Gníomhartha 2 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ Agus nuair tháinig lá Cingcíse, do bhíodar uile i n‐éinfheacht ar aon láthair.

² Agus tháinig go h‐obann torann ó neamh mar bhéadh cuaifeach gaoithe aintréine ann, agus do líon sé an teach ’n‐a rabhadar ’n‐a suidhe.

³ Agus do nochtadh dhóibh mar bhéadh teangthacha teineadh scoilte ó chéile, do shuidh ar gach duine aca.

⁴ Agus do líonadh iad uile de’n Spiorad Naomh, agus do thionnscnadar labhairt as teangthachaibh éagsamhla, de réir mar thug an Spiorad dóibh labhairt.

⁵ Agus do bhí ’n‐a gcómhnaidhe i nIarúsalem Iúdaigh, daoine diadha as gach crích fá’n spéir.

⁶ Agus nuair chualathas an torann sin, do chruinnigh na daoine le chéile, agus do bhí mearbhall ortha, de bhrigh gur airigh gach duine aca a theanga féin d’á labhairt aca.

⁷ Agus do bhí iongnadh agus uathbhás ortha go léir, agus adubhradar le chéile, Féach, nach Galiléanaigh iad so go léir atá ag cainnt?

⁸ Agus cionnas chluinimíd‐ne, gach duine againn, ár dteanga féin ’n‐a rugadh sinn?

⁹ Pártaigh agus Méidigh agus Elamítigh, agus daoine chómhnuigheas i Mesópotámia, i nIúdaea agus i gCappadócia, i bPontus agus san Áise,

¹⁰ i bhFrigia agus i bPamfilia, san Éigipt agus i gcríocaibh Libia atá timcheall Chiréné, agus coimhighthigh ó’n Róimh, idir Iúdachaibh agus phrosélíteachaibh,

¹¹ Créitigh agus Arábaigh, do‐chluinimíd iad ag labhairt ’n‐ár dteangthachaibh féin ar iongantaisibh móra Dé.

¹² Agus do bhí árd‐iongnadh agus mearbhall ortha go léir, agus iad g‐á rádh le chéile, Créad is ciall dó mar scéal?

¹³ Acht bhí cuid aca ag magadh adubhairt, Lán d’fhíon úr atá siad.

¹⁴ Acht Peadar, ag éirghe ’n‐a sheasamh dó i n‐éinfheacht leis an aon duine déag, d’árduigh sé a ghlór, agus do labhair sé leo, A phobail Iúdaea, agus sibh‐se go léir chómhnuigheas i nIarúsalem, bíodh a fhios agaibh an méid seo, agus éistidh lem’ bhriathraibh.

¹⁵ Óir ní ar meisce atá siad‐san, mar mheasann sibh; mar ní fhuil sé acht an tríomhadh h‐uair den ló;

¹⁶ acht is é seo an rud adubhairt an fáidh Ióel;

¹⁷ Agus ins na Laethibh deireannacha, adeir Dia, Doirtfead mo Spiorad ar gach feoil: Do‐ghéanaidh bhúr gclann‐mhac agus bhúr gclanninghean tarngaireacht, Agus chífidh bhúr n‐ógánaigh aislingí, Agus béidh taidhbhridhthe ag bhúr seanóiribh:

¹⁸ Agus ar mo bhuachaillibh agus ar mo chailínibh, ins na laethibh sin Doirtfead dem’ Spiorad; agus do‐ghéanaidh siad tarngaireacht.

¹⁹ Agus taisbeánfad iongantaisí san spéir thuas, Agus míorbhailtí ar an talamh thíos; Fuil, agus teine, agus gal deataigh:

²⁰ Iompóchar an ghrian ’n‐a dorchacht, Agus an ghealach ’n‐a fuil, Roimh theacht do ló an Tighearna, An lá mór iomráidhteach:

²¹ Agus is amhlaidh bhéas, cibé duine ghlaodhfas ar ainm an Tighearna, slánóchar é.

²² A phobail Israel, éistidh leis na briathraibh seo: Íosa Nasardha, duine do mhol Dia dhaoibh leis na cumhachtaibh, agus leis na míorbhailtibh, agus leis na cómharthaibh, do‐rinne Dia tríd ’n‐bhúr measc, mar is eol daoibh féin;

²³ tugadh suas é de réir cómhairle cinnte agus réimh‐eolais Dé, agus do chrochabhair‐se agus do mharbhabhar é le láimh cuirptheach:

²⁴ acht d’aithbheodhuigh Dia é, tar a éis dó pianta an bháis do scaoileadh: óir níorbh fhéidir go gcongbhóchadh an bás é.

