Πράξεις Αποστόλων 28:16 - Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν Ὅταν ἐμπήκαμε εἰς τὴν Ρώμην, ὁ ἑκατόνταρχος παρέδωκε τοὺς φυλακισμένους εἰς τὸν στρατοπεδάρχην, ἀλλ᾽ εἰς τὸν Παῦλον ἐπετράπη νὰ μένῃ μόνος του μαζὶ μὲ τὸν στρατιώτην ποὺ τὸν ἐφύλαγε. Περισσότερες εκδόσειςH Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) Kαι όταν ήρθαμε στη Pώμη, ο εκατόνταρχος παρέδωσε τους κρατούμενους στον στρατοπεδάρχη· στον Παύλο, όμως, επιτράπηκε να μένει μόνος του, μαζί με έναν στρατιώτη, που τον φύλαγε. Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου Όταν φτάσαμε στη Ρώμη, ο εκατόνταρχος παρέδωσε τους κρατουμένους στον στρατοπεδάρχη, αλλά στον Παύλο, κατ’ εξαίρεση, επιτράπηκε να μένει μόνος του σε ξεχωριστό κατάλυμα μαζί με τον στρατιώτη που τον φρουρούσε. Cata Lucan Evanghelion ke e Praxis ton Apostolon 1859 (Frangochiatika) Ote dhe ilthomen is Romin, o ecatondarchos paredhoke tus dhezmìus is ton stratopedharchin: is ton Pavlon omos sinechorithi na meni cath’ eafton meta tu stratiotu ostis efilatten afton. Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Όταν ήρθαμε στη Ρώμη, ο αξιωματικός παρέδωσε τους κρατουμένους στο στρατοπεδάρχη. Στον Παύλο όμως δόθηκε η άδεια να μείνει σε ιδιωτικό κατάλυμα μαζί με το στρατιώτη που τον φύλαγε. Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Όταν ήρθαμε στη Ρώμη, ο αξιωματικός παρέδωσε τους κρατουμένους στο στρατοπεδάρχη. Στον Παύλο όμως δόθηκε η άδεια να μείνει σε ιδιωτικό κατάλυμα μαζί με το στρατιώτη που τον φύλαγε. Textus Receptus (Scrivener 1894) οτε δε ηλθομεν εις ρωμην ο εκατονταρχος παρεδωκεν τους δεσμιους τω στρατοπεδαρχη τω δε παυλω επετραπη μενειν καθ εαυτον συν τω φυλασσοντι αυτον στρατιωτη |
Ἐκεῖ εὑρῆκε κάποιον Ἰουδαῖον ποὺ ὠνομάζετο Ἀκύλας καὶ κατήγετο ἀπὸ τὸν Πόντον, καὶ ὁ ὁποῖος εἶχε ἔλθει ἐσχάτως ἀπὸ τὴν Ἰταλίαν μαζὶ μὲ τὴν Πρίσκιλλαν τὴν σύζυγόν του, διότι ὁ Κλαύδιος εἶχε διατάξει νὰ φύγουν ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι ἀπὸ τὴν Ρώμην. Τοὺς ἐπεσκέφθη,
Μετὰ τὰ γεγονότα αὐτά, ὁ Παῦλος ἀπεφάσισε νὰ περάσῃ ἀπὸ τὴν Μακεδονίαν καὶ Ἀχαΐαν καὶ νὰ μεταβῇ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ ἔλεγε: «Ἀφοῦ μεταβῶ ἐκεῖ, πρέπει νὰ ἰδῶ καὶ τὴν Ρώμην».
τὴν Φρυγίαν καὶ τὴν Παμφυλίαν, τὴν Αἴγυπτον καὶ τὰ μέρη τῆς Λιβύης, ἡ ὁποία ἐκτείνεται πρὸς τὴν Κυρήνην, καὶ οἱ ἐδῶ ἐγκατεστημένοι Ρωμαῖοι καὶ Ἰουδαῖοι καὶ προσήλυτοι,
Τὴν ἑπομένην νύχτα παρουσιάσθηκε εἰς αὐτὸν ὁ Κύριος καὶ τοῦ εἶπε, «Ἔχε θάρρος, Παῦλε. Διότι ὅπως ἐμαρτύρησες γιὰ μένα εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἔτσι πρέπει νὰ δώσῃς μαρτυρίαν καὶ εἰς τὴν Ρώμην».
Διέταξε δὲ τὸν ἑκατόνταρχον νὰ κρατῇ ὑπὸ ἐπιτήρησιν τὸν Παῦλον καὶ νὰ τοῦ παρέχῃ εὐκολίαν καὶ νὰ μὴ ἐμποδίζῃ κανένα ἀπὸ τοὺς φίλους του νὰ τὸν ὑπηρετῇ ἢ νὰ τὸν ἐπισκέπτεται.
Τὴν ἑπομένην ἐφθάσαμεν εἰς τὴν Σιδῶνα καὶ ὁ Ἰούλιος ἐφέρθηκε εὐγενικὰ πρὸς τὸν Παῦλον καὶ τοῦ ἐπέτρεψε νὰ μεταβῇ εἰς τοὺς φίλους του διὰ νὰ τὸν περιποιηθοῦν.
Τότε εἶπε ὁ Παῦλος εἰς τὸν ἑκατόνταρχον καὶ τοὺς στρατιώτας, «Ἐὰν αὐτοὶ δὲν μείνουν εἰς τὸ πλοῖον, δὲν θὰ μπορέσετε σεῖς νὰ σωθῆτε».
Ἀλλ᾽ ὁ ἑκατόνταρχος, ἐπειδὴ ἤθελε νὰ σώσῃ τὸν Παῦλον, δὲν τοὺς ἄφησε νὰ ἐκτελέσουν τὸ σχέδιόν τους καὶ διέταξε νὰ ριφθοῦν εἰς τὴν θάλασσαν πρῶτοι ὅσοι ἤξεραν νὰ κολυμποῦν καὶ νὰ κατευθυνθοῦν πρὸς τὴν ξηράν,
Καὶ ἡ γυναῖκα ποὺ εἶδες εἶναι ἡ πόλις ἡ μεγάλη, ἡ ὁποία βασιλεύει ἐπάνω εἰς τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς».
Ἐδῶ χρειάζεται ὁ νοῦς ποὺ ἔχει σοφίαν. Τὰ ἑπτὰ κεφάλια εἶναι ἑπτὰ λόφοι, ἐπὶ τῶν ὁποίων κάθεται ἡ γυναῖκα.