Kategorya
154 Mga Bersikulo sa Biblia Bahin sa Espirituhanong Pagkaon
Nahinumdom ka ba nga kinahanglan nato ang espirituhanong pagkaon aron magmalig-on ang atong pagtuo? Sama ra nga mokaon ta para mabuhi ang atong lawas, kinahanglan pud nato pakan-on ang atong kalag ug espiritu para maangkon nato ang tinuod nga kalipay ug katagbawan sa kinabuhi.
Si Jesus miingon, “Dili lang sa pan mabuhi ang tawo, kondili sa matag pulong nga gikan sa baba sa Dios.” Importante kaayo nga masabtan nato nga ang Pulong sa Dios maoy atong giya ug kusog sa atong espirituhanong paglambo. Dinhi nato makit-an ang kahupay, ang pagtul-id, ug ang direksyon nga atong gikinahanglan matag adlaw. Ang pulong sa Dios maoy atong kahayag, atong kagawasan, ug labaw sa tanan, mao kini ang mohatag ug kahimsog sa atong espiritu.
Labaw sa tanan, importante gyud nga magbaton ta og suod nga relasyon uban sa Dios. Kay pinaagi lang niini nga bugkos, madawat nato ang espirituhanong pagkaon nga atong gikinahanglan. Si Jesus miingon pud, “Ako mao ang pan sa kinabuhi. Ang moduol kanako dili na gayud gutomon, ug ang motuo kanako dili na gayud uhawon.” Gitudloan ta ni Jesus nga Siya ang tinubdan sa kinabuhi nga walay pagkahurot, ug kon magpabilin lang ta kaniya, dili na ta gutumon ang atong espiritu kay ang pulong nga gikan sa iyang baba mao ang tanan natong gikinahanglan.
Ang espirituhanong pagkaon nagpasabot pud nga kinahanglan kitang makigsuod sa Dios pinaagi sa pag-ampo. Ang pag-ampo mao ang atong paagi sa pagpakigsulti sa atong Magbubuhat. Dinhi nato ipahayag ang atong mga panginahanglan, mga tinguha, ug mangayo sa Iyang tabang. Hinumdumi, sama nga kinahanglan nato ang pisikal nga pagkaon aron mabuhi, kinahanglan pud nato ang pag-ampo aron magpabiling konektado sa Dios ug aron makadawat ta sa kusog gikan sa Iyang presensya para magmalig-on ta kanunay.
Si Jesus mitubag kanila, “Ako mao ang pan sa kinabuhi. Siya nga moari kanako dili gutomon, ug siya nga motuo kanako dili gayod uhawon.
Ako mao ang buhing pan nga nanaog gikan sa langit. Si bisan kinsa nga mokaon niining maong pan, mabuhi sa dayon ug ang pan nga akong ihatag alang sa kinabuhi sa kalibotan mao ang akong unod.”
Ako mao ang pultahan, kon adunay mosulod agi kanako, siya maluwas ug siya mosulod ug mogula ug makakaplag siya ug masibsib.
sama sa mga bata nga bag-o pang nahimugso, tinguhaa ninyo ang espirituhanong gatas nga walay sagol, aron nga pinaagi niini kamo motubo ngadto sa kaluwasan,
Si Jesus miingon kanila, “Ang akong pagkaon mao ang pagbuhat sa kabubut-on sa nagpadala kanako ug ang pagtapos sa iyang buluhaton.
“ ‘Hatagan ko kamo ug mga magbalantay nga uyon sa akong kasingkasing, nga magpakaon kaninyo sa kaalam ug salabotan.
ug silang tanan nanginom sa samang espirituhanong ilimnon. Kay sila nanginom man gikan sa espirituhanong Bato nga misunod kanila, ug ang maong Bato mao si Cristo.
Ang adunay igdulungog kinahanglan nga magpatalinghog sa gisulti sa Espiritu ngadto sa mga iglesia. Siya nga magmadaogon hatagan nako ug pagtugot sa pagkaon gikan sa kahoy sa kinabuhi nga anaa sa paraiso sa Dios.’
Apan siya mitubag, “Nasulat na, ‘Ang tawo mabuhi dili sa pan lamang kondili sa matag pulong nga mogula sa baba sa Dios.’ ”
Tan-awa, nagtindog ako sa pultahan ug nagtuktok, kon may magpatalinghog sa akong tingog ug moabli sa pultahan, kaniya mosulod ako ug makigsalo ako uban kaniya, ug siya uban kanako.
Ayaw kamo paghago alang sa pagkaon nga mahanaw ra kondili alang sa pagkaon nga molungtad ngadto sa kinabuhing dayon nga ihatag kaninyo sa Anak sa Tawo kay diha kaniya ang Dios nga Amahan nagpatik sa iyang timaan.”
Ug kamo iyang gipaubos ug gipagutoman ug gipakaon kamo niya sa mana nga wala ninyo mailhi, bisan ang inyong katigulangan wala makaila niini, aron kamo iyang mapahibalo nga ang tawo dili mabuhi sa pan lamang, kondili sa tanang butang nga mogula gikan sa baba sa Ginoo mabuhi ang tawo.
