Salm 78 - An Bíobla Naofa 1981

Dilghrá Dé agus Diomaíochas an Duine

1 Mascil Ásáf.

¹ Mascil Ásáf. 1 Éist, a phobal, le mo theagasc; claonaigí bhur gcluasa le briathra mo bhéil.

² Osclóidh mé mo bhéal i samhlaoidí agus míneoidh mé rúndiamhra na seanaimsire.

³ Na nithe ba chlos dúinn agus ab eol dúinn féin, a d'inis ár n‑aithreacha dúinn,

⁴ nach cóir iad a cheilt ar a sliocht ach a insint don ghlúin atá le teacht - Móréachtaí an Tiarna agus a chumhacht agus na míorúiltí móra a rinne sé

⁵ nuair a d'eisigh sé reachtanna do Iacób, nuair a bhunaigh sé dlí in Iosrael. D'ordaigh sé mar aithne dár n‑aithreacha an dlí seo a mhúineadh dá gclann

⁶ ionas go mb'eol don chéad ghlúin eile é, agus don dream nár saolaíodh fós, agus go n‑inseoidís siúd dá gclann féin é

⁷ ionas go gcuirfidís a ndóchas i nDia, gan oibreacha Dé a dhearmad ach a aitheanta a choimeád de shíor,

⁸ sula mbeidís mar a n‑aithreacha rompu ina nglúin easumhal ceanndána; glúin gan seasmhacht ina gcroí nach raibh dílis do Dhia ina meanma.

⁹ Bhí clann Eafráim gléasta leis an mbogha ach thugadar dá mboinn é lá an chatha.

¹⁰ Níor choinnigh siad a gconradh le Dia níorbh áil leo siúl de réir a dhlí.

¹¹ Rinne siad dearmad ar a ndearna sé agus ar na hiontais a nocht sé dóibh.

¹² Rinne sé míorúiltí i bhfianaise a sinsear i dtír na hÉigipte, ar mhachaire Zoan.

¹³ Roinn sé an mhuir is sheol sé trasna iad; chuir sé na huiscí ina seasamh ina mballa.

¹⁴ Threoraigh sé le néal iad de lá agus le tine i gcaitheamh na hoíche.

¹⁵ Scoilt sé na carraigeacha san fhásach, mhúch sé a dtart le flúirse uisce

¹⁶ nuair a mheall sé sruthanna as an gcarraig is gur bhrúcht an t‑uisce ina thuilte.

¹⁷ Ach lean siad leo ag peacú ina éadan; thug siad dúshlán an Té is Airde san fhásach;

¹⁸ chuireadar cathú ar Dhia ina gcroí; d'iarr siad bia air d'fhonn a mianta a shásamh.

¹⁹ Labhraíodar in aghaidh Dé, á rá: “An dtig le Dia bord a ghléasadh san fhásach?

²⁰ Is fíor nuair a bhuail sé an charraig gur bhrúcht an t‑uisce ina thuilte; ach an féidir dó arán a thabhairt dúinn nó feoil a sholáthar dá phobal?”

²¹ Arna chlos sin don Tiarna ghabh fearg é agus fadaíodh tine in aghaidh Iacóib. Líon sé le fearg in aghaidh Iosrael

²² de bhrí nár chreid siad i nDia agus nár chuir siad a ndóchas ina chúnamh.

²³ D'aithin sé do néalta neimhe agus d'oscail sé doirse na spéire;

²⁴ d'fhear sé anuas orthu manna le hithe agus bhronn sé bia ó neamh orthu.

²⁵ D'ith an duine arán na n‑aingeal óir thug sé flúirse bia dóibh.

²⁶ Chuir sé an ghaoth anoir ó neamh chucu agus mhúscail an ghaoth aneas lena chumhacht.

²⁷ D'fhear sé orthu feoil mar dheannach agus éanlaith mar ghaineamh na trá.

²⁸ Lig sé anuas i lár a gcampa iad ar gach taobh thart timpeall a mbothanna.

²⁹ D'itheadar a sáith, dá bhrí sin, óir thug sé dóibh gach a raibh uathu.

³⁰ Ach ní mó ná gur sásaíodh a mian dóibh agus an bia ina mbéal go fóill

³¹ nuair a d'éirigh fraoch Dé ina n‑éadan, is gur leag sé ar lár a dtréanfhir, is gur threascair sé fíorscoth Iosrael.

³² Dá ainneoin sin uile pheacaigh siad agus níor chreid siad a éachtaí iontacha

³³ gurb uime a scrios sé a laethanta agus a chuir deireadh lena ré go tobann.

³⁴ Nuair a thugadh sé a n‑ár bhídís á lorg ag iarraidh Dé le fonn is le dúthracht.

³⁵ Chuimhnídís gurbh é Dia a gcarraig ‘s gurbh é an Dia is Airde a d'fhuascail iad.

