Ἦλθε καὶ εἰς τὴν Δέρβην καὶ Λύστραν. Ἐκεῖ ὑπῆρχε κάποιος μαθητὴς ὀνομαζόμενος Τιμόθεος, ἀπὸ μητέρα Ἰουδαίαν, ἡ ὁποία εἶχε πιστέψει, καὶ ἀπὸ πατέρα Ἕλληνα.
Α' Προς Τιμόθεον 6:20 - Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν Ὦ Τιμόθεε, φύλαξε ἐκεῖνο ποὺ σοῦ εἶναι ἐμπιστευμένον καὶ ἀπόφευγε τὰ βέβηλα καὶ κούφια λόγια καὶ τὰς ἀντιλογίας τῆς ψευδῶς ὀνομαζομένης γνώσεως, Περισσότερες εκδόσειςH Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) Ω Tιμόθεε, φύλαξε την παρακαταθήκη, αποστρεφόμενος τις βέβηλες ματαιολογίες, και τις αντιλογίες τής ψευδώνυμης γνώσης· Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου Λοιπόν, Τιμόθεε, την αποστολή που σου είναι εμπιστευμένη διαφύλαξέ την αποφεύγοντας τις ανίερες ματαιολογίες και τις αντιγνωμίες που παρουσιάζονται με το προσωπείο της γνώσης, Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Αγαπητέ Τιμόθεε, διαφύλαξε αυτό που σου εμπιστεύτηκε ο Χριστός και η εκκλησία, κι απόφευγε τα βλάσφημα κούφια λόγια και τις αντιρρήσεις εναντίον της πίστεως, που προβάλλουν οι αιρετικοί με το ψεύτικο όνομα της «Γνώσεως». Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Αγαπητέ Τιμόθεε, διαφύλαξε αυτό που σου εμπιστεύτηκε ο Χριστός και η εκκλησία, κι απόφευγε τα βλάσφημα κούφια λόγια και τις αντιρρήσεις εναντίον της πίστεως, που προβάλλουν οι αιρετικοί με το ψεύτικο όνομα της «Γνώσεως». Textus Receptus (Scrivener 1894) ω τιμοθεε την παρακαταθηκην φυλαξον εκτρεπομενος τας βεβηλους κενοφωνιας και αντιθεσεις της ψευδωνυμου γνωσεως Textus Receptus (Elzevir 1624) ω τιμοθεε την παρακαταθηκην φυλαξον εκτρεπομενος τας βεβηλους κενοφωνιας και αντιθεσεις της ψευδωνυμου γνωσεως |
Ἦλθε καὶ εἰς τὴν Δέρβην καὶ Λύστραν. Ἐκεῖ ὑπῆρχε κάποιος μαθητὴς ὀνομαζόμενος Τιμόθεος, ἀπὸ μητέρα Ἰουδαίαν, ἡ ὁποία εἶχε πιστέψει, καὶ ἀπὸ πατέρα Ἕλληνα.
Μερικοὶ ἀπὸ τοὺς Ἐπικουρείους καὶ τοὺς Στωϊκοὺς φιλοσόφους ἦλθαν εἰς ἐπαφὴν μαζί του καὶ μερικοὶ ἔλεγαν, «Τί ἆραγε θέλει νὰ πῇ αὐτὸς ὁ φλύαρος;». Ἄλλοι ἔλεγαν, «Φαίνεται νὰ εἶναι κῆρυξ ξένων θεῶν». Διότι ἐκήρυττε εἰς αὐτοὺς τὸ χαρμόσυνον ἄγγελμα τοῦ Ἰησοῦ καὶ τῆς ἀναστάσεως.
Ὅλοι οἱ Ἀθηναῖοι καὶ οἱ ξένοι ποὺ ἔμεναν ἐκεῖ, δὲν εἶχαν διαθέσιμον χρόνον διὰ τίποτε ἄλλο παρὰ διὰ νὰ λέγουν καὶ νὰ ἀκούουν κάτι νεώτερον.
Μεγάλη ἀπὸ κάθε ἄποψιν. Πρῶτον ὅτι τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ εἰς αὐτοὺς εἶναι ἐμπιστευμένα.
