Iób 24:20 - An Bíobla Naofa 1981

²⁰ Dhéanfadh an bhroinn a dhealbhaigh é dearmad air, Agus ní thabharfaí a ainm chun cuimhne a thuilleadh. Mar sin a bhascfaí an urchóid mar a dhéanfaí crann.”

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

²⁰ Dearmodfuigh an bhru é; beathochuidh an phéist go milis air; ní cuimhneochthar ní sa mhó é; agus stíallfuighthear an tolc mar chrann.

Iób 24:20 Tagairtí Cros

Iób 17:14

Tugaim athair ar an morgadh, Agus máthair agus deirfiúr ar an gcruimh.

Iób 19:10

Rinne sé mé a bhascadh ó gach taobh, agus ghéill mé. Stoith sé mo dhóchas mar phlanda as an talamh.

Iób 19:26

Dá bhfeicfinn é ar scaradh le mo chneas, Dá bhfaighinn radharc ar mo Dhia agus mé díchollaithe,

Iób 21:26

Luíonn siad le chéile sa chré, Agus brat cruimheanna orthu.

Iób 3:13

Ansin a luífinn síos faoi shuaimhneas, Rachainn a chodladh agus ligfinn mo scíth,

Salm 34:16

Bíonn súile an Tiarna ar na fíréin agus tugann sé aird ar a n‑achainí.

Seanfhocal 10:7

Beidh cuimhne ar an bhfíréan faoi bheannacht, ach lobhfaidh ainm an urchóidigh.

Cóheilit 8:10

Ansin chonaic mé lucht míghníomha á gcur le barr toirtéise: agus nuair a thagadh na daoine ón áit naofa, mholtaí an lucht mí-ghníomha sa chathair mar a ndearna siad a ndrochbhearta. Baois is ea é seo go deimhin.

Íseáia 26:14

Marbh atá siad siúd, agus níl saol i ndán dóibh arís. Scáilí is ea iad, ní éireoidh siad níos mó, mar tá siad smachtaithe scriosta agat agus tá a gcuimhne curtha ar ceal.

Íseáia 49:15

An ndéanann bean dearmad ar leanbh a cíche, an mbíonn deireadh lena grá do mhac a broinne? Agus dearmad dá ndéanfadh féin, ní dhéanfaidh mise dearmad ortsa go deo!

Matha 3:10

Anois féin, tá an tua le fréamh na gcrann, agus gach crann nach dtugann toradh fónta uaidh, gearrfar anuas agus caithfear sa tine é.