³⁶ Ní bhídís ach á bhladaráil lena mbéal agus ag insint bréag lena dteanga,

³⁷ óir ní raibh siad dílis ó chroí dó ná ní dhearna siad a chonradh a chomhlíonadh.

³⁸ Mar sin féin, toisc é bheith trócaireach mhaitheadh sé a bpeaca, gan iad a scriosadh. Is minic a chuir sé srian lena fhearg agus nár lig sé a racht amach orthu.

³⁹ Ba cuimhin leis nach raibh iontu ach daoine; anáil a ghabhann seacha gan casadh.

⁴⁰ Nach minic a bhí siad easumhal dó san fhásach, go ndearna siad a chrá san uaigneas.

⁴¹ Chuir siad cathú ar Dhia arís eile agus chiap Neach Naofa Iosrael.

⁴² Níor chuimhin leo feasta a ghníomhartha ná an lá a shaor sé óna naimhde iad,

⁴³ nuair a d'oibrigh sé a éachtaí, san Éigipt, a mhíorúiltí ar mhachaire Zoan;

⁴⁴ nuair a rinne sé fuil dá n‑aibhneacha ionas nach bhféadfaidís an t‑uisce a ól.

⁴⁵ Chuir sé cuileoga chucu a d'alp iad, agus froganna ina scaotha á milleadh.

⁴⁶ Thug sé a bhfómhar don chruimh, agus toradh a saothair don lócaiste.

⁴⁷ Mhill sé a bhfíniúna le clocha sneachta agus mhill a gcrainn bhána leis an sioc.

⁴⁸ Bhuail sé a n‑airnéis le clocha sneachta agus a gcaoirigh le caora tine.

⁴⁹ Lig sé amach orthu racht a fheirge, a chuthach agus a fhraoch agus a chonfa; slua de thimirí na tubaiste,

⁵⁰ go ndearna sé slí dá dhíbheirg. Níor scaoil sé saor ón mbás iad ach rinne sé a mbualadh leis an bplá.

⁵¹ Bhuail sé gach céadghin san Éigipt; céadthoradh a nirt i gcampa Hám.

⁵² Sheol sé a phobal mar chaoirigh, rinne a dtreorú mar thréad san fhásach.

⁵³ Sheol sé slan iad gan eagla gur bádh a naimhde san fharraige.

⁵⁴ Sheol sé isteach ina thír naofa iad chun an tsléibhe a bhuaigh a dheaslámh féin.

⁵⁵ Chaith sé na ciníocha rompu amach, agus roinn sé an tír mar oidhreacht orthu; thug sé ar threibheanna Iosrael baint fúthu ina mbothanna siúd.

⁵⁶ Dá ainneoin sin uile thriail agus shaighdigh siad an Dia is Airde, agus dhiúltaigh dá aitheanta.

⁵⁷ Thug siad droim láimhe leis mar a rinne a n‑aithreacha; ba chosúil iad le bogha ar fiar.

⁵⁸ Chuir siad fearg air lena scrínte sléibhe; chuir siad éad air lena ndealbha snoite.

⁵⁹ Chuala Dia agus d'éirigh chun feirge, gur dhiúltaigh go hiomlán d'Iosrael.

⁶⁰ Thréig sé a phailliún i Sileo mar a raibh cónaí air i measc na ndaoine.

⁶¹ Thug sé a neart i ndaorbhroid agus a dtaibhse i láimh a naimhde.

⁶² Thug sé a phobal féin don chlaíomh le teann feirge in aghaidh a oidhreachta.

⁶³ Dódh a n‑ógánaigh ina mbeatha; níor chuala a maighdeana laoi na bainise;

⁶⁴ Thit a gcuid sagart leis an gclaíomh; agus ní dhearna a mbaintreacha a gcaoineadh.

⁶⁵ Is ansin a dhúisigh an Tiarna mar dhuine a dhúisíonn as a chodladh, mar ghaiscíoch a bheadh ar meisce de dheasca fíona.

⁶⁶ Bhuail sé a naimhde i ndiaidh a gcúil agus d'fhág sé faoi náire go deo iad.

⁶⁷ Dhiúltaigh sé do bhoth Iósaef agus ní dhearna sé rogha de threibh Eafráim.

⁶⁸ Ach rinne sé rogha de threibh Iúdá; Sliabh Shíón dár thug sé grá.

⁶⁹ Thóg sé a scrín i gcosúlacht neimhe; mar an talamh a bhunaigh sé go brách.

⁷⁰ Agus thogh sé Dáiví a ghiolla; á thabhairt ó chróite na gcaorach.

⁷¹ Thug sé ó chúram na gcaorach é a dhéanamh aoireacht a phobail, Iacób, agus Iosrael, a oidhreacht féin.

⁷² Bheathaigh sé le croí gan cháim iad, agus threoraigh iad go ciallmhar críonna.