Íseáia 44:16 - An Bíobla Naofa 1981

¹⁶ Leath amháin de, adaíonn sé tine leis, róstann feoil air agus itheann a dhóthain. Déanann sé a ghoradh féin chomh maith á rá: “Á, tá mé do mo ghoradh féin agus ag breathnú isteach sa tine.”

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

¹⁶ Loisgidh sé cuid de annsa teine; le cuid de ithe sé feóil: do ní sé rósta, agus bí sé sáitheach: do ní fós, é féin do ghoradh, agus a deir, Aha, atáim goirthe, do chonnairc mé an teine:

Íseáia 44:16 Tagairtí Cros

2 Croinicí 32:19

Labhraíodar faoi Dhia Iarúsailéim amhail is dá mba cheann de dhéithe phobail eile an domhain é, agus is saothar lámha daoine iadsan.

Iób 39:14

Óir ligeann sí a huibheacha uaithi ar an talamh, Agus fágann ansiúd le gor ag an gcré iad,

Íseáia 44:15

Dar le daoine ansin nach bhfuil ann ach ábhar tine. Tógann siad cuid de le hiad féin a théamh. Dóitear cuid de le harán a dhéanamh. Ach an duine seo, dealbhaíonn sé dia as agus caitheann é féin ar a bhéal faoi os a chomhair.

Íseáia 44:17

Lena bhfuil fágtha déanann sé dia dó féin, íol a sléachtann sé agus a síneann sé é féin béal faoi os a chomhair, ag guí chuige agus á rá: “Saor mé, óir is tú mo dhia.”

Íseáia 47:14

Beidh siad ar nós na gcoinlíní a dhónn an tine. Ní shábhálfaidh siad a mbeo ar ghreim na lasrach. Ná ní aon ghríosach í seo chun do ghoradh a dhéanamh, ní aon teallach é le suí os a chomhair.