uilc,


Agus muna mbéadh gur giorruigheadh na laethe sin, ní fuasclóchaidhe aon duine beo: acht ar son na bhfíréan toghtha giorróchar na laethe sin.


Óir éireochaidh Críostanna bréige, agus fáidhe bréige, agus taisbeánfaid‐sean cómharthaí agus iongantaisí móra, d’fhonn na fíréin toghtha féin do mhealladh, má’s féidir é.


Foghlaimidh samhlaoid ó’n gcrann fige: nuair bhíos a ghéag bog, agus an duilleabhar ag teacht uirthi, bíonn a fhios agaibh go bhfuil an samhradh i ngiorracht daoibh;


Acht nuair thiocfas Mac an Duine ’n‐a ghlóir, agus na h‐aingil go léir i n‐éinfheacht leis, suidhfidh sé annsin i gcathaoir a ghlóire:


Agus tháinig Íosa chuca agus do labhair sé leo, g‐á rádh, Tugadh dhamh‐sa gach cumhacht ar neamh agus ar talamh.


Agus annsin cuirfidh sé a aingil amach, agus cruinneochaidh sé a fhíréin ó na ceithre gaothaibh, ó fhír‐imeall an domhain go fír‐imeall neimhe.


agus go bhfógróchaidhe ’n‐a ainm aithrighe agus maitheamhnas na bpeacadh do na cinidheachaibh uile, ag tosnú ó Iarúsalem.


Agus ní h‐amháin ar son an chinidh, acht go gcruinneochadh sé i n‐aon chineadh amháin clann Dé atá scaipthe.


Acht fiafruighim‐se, Nár airigheadar? D’airigheadar cinnte, Do leath a nglór ar fud an domhain uile, Agus a mbriathra go foircheann an domhain.


i móiméad, le sméideadh súile, le glór an stuic deiridh; óir séidfidh an stoc, agus éireochaidh na mairbh neamhthruaillidhe, agus athróchar sinn.


chum an uile nidh do chómhchruinniú i gCríost, nuair thiocfadh na h‐aimseara chum críche, idir a bhfuil ar neamh, agus a bhfuil ar talamh.


Óir tiocfaidh an Tighearna ó na flaitheasaibh anuas le gáir, le guth an árd‐aingil, agus le glór stuic Dé: agus is iad na mairbh i gCríost is túisce éireochas:


I dtaobh a mbaineann le teacht ár dTighearna Íosa Críost, agus le n‐ár gcómhchruinniú fá n‐a chómhair,


agus chum dorchachta, ná chum stoirme, agus chum árd‐ghlóir stuic, agus chum gleodh focal; gur iarr na daoine do chuala é d’impidhe nach labharfaidhe aon fhocal eile leo:


rúindiamhair na seacht réalta do chonnacais im’ láimh dheis, agus na seacht gcoinnleoir óir. Is iad na seacht réaltana aingle na seacht eaglais, agus is iad na seacht gcoinnleoirí óir na seacht h‐eaglaisí.


Agus do shéid an seachtmhadh h‐aingeal; agus do bhí glórtha móra ar neamh, adubhairt, Is le n‐ár dTighearna, agus le n‐a Chríost ríoghacht an domhain: agus riaghlóchaidh sé go saoghal na saoghal.


’N‐a dhiaidh sin do chonnacas ceithre h‐aingle ’n‐a seasamh ag ceithre cúinnibh an domhain, ag coimheád ceithre gaotha an domhain, chum nach séidfeadh aon ghaoth ar an talamh, ná ar an bhfairrge, ná ar aon chrann.


Agus do chonnacas na seacht n‐aingle bhíos ’n‐a seasamh i bhfiadhnaise Dé; agus tugadh seacht stuic dóibh.


Lean orainn:

Fógraí


Fógraí