Kategorya
71 Mga Bersikulo sa Bibliya Mahitungod sa Pagka-Amahan sa Dios
Nahibalo ka ba nga bisan sa wala pa malalang ang kalibutan, naa na ka sa hunahuna sa Ginoo? Giumol niya ang imong kinabuhi ug gibutangan ka niya sa iyang kaugalingong kinaiya aron matawag ka nga iyang anak.
Usa ka buotan nga Amahan ang Ginoo. Putli ug walay kondisyon ang iyang gugma. Labaw pa sa atong mahunahuna ang iyang pagkamaayo. Gihigugma ka niya nga walay kinutuban ug walay kondisyon.
Basin nakadungog na ka bahin sa Ginoo ug sa iyang gahom, tingali gikan sa mga pagpamatuod sa uban o sa imong nakita sa mga tawo. Apan karon, gusto sa Ginoo nga ipaila ang iyang kaugalingon kanimo isip imong Amahan.
Tingali hangtod karon nakita nimo siya isip imong mananambal, tigpanalipod, o tig-aman. Apan karon, gusto niya nga mopadayag direkta sa imong kasingkasing aron masabtan nimo nga naa kay usa ka mahigugmaon nga Amahan diha niya nga dili gyud mobiya nimo, kondili kanunay nga anaa sa imong kiliran.
Ang Ginoo ang atong Amahan sa Langit, puno sa kaayo, kalumo, ug kaluoy. Maayo gyud ang Ginoo! Gihigugma pag-ayo sa Ginoo ang kalibutan nga gihatag niya ang iyang bugtong Anak, aron ang tanan nga motuo kaniya dili mawala, kondili makabaton ug kinabuhing walay katapusan. (Juan 3:16) Gihatag sa Ginoo ang iyang anak tungod sa gugma, nga nagpakita sa imong importansya kaniya.
Duol sa Ginoo matag adlaw, ilha siya, ug pahimusli ang iyang gugma ug ang kaluwasan nga iyang gihatag kanimo.
Sama sa usa ka amahan nga naluoy sa iyang mga anak, mao usab ang Ginoo nga maluoy niadtong may kahadlok kaniya.
Kinahanglan nga magpabilin diha kaninyo ang inyong nadunggan sukad sa sinugdan. Kon ang inyong nadunggan sukad sa sinugdan magpabilin diha kaninyo, magpabilin kamo diha sa Anak ug sa Amahan.
Amahan sa mga wala nay amahan ug tigpanalipod sa mga biyuda ang Dios nga anaa sa iyang balaang puluy-anan.
usa ka Dios ug Amahan natong tanan, nga ibabaw sa tanan ug pinaagi sa tanan ug sulod diha sa tanan.
Tan-awa ninyo unsang gugmaha ang gihatag kanato sa Amahan nga kita tawgon nga mga anak sa Dios, ug kita mao. Ang hinungdan ngano nga ang kalibotan wala makaila kanato mao nga kini wala makaila kaniya.
Busa dili kabubut-on sa inyong Amahan nga anaa sa langit nga mawala ang bisan usa niining gagmay.
Busa, kon kamo, bisan sa inyong pagkadaotan, mahibalo man ganing mohatag ug mga maayong gasa ngadto sa inyong mga anak, unsa pa kaha ang inyong Amahan nga anaa sa langit nga mohatag ug mga maayong butang ngadto sa mga nangayo kaniya!
Sa balay sa akong Amahan adunay daghang puluy-anan. Kon dili pa kini mao, moingon ba ako kaninyo nga moadto ako aron sa pag-andam ug luna alang kaninyo?
Ug bisan unsay inyong pangayoon pinaagi sa akong ngalan, buhaton nako kini aron ang Amahan mapasidunggan diha sa Anak.
apan alang kanato adunay usa lamang ka Dios, ang Amahan, nga gigikanan sa tanang mga butang ug kita alang kaniya, ug usa lamang ka Ginoo, si Jesu-Cristo, nga pinaagi kaniya mao kita ug ang tanang mga butang.
