Biblia Todo Logo
Bíobla ar líne
- Fógraí -




Íseáia 59:11 - An Bíobla Naofa 1981

11 Tá muid uile ag gnúsacht mar bheadh béir ionainn, ag ochlán agus ag éagaoin ar nós colúr. Tá ár súil leis an gceart - ach ní ann dó, le fuascailt, ach is fada uainn í.

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

11 Núallamuid uile amhuil mathghamhna, agus gubhamaoid go doiligh amhuil columa: atá ar súil ré breitheamhnus, acht ní bhfuil ar fagháil; ar son tárthala, atá sí a bhfad uáinn.

Féach an chaibidil Cóip




Íseáia 59:11
19 Tagairtí Cros  

Tá lucht mo ghéarleanúna ag druidim liom, agus iad i bhfad ó do dhlí.


Is fada an slánú ó na peacaigh, toisc nach cúram leo d'fhoraitheanta.


Tá mo leasracha arna líonadh d'othras, níl folláine ar bith i mo cholainn.


Tabhair cluas do m'urnaí, a Dhia: ná téigh i bhfolach ó m'achainí.


Éistfidh mé leis an Tiarna Dia óir labhróidh sé ar son na síochána - síocháin dá mhuintir agus dá fhíréin; agus don dream a d'iompaigh chuige ó chroí.


Mar a bheadh fáinleog ann, tá mé ag bíogarnach, tá mé ag olagón ar nós colúir; tá mo shúile á n‑iompú agam i dtreo na n‑ard, amharc i mo dhiaidh agus bí i d'urra agam.


Tá do mhic ina luí gan lúth ar choirnéal gach uile shráide chomh lag le heilit i mbarrach, ar meisce le fearg an Tiarna, le bagairtí do Dhé.


Caitear an ceart i leataobh agus seasann an fhíréantacht siar. Mar baineadh leagan as an iontaoibh ar fhaiche na cathrach, agus níl cead isteach ag an macántacht.


Bealach na síochána ní eol dóibh, ná níl ionracas ar bith i rian a n‑imeachta. Cosáin chama atá réitithe amach acu; an té a shiúlann iad, níl síocháin i ndán dó.


Dá thairbhe sin is fada an ceart uainn agus ní thagann an fhíréantacht suas linn. Bímid ag dréim leis an solas, agus seo dorchadas, le gealán gréine, agus tá muid ag siúl faoi ghruaim.


Bhí súil againn le síocháin - ach níor tháinig maith ar bith, le haimsir shlánaithe, ach féach an scéin!


Nach trua gan bothán fear taistil agam san fhásach,


Is fada ó mo chroí a dhíbir tú an tsíocháin sa chaoi nach cuimhin liom céard is sonas ann.


Agus má théann aon chuid acu slán, beidh siad ar na sléibhte amhail coilm na ngleannta, an t‑iomlán acu ag caoineadh, gach duine i dtaobh a pheacaí féin.


Ní éann siad ormsa óna gcroí amach, nuair a bhíonn siad ag liúireach ar a leapacha; gearrann siad iad féin ar son arbhair agus úrfhíona, ach bíonn siad easumhal domsa.


Tá na geataí chun na n‑aibhneacha ar oscailt agus gach duine dá bhfuil sa phálás imithe chun scaoill.


Ardaítear an dealbh chun siúil chun í a thabhairt go tír iasachta; tá a cuid banóglach ag ligean osnaí uathu mar chorracú colm agus ag bualadh a n‑ucht le teann díomá.


Lean orainn:

Fógraí


Fógraí