Nganong maggasto man kamo sa inyong salapi alang sa dili pan, ug sa inyong hinagoan alang niadtong dili makatagbaw? Pamati kamo pag-ayo kanako, ug kaona unsay maayo, ug palipaya ang inyong kaugalingon diha sa katambok.
Pagkatam-is gayod sa imong mga pulong sa akong pagtilaw, tam-is pa kay sa dugos diha sa akong baba!
Ang imong mga pulong nakaplagan, ug gikaon nako kini, ug ang imong mga pulong nahimong kalipay alang kanako ug kahimuot sa akong kasingkasing; kay ako gitawag pinaagi sa imong ngalan, O Ginoo, Dios sa mga panon.
ug silang tanan nangaon sa samang espirituhanong pagkaon, Kon ako miambit uban ang pagkamapasalamaton, nganong sawayon pa man ako mahitungod sa gipasalamatan na nako? Busa kon mokaon kamo o moinom o magbuhat sa bisan unsa, buhata ninyo kining tanan aron sa paghimaya sa Dios. Ayaw ninyo hatagi ug kapandolan ang mga Judio o ang mga Grego o ang iglesia nga iya sa Dios, sama nga ako nagpahimuot sa tanan diha sa tanang butang sa walay pagpangita sa kaugalingon nakong kaayohan, kondili alang sa kadaghanan aron sila maluwas. ug silang tanan nanginom sa samang espirituhanong ilimnon. Kay sila nanginom man gikan sa espirituhanong Bato nga misunod kanila, ug ang maong Bato mao si Cristo.
Kay niining panahona karon angayan na unta kamo nga mahimong mga magtutudlo, nagkinahanglan pa man diay hinuon kamo nga adunay mosubli sa pagtudlo kaninyo sa unang mga pagtulun-an sa pulong sa Dios. Nagkinahanglan kamo ug gatas, dili pagkaon nga gahi, kay ang matag usa nga gigatas pa dili batid sa pulong sa pagkamatarong, kay masuso pa man siya.
Kay ang gingharian sa Dios dili pagkaon o ilimnon, kondili pagkamatarong ug pakigdait ug kalipay diha sa Espiritu Santo.
Wala ako mobiya gikan sa sugo sa iyang mga ngabil; akong gimahal sulod sa akong dughan ang mga pulong sa iyang baba.
Unya sa kataposang adlaw nga mao ang labing dakong adlaw sa kasaulogan, si Jesus mitindog ug misinggit nga nag-ingon, “Kon adunay tawong giuhaw, paaria siya kanako aron siya moinom. Ang motuo kanako, sumala sa giingon sa Kasulatan, ‘Gikan sa iyang kasingkasing modagayday ang mga sapa sa tubig nga buhi.’”
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon, kaaghop, pagpugong sa kaugalingon. Walay balaod nga batok niining mga butanga.
Kay niining panahona karon angayan na unta kamo nga mahimong mga magtutudlo, nagkinahanglan pa man diay hinuon kamo nga adunay mosubli sa pagtudlo kaninyo sa unang mga pagtulun-an sa pulong sa Dios. Nagkinahanglan kamo ug gatas, dili pagkaon nga gahi, kay ang matag usa nga gigatas pa dili batid sa pulong sa pagkamatarong, kay masuso pa man siya. Apan ang gahing pagkaon alang sa mga hamtong, alang kanila nga ang mga salabotan nabatid pinaagi sa pagbansay sa pag-ila sa maayo gikan sa daotan.
Busa ingon nga inyong gidawat kaniadto si Cristo Jesus nga Ginoo, pagkinabuhi kamo diha kaniya, pinagamot ug pinatubo diha kaniya ug gilig-on diha sa pagtuo, ingon nga gitudloan kamo niini, nag-awas sa pagpasalamat.
Nag-andam ikaw ug pagkaon sa akong atubangan tinambongan sa akong mga kaaway; gidihogan nimo ug lana ang akong ulo; ang akong kupa nag-awas.
Pabukha ang akong mga mata aron makatan-aw ako sa mga katingalahang butang gikan sa imong Balaod.
Ako maglipay pag-ayo diha sa Ginoo, ang akong kalag magmalipayon diha sa akong Dios; kay ako gibistihan niya sa mga bisti sa kaluwasan, ako gisul-oban niya sa kupo sa pagkamatarong, sama sa pamanhonon nga nagdayandayan sa iyang kaugalingon sa usa ka purongpurong nga bulak, ug sama sa pangasaw-onon nga nagdayandayan sa iyang kaugalingon sa iyang mga alahas.
Ug samtang nangaon sila, si Jesus mikuha ug pan ug sa nakapanalangin na siya, iya kining gipikaspikas ug gihatag ngadto sa mga tinun-an. “Pagkuha ug kaon kamo, kini mao ang akong lawas.”