Siya nga wala mohikaw sa iyang kaugalingong Anak kondili mitugyan hinuon kaniya alang kanatong tanan, dili ba ihatag usab niya kanato ang tanang mga butang uban kaniya?
Kay ikaw mao ang among Amahan, bisan wala kami mailhi ni Abraham, ug si Israel wala moila kanamo; ikaw, O Ginoo, mao ang among Amahan, among Manunubos gikan sa karaang panahon maoy imong ngalan.
“Ayaw kahadlok, gamayng panon, kay gikahimuot sa inyong Amahan ang paghatag kaninyo sa gingharian.
Ayaw ninyo higugmaa ang kalibotan o ang mga butang diha sa kalibotan. Kon may nahigugma sa kalibotan, ang gugma sa Amahan wala diha kaniya.
Ug ako mangamuyo sa Amahan, ug kamo iyang hatagan ug laing Manlalaban nga mag-uban kaninyo hangtod sa kahangtoran
Ang magmadaogon tugotan nako sa paglingkod sa akong trono uban kanako, ingon nga ako usab nagmadaogon ug milingkod uban sa akong Amahan diha sa iyang trono.
Pinaagi niini, ang akong Amahan napasidunggan, nga namunga kamo ug daghan, ug nahimo nga akong mga tinun-an.
Apan karon, O Ginoo, ikaw mao ang among Amahan, kami yuta nga kulonon, ug ikaw mao ang among magkukulon; kaming tanan binuhat sa imong kamot.
Ang nagbaton sa akong mga sugo ug nagtuman niini mao ang nahigugma kanako ug ang nahigugma kanako higugmaon sa akong Amahan ug ako mahigugma kaniya ug magpadayag sa akong kaugalingon nganha kaniya.”
Ug siya miingon, “Abba, Amahan, ang tanang mga butang mahimo nimo, kuhaa kanako kining kupa; hinuon dili sumala sa akong pagbuot, kondili sa imo.”
Apan ikaw, sa dihang mag-ampo ka, sulod sa imong lawak ug takpi ang pultahan ug pag-ampo sa imong Amahan nga anaa sa tago ug ang imong Amahan nga nagtan-aw kanimo sa tago magganti kanimo.
Tan-awa ninyo ang mga langgam sa kalangitan; wala sila magpugas o mag-ani o maghipos ngadto sa mga kamalig apan ang inyong langitnong Amahan nagpakaon kanila. Dili ba labaw pa man kamo ug bili kay kanila?
Apan ngadto sa tanang midawat kaniya, sa mga mituo sa iyang ngalan, naghatag siya kanila ug katungod sa pagkahimong mga anak sa Dios,
Ang tanang maayong paghatag ug ang tanang hingpit nga gasa gikan sa kahitas-an, gikan sa Amahan sa mga kahayag, kinsa walay pagkausab o anino sa pagkabalhin.
Ingon nga ang buhing Amahan nagpadala kanako ug ako buhi tungod sa Amahan, ang mokaon kanako mabuhi usab tungod kanako.
Busa pag-ampo kamo sama niini: Amahan namo nga anaa sa langit, balaanon unta ang imong ngalan.
Amahan, buot unta nako nga kon asa ako atua usab uban kanako sila nga imong gitugyan kanako, aron makakita sila sa akong himaya nga imong gihatag kanako tungod kay nahigugma man ikaw kanako bisan sa wala pa buhata ang kalibotan.
Si Jesus mitubag kaniya, “Ako mao ang dalan ug ang kamatuoran ug ang kinabuhi, walay si bisan kinsa nga makaadto sa Amahan, kon dili pinaagi kanako.
Ako gikan sa Amahan ug ako mianhi sa kalibotan, ug usab, mobiya ako sa kalibotan ug moadto sa Amahan.”
Unya ang eskriba miingon kaniya, “Husto ka, Magtutudlo, tinuod ang imong giingon nga ang Dios usa ra, ug wala nay lain gawas kaniya.
