Προς Γαλάτας 4:26 - Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν Ἡ ἄνω ὅμως Ἱερουσαλὴμ εἶναι ἐλευθέρα, καὶ αὐτὴ εἶναι μητέρα ὅλων μας, Περισσότερες εκδόσειςH Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) Eνώ η άνω Iερουσαλήμ είναι ελεύθερη, η οποία είναι μητέρα όλων μας. Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου Αντίθετα, η ουράνια Ιερουσαλήμ είναι ελεύθερη, κι αυτή είναι η μητέρα όλων μας. Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Αντίθετα, η ουράνια Ιερουσαλήμ είναι ελεύθερη, κι αυτή είναι η μητέρα όλων μας. Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Αντίθετα, η ουράνια Ιερουσαλήμ είναι ελεύθερη, κι αυτή είναι η μητέρα όλων μας. Textus Receptus (Scrivener 1894) η δε ανω ιερουσαλημ ελευθερα εστιν ητις εστιν μητηρ παντων ημων Textus Receptus (Elzevir 1624) η δε ανω ιερουσαλημ ελευθερα εστιν ητις εστιν μητηρ παντων ημων |
Διότι ἡ ἁμαρτία δὲν θὰ σᾶς ἐξουσιάζῃ, ἀφοῦ δὲν εἶσθε κάτω ἀπὸ τὸν νόμον ἀλλὰ κάτω ἀπὸ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ.
Εἶναι γραμμένον, ὅτι ὁ Ἀβραὰμ εἶχε δύο υἱοὺς, ἕνα ἀπὸ τὴν δούλην του καὶ ἕνα ἀπὸ τὴν ἐλευθέραν.
— διότι ἡ λέξις Ἄγαρ σημαίνει τὸ ὄρος Σινᾶ εἰς τὴν Ἀραβίαν — ἀντιστοιχεῖ δὲ εἰς τὴν σημερινὴν Ἱερουσαλήμ, ἡ ὁποία εἶναι δούλη μαζὶ μὲ τὰ παιδιά της.
Εἰς τὴν ἐλευθερίαν λοιπόν, διὰ τὴν ὁποίαν ὁ Χριστὸς μᾶς ἐλευθέρωσε, σταθῆτε σταθεροὶ καὶ μὴ θελήσετε νὰ ὑποταχθῆτε πάλιν εἰς ζυγὸν δουλείας.
Ἡ πατρίδα ὅμως ἡ δική μας εἶναι εἰς τοὺς οὐρανούς, ἀπ᾽ ὅπου καὶ περιμένομεν Σωτῆρα τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν,
Σεῖς ὅμως, ἔχετε προσέλθει εἰς τὸ ὄρος τῆς Σιὼν καὶ εἰς τὴν πόλιν τοῦ ζωντανοῦ Θεοῦ, τὴν ἐπουράνιον Ἱερουσαλήμ, καὶ εἰς μυριάδας ἀγγέλων, εἰς πανήγυριν
Νὰ ζῆτε σὰν ἄνθρωποι ἐλεύθεροι καὶ ὄχι νὰ χρησιμοποιῆτε τὴν ἐλευθερίαν σὰν κάλυμμα κακῶν πράξεων, ἀλλὰ σὰν δοῦλοι τοῦ Θεοῦ.
Ὕστερα ἐφάνηκε ἕνα μεγάλο σημεῖον εἰς τὸν οὐρανόν: Μιὰ γυναῖκα, ἡ ὁποία γιὰ ἔνδυμα εἶχε τὸν ἥλιον, ἡ σελήνη ἦτο κάτω ἀπὸ τὰ πόδια της καὶ εἰς τὸ κεφάλι της ἦτο στεφάνι μὲ δώδεκα ἄστρα.
καὶ εἰς τὸ μέτωπόν της ἦτο γραμμένον ἕνα ὄνομα, ἕνα μυστήριον: «Ἡ Βαβυλὼν ἡ μεγάλη, ἡ μητέρα τῶν πορνῶν καὶ τῶν βδελυγμάτων τῆς γῆς».
Καὶ εἶδα τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν, τὴν νέαν Ἱερουσαλήμ, νὰ κατεβαίνῃ ἀπὸ τὸν οὐρανὸν ἀπὸ τὸν Θεόν, ἑτοιμασμένη σὰν νύμφη στολισμένη διὰ τὸν ἄνδρα της.
Ἐκεῖνον ποὺ νικᾶ θὰ τὸν κάνω στῦλον εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ μου· ποτὲ δὲν θὰ βγῇ ἔξω καὶ θὰ γράψω ἐπάνω του τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ μου καὶ τὸ ὄνομα τῆς πόλεως τοῦ Θεοῦ μου, τῆς νέας Ἱερουσαλήμ, ἡ ὁποία κατεβαίνει ἀπὸ τὸν οὐρανόν, ἀπὸ τὸν Θεόν μου, καὶ τὸ ὄνομά μου τὸ νέον.