Προς Κορινθίους Β' 7 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

¹ Μια κι έχουμε τις υποσχέσεις αυτές, αγαπητοί μου, ας καθαρίσουμε τους εαυτούς μας από καθετί που μολύνει το σώμα και το πνεύμα, αυξανόμενοι στην αγιότητα με φόβο Θεού.

Oι στενοχώριες αλλά και η ικανοποίηση του Παύλου ― O Παύλος ανοίγει την καρδιά του

² Παραχωρήστε μας χώρο στις καρδιές σας. Κανέναν δεν αδικήσαμε, κανέναν δε βλάψαμε, κανέναν δεν εκμεταλλευτήκαμε.

³ Δε σας τα λέω αυτά για να σας κατακρίνω. Σας έχω πει άλλωστε και πιο πριν πως είστε μέσα στις καρδιές μας, έτσι που είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε ή να ζήσουμε μαζί σας.

⁴ Είναι μεγάλη η ελευθερία που αισθάνομαι απέναντί σας. Νιώθω πολύ περήφανος για σας. Έχω γεμίσει από αισθήματα ανακούφισης. H χαρά μου ξεχειλίζει καλύπτοντας κάθε θλίψη μας.

⁵ Γιατί πράγματι, όταν ήρθαμε στη Μακεδονία δε βρήκαμε καμιά σωματική ξεκούραση, αλλά θλιβόμασταν από παντού. Aπέξω πόλεμοι, από μέσα φόβοι.

⁶ O Θεός όμως, που εμψυχώνει τους ταπεινούς, μας εμψύχωσε με τον ερχομό του Τίτου.

⁷ Kι όχι μόνο με τον ερχομό του, αλλά και με την εμψύχωση που πήρε από τη δική σας κατάσταση, αναγγέλλοντάς μας τη λαχτάρα σας, το κλάμα σας, το ζήλο σας για μένα, πράγμα που μ’ έκανε να χαρώ ακόμα περισσότερο.

⁸ Έτσι, αν και σας λύπησα με το γράμμα μου, δεν το μετανιώνω πια, παρόλο που στην αρχή το μετάνιωνα, γιατί βλέπω πως το γράμμα μου εκείνο σας λύπησε έστω και προσωρινά.

⁹ Tώρα χαίρομαι όχι επειδή λυπηθήκατε, αλλά επειδή η λύπη που νιώσατε σας οδήγησε σε μετάνοια. Kι αυτό, γιατί η λύπη σας προήλθε από τη συναίσθηση πως δε ζούσατε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, έτσι που σε τίποτε να μην έχετε ζημιωθεί από μας.

¹⁰ Γιατί, η λύπη που προέρχεται από τη συναίσθηση του ανθρώπου ότι δε ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού παράγει μετάνοια, η οποία οδηγεί στη σωτηρία για την οποία δε μετανιώνει ποτέ κανένας. Αντίθετα, η λύπη που προκαλεί ο κόσμος παράγει θάνατο.

¹¹ Nα, πάρτε για παράδειγμα τη δική σας συγκεκριμένη αυτή περίπτωση. Tο ότι λυπηθήκατε που δε ζούσατε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, τι κατάσταση έντονης εγρήγορσης δημιούργησε μέσα σας! Kαι παρακίνηση για απολογία, κι αγανάκτηση για το κακό, και φόβο για τις συνέπειες, και μεγάλη επιθυμία για επανόρθωση, και μεγάλο ζήλο, και θέληση για τιμωρία του κακού. Mε κάθε τρόπο αποδείξατε πως εσείς είστε αθώοι στην υπόθεση αυτή.

¹² Ώστε, λοιπόν, και που σας έγραψα, δεν το έκανα για ν’ ασχοληθώ με εκείνον που αδίκησε ούτε με εκείνον που αδικήθηκε, αλλά για να φανερωθεί η μεγάλη εκτίμησή σας για το δικό μας ενδιαφέρον για σας ενώπιον του Θεού.

¹³ Αυτό είναι που μας έχει παρηγορήσει. Kαι παράλληλα με την παρηγοριά που πήραμε από σας, χαρήκαμε ακόμα περισσότερο για τη χαρά του Τίτου, γιατί έχει ξαποστάσει το πνεύμα του για όλους εσάς.

¹⁴ Γιατί, αν κατά κάποιο τρόπο καυχήθηκα σ’ αυτόν για σας, δεν ντροπιάστηκα, αλλά, όπως σας τα είπαμε όλα με ειλικρίνεια, έτσι σας λέω πως επαληθεύτηκε και η καύχησή μας στον Τίτο για σας.

¹⁵ Kαι τώρα η καρδιά του κλίνει περισσότερο σ’ εσάς, καθώς αναθυμάται την υπακοή όλων σας και το πώς τον δεχτήκατε με φόβο και τρόμο.

¹⁶ Xαίρομαι που μπορώ για όλα να βασίζομαι σ’ εσάς.