Si Jesus mitubag ug miingon kaniya, “Kon ang usa ka tawo nahigugma kanako, siya magtuman sa akong pulong, ug ang akong Amahan mahigugma kaniya ug moanha kami kaniya ug kami mopuyo uban kaniya.
apan kon dili man kamo mopasaylo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, ang inyong Amahan dili usab mopasaylo sa inyong mga kalapasan.
Busa ingon nga gituboy siya ngadto sa tuo sa Dios, ug nadawat niya gikan sa Amahan ang saad nga Espiritu Santo, siya mibubo niini. Ug kini inyong nakita ug nadungog.
Ang tanang mga butang gitugyan kanako sa akong Amahan ug walay nakaila sa hingpit kinsa ang Anak gawas sa Amahan ug walay nakaila sa hingpit kinsa ang Amahan gawas sa Anak ug kang bisan kinsa nga buot sa Anak nga padaygan sa Amahan.
Ug tungod kay kamo mga anak man, ang Dios mipadala sa Espiritu sa iyang Anak nganhi sa atong mga kasingkasing nga nagtuaw, “Abba! Amahan!”
Kay wala kamo makadawat sa espiritu sa pagkaulipon aron mahadlok na usab kamo, hinuon maoy nadawat ninyo ang espiritu sa pagkaanak. Ug pinaagi kaniya magtuaw kita, “Abba! Amahan!”
Alang sa pagpanton kinahanglang mag-antos kamo. Ang Dios nagtagad kaninyo ingon nga mga anak, kay kinsa bang anaka nga wala pantona sa iyang amahan? Kon kamo pasagdan lamang sa walay pagpanton, nga niini ang tanan mag-aambit, kamo diay mga anak sa gawas ug dili mga anak gayod. Dugang pa, aduna kitay yutan-ong mga amahan nga maoy magpanton kanato ug kita nagtahod kanila. Dili ba labaw pa hinuon nga magpailalom kita sa Amahan sa mga espiritu ug mabuhi kita?
Kay ikaw ang nag-umol sa akong mga sulod nga bahin; ikaw ang naghulma kanako diha sa tagoangkan sa akong inahan. Gidayeg ko ikaw, kay makalilisang ug katingalahan ang pagbuhat kanako, Katingalahan ang imong mga buhat! Nahibalo ako niana pag-ayo;
Apan ngadto sa tanang midawat kaniya, sa mga mituo sa iyang ngalan, naghatag siya kanila ug katungod sa pagkahimong mga anak sa Dios, kanila nga nangatawo dili gikan sa dugo o gikan sa pagbuot sa unod o gikan sa pagbuot sa tawo, kondili gikan sa Dios.
Ug ako mahimong inyong amahan, ug kamo mahimong akong mga anak nga lalaki ug mga anak nga babaye, nag-ingon ang Ginoo nga Makagagahom sa Tanan.”
Ug siya mitindog ug miadto sa iyang amahan. Apan samtang didto pa siya sa layo, nakita siya sa iyang amahan ug kini giabot ug kaluoy, ug midagan ug migakos kaniya ug mihalok kaniya.
Ug kinsa bang amahana diha kaninyo nga kon ang iyang anak mangayo ug isda, hatagan hinuon niya ug bitin inay isda, o kon mangayo siya ug itlog, hatagan hinuon niya ug tanga? Busa, kon kamo, nga mga daotan, mahibalo man ganing mohatag ug mga maayong gasa ngadto sa inyong mga anak, dili ba labaw pa ang inyong langitnong Amahan nga mohatag sa Espiritu Santo ngadto sa mga nangayo kaniya?”
Kay ang akong amahan ug ang akong inahan nagsalikway kanako, apan ang Ginoo magkuha kanako.
Apan ang Dios nagpadayag sa iyang gugma alang kanato pinaagi niini, nga bisan sa mga makasasala pa kita, si Cristo nagpakamatay alang kanato.