Εἰς τοὺς ὡρίμους ὅμως κηρύττομεν καὶ σοφίαν, ἀλλὰ σοφίαν ὄχι τοῦ κόσμου αὐτοῦ, οὔτε τῶν ἀρχόντων τοῦ κόσμου αὐτοῦ, οἱ ὁποῖοι βαίνουν πρὸς τὸ τέλος τους,
Διότι ἡ σοφία τοῦ κόσμου τούτου εἶναι μωρία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Εἶναι γραμμένον, Ἐκεῖνος ποὺ πιάνει τοὺς σοφοὺς εἰς τὴν πανουργίαν τους·
Κανεὶς ἂς μὴ σᾶς στερήσῃ τὸ βραβεῖον, ἀρεσκόμενος εἰς δῆθεν ταπεινοφροσύνην καὶ λατρείαν τῶν ἀγγέλων, ἐρευνῶν πράγματα τὰ ὁποῖα δὲν εἶδε, ὑπερηφανευόμενος χωρὶς λόγον ἀπὸ τὸν κοσμικόφρονα νοῦν του,
Προσέχετε μήπως σᾶς παρασύρῃ κανεὶς μὲ τὴν φιλοσοφίαν καὶ μὲ κούφια ἀπατηλὰ πράγματα, κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, κατὰ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου καὶ ὄχι κατὰ Χριστόν,
ὥστε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι νὰ ὑπερηφανευώμεθα γιὰ σᾶς εἰς τὰς ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ, διὰ τὴν ὑπομονήν σας καὶ τὴν πίστιν καθ᾽ ὅλους τοὺς διωγμούς σας καὶ τὰς θλίψεις ποὺ ὑποφέρετε.
Ὥστε λοιπόν, ἀδελφοί, σταθῆτε σταθεροὶ καὶ κρατεῖτε τὰς διδασκαλίας, τὰς ὁποίας ἐδιδαχθήκατε ἀπὸ μᾶς, εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι᾽ ἐπιστολῆς.
σύμφωνα πρὸς τὸ ἔνδοξον εὐαγγέλιον τοῦ μακαρίου Θεοῦ, τὸ ὁποῖον αὐτὸς μοῦ ἐμπιστεύθηκε.
χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ τὸν Θεόν, τὸν Πατέρα μας καὶ τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν, τὸν Κύριόν μας.
οὔτε νὰ δίνουν προσοχὴν εἰς ἀπέραντους μύθους καὶ γενεαλογίας, αἱ ὁποῖαι προκαλοῦν μᾶλλον συζητήσεις καὶ δὲν ἐξυπηρετοῦν τὸ σχέδιον τοῦ Θεοῦ, τὸ ὁποῖον βασίζεται εἰς τὴν πίστιν.
καὶ ξέρῃ ὅτι ὁ νόμος δὲν προορίζεται διὰ τοὺς καλούς, ἀλλὰ διὰ τοὺς ἀνόμους καὶ ἀνυποτάκτους, διὰ τοὺς ἀσεβεῖς καὶ ἁμαρτωλούς, διὰ τοὺς ἀνοσίους καὶ βεβήλους, διὰ τοὺς πατροκτόνους καὶ μητροκτόνους, διὰ τοὺς ἀνθρωποκτόνους,
Τοὺς δὲ βεβήλους μύθους ποὺ ἁρμόζουν σὲ γρηές, ἀπόρριπτε, καὶ γύμναζε τὸν ἑαυτόν σου εἰς τὴν εὐσέβειαν,
Ἀλλὰ σύ, ὦ ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ἀπόφευγε αὐτά, καὶ ἐπιδίωκε τὴν δικαιοσύνην, τὴν εὐσέβειαν, τὴν πίστιν, τὴν ἀγάπην, τὴν ὑπομονήν, τὴν πραότητα.
νὰ τηρήσῃς τὴν ἐντολὴν ἀκηλίδωτη, ἀδιάβλητη μέχρι τῆς ἐπιφανείας τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ,
Τὶς δὲ ἀσεβεῖς φλυαρίες ἀπόφευγε, διότι θὰ προχωρήσουν περισσότερον εἰς τὴν ἀσέβειαν
καὶ νὰ μὴ προσέχουν εἰς μύθους Ἰουδαϊκοὺς καὶ εἰς ἐντολὰς ἀνθρώπων ποὺ ἀποστρέφονται τὴν ἀλήθειαν.
πρὸς τὸν Τίτον, τὸ γνήσιον παιδί μου εἰς τὴν κοινὴν πίστιν μας· χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ τὸν Θεὸν Πατέρα καὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Σωτῆρά μας.
νὰ κρατῇ σταθερὰ τὸν ἀξιόπιστον λόγον, ὅπως ἐδιδάχθηκε, διὰ νὰ εἶναι εἰς θέσιν καὶ νὰ στηρίζῃ εἰς τὴν ὑγιᾶ διδασκαλίαν καὶ νὰ ἐλέγχῃ ἐκείνους ποὺ ἀντιλέγουν.
ἀλλ᾽ ἀπόφευγε μωρὰς συζητήσεις, γενεαλογίας, ἔριδας καὶ φιλονεικίας διὰ τὸν νόμον, διότι εἶναι ἀνωφελεῖς καὶ μάταιαι.
Θυμήσου λοιπὸν τί παρέλαβες καὶ ἄκουσες· αὐτὰ νὰ τηρῇς καὶ νὰ μετανοήσῃς. Ἐὰν δὲν ξυπνήσῃς, θὰ ἔλθω σ᾽ ἐσὲ σὰν κλέφτης καὶ δὲν θὰ ξέρῃς ποιά ὥρα θὰ σοῦ ἔλθω.