Gníomhartha 1 - Na Cheithre Soisgéil agus Gníoṁartha na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL I. Deasgabháil Chríost. Maitias dá thoghadh i n-inead Iúdáis.

¹ Do dheineas an chéad chainnt, a Theophiluis, ar na neithibh go léir a thusnuigh Íosa ar dhéanamh agus ar theaghasg,

² Go dtí an lá nar deasgabháladh é tar éis a aitheanta thabhairt do sna h-Aspolaibh a thoigh sé, tríd an Spioraid Naomh.

³ Agus tar éis é féin a thaisbeáint beó dhóibh i ndiaidh a pháise, le mórán deasbhuithe, i gcaitheamh dachad lá, ’ghá thabhairt féin le feisgint dóibh agus ag labhairt leó ar rígheacht Dé.

⁴ Agus d’ith sé bia ’n-a dteannta agus d’órduigh sé dhóibh gan imtheacht a’ Ierúsalem ach fanmhainth le geallmhaint an Athar, an gheallmhaint, (ar seisean) a chloiseabhair ó m’ béal-sa:

⁵ Gur dhein Eóin baiste le h-uisge ach go ndéanfar sibhse do bhaiste leis an Spioraid Naomh laistigh de bheagán laethanta.

⁶ Agus an méid a bhí i bhfochair a chéile dhíobh do chuireadar ceist chuige agus dubhradar: A Thighearna, an sa n-aimsir seo a thabharfair an rígheacht thar n-ais d’Israél?

⁷ Ach dubhairt sé leó: Ní h-agaibhse atá fios d’fhághail ar na h-aimsiribh ’ná ar na tráthanaibh a chimeád an t-Athair fé n-a chómhacht féin.

⁸ Ach glacfaidh sibh neart an Spioraid Naoimh ag túirliocan ionaibh, agus beidh sibh i nbhúr lucht fiadnaise dhómhsa i n-Ierúsalem agus i n-Iudéa go léir agus i Samaría, agus go h-imeall an domhain ar fad.

⁹ Agus nuair a bhí an chainnt sin ráidhte aige do tógadh suas é os cómair a súl agus do ghlac sgamall as a radharc é.

¹⁰ Agus an fhaid a bhíodar ag féachaint air agus é ag imtheacht suas an neamh, féach, bhí beirt fhear ’n-a seasamh ’n-a n-aice agus éadach geal ortha, Agur dubhradar:

¹¹ A fheara Ghaililiacha, cad ad áil libh i nbhúr seasamh ag féachaint suas chun neimhe? Íosa so atá tógta suas ar neamh uaibh, tiocfaidh sé ar an gcuma gcéadna, fé mar a chonacabhair ag dul suas ar neamh é.

¹² Ansan do thánadar thar n-ais go Ierúsalem ó’n gcnuc ar a dtugtar Olibhet, cnoc atá i ngiorracht siubhal lae sabbóide do Ierúsalem.

¹³ Agus nuair a thánadar isteach chuadar suas go dtí an seómra uachtárach mar a raibh Peadar agus Eóin ag fanmhaint, agus Séamus agus Aindrias, Pilib agus Tomás, Bartolomaeus agus Maitiú, Séamus Alphéis agus Símón Sélotés agus Iúdás mac Séamuis.

¹⁴ Bhíodar san go léir ag leanmhaint do thoil a chéile i n-úrnuighthe mar aon leir na mnáibh agus le Muire Máthair Íosa agus le n-a bhráithribh.

¹⁵ Ins na laethibh sin d’éirigh Peadar ameasg na mbráithre agus dubhairt sé (agus bhí tímpall le céad agus fiche duine cruinnighthe ann):

¹⁶ A fheara, a bhráithre, ní foláir cómhlíonadh an Scriptiúra do thargair an Spioraid Naomh tré bhéal Dáibhid i dtaobh Iúdáis, an fear a threóruigh an mhuinntir a ghaibh Íosa,

¹⁷ an fear a h áirimheadh orainne agus go raibh páirt aige sa t-seirbhís seo.

¹⁸ Do fuair an fear san talamh le tuarasdal a dhroch-ghnímh, agus do crochadh é agus do sgoilt air ’n-a lár agus do thuit na h-inní go léir amach as.

¹⁹ Agus tháinig fios an nídh sin d’á bhfuil de dhaoine i n-Ierúsalem, i dtreó gur tugadh ar an bpáirc sin, ’n-a dteangain sin, “Haceldama,” ’sé sin; páirc na fola.

²⁰ Agus tá sgríobhtha i leabhar na Salm: “Deintear fásach d’á n-áit cómhnuighthe, agus ná bíodh duine a dhéanfaidh cómnuighe ann,” agus, “Tugtar a chathaoír easboig do dhuine eile.”

²¹ Ní foláir d’á bhrígh sin, as na fearaibh seo atá i gcómhluadar linne i gcaiteamh na h-aimsire go léir ’na raibh an Tighearna Íosa isteach agus amach i n-ár measg,

²² Ag tusnú ó’n mbaiste a dhein Eóin go dtí an lá do tógadh suas uainn é, duine acu san do bheith i n’fínné ar a aiseirighe i n-aonfheacht linne.

²³ Ansan do shocaruighdar ar bheirt, ar Ióseph ar a dtugtí Barsabas agus go mba shloinne dhó Iústus. agus ar Mhaitias.

²⁴ Agus dheineadar úrnuighthe agus dubhriadar: Déinse, a Thighearna, ó’s agat atá fios croidhe gach duine, a thaisbeáint cia’cu de’n bheirt seo is roga leat,

²⁵ Chun go nglacfadh sé an t-inead seirbhíse agus aspolachta so do chaill Iúdás, ionus go raghadh sé i n’ áit féin.

²⁶ Ansan do chuireadar ar chrannaibh dóibh é, agus do thuit an crann ar Mhaitias agus do h-áirimheadh é i dteannta an aoinnedéag Aspol.