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba. Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa. Ayaw kamo pagtinapolan, hinuon pagmainiton kamo diha sa Espiritu. Alagari ninyo ang Ginoo. Paglipay kamo diha sa paglaom, pailob diha sa kasakitan, pag-ampo kanunay. Hatag kamo alang sa mga panginahanglan sa mga balaan; batasana ninyo ang pagkamaabiabihon. Panalangini kadtong mga naglutos kaninyo; pag-ampo ug ayaw panunglo. Paglipay kamo duyog sa mga nalipay, hilak duyog sa mga nanghilak. Pagsinabtanay kamo sa usa ug usa; ayaw pagmapahitas-on, hinuon pakig-uban sa mga ubos ug kahimtang; ayaw pagpakamaalamon diha sa inyong kaugalingon. Ayaw balosi ug daotan ang daotan, buhata hinuon ang maayo sa atubangan sa tanang tawo. Kon mahimo, sumala sa inyong maarangan, pagpuyo nga makidaiton uban sa tanang tawo. Mga hinigugma, ayaw panimalos, kondili hatagi hinuon ninyo ug higayon ang kapungot sa Dios; kay nasulat, “Akoa ang pagpanimalos, ako ang mobayad, nag-ingon ang Ginoo.” Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.
Hinuon sa magsulti kita sa kamatuoran uban sa gugma, magtubo unta kita sa tanang paagi ngadto kang Cristo, nga mao ang ulo.
Apan kita mga lumulupyo sa langit, ug gikan niini atong gipaabot ang Manluluwas, ang Ginoong Jesu-Cristo.
Kay ang tanan nga maggikan sa Dios magbuntog sa kalibotan ug ang pagdaog nga nagbuntog sa kalibotan mao kini, ang atong pagtuo.
nga nagtagbaw kanimo sa maayong mga butang sa imong kinabuhi, aron ang imong pagkabatan-on mabag-o sama sa agila.
Anak ko, pamati sa akong mga pulong; ikiling ang imong igdulungog nganhi sa akong mga gisulti. Ayaw kini paikyasa gikan sa imong panan-aw; tipigi kini sa sulod sa imong kasingkasing. Kay kini kinabuhi alang niadtong nangita kanila, ug kaayohan sa tibuok niyang unod.
Ang mga ihalas nga mananap magpasidungog kanako, ang mga irong ihalas ug mga abistros; tungod kay ako naghatag ug tubig sa kamingawan, ug mga sapa sa diserto, aron sa paghatag ug mainom sa akong piniling katawhan,
Ang tibuok nga Kasulatan gisulat uban sa lamdag sa Dios ug mapuslanon alang sa pagpanudlo, alang sa pagpamadlong, alang sa pagpanul-id ug alang sa pagmatuto diha sa pagkamatarong, aron ang tawo sa Dios mahimong hingpit, sangkap alang sa tanang maayong buluhaton.
Mibangon ako sa wala pa mobanagbanag ug mituaw ako; naglaom ako diha sa imong mga pulong.
ug nakatagamtam na sa pagkamaayo sa pulong sa Dios ug sa mga gahom sa kapanahonan nga umaabot,
Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon.
Apan maoy unaha ninyo pagpangita ang gingharian sa Dios ug ang iyang pagkamatarong ug kining tanan idugang kaninyo.
Ang Dios sa paglaom magpuno unta kaninyo sa tumang kalipay ug kalinaw tungod sa inyong pagtuo, aron nga pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo magmadagayaon kamo sa paglaom.
aron nga sumala sa iyang naghingapin nga himaya, itugot unta niya nga malig-on kamo sa gahom pinaagi sa iyang Espiritu diha sa kinasuloran sa inyong pagkatawo,
Ug ang akong Dios magsangkap sa tanan ninyong kinahanglanon sumala sa iyang kadato, sa himaya diha kang Cristo Jesus.
Apan ako, mga igsoon, dili makahimo pagpakigsulti kaninyo ingon nga mga tawong espirituhanon, kondili mga unodnon ingon nga mga masuso diha kang Cristo. Sumala sa grasya sa Dios nga gihatag kanako, ingon sa usa ka batid nga magtutukod, ako nagpahimutang sa patukoranan, apan laing tawo ang nagtukod ibabaw niini. Apan patan-awa ang matag usa kon unsaon niya sa pagtukod ibabaw niini. Kay wala nay laing patukoranan nga ikapahimutang pa ni bisan kinsa gawas sa gikapahimutang na, nga mao si Jesu-Cristo. Karon kon may magtukod sa ibabaw niining maong patukoranan ginamit ang bulawan, plata, mga mahalong bato, kahoy, sagbot o dagami, ang buhat sa matag usa mailhan ra unya kay ang Adlaw magpadayag niini nga pinaagi sa kalayo mailhan kini, ug ang kalayo magsulay sa buhat sa matag usa. Kon ang buhat ni bisan kinsa magpabilin diha sa iyang gitukoran, siya makadawat ug ganti. Ug kon ang buhat ni bisan kinsa masunog ra, siya mag-antos sa kapildihan apan siya maluwas ingon nga nakalatas sa kalayo. Wala ba kamo masayod nga kamo templo sa Dios ug nga ang Espiritu sa Dios nagpuyo diha kaninyo? Kon adunay moguba sa templo sa Dios, siya gub-on sa Dios. Kay ang templo sa Dios balaan, kana mao kamo. Kinahanglang walay usa nga maglimbong sa iyang kaugalingon. Kon aduna kaninyoy maghunahuna nga siya maalamon niining panahona, kinahanglang magpakabuang siya aron mahimo siyang maalamon. Kay ang kaalam niining kalibotana binuang alang sa Dios. Kay nasulat, “Iyang dakpon ang mga maalamon diha sa ilang pagkamaalamon.” Gatas ang akong gihatag kaninyo ug dili gahi nga pagkaon kay kamo dili pa man andam niini ug bisan gani karon, kamo dili pa gihapon andam,
Batan-on ako kaniadto ug karon tigulang na ako, apan wala ako makakita sa matarong nga gibiyaan, o ang iyang anak magpakilimos ug pan.
