Ἔτσι καὶ σεῖς, ὅταν κάνετε ὅλα ὅσα σᾶς ἔχουν διαταχθῆ, νὰ λέτε, «Εἴμεθα ἀνάξιοι δοῦλοι· ἐκάναμε ἐκεῖνο ποὺ ἔπρεπε νὰ κάνωμε».
Προς Κορινθίους Β' 12:11 - Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν Ἔγινα ἀνόητος μὲ τὸ νὰ καυχῶμαι. Σεῖς μὲ ἀναγκάσατε. Ἔπρεπε σεῖς νὰ μὲ συσταίνετε, ἐπειδὴ σὲ τίποτε δὲν ἐφάνηκα κατώτερος ἀπὸ τοὺς ἐξοχωτέρους ἀποστόλους, ἂν καὶ δὲν εἶμαι τίποτε. Περισσότερες εκδόσειςH Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) Έγινα άφρονας με το να καυχώμαι· εσείς με αναγκάσατε· για τον λόγο ότι, έπρεπε εσείς να συστήνετε εμένα· επειδή, σε τίποτε δεν υπήρξα κατώτερος από τους πρώτιστους αποστόλους, αν και δεν είμαι τίποτε. Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου Υπήρξα ανόητος που καυχήθηκα. Εσείς με αναγκάσατε. Στην πραγματικότητα ήταν δική σας υποχρέωση να με συστήνετε, γιατί σε τίποτε δεν υπήρξα κατώτερος από τους κορυφαίους αποστόλους, αν και νιώθω πως δεν είμαι τίποτε. Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Φέρθηκα σαν ανόητος με όσα καυχήθηκα. Εσείς με αναγκάσατε. Εσείς έπρεπε να με συστήνατε. Εγώ σε τίποτα δεν υστέρησα από αυτούς που θεωρείτε «υπεραποστόλους», κι ας μην είμαι τίποτα. Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Φέρθηκα σαν ανόητος με όσα καυχήθηκα. Εσείς με αναγκάσατε. Εσείς έπρεπε να με συστήνατε. Εγώ σε τίποτα δεν υστέρησα από αυτούς που θεωρείτε «υπεραποστόλους», κι ας μην είμαι τίποτα. Textus Receptus (Scrivener 1894) γεγονα αφρων καυχωμενος υμεις με ηναγκασατε εγω γαρ ωφειλον υφ υμων συνιστασθαι ουδεν γαρ υστερησα των υπερ λιαν αποστολων ει και ουδεν ειμι Textus Receptus (Elzevir 1624) γεγονα αφρων καυχωμενος υμεις με ηναγκασατε εγω γαρ ωφειλον υφ υμων συνιστασθαι ουδεν γαρ υστερησα των υπερ λιαν αποστολων ει και ουδεν ειμι |
Ἔτσι καὶ σεῖς, ὅταν κάνετε ὅλα ὅσα σᾶς ἔχουν διαταχθῆ, νὰ λέτε, «Εἴμεθα ἀνάξιοι δοῦλοι· ἐκάναμε ἐκεῖνο ποὺ ἔπρεπε νὰ κάνωμε».
Καὶ ἐὰν ἔχω χάρισμα προφητείας καὶ γνωρίζω ὅλα τὰ μυστήρια καὶ ὅλην τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω ὅλην τὴν πίστιν, ὥστε νὰ μεταθέτω βουνά, ἀλλὰ δὲν ἔχω ἀγάπην, δὲν εἶμαι τίποτε.
εἴτε ὁ Παῦλος εἴτε ὁ Ἀπολλὼς εἴτε ὁ Κηφᾶς εἴτε ὁ κόσμος εἴτε ἡ ζωὴ εἴτε ὁ θάνατος εἴτε τὰ τωρινὰ εἴτε τὰ μέλλοντα, ὅλα εἶναι δικά σας,
Ἐὰν θλιβώμεθα, αὐτὸ γίνεται διὰ τὴν παρηγορίαν σας καὶ σωτηρίαν, ἡ ὁποία ἐνεργεῖται διὰ τῆς ὑπομονῆς τῶν ἰδίων παθημάτων, τὰ ὁποῖα καὶ ἐμεῖς ὑποφέρομεν· ἐὰν παρηγορούμεθα, αὐτὸ γίνεται διὰ τὴν παρηγορίαν σας καὶ σωτηρίαν,
Τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ ἀληθινοῦ ἀποστόλου ἐπραγματοποιήθησαν ἐνώπιόν σας μὲ κάθε ὑπομονήν, μὲ σημεῖα καὶ τέρατα καὶ δυνάμεις.
Ἀλλὰ καὶ ἐὰν θελήσω νὰ καυχηθῶ, δὲν θὰ εἶμαι ἀνόητος, διότι θὰ πῶ τὴν ἀλήθειαν, τὸ ἀποφεύγω ὅμως μήπως μὲ θεωρήσῃ κανεὶς ἀνώτερον ἀπὸ ὅ,τι βλέπει σ᾽ ἐμὲ ἢ ἀκούει ἀπὸ ἐμέ.
Ἀρχίζομεν πάλιν νὰ συσταίνωμε τὸν ἑαυτόν μας; Ἢ μήπως ἔχομεν ἀνάγκην, ὅπως μερικοί, συστατικῶν ἐπιστολῶν σ᾽ ἐσᾶς ἢ συστατικῶν ἀπὸ σᾶς;
Ἐὰν ὑπήρξαμεν ἐκτὸς τοῦ ἑαυτοῦ μας, τὸ ἐκάναμε διὰ τὸν Θεόν, ἐὰν εἴμεθα λογικοὶ αὐτὸ γίνεται διὰ τὴν δικήν σας ὠφέλειαν.
Ἐὰν νομίζῃ κανεὶς ὅτι εἶναι κάτι, ἐνῷ δὲν εἶναι τίποτε, αὐτὸς ἀπατᾶ τὸν ἑαυτόν του.
Εἰς ἐμὲ τὸν ἐλαχιστότερον ἀπὸ ὅλους τοὺς ἁγίους ἐδόθηκε ἡ χάρις αὐτή, νὰ κηρύξω εἰς τοὺς ἐθνικοὺς τὸ χαρμόσυνον ἄγγελμα διὰ τὸν ἀνεξιχνίαστον πλοῦτον τοῦ Χριστοῦ