Iób 15:22 - An Bíobla Naofa 1981

²² Ní bheidh aon dóchas aige go bhfillfidh sé ón dorchadas; Tá a fhios aige gurb é an claíomh is dán dó,

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

²² Ní chreidionn sé go bhfillfidh sé amach as dorchadas, agus atá an clóidheamh ag fuireach ris.

Iób 15:22 Tagairtí Cros

2 Ríthe 6:33

Ag caint fós leo dósan, shroich [an rí]. “Is léir,” ar sé, “gur ón Tiarna an mí-ádh seo. Cén fáth a mbeadh muinín agam fós as an Tiarna?”

Iób 15:23

Agus a bheith ina bhia ag badhbha. Tá a fhios aige go bhfuil an mí-ádh mar chinniúint aige,

Iób 15:30

Ní scarfaidh sé leis an dorchadas; Loscfaidh lasair a bhachlóga Agus scuabfaidh an ghaoth a pheaca ar shiúl.

Iób 19:29

Bíodh eagla oraibh féin anois roimh an gclaíomh, Mar adhanfar fraoch na feirge in aghaidh na hurchóide, Le go mbeadh a fhios agaibh go bhfuil breithiúnas ann dáiríre.

Iób 27:14

Dá líonmhaire iad a chlann mhac, sé an claíomh is dán dóibh; Agus beidh a sliochtsan ar an ngannchuid bia.

Iób 33:18

Déanann sé a bheo a chosaint ar an uaimh, Agus a anam a shábháil ó Sheól.

Iób 36:12

Ach mura ndéanann siad, maraítear le faobhar claímh íad, Agus buaileann an bás iad gan choinne.

Iób 6:11

Ach cén neart atá ionam le feitheamh? Cad tá i ndán dom le go mbeinn foighneach?

Iób 9:16

Dá gcuirfinn toghairm air agus go bhfreagródh seisean mé, Ní chreidim go n‑éistfeadh sé le mo bhriathar.

Matha 27:5

Ach rad sé uaidh na píosaí airgid isteach sa sanctóir agus d'fhág an áit, d'imigh sé leis agus chroch é féin.