Kay ang Ginoo nga Dios adlaw ug taming; ang Ginoo mohatag ug grasya ug himaya. Walay maayo nga butang nga ihikaw niya gikan niadtong mga naglakaw nga matarong.
Apan ikaw, O tawo sa Dios, pahilayo niining mga butanga; paningkamoti ang pagkamalahutayon, pagkadiosnon, pagtuo, paghigugma, pagkamainantoson, pagkaaghop.
“Kamo mao ang kahayag sa kalibotan. Ang siyudad nga mahimutang sa ibabaw sa bungtod dili gayod matago.
apan kadtong naghulat sa Ginoo magbag-o sa ilang kusog, sila manglupad pinaagi sa mga pako sama sa mga agila, sila managan ug dili kapoyon, sila manglakaw ug dili mangaluya.
Siya nga naghatag sa binhi ngadto sa magpupugas ug sa pan aron kaonon maghatag kaninyo ug binhi ug magpadaghan niini ug magpadaghan sa mga bunga sa inyong pagkamatarong.
Dili! Hinuon diha niining tanang mga butang kita labaw pa sa mga mananaog pinaagi kaniya nga nahigugma kanato.
Ang pulong ni Cristo papuy-a nga madagayaon gayod diha kaninyo, magtudlo ug magtambag kamo sa usa ug usa pinaagi sa tanang kaalam, ug mag-awit kamo ug mga salmo ug mga alawiton ug mga awit nga espirituhanon uban ang pagkamapasalamaton diha sa inyong mga kasingkasing ngadto sa Dios.
Apan sa pagkadungog ni Jesus niini siya miingon, “Ang mga maayo ug lawas wala magkinahanglan ug mananambal kondili ang mga masakiton.
Ug siya mikuha ug pan, ug sa nakapasalamat na siya, kini iyang gipikaspikas ug gihatag kanila nga nag-ingon, “Kini mao ang akong lawas nga gihatag alang kaninyo. Buhata ninyo kini sa paghinumdom kanako.”
Ang imong mga kamot maoy nagbuhat ug nag-umol kanako; hatagi ako ug salabotan aron ako makakat-on sa imong kasugoan.
Kita nasayod nga diha sa tanang butang ang Dios nagbuhat sa maayo ngadto kanila nga mga nahigugma kaniya ug mga tinawag sumala sa iyang katuyoan.
Apan ako mag-ingon, pagkinabuhi kamo diha sa Espiritu ug ayaw ninyo tumana ang mga tinguha sa unod.
Duol kanako, kamong tanan nga nagbudlay ug nabug-atan ug papahulayon ko kamo. Pas-ana ninyo ang akong yugo ug pagtuon kamo gikan kanako kay ako maaghop ug mapaubsanon sa kasingkasing ug makakaplag kamo ug pahulay alang sa inyong mga kalag. aron sa pag-ingon kaniya, “Ikaw ba kadtong moanhi, o magpaabot pa ba kami ug lain?” Kay sayon ang akong yugo ug gaan ang akong palas-anon.”
Tultoli ako diha sa imong kamatuoran, ug tudloi ako, kay ikaw mao ang Dios sa akong kaluwasan; kanimo naghulat ako sa tibuok nga adlaw.
Kay ang tanang mga saad sa Dios “Oo” diha kaniya. Mao kanay hinungdan ngano nga kita naglitok sa “Amen” pinaagi kaniya alang sa himaya sa Dios.
Uban sa usa ka kinabubut-on nga halad, maghalad ako kanimo; magpasalamat ako sa imong ngalan, O Ginoo, kay kini maayo.
Ang magsulti, kinahanglan magsulti ingon sa pulong sa Dios; ang mag-alagad, kinahanglan mag-alagad sumala sa katakos nga gihatag sa Dios, aron nga sa tanang butang ang Dios mahimaya pinaagi kang Jesu-Cristo. Iya ang himaya ug ang paggahom hangtod sa kahangtoran. Amen.
kon ibubo nimo ang imong kalag ngadto sa gigutom ug tagbawon ang tinguha sa mga sinakit, ang imong kahayag mosubang sa kangitngitan, ug ang imong kadulom mahimong sama sa kaudtohan.
Misangpit ako uban sa tibuok nakong kasingkasing, tubaga ako, O Ginoo; tumanon gayod nako ang imong mga lagda. Nagsangpit ako kanimo; luwasa ako, aron bantayan nako ang imong mga pagpamatuod.
Busa ang iyang kabantog mikaylap sa tibuok Siria. Ug gidala nila ngadto kaniya ang tanang masakiton, ang mga gitakboyan sa nagkalainlaing mga sakit ug mga balatian, mga gidemonyohan, mga patulon ug mga paralitiko, ug iyang giayo sila.
Ang Ginoo dili motugot sa matarong nga magutman, apan santaon niya ang tinguha sa daotan.