²⁵ Óir is é adeir Dáibhi ’n‐a thaobh, Do chonnacas an Tighearna i gcómhnaidhe ar m’fhiadhnaise rómham; Óir atá sé ar mo dheis, chum nach gcorróchaidhe mé:

²⁶ D’á bhrigh sin bhí áthas ar mo chroidhe, agus bhí luthgháir ar mo theangain; Agus thairis sin, do‐gheobhaidh m’fheoil suaimhneas i ndóchas;

²⁷ De bhrigh nach bhfágfair m’anam san uaigh Agus nach leigfir dot’ Aon Naomhtha truailliú d’fheicsin.

²⁸ Thugais eolas dom ar shlighthibh na beathadh; Líonfar mé de gháirdeachas led’ ghnúis.

²⁹ A bhráithreacha, ní misde liom labhairt go dána libh i dtaobh an phaitriárcha Dáibhi, go bhfuil sé marbh, curtha, agus go bhfuil a thuama ’n‐ár measc go dtí an lá atá ann indiu.

³⁰ Ó ba fáidh é, agus ó bhí a fhios aige gur dhearbhuigh Dia fá bhrigh na mionn, go gcuirfeadh sé duine d’á shliocht ’n‐a shuidhe ’n‐a ríogh‐chathaoir;

³¹ ba é aiséirghe Chríost go raibh sé ag trácht air, agus é g‐á rádh nár fágadh é ar shlighe na marbh, agus nach bhfaca a fheoil truailliú.

³² Ba é an t‐Íosa so do thóg Dia suas, agus is fiadhnaidhthe sinne uile air.

³³ Ar n‐a árdú, mar sin, le láimh dheis Dé, fuair sé ó’n Athair an Spiorad Naomh do bhí geallta, agus do dhoirt sé amach é seo, atá le feicsin agus le clos agaibh.

³⁴ Óir ní dheachaidh Dáibhi suas ar neamh: acht adeir sé féin, Adubhairt an Tighearna lem’ Thighearna‐sa, Suidh‐se ar mo dheis,

³⁵ Nó go ndéanad stól ded’ náimhdibh fá do chosaibh.

³⁶ Uime sin, bíodh a fhios go dearbhtha ag pobal Israel go bhfuil Tighearna agus Críost déanta ag Dia de’n Íosa so do chrochabhair‐se.

³⁷ Nuair chualadar an méid sin, tháinig corruighe croidhe ortha, agus adubhradar le Peadar agus leis an gcuid eile de na h‐abstalaibh, A bhráithreacha, créad atá le déanamh againn?

³⁸ Agus adubhairt Peadar leo, Déanaidh aithrighe, agus baistear gach duine agaibh i n‐ainm Íosa Críost chum maitheamhnais bhúr bpeacadh; agus do‐gheobhaidh sibh an Spiorad Naomh mar bhronntanas.

³⁹ Óir is daoibh‐se agus do bhúr sliocht do‐rinneadh an gheallamhain, agus dóibh‐sean go léir atá i gcéin, an oiread sin díobh agus ghlaodhfas an Tighearna, ár nDia, chuige.

⁴⁰ Agus do bhrostuigh agus do spreag sé iad le n‐a lán briathar eile, g‐á rádh, Coimhéadaidh sibh sibh féin saor ó’n droch‐gheinealach so.

⁴¹ Do baisteadh iad‐san do ghlac le n‐a bhriathar: agus do cuireadh leo an lá sin tuairim trí míle anam.

⁴² Agus do leanadar go seasamhach de theagasc na n‐abstal, agus de’n charadas bráthardha, de bhriseadh an aráin, agus de na h‐urnaighthibh.

⁴³ Agus tháinig eagla ar gach duine: agus ba iomdha iongantas agus míorbhail do‐rinneadh tríd na h‐abstalaibh.

⁴⁴ Agus gach ar chreid do bhídis i gcuideachtain a chéile, agus bhíodh gach nidh aca i gcoitchinne;

⁴⁵ agus do dhíolaidís a sealbhachas agus a maoin, agus do roinnidís ar chách iad, de réir a riachtanais.

⁴⁶ Agus d’fhanaidís gach lá d’aon toil san teampall, agus do bhrisidís arán ó thigh go thigh, ag caitheamh a mbidh le h‐áthas agus le simplidheacht croidhe,

⁴⁷ ag moladh Dé, agus meas ag gach uile dhuine ortha. Agus do chuireadh an Tighearna leo gach lá iad‐san do bhí d’á slánú.