Διαδικτυακή Βίβλος

Διαφημίσεις


Ολόκληρη η Βίβλος Παλαιά Διαθήκη Καινή Διαθήκη




Προς Κορινθίους Β' 7:5 - Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν

Διότι πραγματικά, ὅταν ἤλθαμεν εἰς τὴν Μακεδονίαν, τὸ σῶμά μας δὲν εὑρῆκε καμμίαν ἀνάπαυσιν, ἀλλὰ παντοῦ θλίψεις. Ἀπὸ ἔξω πόλεμοι, ἀπὸ μέσα φόβοι.

Δείτε το κεφάλαιο

Περισσότερες εκδόσεις

H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos)

Eπειδή, όταν ήρθαμε στη Mακεδονία, η σάρκα μας δεν είχε καμία άνεση, αλλά σε όλα θλιβόμασταν· απέξω μάχες, από μέσα φόβοι.

Δείτε το κεφάλαιο

Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

Γιατί πράγματι, όταν ήρθαμε στη Μακεδονία δε βρήκαμε καμιά σωματική ξεκούραση, αλλά θλιβόμασταν από παντού. Aπέξω πόλεμοι, από μέσα φόβοι.

Δείτε το κεφάλαιο

Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

Όταν ήρθαμε στη Μακεδονία, πουθενά δε βρήκαμε ησυχία. Αντίθετα, από παντού μας περίμεναν δυσκολίες· πόλεμοι απ’ έξω, ανησυχίες από μέσα.

Δείτε το κεφάλαιο

Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

Όταν ήρθαμε στη Μακεδονία, πουθενά δε βρήκαμε ησυχία. Αντίθετα, από παντού μας περίμεναν δυσκολίες· πόλεμοι απ’ έξω, ανησυχίες από μέσα.

Δείτε το κεφάλαιο

Textus Receptus (Scrivener 1894)

και γαρ ελθοντων ημων εις μακεδονιαν ουδεμιαν εσχηκεν ανεσιν η σαρξ ημων αλλ εν παντι θλιβομενοι εξωθεν μαχαι εσωθεν φοβοι

Δείτε το κεφάλαιο

Textus Receptus (Elzevir 1624)

και γαρ ελθοντων ημων εις μακεδονιαν ουδεμιαν εσχηκεν ανεσιν η σαρξ ημων αλλ εν παντι θλιβομενοι εξωθεν μαχαι εσωθεν φοβοι

Δείτε το κεφάλαιο
Άλλες μεταφράσεις



Προς Κορινθίους Β' 7:5
23 Σταυροειδείς Αναφορές  

Ὅταν ἔπαυσε ὁ θόρυβος, ὁ Παῦλος ἐκάλεσε τοὺς μαθητάς, τοὺς ἀπεχαιρέτησε καὶ ἔφυγε διὰ νὰ μεταβῇ εἰς τὴν Μακεδονίαν.


Διότι ἡ Μακεδονία καὶ ἡ Ἀχαΐα ἀπεφάσισαν νὰ κάνουν κάποιαν συνεισφορὰν διὰ τοὺς πτωχοὺς τῶν ἁγίων τῆς Ἱερουσαλήμ.


Κάθε ἡμέραν πεθαίνω, μά τὸ καύχημα ποὺ ἔχω γιὰ σᾶς διὰ τοῦ Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου μας.


Θὰ ἔλθω σ᾽ ἐσᾶς, ἀφοῦ περάσω τὴν Μακεδονίαν, διότι σκοπεύω νὰ μεταβῶ εἰς Μακεδονίαν·


τὸ πνεῦμά μου δὲν εἶχε ἡσυχίαν, διότι δὲν εὑρῆκα ἐκεῖ τὸν Τίτον τὸν ἀδελφόν μου. Τοὺς ἀπεχαιρέτησα λοιπὸν καὶ ἔφυγα εἰς τὴν Μακεδονίαν.


Καὶ σᾶς ἔγραψα ἀκριβῶς αὐτό, ὥστε, ὅταν ἔλθω, νὰ μὴ λυπηθῶ ἀπὸ ἐκείνους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἔπρεπε νὰ χαίρω, διότι ἔχω πεποίθησιν δι᾽ ὅλους σας ὅτι ἡ χαρά μου εἶναι καὶ χαρὰ ὅλων σας.


Διὰ τὸν σκοπὸν αὐτὸν καὶ σᾶς ἔγραψα, διὰ νὰ σᾶς δοκιμάσω καὶ νὰ ἰδῶ ἐὰν ὑπακούετε εἰς ὅλα.


Φοβοῦμαι μήπως μάταια ἐκοπίασα γιὰ σᾶς.


Διὰ τοῦτο καὶ ἐγώ, ἐπειδὴ δὲν ἠμποροῦσα νὰ ἀνθέξω πλέον, ἔστειλα διὰ νὰ πληροφορηθῶ περὶ τῆς πίστεώς σας, μήπως σᾶς ἐπείραξε ὁ πειραστὴς καὶ ἀποβῇ εἰς μάτην ὁ κόπος μας.