Ayaw itugyan ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa sala ingon nga galamiton sa pagkadili matarong, hinuon itugyan ang inyong kaugalingon ngadto sa Dios ingon nga mga tawo nga nabuhi gikan sa kamatayon ug ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa Dios ingon nga mga galamiton sa pagkamatarong.
Apan salamat sa Dios nga mao ang naghatag kanato sa kadaogan pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo.
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon,
Ug ako masaligon nga siya nga nagsugod ug maayong buhat diha kaninyo maghingpit niini hangtod sa adlaw ni Jesu-Cristo.
nga magtutok kang Jesus, ang nagpasiugda ug ang mohingpit sa atong pagtuo. Tungod sa kalipay nga gibutang sa iyang atubangan, giantos niya ang krus sa walay pagsapayan sa kaulaw niini ug karon naglingkod siya diha sa tuo sa trono sa Dios.
Unya iyang gisugo ang panon sa katawhan sa pagpanglingkod sa mga balili. Ug samtang gigunitan niya ang lima ka pan ug duha ka isda, miyahat siya sa langit ug nagpasalamat. Unya iyang gipikaspikas ang mga pan ug gihatag ngadto sa mga tinun-an ug gihatag kini sa mga tinun-an ngadto sa katawhan.
“Kamong tanan nga giuhaw, dali ngari sa katubigan; ug siya nga walay salapi, dali, palit, ug kaon! Dali, palit ug bino ug gatas nga walay salapi ug walay bayad.
Sa Dios lamang naghulat sa hilom ang akong kalag; gikan kaniya ang akong kaluwasan. Ayaw pagsalig diha sa pagpanglupig, ayaw paglaom diha sa pagpangawat; kon ang mga bahandi modaghan, ayaw ibutang ang imong kasingkasing niana. Ang Dios nagsulti sa makausa; makaduha ako makadungog niini: nga ang gahom iya sa Dios; ug nganha kanimo, O Ginoo, imo ang gugmang walay paglubad. Kay ikaw nagbalos sa tawo sumala sa iyang buhat. Siya lamang mao ang akong bato ug ang akong kaluwasan, ang akong salipdanan; dili gayod ako matarog.
Kay bisan unsay nasulat kaniadto, gisulat alang sa pagtudlo kanato aron nga pinaagi sa pailob ug pinaagi sa pagdasig gikan sa kasulatan, makabaton unta kita ug paglaom.
“Ayaw kamo pagtigom ug mga bahandi alang kaninyo dinhi sa yuta diin ang mga mananap ug ang taya mangutkot ug diin ang mga kawatan manglungkab ug mangawat. “Busa sa dihang maghatag ikaw ug limos, ayaw pagpatingog ug trumpeta sa imong atubangan sama sa gihimo sa mga tigpakaaron-ingnon diha sa mga sinagoga ug diha sa kadalanan aron sila dayegon sa mga tawo. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti. Apan pagtigom kamo ug mga bahandi alang kaninyo didto sa langit diin walay mga mananap o taya nga mangutkot ug diin walay mga kawatan nga manglungkab ug mangawat. Kay hain gani ang imong bahandi, anaa usab diha ang imong kasingkasing.
Sila nabuhong sa kadagaya sa imong balay, ug ikaw naghatag kanila ug mainom gikan sa sapa sa imong mga kalipay.
Kay kamo dili makainom sa kupa sa Ginoo dungan sa kupa sa mga demonyo. Dili usab kamo makaambit sa kan-anan sa Ginoo ug sa kan-anan sa mga demonyo.
Busa gimandoan nako ang akong mga lakang pinaagi sa imong mga lagda, ug gidumtan nako ang tanang paagi nga sayop.
Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.
Apan ang gahing pagkaon alang sa mga hamtong, alang kanila nga ang mga salabotan nabatid pinaagi sa pagbansay sa pag-ila sa maayo gikan sa daotan.
Ikaw nagpatubo sa balili alang sa kahayopan, ug mga tanom alang sa paghago sa tawo, aron siya makahimo sa pagkuha ug makaon gikan sa yuta, ug sa bino nga makalipay sa kasingkasing sa tawo, lana nga makapasinaw sa iyang nawong, ug pan nga makapalig-on sa kasingkasing sa tawo.
Kay maayo ang tanang binuhat sa Dios, ug walay ipasalikway kon gidawat kini uban sa pagpasalamat, kay kini gibalaan man pinaagi sa pulong sa Dios ug sa pag-ampo.
Ug ang Ginoo maggiya kanimo sa kanunay, ug magtagbaw sa imong tinguha pinaagi sa mga maayong butang, ug maghimo sa imong mga bukog nga lig-on; ug ikaw mahimong sama sa usa ka tanaman nga gipatubigan, sama sa usa ka tubod sa tubig, nga ang mga katubigan walay paghubas.
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba.