Dalaygon ang Dios ug Amahan sa atong Ginoong Jesu-Cristo! Tungod sa dako niyang kaluoy, kita gipakatawo pag-usab ngadto sa usa ka buhing paglaom pinaagi sa pagkabanhaw ni Jesu-Cristo gikan sa mga patay,
Ang Ginoo maayo sa tanan ug ang iyang kaluoy anaa sa ibabaw sa tanan niyang mga binuhat.
Siya magpasibsib sa iyang panon sama sa usa ka tigbantay sa karnero, siya nagtigom sa mga nating karnero diha sa iyang bukton, magkugos kanila diha sa iyang dughan, ug malumong maggiya niadtong adunay mga gagmay.
siya nagbuot nang daan nga kita mahimo niyang mga anak pinaagi kang Jesu-Cristo, sumala sa tuyo sa iyang kabubut-on,
Naghatag siya ug pagkaon ngadto kanila nga may kahadlok kaniya; kanunay siyang mahinumdom sa iyang kasabotan.
Kon gibanhaw man kamo uban kang Cristo, pangitaa ninyo ang mga butang nga atua sa itaas diin anaa si Cristo, naglingkod sa tuo sa Dios.
“Malimot ba ang usa ka babaye sa iyang masuso nga bata, nga dili siya magbaton ug kaluoy sa anak sa iyang taguangkan? Bisan kini sila makalimot, apan ako dili gayod malimot kanimo. Tan-awa, ako nagkulit kanimo diha sa mga palad sa akong mga kamot; ang imong mga kuta anaa kanunay sa akong atubangan.
Bisan gani ang mga buhok sa inyong ulo giihap ang tanan. Busa ayaw kamo kahadlok, kamo labaw pa ug bili kay sa daghang mga langgam.
Sa ingon niana, uban sa pagsalig manuol kita ngadto sa trono sa grasya, aron makadawat ug kaluoy ug makakaplag ug grasya nga makatabang kanato sa panahon sa pagpanginahanglan.
Ang Ginoo duol niadtong mga magul-anon ug kasingkasing, ug nagluwas niadtong naluya ang espiritu.
Maanaa kaninyo ang grasya ug ang kalinaw gikan sa Dios nga atong Amahan ug gikan sa Ginoong Jesu-Cristo.
Dalaygon ang Dios ug Amahan sa atong Ginoong Jesu-Cristo, ang Amahan sa mga kaluoy ug Dios sa tanang paglipay.
Kita nahibalo ug nagtuo sa gugma nga gibatonan sa Dios alang kanato. Ang Dios gugma ug ang nagpabilin sa gugma nagpabilin sa Dios ug ang Dios nagpabilin diha kaniya.
Ang Ginoo mao ang akong bato ug ang akong kuta ug ang akong manluluwas, akong Dios, akong bato nga diha kaniya ako midangop, akong taming, ug sungay sa akong kaluwasan, akong lig-ong salipdanan.
Ug ang akong Dios magsangkap sa tanan ninyong kinahanglanon sumala sa iyang kadato, sa himaya diha kang Cristo Jesus.
ayaw kahadlok, kay ania ako uban kanimo, ayaw kabalaka, kay ako mao ang imong Dios; lig-onon ko ikaw ug tabangan ko ikaw, ituboy ko ikaw pinaagi sa akong madaogon nga tuong kamot.
kay diha kang Cristo Jesus kamong tanan nahimo na man nga mga anak sa Dios pinaagi sa pagtuo. Kay ang tanan kaninyo nga gibautismohan ngadto kang Cristo nagsul-ob kang Cristo.
Si Jesus mitubag kaniya, “Kadugay na nakong nakig-uban kaninyo ug wala ikaw makaila kanako, Felipe? Ang nakakita kanako nakakita sa Amahan. Nganong nag-ingon man ikaw, ‘Ipakita kanamo ang Amahan?’
Kay misalig ako nga bisan kamatayon, o kinabuhi, o mga anghel o mga kadagkoan o mga butang karon o mga butang nga umaabot o mga gahom, o kahabogon, o giladmon, o bisan unsa diha sa tibuok kabuhatan, dili makapahimulag kanato gikan sa gugma sa Dios, sa gugma nga anaa kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.