Dayega ang Ginoo, O akong kalag; ug ang tanan nga ania sa sulod nako, dayega ang balaan niyang ngalan! Dili siya magbuhat sumala sa atong mga kasal-anan, o magbalos kanato sumala sa atong mga kalapasan. Kay ingon nga ang kalangitan anaa sa taas ibabaw sa yuta, mao usab kadako ang iyang gugmang walay paglubad ngadto kanila nga may kahadlok kaniya; sama sa gilay-on sa silangan gikan sa kasadpan, mao usab ang gilay-on sa iyang pagpahimulag kanato gikan sa atong mga kalapasan. Sama sa usa ka amahan nga naluoy sa iyang mga anak, mao usab ang Ginoo nga maluoy niadtong may kahadlok kaniya. Kay siya nahibalo sa atong kahimtang; nahinumdom siya nga kita mga abog lamang. Mahitungod sa tawo, ang iyang mga adlaw sama sa balili, siya naglambo sama sa bulak sa kapatagan; kay ang hangin moagi ibabaw niini ug kini mahanaw ug ang dapit nga gitugkan niini dili na makaila. Apan ang gugmang walay paglubad sa Ginoo naggikan sa walay sinugdan hangtod sa walay kataposan ngadto kanila nga may kahadlok kaniya, ug ang iyang pagkamatarong ngadto sa mga anak sa mga anak; ngadto kanila nga nagtuman sa iyang kasabotan ug nahinumdom sa pagbuhat sa iyang kasugoan. Gipahimutang sa Ginoo ang iyang trono didto sa kalangitan, ug ang iyang gingharian naggahom ibabaw sa tanan. Dayega ang Ginoo, O akong kalag, ug ayaw kalimti ang tanan niyang kaayohan, Dayega ang Ginoo, kamo nga iyang mga anghel, kamo nga mga gamhanan nga nagtuman sa iyang pulong, nga nagpatalinghog sa tingog sa iyang pulong! Dayega ang Ginoo, kamong tanan niyang mga panon, kamong mga alagad niya, nga nagbuhat sa iyang kabubut-on! Dayega ang Ginoo, kamong tanan niyang binuhat, diha sa tanang dapit sa iyang gingharian. Dayega ang Ginoo, O akong kalag! siya nga nagpasaylo sa tanan nimong kasal-anan, nga nag-ayo sa tanan nimong mga balatian, nga naglukat sa imong kinabuhi gikan sa Gahong, nga nagpurongpurong kanimo sa gugmang walay paglubad ug sa kaluoy, nga nagtagbaw kanimo sa maayong mga butang sa imong kinabuhi, aron ang imong pagkabatan-on mabag-o sama sa agila.
“Pangayo ug kamo hatagan, pangita ug kamo makakaplag, panuktok, ug ang pultahan ablihan alang kaninyo.
Ako mao ang punoan sa paras, kamo mao ang mga sanga. Ang magpabilin kanako ug ako diha kaniya, siya mamunga ug daghan, kay kon kamo bulag kanako wala gayod kamoy mahimo.
Anak ko, kon imong dawaton ang akong mga pulong ug tipigan ang akong mga sugo diha kanimo, kay ang kaalam mosulod sa imong kasingkasing, ug ang kahibalo makapahimuot sa imong kalag; ang maayong panghukom magbantay kanimo; ang pagpanabot magpanalipod kanimo; magpalingkawas kini kanimo gikan sa dalan sa daotan, gikan sa mga tawong nagsulti ug mga daotan nga pulong, nga mibiya sa mga agianan sa pagkamatarong aron maglakaw diha sa mga dalan sa kangitngit, nga nalipay sa pagbuhat ug daotan, ug nahimuot sa pagkasukwahi sa daotan; mga tawo nga hiwi ang mga agianan, ug sukwahi diha sa ilang mga pamaagi. Maluwas ikaw gikan sa babayeng mananapaw, gikan sa asawa sa laing tawo pinaagi sa iyang maayo nga mga pulong, nga nagbiya sa kauban sa iyang pagkabatan-on ug nalimot sa kasabotan sa iyang Dios; kay ang iyang balay nagharag ngadto sa kamatayon, ug ang iyang mga agianan ngadto sa mga patay; walay miadto kaniya nga mibalik o mibalik sa mga agianan sa kinabuhi. maghimo sa imong dalunggan nga matinagdanon sa kaalam ug magkiling sa imong kasingkasing ngadto sa pagpanabot; Busa ikaw maglakaw sa dalan sa mga maayong tawo, ug magsubay sa mga agianan sa mga matarong. Kay ang mga matarong magpuyo sa yuta ug ang ligdong nga mga tawo magpabilin diha niini; apan ang mga daotan hinginlan gikan sa yuta, ug ang mabudhion ibton gikan niini. Oo, kon ikaw magsinggit alang sa kaalam, ug magpatugbaw sa imong tingog alang sa pagpanabot, kon ikaw mangita niini sama sa plata ug mangita niini sama sa tinagoan nga mga bahandi, ikaw makasabot sa pagkahadlok sa Ginoo ug makaplagan nimo ang kahibalo sa Dios.
Kini labaw nga tinguhaon kay sa bulawan, Oo, bisan sa daghang bulawan nga lunsay; tam-is usab kay sa dugos ug sa mga tinulo sa dugos sa udlan.
Busa unsa may atong isulti mahitungod niini? Kon ang Dios dapig kanato, kinsa man ang mobatok kanato?
Gipasalamatan nako ang akong Dios diha sa tanan nakong paghandom kaninyo. nga nakabaton sa samang pakigbisog nga inyo kaniadtong nakita kanako, ug inyo karong nadungog nga anaa kanako. Sa tanan nakong pagpangamuyo alang kaninyong tanan, ako sa kanunay nag-ampo uban sa kalipay, mapasalamaton tungod sa inyong pagpakig-ambit diha sa Maayong Balita sukad sa unang adlaw hangtod karon.
Sultihan ko kamo, dili na ako moinom pag-usab niini gikan sa bunga sa paras hangtod niadtong adlaw nga moinom ako niini nga bag-o uban kaninyo sa gingharian sa akong Amahan.”
Sulod ngadto sa iyang mga ganghaan uban ang pagpasalamat, ug ngadto sa iyang mga hawanan uban ang pagdayeg. Pagpasalamat ngadto kaniya, dayega ang iyang ngalan.
ayaw kahadlok, kay ania ako uban kanimo, ayaw kabalaka, kay ako mao ang imong Dios; lig-onon ko ikaw ug tabangan ko ikaw, ituboy ko ikaw pinaagi sa akong madaogon nga tuong kamot.
Anak ko, ayaw kalimti ang akong gitudlo, apan ipatuman sa imong kasingkasing ang akong kasugoan; unya ang imong mga kamalig mapuno tungod sa kadaghan, ug ang imong mga pug-anan mag-awas sa bag-ong bino. Anak ko, ayaw tamaya ang pagpanton sa Ginoo o maluya ikaw sa iyang pagbadlong, kay ang Ginoo magbadlong kaniya nga iyang gihigugma, ingon sa usa ka amahan ngadto sa anak nga iyang gikahimut-an. Malipayon ang tawo nga makakaplag ug kaalam ug ang tawo nga makakab-ot ug pagpanabot, kay ang makuha gikan niini maayo pa kay sa makuha gikan sa plata ug ang kaayohan niini maayo pa kay sa bulawan. Siya bililhon pa kay sa mga alahas, ug walay butang nga imong gitinguha nga ikatandi kaniya. Ang taas nga mga adlaw anaa sa iyang tuo nga kamot; diha sa iyang wala nga kamot anaa ang mga bahandi ug kadungganan. Ang iyang mga dalan mga dalan sa kahimut-anan, ug ang tanan niyang mga agianan pakigdait. Siya usa ka kahoy sa kinabuhi ngadto kanila nga nagkupot kaniya; malipayon ang naghupot kaniya. Ang Ginoo pinaagi sa kaalam nagtukod sa kalibotan; pinaagi sa pagpanabot iyang gipahiluna ang kalangitan; kay ang gitas-on sa mga adlaw ug mga tuig sa kinabuhi ug daghan nga kaayohan ihatag nila kanimo.
Apan bulahan gayod ang inyong mga mata kay makakita man ug ang inyong mga dalunggan kay makabati man.
Kon ang imong Balaod dili pa maoy akong kalipay, nahanaw na unta ako diha sa akong kasakitan
sa paghatag ngadto sa nagsubo didto sa Zion— sa paghatag kanila ug purongpurong nga bulak inay abo, lana sa kalipay inay pagsubo, bisti sa pagdayeg inay luya nga espiritu; aron sila tawgon nga mga dagkong kahoy sa pagkamatarong, ang gitanom sa Ginoo, aron siya himayaon.
Ayaw kamo kabalaka mahitungod sa bisan unsang butang, apan sa tanang butang ipahibalo ninyo sa Dios ang inyong mga hangyo pinaagi sa pag-ampo ug sa pagpangamuyo uban ang pagpasalamat.
Apan kadtong mga mitipas ngadto sa ilang mga dalan nga hiwi, ang Ginoo maghingilin uban sa mga tigbuhat ug daotan! Ang kalinaw maanaa unta sa Israel!
Kay ang magpugas diha sa iyang kaugalingong unod, gikan sa unod mag-ani ug pagkadunot apan ang magpugas diha sa Espiritu, gikan sa Espiritu mag-ani ug kinabuhing dayon.
apan si bisan kinsa nga moinom sa tubig nga akong ihatag kaniya dili na gayod uhawon hangtod sa kahangtoran kay ang tubig nga akong ihatag kaniya mahimo diha sa sulod niya nga usa ka tubod sa tubig nga mobul-og ngadto sa kinabuhing dayon.”
Dalaygon ang Ginoo, nga sa matag adlaw nagpas-an kanato; ang Dios mao ang atong kaluwasan. Selah
Unya ikaw motawag ug ang Ginoo motubag; ikaw motuaw ug siya moingon, Ania ako. “Kon imong kuhaon gikan sa imong taliwala ang yugo, ang pagtulisok sa tudlo ug ang pagsulti ug ngil-ad,
Sa nakita niya ang panon sa katawhan, naluoy siya kanila kay sila nangalibog ug makaluluoy sama sa mga karnero nga walay tigbantay.
Ang Ginoo puno sa grasya ug matarong; ang atong Dios maluluy-on! Ang Ginoo nanalipod sa mga yano; sa dihang gipaubos ako, iya akong giluwas.
Apan sigpit ang ganghaan ug lisod ang dalan nga padulong sa kinabuhi ug diyotay ra ang mga nakatultol niini.
ako nalipay sa pagbuhat sa imong kabubut-on, O akong Dios; ang imong balaod ania sulod sa akong kasingkasing.”
Apan kamo mao ang usa ka pinili nga kaliwat, harianong pagkapari, ang balaan nga nasod, ang katawhan nga iya sa Dios, aron kamo magmantala sa kahibulongang mga buhat niya nga nagtawag kaninyo gikan sa kangitngit ngadto sa iyang katingalahang kahayag.
Gibangon niya ang kabos gikan sa abog, ug gisakwat niya ang nanginahanglan gikan sa tapok sa mga hugaw,
Kay ang kabukiran mawala ug ang kabungtoran mabalhin, apan ang akong gugmang walay paglubad dili mobulag kanimo, ug ang akong kasabotan sa pakigdait dili mahanaw, nag-ingon ang Ginoo nga adunay kaluoy kanimo.
Ang Ginoo mao ang akong magbalantay, walay makulang kanako. Gipahigda niya ako diha sa lunhawng sibsibanan; gitultolan niya ako sa daplin sa mga tubig nga linaw; gipalig-on niya ang akong kalag. Gimandoan niya ako diha sa mga dalan sa pagkamatarong tungod ug alang sa iyang ngalan.
Kay dili nako ikaulaw ang Maayong Balita, kay kini mao ang gahom sa Dios alang sa kaluwasan sa matag usa nga nagtuo, ngadto sa Judio una sa tanan ug unya ngadto sa Grego usab.
Misulti sila batok sa Dios, nga nag-ingon, “Makahimo ba ang Dios sa paglatad ug usa ka lamisa dinhi sa kamingawan?
Busa kon ang tawo anaa kang Cristo, siya bag-o na nga binuhat; ang daan nangagi na, tan-awa, ang bag-o nahiabot na.
Sa walay pagsibog pangusgan nato pagkupot ang paglaom sa atong tinuohan, kay kasaligan siya nga nagsaad kanato.
Bulahan ang mga tawo nga ang ilang kalig-on anaa kanimo, nga sa kasingkasing anaa ang mga dalan ngadto sa Zion. Sa naglakaw sila latas sa walog sa Baca gihimo nila kini nga dapit sa mga tuboran; ang sayo nga ulan naglukop niini sa mga lim-aw.
Ipaduol ang akong kasingkasing ngadto sa imong mga pagpamatuod, ug dili ngadto sa pagpausbaw sa kaugalingon. Ilikay ang akong mga mata gikan sa pagtan-aw sa kakawangan; hatagi ako ug kadasig diha sa imong mga dalan.
Kay siya nga makakaplag kanako makakaplag ug kinabuhi, ug makaangkon ug kaluoy gikan sa Ginoo;
Unya gipatawag ni Jesus ang iyang mga tinun-an ug giingnan, “Naluoy ako sa katawhan kay tulo na karon ka adlaw nga sila nakig-uban kanako ug wala silay makaon ug dili ako buot nga mopauli sila nga walay kaon kay tingali unya ug panguyapan sila sa dalan.”
Papasalamata sila sa Ginoo tungod sa iyang gugmang walay paglubad, tungod sa iyang mga katingalahang buhat alang sa mga anak sa mga tawo! Kay gitagbaw niya ang giuhaw ug ang gigutom gibuhong niya sa mga maayong butang.
Apan siya gisamaran tungod sa atong kalapasan, napangos siya tungod sa atong mga kasal-anan, diha kaniya ang silot nga naghimo kanato nga bug-os, ug pinaagi sa iyang mga labod kita nangaayo.
Dayegon ko ikaw, O Ginoo nga akong Dios, uban sa tibuok nako nga kasingkasing, ug himayaon nako ang imong ngalan hangtod sa kahangtoran.
nga mga gibantayan sa gahom sa Dios pinaagi sa pagtuo alang sa kaluwasan nga andam aron ipadayag unya sa kataposang panahon.
Ikaw ang akong tagoanan; panalipdan nimo ako gikan sa kasamok; libotan nimo ako sa mga singgit sa kaluwasan. Selah
Bantayi ang inyong kinabuhi nga malikay sa pagkamahigugmaon sa salapi ug himoa nga matagbaw kamo sa inyong mga naangkon karon, kay siya gayod mao ang nag-ingon, “Dili ko gayod ikaw pasagdan o biyaan.” Busa makaingon kita nga masaligon, “Ang Ginoo mao ang akong magtatabang, dili ako mahadlok; unsa may mahimo sa tawo kanako?”
Ayaw ihikaw ang maayo gikan kanila nga may katungod niini kon anaa sa imong gahom ang pagbuhat niini.
kay ang Dios mao ang naglihok diha kaninyo, sa pagbuot ug sa pagbuhat alang sa iyang ikahimuot.
Ang Ginoo nahibalo sa mga adlaw sa mga dili masaway, ug ang ilang panulundon magpabilin hangtod sa kahangtoran; dili sila maulawan sa mga panahon nga daotan, sa mga adlaw sa gutom sila may kadagaya.
Sultihan ko kamo, nga sa adlaw sa paghukom ang mga tawo maghatag unya ug husay alang sa matag pulong nga walay pulos nga ilang gilitok, kay pinasikad sa imong mga pulong ikaw ilhong matarong ug pinasikad sa imong mga pulong ikaw hukman sa silot.”
Kay ang bayad sa sala mao ang kamatayon apan ang gasa gikan sa Dios mao ang kinabuhing dayon diha kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.